DON’T REBLOG IT AT LEAST FOR A WEEK!  DON’T USE PICTURES; THEY ARE COPYRIGHTED BY SOMEONE.

Compiled  by London swaminathan

Date: 1 October 2015

Post No: 2203

Time uploaded in London :– -8-35 am

(Thanks  for the pictures)

பிரிட்டிஷ் லைப்ரரியில் கிடைத்த உயர்நிலைப் பள்ளி மாணவர்களுக்கான செய்யுட் தொகுப்பில் மதுரை கோபால கிருஷ்ண ஐயர் பற்றி கிடைத்த செய்தி வியப்பை ஏற்படுத்தியது. அவர் பல ஆங்கிலக் கவிதைகளை 1920 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்னரே மொழிபெயர்த்துப் புத்தகமாக வெளியிட்டிருக்கிறார் என்றும் அவர் எழுதிய மூன்று புத்தகங்களில் இது ஒன்று என்றும் எழுதப்பட்டுள்ளது. அந்தப் புத்தகங்களை லைப்ரரியில் தேடிப் பார்க்க முடிவு செய்தேன். மதுரை கோபால ஐயர் எழுதிய புத்தகங்கள் உங்களிடம் இருந்தாலோ மதுரைத் தமிழ் சங்க நூலகம் முதலியவற்றில் கண்டாலோ, தயவுசெய்து எழுதுங்கள்.

ஆங்கிலக் கவிஞன் ஹென்றி வாட்ஸ்வொர்த் லாங்பெலோ எழுதிய புகழ் பெற்ற ஒரு கவிதையை அவர் மொழி பெயர்த்ததை அந்தக் காலத்தில் ‘சிலபஸில்’ சேர்த்து இருக்கிறார்கள். இதோ அந்தக் கவிதை:

இருப்பிடம்: லண்டன் பிரிட்டிஷ் நூலகம்/ லைப்ரரி

வெளியீடு 1921

A Psalm of Life

BY HENRY WADSWORTH LONGFELLOW (1807-1882)

What The Heart Of The Young Man Said To The Psalmist.

Tell me not, in mournful numbers,

Life is but an empty dream!

For the soul is dead that slumbers,

And things are not what they seem.

Life is real! Life is earnest!

And the grave is not its goal;

Dust thou art, to dust returnest,

Was not spoken of the soul.

Not enjoyment, and not sorrow,

Is our destined end or way;

But to act, that each to-morrow

Find us farther than to-day.

Art is long, and Time is fleeting,

And our hearts, though stout and brave,

Still, like muffled drums, are beating

Funeral marches to the grave.

In the world’s broad field of battle,

In the bivouac of Life,

Be not like dumb, driven cattle!

Be a hero in the strife!

Trust no Future, howe’er pleasant!

Let the dead Past bury its dead!

Act,— act in the living Present!

Heart within, and God o’erhead!

Lives of great men all remind us

We can make our lives sublime,

And, departing, leave behind us

Footprints on the sands of time;

Footprints, that perhaps another,

Sailing o’er life’s solemn main,

A forlorn and shipwrecked brother,

Seeing, shall take heart again.

Let us, then, be up and doing,

With a heart for any fate;

Still achieving, still pursuing,

Learn to labor and to wait.

–சுபம்—