Written by S Nagarajan

 

Date: 11 February 2016

 

Post No. 2528

 

Time uploaded in London :–  6-01 AM

 

( Thanks for the Pictures  ) 

 

DON’T REBLOG IT AT LEAST FOR A WEEK!  DON’T USE THE PICTURES; THEY ARE COPYRIGHTED BY SOMEONE.

 

(for old articles go to tamilandvedas.com OR swamiindology.blogspot.com; contact 

 

swami_48@yahoo.com)

 

 

 

இதன் முதல் பகுதி நேற்று வெளியானது.

 

அதீத உளவியல் ஆற்றல்

 

ஸ்வாமி விவேகானந்தரின் அற்புத அனுபவங்களும் ஆற்றலும்! – (2)

 

ச.நாகராஜன்

 

 

 கேட்டது கிடைக்கும்!

 

ஸ்வாமிஜி மேலை நாடு செல்வது என்று  முடிவாகி விட்ட சமயம் அது. ஹைதராபாத்தில் உள்ள் அன்பர்கள் அவரை உடனே அங்கு வருமாறு வேண்டினர். அதற்கிணங்க ஸ்வாமிஜி ஹைதரபாத் சென்றார். ரயில் நிலையத்தில் அவரை வரவேற்க ஹிந்துக்களும் முஸ்லீம்களுமாக 500 பேர் திரண்டனர். மெஹபூப் கல்லூரியில் ஸ்வாமிஜி 1000 பேர் கொண்ட கூட்டத்தில், “நான் ஏன் மேலை நாடு செல்கிறேன்” என்ற தலைப்பில் சொற்பொழிவாற்றினார்.

 

 

ஹைதராபாத்தில் தங்கி இருந்த போது அமானுஷ்ய சக்தி படைத்த பிராமண யோகி ஒருவரை அவர் சந்தித்தார். எந்தப் பொருளை வேண்டுமானாலும் உடனடியாக வருவிக்கும் ஆற்றல் படைத்தவர் அவர்! நண்பர்கள் சிலருடன் சென்ற ஸ்வாமிஜியை யோகி வரவேற்றார். ஆனால் அப்போது அவருக்கு ஜுரம் கண்டிருந்தது.

 

 

ஸ்வாமிஜி, அவரிடம் அவரது அமானுஷ்ய சக்தியைக் காண்பிக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டார். அதற்கு இணங்கிய அவர், ஸ்வாமிஜியை நோக்கி, “ நிச்சயம் காட்டுகிறேன். ஆனால் அதற்கு முன்னர் என் தலையில் கை வைத்து ஆசீர்வதியுங்கள். அதனால் என் ஜுரம் போகட்டும்” என்று வேண்டினார்.

ஸ்வாமிஜியும் அப்படியே அசீர்வதித்தார்.

 

பின்னர் அந்த யோகி அவர்கள் அனைவரையும் நோக்கி, “உங்களுக்கு வேண்டியதை ஒரு காகிதத்தில் எழுதி என்னிடம் கொடுங்கள்” என்றார்.

 

 

அந்தப் பகுதியில் கிடைக்காத ஆரஞ்சு, திராட்சை உள்ளிட்ட சிக்கலான பொருள்களை எல்லாம் பேப்பரில் எழுதி அவரிடம் கொடுத்தனர்.

 

ஒரு கௌபீனம் மட்டுமே அணிந்திருந்த அந்த யோகிக்கு ஸ்வாமிஜி ஒரு சால்வையைக் கொடுத்தார். அதைப் போர்த்திக் கொண்ட அவர், அதனுள்ளிருந்து குலை குலையாக திராட்சைகள், ஆரஞ்சுப் பழங்கள் என்று ஒவ்வொன்றாக எடுத்துத் தந்தார்.

அனைவரும் வியப்பில் ஆழ்ந்தனர்

 

ஆவி பறக்க அப்போதே அரிசியிலான சாதத்தையும் அவர் வரவழைத்து அனைவரையும் சாப்பிடுமாறு கூறினார். சற்று பயத்தில் ஆழ்ந்த அனைவரும் ஸ்வாமிஜியை அதைச் சாப்பிட வேண்டாம் என்று தடுத்தனர். ஆனால் அந்த யோகியே அவற்றைச் சாப்பிட ஆரம்பித்தார்.

 

அனைவரும் உடனே சாப்பிட ஆரம்பித்தனர்.

 

எல்லாம் கை ஜாலம் தான்!

 

பின்னர் அழகிய ரோஜா மலர்களை வரவழைத்து ஸ்வாமிஜியிடம் கொடுத்து அவரை வியப்பில் ஆழ்த்தினார் அந்த யோகி.

 

இதெல்லாம் எப்படி என்று ஸ்வாமிஜி வினவினார். “ஒன்றுமில்லை கை ஜாலம் தான்” என்றார் அவர்.

ஆனால் வெறும் கை ஜாலத்தால் இப்படி உடனே கேட்கப்பட்ட பல பொருள்களைத் திரட்டித் தர முடியாது என்பதால் அவரிடம் ஏதோ ஒரு சக்தி இருக்கிறது என்று ஸ்வாமிஜி அனுமானித்தார்.

இந்த அனுபவத்தையும் அவர் தனது லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ் சொற்பொழிவில் குறிப்பிட்டார்.

 

 

மனத்தின் ஆற்றல் மூலம் எதையும் செய்ய முடியும் என்பதையே இது காட்டுகிறது என்று அவர் சுட்டிக் காட்டினார்.

ஸ்வாமிஜியின் ஆங்கிலச் சொற்பொழிவின் மூலம் கீழே தரப்படுகிறது.

 

 

 

The Powers of the Mind

 

Delivered at Los Angeles, California, January 8, 1900

(Complete Works of Swami Vivekananda Volume II)

 

 

 

Another time I was in the city of Hyderabad in India, and I was told of a Brâhmin there who could produce numbers of things from where, nobody knew. This man was in business there; he was a respectable gentleman. And I asked him to show me his tricks. It so happened that this man had a fever, and in India there is a general belief that if a holy man puts his hand on a sick man he would be well. This Brahmin came to me and said, “Sir, put your hand on my head, so that my fever may be cured.” I said, “Very good; but you show me your tricks.” He promised. I put my hand on his head as desired, and later he came to fulfil his promise. He had only a strip of cloth about his loins, we took off everything else from him. I had a blanket which I gave him to wrap round himself, because it was cold, and made him sit in a corner. Twenty-five pairs of eyes were looking at him. And he said, “Now, look, write down anything you want.” We all wrote down names of fruits that never grew in that country, bunches of grapes, oranges, and so on. And we gave him those bits of paper. And there came from under his blanket, bushels of grapes, oranges, and so forth, so much that if all that fruit was weighed, it would have been twice as heavy as the man. He asked us to eat the fruit. Some of us objected, thinking it was hypnotism; but the man began eating himself — so we all ate. It was all right.
He ended by producing a mass of roses. Each flower was perfect, with dew-drops on the petals, not one crushed, not one injured. And masses of them! When I asked the man for an explanation, he said, “It is all sleight of hand.”
Whatever it was, it seemed to be impossible that it could be sleight of hand merely. From whence could he have got such large quantities of things?

**********