Written by London Swaminathan

Date: 15 May 2017

Time uploaded in London: 12-33

Post No. 3910

Pictures are taken from various sources; thanks.

contact: swami_48@yahoo.com

அல்லல் மாக்கள் இலங்கையது ஆகுமோ

எல்லை நீத்த உலகங்கள் யாவும் என்

சொல்லினால் சுடுவேன் அது தூயவன்

வில்லின் ஆற்றற்கு மாசு என்று வீசினேன்

–சுந்தர காண்டம், சூளாமணிப் படலம், கம்ப ராமாயணம்

பொருள்:-

பிறருக்குத் துன்பம் தருவதையே தொழிலாகக் கொண்ட அரக்கருடைய இலங்கையை மட்டுமா? கணக்கற்ற உலகங்கள் அனைத்தையும் எனது ஒரு சொல்லினால் சுட்டெரிப்பேன் அவ்வாறு செய்வது ராமனின் வில்லாற்றலுக்கு இழிவு உண்டாக்கும் என்று உணர்ந்து அத்தொழிலைச் செய்யாது விட்டேன் – என்று அனுமனிடம் சீதை சொல்கிறாள்.

“என் தோள் மீது ஏறிக் கொள்ளுங்கள், உடனே ராம பிரானிடம் சேர்த்து விடுகிறேன் என்று அனுமன் சொன்னபோது சீதை கூறியது இது.

“நீ ஒரு ஆண்மகன்; உன் தோள் மீது ஏறுவது தர்மம் ஆகாது” என்றும் வாதிடுகிறாள்.

அதாவது ராமனின் வில் ஆற்றலுக்காவது அவர் தனது சொந்த சக்தியைச் செலவழிக்க வேண்டும். ஆனால் பத்தினிப் பெண்ணாகிய சீதைக்கோ அது கூடத் தேவை இல்லை. உடல் வலிமையின்றி மன வலிமையால் சாபம் போட முடியும்.

பெண்களுக்குள்ள இந்த அபார சக்தியை வள்ளுவனும் போற்றுவான்:

தெய்வந் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்

பெய்யெனப் பெய்யும் மழை (குறள் 55)

“வேறு தெய்வத்தைக் கும்பிடாமல் கணவனையே தெய்வமாகக் கும்பிட்டுத் துயில் எழும் பெண்/ மனைவி ‘பெய்’ என்று சொன்னால், அவள் சொல் கேட்டு மழையும் பெய்யும்” என்பான் வள்ளுவன்.

கண்ணகியும் தன் சொல்லால் மதுரையைச் சுட்டெரித்தாள்.

சாவித்ரி எமனுடன் வாதாடி, கணவன் உயிரை மீட்டுக் கொண்டு வந்தாள். சந்திரமதி, தமயந்தி போன்றோரும் துயரங்களைக் கடந்து வெற்றி பெற்றனர்.

திரவுபதியும் தான் எடுத்த சபதத்தை பாண்டவர்களின் மூலம் நிறைவேற்றிக் காட்டினாள்.

 ஆகையால் சொல்லால் சுடுவேன் என்று சூ ளுரைத்தது பொருத்தமே.

அமெரிக்க அதிபர், ரஷ்ய அதிபர், இந்தியப் பிரதமர் கைகளில் அணுகுண்டுகளை ஏவிவிடும் “பட்டன்” (switch or Button) இருக்கிறது. ஆயினும் அச்சக்தியைப் பிரயோகிக்காமலேயே பிரச்சனைகள் தீர்க்கப்படுகின்றன. அது போல பத்தினிப் பெண்களிடமும் அபார சக்தி இருக்கிறது அதை எவ்வளவு கவனத்துடன் பயன்படுத்த வேண்டுமோ அவ்வளவு கவனத்துடன் பயன்படுத்துவார்கள். அதை வீணாகப் பயன்படுத்தமாட்டார்கள்; பெண்கள் கருணை உள்ளம் படைத்தவர்கள்.

ராமனின் வில்லாற்றலுக்கு கெட்ட பெயர் ஏற்படுத்தக் கூடாது, ராவணன் என்ற அரக்கனை அகற்றும் பணியை அவதார புருஷனாகிய ராமனே செய்யட்டும் என்று சீதை பொறுமையாக இருக்கிறாள்.

வால்மீகி ராமாயணத்தில் இது போன்று உலகங்கள் அனைத்தையும் சுட்டெரிக்கும் வல்லமை பற்றிப் பேச்சு இல்லை.

வால்மீகி ராமாயணத்தையே கம்பன் பின்பற்றினாலும், பல இடங்களில் அவன் புதுக் கதைகளையும், புது வசனங்களையும் சொல்லுவது அவன் வேறு சில  ராமாயணங்களின் கதைகளையும் எடுத்தாண்டதைக் காட்டுகிறது. அவனே மூன்று ராமாயணங்கள் பற்றிப் பேசுகிறான். ஆனால் அவன் குறிப்பிட்ட மூன்றில் இன்று நமக்குக் கிடைப்பது வால்மீகி ராமாயனம் ஒன்றே.

கம்பனைப் பயில்வோம்; கவின்சுவை பெறுவோம்.

-Subham–

Written by S NAGARAJAN

Date: 14 May 2017

Time uploaded in London:-  6-01 am

Post No.3906

Pictures are taken from different sources; thanks.

contact: swami_48@yahoo.com

வாழும் வழி

கட்டளை புதிது

ச.நாகராஜன்

காலத்திற்கேற்றவாறு ஆத்திசூடியை மஹாகவி பாரதியார் மாற்றி புதிய ஆத்திசூடி படைத்தார்.

நவீன காலத்தில் கட்டளை புதிது.

கீழே உள்ள கட்டளைகள் காலத்திற்கேற்ற கட்டளைகள்.

வாழ நினைத்தால் வாழலாம்; வழிகளாய் இருப்பவை இந்தக் கட்டளைகள்.

அறம் வெல்லும்

அருளைப் பெறு

அறிவியல் தொழு

ஆலயம் செல்

இயற்கையைக் கா

இசையை ரசி

இனியன போற்று

ஈனரை விலக்கு

உடலை ஓம்பு

உள்ள உறுதி கொள்

உயிர்க்கொலை தவிர்

எழுதிக் குவி

எண்ணமே ஏணி

எண்ணுவது எண்ணு

கலைகளைப் பயில்

குறிக்கோளை அடை

குடும்பம் பேண்

சத்சங்கம் சேர்

சீலமே சிறப்பு

சேவை செய்

தமிழை வளர்

தொடர்ந்து படி

பெண்மை போற்று

பேச்சைக் குறை

பேதமை விலக்கு

மனமே மனிதன்

மன்னித்து விடு

மறைபொருள் தெளி

நன்றி பாராட்டு

நல்லதைச் செய்

நாட்டை உயர்த்து

நிதியைச் சேர்

மதியை மதி

லஞ்சம் தவிர்

வாயை அடக்கு

விதிப்படி நடக்கும்

***

Written by S NAGARAJAN

Date: 11 May 2017

Time uploaded in London:-  6-26 am

Post No.3897

Pictures are taken from different sources; thanks.

contact: swami_48@yahoo.com

பாரதி இயல்

மஹாகவி பாரதியார் பற்றிய நூல்கள் – 30

சென்று போன சில நாட்கள் : எஸ்.ஜி.ராமானுஜலு நாயுடுவின் நூல்

ச.நாகராஜன்

    மஹாகவி பாரதியாரின் நண்பர்களில் ஒருவர் எஸ்.ஜி. ராமானுஜலு நாயுடு. புதுச்சேரியில் அவருடன் நெருங்கிப் பழகியவர். அவர் அமிர்த குணபோதினி என்ற மாதப் பத்திரிகையில் பாரதியாரைப் பற்றிய பல குறிப்புகளை சென்று போன சில நாட்கள் என்ற தலைப்பில் எழுத ஆரம்பித்தார்.

1928ஆம் ஆண்டு நவம்பர், டிசம்பர் 1929ஆம் ஆண்டு ஜனவரி, மார்ச், ஏப்ரல், மே ஆகிய ஆறு  மாதங்களில் வெளி வந்த அவரது கட்டுரைகள் பல சுவையான செய்திகளைத் தெரிவிக்கின்றன.

அவற்றில் ஒரு சில பகுதிகளை மட்டும் இங்கு காண்லாம்.

*

    அந்தக் காலத்தில் பாரதியார் தீவிர தேசபக்தராயிருந்தார். எதிலும் நிதானத்தையே யனுசரித்து நின்ற ஸ்ரீமான் ஜி.சுப்பிரமண்ய ஐயரின் கொள்கைகளில் பாரதியார் வேறுபட்டுப் பிரிந்து இந்தியா என்ற தமிழ் வாரப் பத்திரிகையைத் தொடங்கி அதற்கு ஆசிரியராக அமர்ந்தார்.அப்பத்திரிகையின் சொந்தக்காரர் வேறொருவராவார். பாரதியாரின் தமிழ் நடை அது  முதற்கொண்டு ஒரு புதுவழியில் மாறியது. அதற்கு முன்னர் எவரும் அவ்வழியில் பத்திரிகையை நடத்தவில்லையென்று சொல்லும்வாறாக வெகு சிறப்புடனும் திறமையுடனும் எழுதி வரத் தொடங்கினார். சிறுசிறு பதங்களுடன் கூடிய ஒரு நவீன கம்பீர நடை. இந்தியா பத்திரிகை சனிக்கிழமை தோறும் வெளியாகி வந்தது. நாலாயிரம் பிரதிகள் வரைப் போய்க்கொண்டிருந்தது.

*

1907ஆம் வருஷத்தில் பரிமளா என்ற நாவலை அச்சிட நாம் சென்னை சென்றிருந்த சமயம் ஒரு கொடிய முறை ஜ்வரத்தினால் வருந்தும்படியாக, பாரதியாரே பரிமளா ‘புரூப்;கள் முக்காற் பாகத்தையும் திருத்தி முடிவு செய்து, அந்த நாவலைப் பற்றி இந்தியா பத்திரிகையின் தலையங்கத்தில் ஆறு கலங்கள் வரை மதிப்புரை வரைந்தார். அதிலே மொழி பெயர்க்குந் தொழிலைக் குறித்தும் தமிழின் இயற்கை இனிமையைக் குறிக்கும்  ‘அங்கனாமணி’ என்பதிலும் ‘பெண்மணி’ என்ற தமிழ்ச் சொல் மிக்க இனிமையுடையது என்றும் விஸ்தாரமாக வரைந்தார்.

*

பாரதியாரைப் பிடித்துத் தருவோருக்கு நூறு ரூபாய் பரிசு தரப்படுமென்று ஒவ்வொரு போலீஸ் ஸ்டேஷன்களிலும் விளம்பரம் ஒட்டப்பட்டிருந்தது. அதிலே அவரது உயரம் இத்தனை அடியென்றும், கஞ்சா, புகையிலை உபயோகிப்பவரென்றும், பூணூலை எடுத்துவிட்டவரென்றும் இன்னும் பல குறிப்புகளும் தெரிவிக்கப்பட்டிருந்தன.

*

புதுச்சேரியில் பாரதியார் வாழ்ந்த காலையில் ‘தமிழ்நாட்டைப் பற்றி நல்ல கருத்துகள் அமையப் பெற்றதும் அதன் பெருமையை விளக்கக்கூடியதுமான பாடல்களை புனைந்து அனுப்புவோருக்கு இன்ன வெகுமதி தரப்படும்’ என்று ஒரு விளம்பரம் சுதேசமித்திரன் பத்திரிகையில் வெளியிடப்பட்டிருந்தது….

   பாரதியாரின் புதுவை நண்பரான வாத்தியார் சுப்ரமணிய ஐயரவர்களும் மற்றும் சில நண்பர்களும் அந்த விளம்பரத்தின் படி ஒரு பாடல் செய்ய வேண்டுமென்று பாரதியாரை நிர்ப்பந்தப் படுத்தினர். அவர்கள் அதிகாரம் செய்யப் பாத்தியதை பெற்றவர்கள். பாரதியார் இவர்களின் விருப்பத்தைக் கேட்டு புன்னகை கொண்டார். வேறு பதில் சொல்லவில்லை. அதன் பின்பு வாத்தியார் ஐயரவர்கள், “வெகுமதிக்கு, நான் உங்களைப் பாடச் சொல்லவில்லை. சங்கத்துப் பண்டிதர் அநேகரின் முன்பு உங்கள் கவி ஜோடி கேட்கட்டுமே என்று தான் சொல்லுகிறேன். சங்கத்தார் கவி கேட்பது தமிழ் நாட்டைப் பற்றி செந்தமிழில் பாடிக் களிக்கட்டும் என்ற நோக்கத்துடன் தான்; ஆகையால் இந்த விஷயத்தில் நீங்கள் ஏன் லோபித்தனம் காட்ட வேண்டும்? என்று குத்திப் பேசிக் கேட்டார். “அதற்கு நான் சொல்லவில்லை” என்று இழுத்தார் பாரதியார். வாத்தியார், “அதெல்லாம் போகிறது, எங்களுக்குத் தேவை ஸ்வாமி” என்று ஒரே போடு போட்டு விட்டார்.

    பாரதியார் அதற்கு “நான் கட்டாயம் பாட்டு எழுதி விட்டு  மூச்சு விடுகிறேன். அது வேண்டுமென்கிற சங்கத்தைச் சேர்ந்த நண்பர்கள் அனைவரும் சர்க்காருக்கு நண்பர்கள். எனது கவியை ‘நல்லது’ என்று அவர்கள் உரத்துச் சொல்லக் கூடப் பயப்படுகிறவர்கள், அதனால் தான் தாமதித்தேன்” என்று சொல்லி ஒரு நிமிஷ நேரம் பூப்பூவாய் நகைத்தார். உடனே வரைவதற்கு எழுதுகோலைக் கொண்டார்.

“செந்தமிழ் நாடெனும் போதினிலே – இன்பத்

    தேன் வந்து பாயுது காதினிலே – எங்கள்

தந்தையர் நாடென்ற பேச்சினிலே – ஒரு

     சக்தி பிறக்குது மூச்சினிலே”

என்று பல்லவி எழுதி வாசித்துக் காண்பித்தார். வாத்தியார் மலைத்தார். எடுத்த விஷயங்கள் அத்தனையும் பல்லவியிலேயே சுருக்கமாக முடிந்து விட்டது.

*

பாரதியார் எவ்வளவோ காலம் வாழப் போவதாக எண்ணியிருந்தார். எவ்வளவோ வேலைகள் செய்ய நினைத்திருந்தார். ஒரு வாரப் பத்திரிகை தொடங்க வேண்டுமென்று நம்மிடம் தர்க்கித்தார். பழைய இந்தியாவின் காரமான நடை கூடாதென்று நாம் சொன்னதையும் ஒப்புக் கொண்டார். 1920ஆம் வருஷத்து சுதேசமித்திரன் அனுபந்தத்தில் நல்ல வேலை செய்தார். 1921ஆம் வருஷ ‘மித்திரன்’ அனுபந்தத்திற்கு இல்லாமல் போய்விட்டார். அவர் வாழ்த்திச் சென்ற தமிழ்நாட்டில் சமீபத்தில் அவரது கீதங்களை அரசாங்கத்தினர் தடுத்து விட்ட ‘திருவிழாவும்’ நடந்தது. நற்காலமாய் அந்தத் தடை நிவர்த்திக்கப்பட்டது தமிழகத்தின் பாக்கியமே. பாரதியார் 1907ஆம் வருஷத்தில் தமது நண்பரொருவர் மரித்ததற்காக இரங்கிச் சில பாடல்கள் புனைந்தார். அச்சமயம் நாமும் அருகிலிருந்தோம். அவற்றின் இரண்டு அடிகளை இப்பொழுது பாரதியாருக்கே உபயோகித்து இவ்வியாசத்தை முடிக்கின்றோம்.

“அந்தோ மறலி நம் அமுதினைக் கவர்ந்தான்

நொந்தோ பயனில்லை; நுவலயாதுளதே!”

*

பாரதியாரைப் பற்றி இப்படி ஆறு இதழ்களில் ராமானுஜலு நாயுடு அவர்கள் அருமையாக எழுதியுள்ள இந்தக் கட்டுரைகள் அவர் இறந்த ஏழு ஆண்டுகளிலேயே வந்திருப்பது குறிப்பிடத் தகுந்தது.

 பாரதியார் அன்பர்கள் அவசியம் படிக்க வேண்டிய நூல் ‘சென்று போன சில நாட்கள்’

****

Written by S NAGARAJAN

Date:26 April 2017

Time uploaded in London:-  5-52 am

Post No.3851

Pictures are taken from different sources; thanks.

contact: swami_48@yahoo.com

பாரதி இயல்

மஹாகவி பாரதியார் பற்றிய நூல்கள் – 28

பாரதியும் ஏவிஎம்மும் – சில உண்மைகள்!

ச.நாகராஜன்

    பாரதியும் ஏவிஎம்மும் என்ற இந்த மின்னுலை எழுதியவர் ஹரி கிருஷ்ணன். 2000ஆம் வருட இறுதியில் அகத்தியர் குழுவில் எழுதி பின்னர் சிஃபி.காமால் தொடராக இது வெளியிடப்பட்டிருக்கிறது.

பாரதியின் பாடல்கள் தமிழ்நாடு முழுவதும் பரவலாகக் கிடைக்கப்பட வேண்டும் என்று பாரதி பக்தர்கள் பெரும் முயற்சி எடுத்தனர். அதைப் பற்றிய உண்மை வரலாற்றை அலசி ஆராய்ந்து உண்மைகளைத் தரும் நூல் இது.

முக்கியமாக பாரதியாரின் நூல்களை ஏவி. மெய்யப்பச் செட்டியார் காப்புரிமை பெற்று வைத்திருந்ததையும் அவரிடமிருந்து அது தமிழக அரசால் பெறப்பட்ட விதத்தையும் அதில் அடங்கி இருக்கும் “உண்மைகளையும்” தருவது இந்த நூலாசிரியரின் நோக்கம்.

மஹாகவி மறைந்த 1921ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதமே ஒரு கமிட்டி அமைக்கப்பட்டது. இதற்கு திலகர் ஸ்வராஜ்ய நிதியிலிருந்து ஆயிரம் ரூபாயும் தமிழ் மக்கள் உதவிய நிதி ரூபாய் பன்னிரெண்டும், ரங்கூனிலிருந்து வந்த நிதியாதாரமும் சேர்ந்து ஒரு தொகை கிடைத்தது. பாரதி ஆசிரமம் என்ற ஒரு அமைப்பை மஹாகவியின் மனைவியார் செல்லம்மா பார்தியும், பாரதியின்  மைத்துனர் ரா.அப்பாதுரையும் சேர்ந்து ஏற்படுத்தினர்.

1924இல் பாரதியாரின் இளைய மகள் சகுந்த்லாவுக்குத் திருமணம் நடந்த போது பாரதியாரின் பாடல்கள் அடகு வைக்கப்பட்டு இரண்டாயிரம் ரூபாய் கடனாகப் பெறப்பட்டது. பாடல்கள் அதிக விற்பனையை எட்டாத நிலை.

பாரதியின் தூரத்து உறவினரான ஹரிஹர சர்மாவும் பாரதியாரின் தம்பி சி.விசுவநாதனும் இயன்ற அளவு பாரதியாரின் பாடல்களைப் பரப்ப முயன்றனர்.

பாரதியின் பஜனை சமாஜம் என்ற அமைப்பை மதுரையில் சீனிவாச வரதன் ஆரம்பித்து வீதி தோறும் பாரதி பஜனைகள் செய்தார்.

பாரதியாரின் பாடல்களை தமது நாடகங்களில் எஸ்.ஜி.கிட்டப்பா போன்றோர் பாடிப் பரப்பினர்.

சுதந்திரப் போராட்ட வீரர் எஸ்.சத்தியமூர்த்தி அரும் பாடு பட்டு பாரதியாரைப் பரப்ப பெரு முயற்சி எடுத்தார்.

1931ஆம் ஆண்டு பாரதியாரின் பாடல்களை ஒலிப்பதிவு செய்யும் உரிமையை திரு ஏ.வி.மெய்யப்ப செட்டியார் நானூறு ரூபாய் கொடுத்து வாங்கிக் கொண்டார்.

ஆனால் இந்த பாடல்களை ஏவி எம் வாங்கியது பற்றி எதிரொலி விசுவநாதன் என்னும் பாரதி பக்தர் வேறு விதமாகக் கூறுகிறார். பாரதியாரின் தம்பி சி.விசுவநாதன் 1941க்கும் 1944க்கும் இடையில் ஒரு மார்வாடி கடையில் பாரதியாரின் பாடல்களைப் பாடும் உரிமையை விற்று விட்டார். அவரிடமிருந்து  ஏவிஎம் அதிகப் பணம் கொடுத்து வாங்கிக் கொண்டார்.

இத எதிரொலி விசுவநாதனின் தகவல்.

1944ஆம் ஆண்டு தமிழ் எழுத்தாளர் மாநாடு கோவையில் நடந்தது. அதில் அ.வெ.ரா. கிருஷ்ணசாமி ரெட்டியார் தனி நபரிடமிருந்து பாரதி பாடல்களை “மீட்க வேண்டும்” என்ற கோரிக்கையை முன் வைத்தார். இதற்கு பல தரப்பிலிருந்தும் ஆதரவு பெருகியது.

அவ்வை டி.கே சண்முகம், எழுத்தாளர் நாரண துரைக்கண்ணன் உள்ளிட்ட ஏராளமானோர் இதற்குத் தங்கள் ஆதரவை நல்கினர்.

 1947இல் பாரதியின்  மணிமண்டபம் அமைக்கப்பட்டது. அதையொட்டி வெளியிடப்பட்ட மலரிலும் மற்றும் நாளிதழ்களின் சிறப்பு மலர்களிலும் கூட பாரதியாரின் பாடல்களை வெளியிட ஏவிஎம்மின் அனுமதி தேவைப்படவே அவரது அனுமதி பெறப்பட்டு வெளியிடப்பட்டது.

11-3-1948இல் பாரதி விடுதலைக் கழகம் என்ற ஒரு அமைப்பு ஏற்படுத்தப்பட்டது. இதற்கு வ.ரா. தலைவராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். நாரண.துரைக்கண்ணன், அ.சீனிவாசராகவன் ஆகியோர் துணைத் தலைவர்களாகவும் திருலோக சீதாராம் மற்றும் வல்லிக்கண்ணன் ஆகியோர் செயலாளர்களாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.

4.8.1934 அன்று ஜோஷிங்லால் மேத்தா “வாங்கிய” பாரதியாரின் பாடல்களை ஏவிஏம் 10-9-1946 அன்று “வாங்கினார்.” அவர் மூன்றண்டுகள் பாரதியாரை “தம்மிடம் வைத்திருந்தார்”.

இந்த நிலையில் வ.ராவின் மணி விழா நடைபெற இருந்தது. அதற்கு நிதியுதவி செய்யும் முக்கியமானவர்களில் கல்கி ஒருவர். அவர் வ.ராவிடம் மெய்யப்ப செட்டியாரை எதிர்த்து பாரதி விடுதலைக் கழகத்தில் தலைவர் பதவி வகிக்க வேண்டாமென்று கேட்டுக் கொள்ள தலைவர் பதவியை நாரண.துரைக்கண்ணன் ஏற்றார்.

இதற்கிடையில் ஔவை சண்முகம் சகோதரர்கள் பில்ஹணன் என்ற தமிழ் படத்தை 1948ஆம் ஆண்டு எடுக்க அந்தப் படத்தில் பில்ஹணன் நாடகத்தில் வரும் பாரதியாரின் பாடல்களை அப்படியே பயன்படுத்தி இருந்தனர். தன் அனுமதியின்றி திரைப்படத்தில் அந்தப் பாடல்களைப் பயன்படுத்தியது தவறு என்று பாரதியாரின் “உரிமையாளரான” மெய்யப்பர் ஒரு அறிக்கையை விடுத்தார்.

இதை அடுத்து மண்டபம் கட்டி மகிழ்ந்த தமிழ் மக்களுக்கு பாரதியை விடுவிக்க வேண்டாமா என்று டி.கே.எஸ். சகோதரர்கள் தமிழ் மக்களின் முன் ஒரு வேண்டுகோளை வைத்தனர். இதனால் வெகுண்ட மெய்யப்பர் அவர்கள் மீது கோவை நீதிமன்றத்தில்  வழக்குத் தொடுத்தார்.

முன்பே பாரதியாரின் பாடல்களை வெளியிட்ட பரலி சு.நெல்லையப்பர் வழக்கில் சாட்சி சொல்ல முன் வந்தார். பாரதியாரின் கைப்பட எழுதப்பட்ட கடிதங்களை நெல்லையப்பர் நீதிமன்றம் முன் வைத்து பாரதியார் தமிழர்களின் சொத்து என்றார்.

ஏவிஎம்மின் வழக்கு நீதி மன்றத்தில் தோற்றது.

பாரதியார் ‘விடுதலை’யானார்.

அப்போது மத்ராஸ் பிராந்தியத்தின் முதல்வராக இருந்த ஓமந்தூர் ரெட்டியாரை பாரதி விடுதலைக் கழகத்தார் சந்தித்து பாரதியின் பாடல்களை நாட்டுடமை ஆக்க வேண்டுமென்று வேண்டினர்.

அவரது குடும்பத்தினரிடமிருந்து இதற்கான ஒப்புதலைப் பெற வேண்டும் என்றார் முதல்வர்.

உடனடியாக ஐவர் அடங்கிய குழு பாரதியாரின் மனைவியார் செல்லம்மா பாரதியைச் சந்தித்தது. அவர் மனமுவந்து அற்புதமான ஒரு கடிதத்தை எழுதி ஒப்புதலை அளித்தார்.

பின்னர் ஒரு நாள் வெரி அர்ஜெண்ட் என்று இரவு ஏழு மணிக்கு ஒரு மோட்டார் சைக்கிள் மெஸஞ்சர் மூலமாக உடனடியாகத் தன்னைச் சந்திக்க  மெய்யப்பருக்கு அழைப்பு விடுத்தார் ஓமந்தூர் ரெட்டியார்.

எட்டு மணிக்கு அவரைச் சந்தித்த ஏவிஎம் இந்தக் கணமே அரசுக்கு உரிமையை மாற்றி வழங்கி விடுகிறேன் என்று கூற, பாரதியார் பாடல்கள் அரசின் வசம் வந்தன.

நாரண துரைக்கண்ணனின் குழந்தை டிப்தீரியாவில் அவஸ்தைப்பட்டுக் கொண்டிருந்த போது அதையும் பொருட்படுத்தாமல் நாரண துரைக்கண்ணன் பாரதி பணிக்காக ஓடோடிச் சென்றார். அவரது குழந்தை இறந்து விட்டது.

     பல பேரின் உழைப்பும் தியாகமும் பாரதியாரின் மீது கொண்ட பக்தியும் அதற்கு அடிப்படையில் தமிழ் பக்தியும் தேச பக்தியும் இருந்ததால் பாரதியார் நிஜமாகவே தமிழ் மக்களுக்குச் சொந்தமானார்.

   மேலே கண்ட விவரங்களை வரிசையாக அழகுற ஹரி கிருஷ்ணன் தெரிவிக்கிறா இந்த நூலில்.

   பாரதி பக்தர்கள் அவசியம் படிக்க வேண்டிய ஒரு நூல் இது.

    ஆனால் நூல் முழுவதும் கொப்பளிக்கும் கோபமும் எரிச்சலும் மெய்யப்பரின் மீதான காரசாரமான வார்த்தைகளும் நூலின் நல்ல ஆய்வு நோக்கத்தைச் சற்று தடம் பிறழச் செய்கிறது.

பாரதியாரின் பாடல்களை வாங்கி மெய்யப்பர் பொருள் ஈட்டினார் என்பது நூலாசிரியரின் உள்ளார்ந்த மனதிலிருந்து எழும் ஆதங்கம்.

பாரதியாரின் வரலாற்று ஆசிரியர்கள் மெய்யப்பரை காப்பாற்றி, “வரலாற்றின் உண்மையை மறைத்தும் திரித்தும் எழுதுவது எத்தனை வெட்கக்கேடு “ என்று ஹரி கிருஷ்ணன் தனது வேதனையைக் கொட்டித் தீர்க்கிறார்.

கோபம், எரிச்சல், ஏமாற்றம், வேதனை ஆகியவற்றைச் சற்றுத் தூரத் தள்ளி வைத்து விட்டு, விடப்பட்டிருக்கும் சில உண்மைகளையும் ஆவணங்களையும் சேர்த்து இன்னும் நல்ல விதமாக இன்னொரு பெரிய நூலை ஹரி கிருஷ்ணன் எழுதினால் அது பாரதி இயலுக்கு உகந்த ஒரு சிறப்பான நூலாக அமையும் என்பதில் ஐயமில்லை.

தமிழுக்கும் அது அணி சேர்க்கும்.

ஹரி கிருஷ்ணனுக்கு எமது பாராட்டுகள்.

இந்த நூலை இணைய தளத்தில் கீழ்க்கண்ட தொடுப்பில் இலவசமாகத் தரவிறக்கம் செய்து கொள்ளலாம்;

http://www.freetamilbooks.com/ebooks/bharati-and-avm

Written by London swaminathan

Date: 16 APRIL 2017

Time uploaded in London:- 20-12

Post No. 3824

Pictures are taken from various sources; thanks.

contact; swami_48@yahoo.com 

இனையது ஆதலின் எக்குலத்து யாவர்க்கும்

வினையினால் வரும் மேன்மையும் கீழ்மையும்

அனைய தன்மை அறிந்தும் அழித்தனை

மனையின் மாட்சி என்றான் மனுநீதியான்

–வாலி வதைப்படலம், கம்ப ராமாயணம்

கம்பன் சொல்கிறான்:-

எந்தக் குலத்தில் தோன்றியவர்க்கும் உயர்வும் இழிவும் அவரவர் செய்த செயல்களாலேயே வரும். இதனை உணர்ந்து இருந்தும் பிறன் மனைவியின் கற்பினை அழித்தாய் – என்று மனு நீதி சாஸ்திரத்தில் சொன்னபடி நடக்கும் ராமன் (வாலியிடம்) கூறினான்

xxx

வள்ளுவர் சொன்னதும் அதுவே

பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும் சிறப்பொவ்வா

செய்தொழில் வேற்றுமையான் – (திருக்குறள் –972)

என்று வள்ளுவன் இதை இன்னும் அழகாகச் சொல்லுவான்.

பொருள்:– எல்லா உயிர்க்கும் பிறப்பு என்பது ஒரே தன்மையுடையது; அங்கே வேறுபாடில்லை. செய்யும் தொழில்களால் – செயல்களினால் தான் வேறுபாடுகள்.

xxx

கிருஷ்ணன் சொன்னதும் அதுவே

சாதுர்வர்ண்யம் மயா ஸ்ருஷ்டம் குண-கர்ம விபாகசஹ

தஸ்ய கர்தாரமபி மாம் வித்த்யகர்தாரம வ்யயம்

—பகவத் கீதை 4-13

பொருள்:-

என்னால் குணங்களுக்குத் தக்கபடி நான்கு ஜாதிகள் உண்டாக்கப்பட்டன. செய்யும் தொழில்கள் குணங்களுக்கு ஏற்ப நடக்கின்றன. இதை உருவாக்கியபோதும் என்னை மாறுபாடில்லாதவனாக அறிவாயாக.

xxx

அவ்வையார் சொன்னதும் அதுவே

சாதி இரண்டொழிய வேறில்லை சாற்றுங்கால்
நீதி வழுவா நெறிமுறையின் – மேதினியில்
இட்டார் பெரியார் இடாதார் இழிகுலத்தார்
பட்டாங்கில் உள்ள படி

எவர் ஒருவர் பிறருக்கு கொடுத்து உதவுகிறாரோ அவர் பெரியோர்; கொடாதோர் கீழோர் என்று ‘நல்வழி’யில் அவ்வையாரும் சொல்கிறார்.

xxx

வேத கால ரிஷி சொன்னதும் அதுவே

நாம் எல்லோரும் தாயின் கருவிலேயே சமத்துவம் கண்டோம்; இப்பொழுது சகோதரத்துவத்தை நிச்சயமாக உருவாக்குவோம்.– ரிக் வேதம் 8-83-8

ந இஹ நானாவஸ்தி கிஞ்சன- ப்ருஹத் ஆரண்யக உபநிஷத்

பொருள்:-இந்த உலகில் உயிர்களிடத்தில் மட்டும் எந்த பேதமும் இல்லை.

ஜன்மனா ஜாயதே சூத்ரஹ

சம்ஸ்கராத் த்விஜ உச்யதே

வேத படனாத் பவேத் விப்ரஹ

பிரம்ம ஜானதி இதி பிராஹ்மணஹ

-சம்ஸ்கிருத ஸ்லோகம்

பிறக்கும்போது எல்லோரும் சூத்திரர்கள்;

உபதேசம் பெற்று பூணூல் போடுவதால் இருபிறப்பாளன்;

வேத அத்யயனத்தால் அறிஞன்;

பிரம்மனை அறிவதால் பிராம்மணன் ஆகிறான்

–subham–

Written by London swaminathan

Date: 5 APRIL 2017

Time uploaded in London:-15-36

Post No. 3790

Pictures are taken from various sources; thanks.

contact; swami_48@yahoo.com

மகரம் என்றால் சுறாமீன் , முதலை என்ற இரண்டு பொருள் இருந்தும் சுறாமீன் என்ற அர்த்தத்திலேயே ஆபரணங்களில், அணிகலன்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ராவணன் இப்படி சுறாமீன் வடிவ அல்லது சுறாமீன் பொறித்த ஒரு நீண்ட கிரீடத்தை அணிந்து வந்தான் என்று கம்பன் போகிறபோக்கில் (சுந்தர காண்டம்) சொல்லி விடுகிறான். இது ஒரு அதிசயமான விஷயம். ஏனெனில் இப்படிப்பட்ட மணிமுடி பற்றிய குறிப்பு வேறு எங்கும் இல்லை.

“வளர்ந்த காதலர் மகரிகை நெடுமுடி

அரக்கரை வரக் காணார்

தளர்ந்த சிந்தை தம் இடையினும் நுடங்கிட

உயிரொடு தடுமாறி

களம் தவா நெடுங்கருவியில்கைகளில்

செயிரியர் கலைக் கண்ணால்

அளந்த பாடல் வெவ் அரவு தம் செவிபுக

அலமரலுறுகின்றார்”

பொருள்:

“ராவணன் மீது நாள்தோறும் வளரும் காதலை உடைய வித்தியாதர மகளிர் சிலர், சுறாமீன் வடிவு பொறித்த நீண்ட மகுடத்தைப் பூண்ட ராவவணன், தம்மிடம் வருவதைக் காணவில்லை. அதனால் தளர்ந்த மனம்,  இடையைக் காட்டிலும் அதிகமாமகத் துடித்தது. அவர்கள் தடுமாறினர். இசைக் கலைஞர்கள் கருவிகளை இசைத்து கண்களால் அவற்றை அளந்து பாடிய பாடல்கள் காதுக்குள் பாம்பு புகுந்தது போலப் புகவே அவர்கள் துன்புற்றனர்.”

உலகில் பல பண்பாடுகளில் மகர தோரணங்கள் உண்டு; மகர மோதிரங்கள் உண்டு; மகர காதணிகள், கை வளையங்கள் உண்டு; ஆனால் மகர வடிவில் கிரீடம் கிடையாது; மகரம் பொறித்த கிரீடமும் இல்லை. ராவணன் ஏன், எப்படி இப்படி ஒரு கிரீடம் அணிந்தான் என்பதற்கான விளக்கமும் இல்லை. உலகில் வேறு எங்குமில்லாத அளவுக்கு ஐரோப்பியர்கள் மட்டும் மன்னரின் மணி முடிளை அப்படியே சேகரித்து வைத்துள்ளனர். அதிலும் கூட இப்படி ஒரு கிரீடம் இல்லை.

நம்முடைய மன்னர்களின் கிரீடங்கள் அழிக்கப்பட்டு, நகைகளாகவும் சங்கிலிகளாகவும் செய்யப்பட்டு விட்டன. ஆயினும் எல்லாக் கோவில்களிலும் சுவாமிக்கும் அம்மனுக்கும் உள்ள கிரீடங்கள் ஓரளவுக்கு நம்முடைய பழம்பெரும் கலாசாரத்தைப் பிரதிபலிப்பனவாக உள்ளன. அங்கும் இப்படி இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

Elephant Crown of Demetrios

பல்லவ கீரிட அதிசயம்

பல்லவ சாம்ராஜ்யத்திலும் இப்படி ஒரு அதிசய மணிமுடி/ கிரீடம் பற்றிய குறிப்பு கிடைக்கிறது

இந்த வியப்பான விஷயம் பல்லவர் கல்வெட்டில் உள்ளது. இது பற்றி வரலாற்றுப் பேரறிஞர்   டாக்டர் இரா.நாகசாமி , “யாவரும் கேளிர்” என்ற அவரது நூலில் கூறுவதாவது:-

“காஞ்சி வைகுந்தப் பெருமாள் கோவிலில் நந்தி வர்மனின் வரலாற்றைக் குறிக்கும் சிற்பங்கள் உள்ளன. அவற்றில் நந்திவர்மனுக்குச் சூட்டுவதற்காக மகாமாத்திரர் முதலானோர் ஒரு தட்டில் முடியை ஏந்தி வந்தனர் என்றும், நந்தி வர்மனின் தந்தையால் அதை என்ன என்று அடையாளம் கண்டுகொள்ள முடியவில்லை என்றும் அது பல்லவர் முடி என்றும், யானை உருவில் இருந்தது என்றும் குறிப்பு உள்ளது. இந்தியாவின் வடமேற்குப் பகுதியில் ஆண்ட அரசர்கள் யானைத்தலை  போன்ற முடிகளைப் பூண்டிருப்பது காண்பிக்கப்பட்டுள்ளது வைகுண்டப் பெருமாள் கோவில் கல்வெட்டு இவ்வாறு கூறினும் சிற்பத்தில் யானைதத்லை போன்ற முடி காணப்படவில்லை”.

எனது கருத்து:

கல்வெட்டிலுள்ள பல விஷயங்கள் சிற்பத்தில் இல்லை. சிற்பத் திலுள்ள பல விஷயங்கள் இலக்கியத்தில் இல்லை என்பதற்குப் பல எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன.

துர்கையின் மான் வாஹனம் பற்றி சிலப்பதிகாரம், தேவாரம் (கலையதூர்தி) போன்ற பல நூல்களில் குறிப்புகள் உள்ளன. ஆனால் நமது கோவில்களில் மான் வாஹன துர்கையைப் பார்க்க முடியாது. படங்களிலும் கூட மான் வாஹனம் கிடையாது. சிங்கம் அல்லது புலி வாஹனம்தான் இருக்கும். ஆனால் இராக், துருக்கி, கிரீஸ் போன்ற நாடுகளில் மான் வாஹனத்தில் தேவியர் பவனி வரும் சிலைகள் உள்ளன. இது துர்கைதான். ஆனால் ஒவ்வொரு ஊரிலும் வேறு வேறு பெயர்களால் அவளை அழைப்பர்.

ஆக, “கல்லைக் கண்டால் நாயைக் காணோம், நாயைக் கண்டால் கல்லைக் காணோம்” என்ற கதை இலக்கியத்திலும், வரலாற்றிலும் உளது. எங்கேயாவது சுறாமீன் கிரீடத்தின் சிலையோ படமோ கிடைக்கிறதா என்று ஆராய்வது நமது கடமை.

–Subham—

Written by London swaminathan

Date: 5 APRIL 2017

Time uploaded in London:- 9-012am

Post No. 3789

Pictures are taken from various sources; thanks.

contact; swami_48@yahoo.com

கம்ப ராமாயணத்தில் ராமன் புகழைத் தேடிக் கண்டுபிடிக்கத் தேவை இல்லை; கண்டவிடமெல்லாம் அவன் நாமமே; அவன் புகழைப் பாடத் தானே ராமாயணம் இயற்றினான் கம்பன். ஆயினும் அதை அவன் சொல்லும் அழகு, அவன் சொல்லும் இடம், அதைச் சொல்ல அவன் பயன்படுத்தும் கதாபாத்திரம் இவைகளை எல்லாம் நோக்குமிடத்து ராமன் புகழைவிட கம்பன் புகழ் ஓங்கிவிடும்.

‘சீதையைக் கண்டுபிடி’ — என்று ராமன் கட்டளையிட்டான். அதைச் சிரமேற்கொண்டு பறந்தான் இலங்கைக்கு; வழியிலோ பல இடையூறுகள் அவைகளையும் கடந்தான். இலங்கைக்குள் வந்த பின்னரும் மனதில் கொஞ்சம் சம்சயம்; அதாவது ஐயப்பாடு.

இப்படி இடையூறுகளாக வருகிறதே, நான் என்ன செய்வது! அப்போது அவனுக்கு மனதில் பளிச்சிடுகிறது ராம நாமம்:

“ஊறு கடிது ஊறுவன ஊறு இல் அறம் உன்னா

தேறல் இல் அரக்கர்புரி தீமை அவை தீர

ஏறும்வகை எங்கு உ ளது? “இராம!” என எல்லாம்

மாறும் அதின்மாறு பிறிதுஇல் என வலித்தான்”.

—கடல்தாவு படலம், சுந்தர காண்டம், கம்ப ராமாயணம்

பொருள்:-

இது என்னடா! கடும் துன்பங்கள் வழியில் ஏற்படுகின்றதே! அரக்கர்களோ தெளிவில்லாதவர்கள். கெடுதல் இல்லாத அறம் என்பதையே அறியாதவர்கள். இவர்கள் செய்யும் தீமைகளைக் கடந்து செல்ல நான் என்ன செய்வேன்? இதற்கு வழி என்ன? இராமன் – என்று சொல்ல எல்லாத் துன்பங்களும் நீங்கும். இதைத் தவிர வேறு வழி இல்லை – என்று கருதிய அனுமன், ராம நாமத்தை உச்சரிப்பதை உறுதியாகப் பிடித்துக்கொண்டான்.

அவ்வாறு ராம நாமத்தைச் சொன்ன அனுமனுக்கு எவ்வளவு பெரிய வெற்றியும், புகழும் கிடைத்தது என்பதை நாம் அறிவோம்.

ராம! நீ நாமமு ஏமி ருசிரா!

வாழ்க இராமன் திரு நாமம்.

–சுபம்–

Written by London swaminathan

Date: 3 APRIL 2017

Time uploaded in London:- 6-01 am

Post No. 3783

Pictures are taken from various sources; thanks.

contact; swami_48@yahoo.com

சீதையைத் தேடி அனுமன் இலங்கைக்குப் போனான்; எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயம்தான். பெரிய கோட்டைச் சுவரைப் பார்த்தான், அகழியைப் பார்த்தான்; பொன் மயமான செல்வச் செழிப்புள்ள இலங்கையைக் கண்டான்; இதெல்லாம் நாம் பல முறை படித்த அல்லது சொற்பொழிவுகளில் செவிமடுத்த செய்திகளே. இதை மட்டும் கம்பனும் சொன்னால் அவனை நாம் மதிக்க மாட்டோம்; போகிறபோக்கில் அவன் சொல்லும் அறிவியல், உயிரியல், மானுடவியல், உளவியல், புவீஇ யல், புவிகர்ப்பவியல், சமயம், பண்பாடு, இசை, நடனம் என்று ஏராளமான செய்திகளையும் சேர்த்துச் சொல்லும் பாங்குதான் கம்பனைக் கொம்பனாக்குகிறது!

சோழ மன்னனிடம் கோபித்துக்கொண்டு “உண்டோ குரங்கேற்றுக் கொள்ளாத கொம்பு?” என்று சவால் விட்ட கொம்பன் அல்லவா அவன்!

இதோ பாருங்கள், இலங்கை ((நகர)) கோட்டையைச் சுற்றியுள்ள மூன்று அகழிகளில் அவன் கண்ட பறவைகளைப் போகிற போக்கில் அடுக்கி விடுகிறான். நீங்கள் கம்ப ராமாயண உரைகளைப் படித்தால் கூட இந்தப் பறவைகளை அடையாளம் சொல்ல முடியாது. ‘தமிழ் வாழ்க’ என்றெல்லாம் கூத்தாடுகிறோம்; கூச்சலிடு கிறோம்; ஆனால் இந்தப் பறவைகள் என்ன என்று ஸூவாலஜி (Zoology) ஆர்னிதாலஜி (Ornithology) படித்தவர்கள் கூட சொல்ல முடியாது. உண்மையில் தமிழை வளர்க்க விரும்புவோர் இவைகளை அறிவியல் முறையில் அணுகி கம்பராமாயணத்துக்கு ஒரு விஞ்ஞான   உரை எழுத வேண்டும்.

உன்னம், நாரை, மகன்றில், புதா, உளில்,

அன்மை, கோழி, வண்டானங்கள், ஆழிப்புள்

கின்னரம், குரண்டம், கிலுக்கம், சிரல்,

சென்னம், காகம், குணாலம் சிலம்புமே

–ஊர்தேடு படலம், சுந்தர காண்டம், கம்ப ராமாயணம்

பொருள்;

“உன்னம் போன்ற பறவைகள், நாரைகள், மகன்றில்கள், குருகுகள், உள்ளான்கள், அன்னங்கள், நீர்க் கோழிகள், பெருநாரைகள், சக்கரவாகப் பறவைகள் கின்னரங்கள், கொக்குகள், கிலுக்கங்கள், சிச்சிலி என்னும் பறவைகள், மீன்கொத்திப் பறவைகள், நீர்ப்பருந்துகள், நீர்க்காகங்கள், குணாலங்கள் ஆகிய பல்வகைப் பறவைகள் அவ்வகழியில் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தன”.

உன்னம் -அன்னப் பறவைகளில் “ஒருவகை”;

புதா- குருகு;

உளில் – உள்ளான்;

வண்டானம்- பெருநாரை;

ஆழிப்புள் – சக்கரவாகப் பறவை;

மகன்றில்- அன்றிலில் “ஒரு வகை”;

கின்னரம் – நீர் வாழ்ப் பறவைகளில் “ஒருவகை”; ஆந்தையையும் இச் சொல் குறிக்கும்;

கிலுக்கம் – நீர் வாழ்ப்பறவைகளில் “ஒருவகை”;

சென்னம் – நீர்ப்பருந்து;

சிரல் – மீன்குத்தி;

குணாலம்- நீர் வாழ்ப்பறவைகளில் “ஒருவகை”;

இவ்வாறு சொல்லி உரைகாரர்கள் மழுப்பி விடுகிறார்கள் ‘ஒரு வகை’,’ ஒரு வகை’ என்றே எழுதிக்கொண்டு போனால் அது என்ன என்று சொல்ல வேண்டாமா?

பைபிளில் உள்ள தாவரங்கள், மிருகங்கள் பற்றி எல்லாம் நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே படங்களுடன் புத்தகம் போட்டுவிட்டனர். நாமோ சங்க இலக்கியத்தில் வரும் தாவரங்கள், மிருகங்கள், அதே போல மற்ற இலக்கியங்களில் வரும் விஷயங்களுக்கு மழுப்பலாகவே உரை எழுதி வருகிறோம். கம்பனும் கதையை மட்டும் சொல்லிவிட்டுப் போயிருக்கலாமே. அகழியில் உள்ள இத்தனை வகை நீர்வாழ்ப் பறவைகளையும் எதற்குச் சொல்ல வேண்டும் ? அறிவியல் தமிழ் அழியாமல் பாதுகாக்கத்தானே அவன் இப்படி பட்டியல் போடுகிறான்.

இது போல அவன் சொல்லும் ஆயுத வகைகளை நாம் இனம் காண முடியவில்லை. முயன்று பார்த்தால்  —- தமிழ் அறிஞர்கள், விஞ்ஞானிகள் கூட்டு மாநாடு போட்டால்— இவைகளை தெள்ளிதின் விளக்கமுடியும்

(கபிலர் பாடிய குறிஞ்சிப் பாட்டிலுள்ள 99 தாவரங்களின் படங்கள், தாவரவியல் (botanical names) பெயர்களைக் கண்டேன்; அதில் சில பிழைகளும் குறைபாடுகளும் உள; ஆயினும் ஒரு சிலர் முயன்று அதைச் செய்திருப்பது பாராட்டுக்குறியது; தாவரவியலாளருடன் அமர்ந்தால் குறைகளை நீக்க முடியும்).

தமிழ் வாழ்க! கம்பன் புகழ் ஓங்குக!