WRITTEN By London Swaminathan
Date: 15 DECEMBER 2019
Time in London – 9-47am
Post No. 7345
Pictures are taken from various sources; beware of copyright rules; don’t use them without permission; this is a non- commercial, educational blog; posted in swamiindology.blogspot.com and tamilandvedas.com simultaneously. Average hits per day for both the blogs 12,000
படிப்பது போல நிறுத்தாமல் படித்து முடிப்பர். அவ்வளவு சுவைமிக்கது.
வாழ்க இளங்கோ! வளர்க தமிழ்!!
–subham–
Posted by Tamil and Vedas on December 15, 2019
https://tamilandvedas.com/2019/12/15/%e0%ae%95%e0%af%81%e0%ae%b0%e0%ae%99%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%af%81-%e0%ae%86%e0%ae%95-%e0%ae%ae%e0%ae%be%e0%ae%b1%e0%ae%bf%e0%ae%af-%e0%ae%a4%e0%ae%ae%e0%ae%bf%e0%ae%b4%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%af%8d/
Written by S.Nagarajan
swami_48@yahoo.com
Date: 15 March 2019
GMT Time uploaded in London – 7-08 am
Post No. 6195
Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog. ((posted by swamiindology.blogspot.com AND tamilandvedas.com))
Posted by Tamil and Vedas on March 15, 2019
https://tamilandvedas.com/2019/03/15/%e0%ae%85%e0%ae%9f%e0%ae%bf%e0%ae%af%e0%ae%be%e0%ae%b0%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%af%81-%e0%ae%a8%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%b2%e0%ae%be%e0%ae%b0%e0%af%8d-%e0%ae%aa%e0%ae%bf%e0%ae%b1%e0%ae%a8/
Translated by London swaminathan
swami_48@yahoo.com
Date: 10 March 2019
GMT Time uploaded in London –17-24
Post No. 6178
Pictures shown here are taken from various sources including google,
Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog. ((posted by
swamiindology.blogspot.com AND tamilandvedas.com))
spelling mistake in Manimeghalai story- change stalling to stalking
–subham—
Posted by Tamil and Vedas on March 10, 2019
https://tamilandvedas.com/2019/03/10/story-of-tamil-devadasis-part-9-somi-vellaiammal-madhavi-and-manimeghalai-6178/
IS SILAPPADIKARAM A BRAHMANA KAVYA? (Post No.4612)- Part 3
Research Paper Written by London Swaminathan
Date: 14 JANUARY 2018
Time uploaded in London 7-04 AM
Post No. 4615
Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Books, Google and newspapers; thanks.
WARNING: DON’T SHARE IT WITHOUT AUTHOR’S NAME AND BLOG NAME. BE HONEST; OTHERS WILL BE HONEST WITH YOU.
PART 1 AND PART 2 WERE PUBLISHED HERE IN THE PAST TWO DAYS.
14.Matavi and Manimekalai
Matavi having heard all the tragic news shaved her hair and entered the Buddha Vihara. These people died because they heard this news from me; therefore I come to bathe in the holy waters of Ganges ( in order to purify myself). Long live you, O king of kings!
When Matalan finished, Senkuttuvan asked what happened to the Pandya kingdom.
Thus Matalan was used to give all the news about all the important characters in the epic.
15.One Thousand Goldsmiths Executed!
Matalan continued, “O King, you destroyed in a day the nine umbrellas of nine enemy kings who joined together in an alliance against your brother in law Killivalavan. Listen! The victorious Ver Celiyan residing at Korkai offered a human sacrifice of one thousand goldsmiths in a day to the divine Pattini who had twisted off one off her breasts.
When Matalan gave all this information the sun set and then the court astrologer said, “ Long live the ruler of the earth. It is now thirty two months since we left Vanci.
When Senkuttuvan asked about the succession in the Cola kingdom, Matalan praised the Colas whose forefathers destroyed the three fortresses suspended in the sky (mythological story), who gave flesh to a kite to save a dove (mythological Sibi Story) would never move away from the righteous path , Senkuttuvan became very happy and said to the Brahmana,
“O Brahmana Matalan, please accept the gift of fifty Tulams of pure gold” equal to Senkuttuvan’s own weight (Tula Bharam).
17.BRAHMIN’S ADVICE TO SENKUTTUVAN!
Matalan in Natukar Katai
“Then a Cakkayan, a dancing expert from Paraiyur, which was famous for Brahmans versed in the four Vedas, exhibited for king’s pleasure, the dance known as Koticetam danced with Uma as part of Himself by the mighty Siva, while the anklet worn on his beautiful feet tinkled.
In the Natukar Katai Matalan speaks:
“O King wearing a long garland of victory and possessing a huge army! O Lion of kings, who knows all that can be known from great men, dismiss your wrath! Ruler of the earth, may the days you have yet to live become more numerous than the particles of sand in the cool river An Porunai.
Pray do not dismiss my words! Even after passing through fifty years of your protection on this earth you do not perform religious sacrifice but continue to perform the sacrifice at the battle. Among your ancestors in this city one king distinguished himself by destroying the Katampu of the seas, another exhibited great prowess by carving the bow emblem on the Himalayas, another enabled a Vedic Brahmana in return for composing some poems, to ascend bodily to the higher world, another commanded the messenger of death not to take away lives indiscriminately but only in particular order; another Cera penetrated the golden region of the high mountain in the fertile kingdom of the Barbarous Yavanas. After adding two more ancestor king’s adventures Matalan says, “It is not necessary to point out to men of wisdom that youth will not last for ever. The goddess of wealth abides in your chest, for you see your own body covered with grey hairs. Even good souls in divine bodies may, it is just possible, enter human frames on earth. Souls of those who are born as men now may by chance be reborn as animals. Men are but actors on a stage, and will have no enduring embody in only one fixed form. That life after death will depend upon deeds done in a previous birth is a significant statement which is not untrue”.
“O King of the powerful sword! I have chosen not to solicit rare gifts from you. I cannot suffer to see a good soul wrapped within a good body travel the path trodden by the common people of this vast world. O king who has crossed the limits of learning! you should therefore do that great and fruitful yajna with the help of sacrificial priests learned in the four Vedas in order you may gain that superior path which Gods extoll.
“If you say that good deed can be done tomorrow it may chance that your good soul trained in Vedic lore will leave your body even today.”
When the learned to tongue of the Vedic Brahmana, thus ploughed and sowed the seeds of divine wisdom in the kings’ ears, those seeds sprouted forth in right time.
With a desire to enjoy the fruits of the harvest of virtue, the king with the resounding anklets, commanded the presence of those sacrificial priests who had completed their studies by listening to teachers belonging to a group of traditional interpreters of the four Vedas. They were asked to commence the festival of sacrificial rituals in the manner instructed by Matalan.
18.Matalan’s Last appearance in Varantaru Katai
Brahmana Miracle!
In the chapter Varanataru Katai there is a long anecdote where Devanti gives the history of Manimekalai, daughter of Kovalan and courtesan Matavi. Then Devanti was possessed by Pasanatan Cattan.
It is said that there are three girls in the crowd—twin daughters of Arattan Cetti and a little daughter of Cetak Kutumpi, a temple priest. If Matalan sprinkled the water of a divine pool on those girls, they would reveal their past births. Devantikai gave that water to Matalan which kept in his string-bag (Uri).
Seeing all this Senkuttuvan was lost in wonder and turned towards Matalan when he said with good cheer: ‘Hear this O King! Let all your ills disappear.
Then Matalan sprinkled the water on the three girls. They recited their previous births. Senkuttuvan looked at the face of Matalan, wearing the sacred thread on his chest, he blessed him: O King of Kings! Long may you live. These three were, in previous births, attached to the devoted wife of Kovalan, who seized the mad elephant’s tusk to release a Brahmana from the clutches of the mad elephant.
Matalan finished his speech with a good advice:
“It is not strange that people who do good things attain heaven and people who have worldly minds are reborn and that good and bad deeds have their own reward and those born should die, and those dead should be re born. Those are ancient truths ( Bhagavad Gita echo: Jaatasya hi dhruvo mrtyuh dhruvam janma mrtasya ca)
Matalan continues:
You (Senkuttuvan) were born through the grace of Him who rides on the sacred bull (Lord Shiva) and have won distinction as a king in this wide world, saw, clear as an object held in the palm of your hand, the fruits of righteous deeds and the forms of holy people. Long live from eon to eon protecting the earth! Live long gracious monarch!
Pleased with what the Brahmana Matalan said, the king endowed grants to the temple of the ever youthful Pattini who had twisted off her breast and there by raised flames which enveloped the noisy Kutal (another name for Madurai) of the great Pandyan Kingdom, much celebrated in poetical themes. He further ordered the conduct of daily festivals by instructing Devantikai to offer flowers, perfume and incense.
The monarch of the world circumambulated the shrine thrice and stood proffering his respects. Many kings including the Gajabahu of sea girt Sri Lanka participated in the festival.
Kannaki too when she burnt Madurai down asked the Agni Deva (Fire God) to spare Brahmins, old people, cows, chaste women, invalids and all good people.
19.Chief Duties of the Lady of the House
The chief duties of the lady of the house were giving of gifts to the deserving, the serving of the Brahmins and the entertaining of the ascetics and guests, as evidenced by Kannaki’s own words in canto XVI.II 71-3 Kolaikkala Katai
There are more references to Brahmins throughout the epic
A Brahmin ambassador by name Kausikan delivered the message of Matavi to Kovalan and took back his message to his parents – Purancheri Irutta Katai
Brahmin actors (Kuutta Chakkaiyar) staged a show in front of Senkuttuvan- Natukar Katai
Keeranthai, a Brahmin, told his wife that Pandyan king would protect her when he went out of the city and that led to Porkai Pandya Story (Pandya with a Golden Hand)—Katturai Katai
Ilango says that Pandyan kings always hear the Vedic recital but never the justice bell (katturai Katai)
A Brahmin poet by name Palaik Kautamanar going to heaven with his body- Natukar Katai
Madurai is full of smoke from the Vedic Fire altars—Naatu Kaan Katai
Conclusion:
Hundreds of lines were attributed to Brahmin Matalan and he gave us lot of information to fill the gaps in the epic. Miraculous incidents happen in front of the Brahmana and the king Senkuttuvan. He commands the king to do Yagas and yajnas and the king readily obeys. Kannaki lamented that she could not feed the Brahmins and saints. She spared Brahmins when she burnt down Madurai. Parasaran- Dakshinamurthy anecdote showed the condition of Vedic education in Tamil Nadu. Kovalan could read s Sanskrit manuscript. Brahmins are praised as great scholars in Tamil (Vandamiz Maraiyor in Katturaik Katai; it speaks of the Brahmin who composed a poem on Chera king in Patitrup Pattu and went to heaven with his wife in his human body).
Why did Ilango do it?
Why did Ilango do it? did he write a Brahmana Kavya? My opinion is that he did not exaggerate anything. He described the real condition of second century CE Tamil Nadu where Brahmins commanded great respect. They could command great and mighty kings like Senkuttuvan. They could guide them what to do for the welfare of the community. Through Parasran-Dakshinamurthy anecdote, Ilango not only showed that even a child in a remote village of Tamil Nadu could recite Vedas perfectly, but also Brahmins were unselfish and could donate their wealth for the Vedic children. Ilango was the first poet in Tamil to show the weddings conducted by the Brahmins in front of fire.
Silappadikaram was the most popular epic. It was the only epic which based its story on a pure Tamil theme.
Paranar and other poets of Patitrup Pattu, one of the 18 books of Sangam Tamil literature, confirmed all that was said by Ilango. There is no doubt that the history second century Tamil Nadu was a golden period in the history of Tamil Nadu.
References:
The Cilappatikaram,Prof. V R Ramachandra Dikshitar,The South India Saiavasiddhanta Works Publishing Society, Tinnelvelly Limited, Madras,600 001, 1978
Akananuru, Varthamanan Pathippakam, A Manikkanar,Chennai- 600 017,1999
Srimad Bhagavad Gita, Anna, Sri Ramakrishna Mutt, Chennai-600 004,1965
–Subahm–
Posted by Tamil and Vedas on January 14, 2018
https://tamilandvedas.com/2018/01/14/is-silappadikaram-a-brahmana-kavya-post-no-4612-part-3/
Research ArticleWritten by London Swaminathan
Date: 2 June 2017
Time uploaded in London- 8-40 am
Post No. 3964
Pictures are taken from various sources such as Face book, Wikipedia and newspapers; thanks.
contact: swami_48@yahoo.com
(I wrote this for ‘Soundaryam’ published by Hindu Tamil Cultural Association, Enfield,London)
“ஆனைத் தோல் போர்த்துப் புலியின் உரி உடுத்துக்
கானத்து எருமைக் கருந்தலைமேல் நின்றாயால்—
வானோர் வணங்க, மறைமேல் மறையாகி,
ஞானக் கொழுந்தாய், நடுக்கு இன்றியே நிற்பாய்!
(வேட்டுவ வரி, சிலப்பதிகாரம்)
செந்தமிழில் உள்ள ஐம்பெரும் காப்பியங்களில் ஒன்று சிலப்பதிகாரம். “நெஞ்சையள்ளும் சிலப்பதிகாரம்” — என்று பாரதியாரால் போற்றப்பட்ட அற்புத காவியம். பழந்தமிழ் நாட்டில் முல்லை, குறிஞ்சி, மருதம், நெய்தல் என்ற நாநிலப் பிரிவுகளுக்கு முறையே விஷ்ணு,முருகன், இந்திரன், வருணன் தெய்வங்களாக இருந்ததை “ஒல்காப்புகழ் தொல்காப்பியன்” எழுதிய தொல்காப்பிய சூத்திரம் மூலம் அறிகிறோம்:
மாயோன் மேய காடுறை யுலகமுஞ்
சேயோன் மேய மைவரை யுலகமும்
வேந்தன் மேய தீம்புன லுலகமும்
வருணன் மேய பெருமணலுலகமும்
முல்லை குறிஞ்சி மருத நெய்தலெனச்
சொல்லிய முறையால் சொல்லவும் படுமே
(தொல். பொருள். 1-5)
இந்த நாநிலம் அதன் நிலை திரிந்து வறண்டு போனால் அது பாலை நிலம் எனப்படும். அதற்கான தெய்வம் கொற்றவை என்னும் ‘தேவி’யாகும். சம்ஸ்கிருதத்தில் கொற்றவையை ‘துர்கா’ என்று அழைப்போம். கொற்றவை வழிபாடு குறித்து பல சுவையான தகவல்களை, நமக்கு, இளங்கோ அடிகள் யாத்த, சிலப்பதிகாரம் தருகிறது. அவை இன்று வழக்கற்றுப் போனது மேலும் வியப்பை ஏற்படுத்தும்.
தற்போதுள்ள உலக மதங்களில் இந்து மதம் ஒன்றில் மட்டுமே கடவுளைப் பெண் வடிவத்திலும் வணங்குகிறோம். அந்த அளவுக்குப் பெண்களுக்கு உயர்நிலை கொடுக்கப்பட்டது. சங்க காலம் முதல் இந்தக் கொற்றவை எனும் பெண் தெய்வம் (முருகு.368, பெரும்.583, நெடு.192) வழிபாடு இருப்பதற்குப் பல சான்றுகள் உள. இக்கட்டுரையில் சிலப்பதிகாரக் குறிப்புகளை மட்டும் காண்போம்:
மான் வாகனம்
துர்கைக்கு/ கொற்றவைக்கு மான் வாகனம் என்ற குறிப்பு சிலம்பில் வருகிறது. பிற்காலத்தில் நால்வரில் ஒருவரான திருஞான சம்பந்தரும் மான் வாகன தேவி பற்றி (கலையதூர்தி) என்று பாடுகிறார். ஆனால் சிங்கத்தின் மீதும், புலியின் மீதும் காட்சி தரும் தற்கால துர்கை, மான் வாகனத்தில் அமர்ந்த கட்சி எங்கேயும் காணக் கிடைக்கவில்லை; அதாவது சிலையிலோ, படத்திலோ இல்லை! இது ஒரு வியப்பான செய்தி. இளங்கோ பாடிய சிலம்பிலிருந்து, சம்பந்தர் பாடிய தேவாரம் வரை காணப்படும் கொற்றவையின் மான் வாகன ‘’போஸ்’’ நமக்குக் கிடைத்தில.
பாலைவனத்தில் வாழ்வோர் மறவர்கள் ஆவர். அவர்கள் கொலைக்கும் அஞ்சாத வீரர்கள். பாலைவனம் வழியாகக் கடந்து செல்லும் வணிகர், தூதர் முதலியோரைத் தாக்கி, அவர்களைக் கொன்று, பொருள்களை வவ்வுவதே பாலை நில மக்களின் தொழில். தாங்கள் கொன்ற மிருகங்களை கொற்றவைக்குப் படைப்பதும் இவர்கள் வழக்கமாகும்.
சிலப்பதிகாரத்தில் ஐயை, கார்த்திகை என்ற பெயர்களுடைய பெண்களும் காட்சி தருகின்றனர். அவை துர்க்கையின் பெயர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது
மதுரை நகருக்கு கவுந்தியடிகளுடன் நடந்து வந்த கண்ணகியும் கோவலனும் முதலில் ஒரு கொற்றவை கோவிலில்தான் தங்குகின்றனர்:
“விழிநுதற் குமரி, விண்ணோர் பாவை,
மையறு சிறப்பின் வான நாடி
ஐயை தன் கோட்டம் அடைந்தனர் ஆங்கு – என்”
(காடுகாண் காதை, சிலம்பு)
இதைத் தொடர்ந்துவரும் வேட்டுவ வரிப் பாடல் முழுதும் கொற்றவை வருணனை வருகிறது.
கொற்றவை கோவிலில் சாலினி வெறியாடியதை (சாமி ஆடல்) எல்லோரும் வியப்புடன் பார்த்தனர். கலையமர் செல்விக்கு பலிதந்தால்தான் நன்மைகள் விளையும் என்று அவள் சாமி ஆடுகையில் முழங்குகிறாள். இதோ இளங்கோவின் வரிகள்:
“கலையமர் செல்வி கடன் உணின் அல்லது
சிலையமர் வென்றி கொடுப்போள் அல்லள்;
மட்டு உண் வாழ்க்கை வேண்டுதீர் ஆயின்
கட்டு உண் மாக்கள்! கடம் தரும் என் ஆங்கு”
(கலை= மான்)
பெண்ணுக்கு கொற்றவை வேஷம்
இன்னொரு விநோத வழக்கத்தையும் சிலம்பு பாடுகிறது. அதாவது ஒரு சிறு பெண்ணை கொற்றவை போல அலங்கரித்து மான் வாஹனத்தில் ஏற்றி ஊர்வலம் விட்டு வணங்கியதையும் இளங்கோ சொல்லுகிறார். சங்க காலத்தில் நடந்த இக்கொற்றவை வழிபாடு இன்று எங்கும் காணக் கிடக்கில. நேபாள நாட்டில் ஒரு பெண்ணைத் தேர்ந்தெடுத்து “குமாரி” என்று தெய்வமாக வழிபடுவதை இன்றும் காணலாம்.
“பழங்குடிக் குமரியின் முடியை உயர்த்திப் பொன்கயிற்றினால் கட்டினர். காட்டுப் பன்றியின் கொம்பை பிறைச் சந்திரன் போல அவளுக்கு அணிவித்தனர். புலிப்பல் தாலியை அணிவித்து புலித்தோலை ஆடையாகப் போர்த்தி, அவளை மான் மீது ஏற்றி ஊர்வலம் விட்டனர். அவள் கையில் கிளி, கோழி முதலியவற்றைக் கொடுத்து வழிபட்டனர். அவளைத் தொடர்ந்து பெண்கள் பலர், சோறு, எள்ளுருண்டை, நிணச் சோறு, நறுமணப் பொருட்கள் ஆகியவற்றைச் சுமந்து வந்தனர். பெரிய வாத்தியங்கள் முழங்கின. இது இளங்கோ அடிகள் நமக்கு அளிக்கும் செய்தி.
இதற்குப் பிறகு இளங்கோ அடிகள், துர்கையை மஹிஷாசுரமர்த்தனியாக வருணிக்கிறார். இன்றும் மாமல்லபுரத்தில் “எருமை அசுரனை” (மஹிச அசுரன்) தேவி, வதம் செய்த காட்சி, அருமையானச் சிலை வடிவில் காட்சிதருகிறது;
பல்லவர்கள் சிலை செய்வதற்கு முன்னரே இளங்கோ அடிகள் செய்யுள் வடிவில் ஓவியம் தீட்டிவிட்டார்:
“மதியின் வெண்தோடு சூடும் சென்னி
நுதல் கிழித்து விழித்த இமையா நாட்டத்துப்
பவள வாய்ச்சி, தவளவாள் நகைச்சி,
நஞ்சு உண்டு கறுத்த கண்டி, வெஞ்சினத்து
அரவு நாண் பூட்டி நெடுமலை வளைத்தோள்
துளை எயிற்று உரகக் கச்சுடை முலைச்சி,
வளியுடைக் கையில் சூலம் ஏந்தி
கரியின் உரிவை போர்த்து, அணங்கு ஆகிய
அரியின் உரிவை மேகலை ஆட்டி
சிலம்பும் கழலும் புலம்பும் சீறடி,
வலம்படு கொற்றத்து வாய்வாட் கொற்றவை!
இரண்டு வேறு உருவின் திரண்டதோள் அவுணன்
தலைமிசை நின்ற தையல்; பலர் தொழும்
அமரி, குமரி, கவுரி, சமரி,
சூலி, நீலி, மால் அவற்கு இளங்கிளை
ஐயை, செய்யவள், வெய்யவாள் தடக்கைப்
பாய்கலைப் பாவை, பைந்தொடிப் பாவை;
ஆய்கலைப் பாவை, அருங்கலப் பாவை
தமர் தொழ வந்த குமரிக் கோலத்து
அமர் இளங்குமரியும் அருளினள் –
வரியுறு செய்கை வாய்ந்ததால் எனவே”
பொருள்: சந்திரப் பிறை சூடிய தலை; நெற்றிக் கண்; பவள வாய், முத்துச் சிரிப்பு, நஞ்சுண்ட கறுத்த கழுத்து, பாம்பையே கயிறாகக் கொண்டு மேரு மலையை வில்லாக வளைத்த வில்லி; துளை அமைந்த பல்லுடைய விஷப் பாம்பையே கச்சு ஆக அணிந்த முலையுடையாள்; வளைகள் அணிந்த கையில் சூலம், யானைத்தோல் போர்வை, புலித்தோல் மேகலை, இடப்புற காலில் சிலம்பு, வலப்புறக் காலில் கழல், வெற்றி கொடுக்கும் வாள் ஏந்திய கை, மகிஷாசுரன் தலையில் நிற்பவள்; எல்லோரும் தொழும்குமரி, கறுப்பி, போரின் அதிதேவதை, சூலம் ஏந்திய பெண்; நீல நிறத்தவள்; எம் தலைவி, செய்யவள், தடக் கையில் கொடிய வாளேந்திய நங்கை; பாயும் மான் மீது ஏறி வருபவள்; மலைமகள், கலைமகள், திருமகளின் உருவம்; இளங்குமரி; அவள் அருள் நமக்குக் கிடைத்துவிட்டது.
வழக்குரை காதையிலும் கண்ணகியின் தலைவிரி கோலத்தைக் கண்டவுடன், வாயிற்காப்போன், பாண்டிய மன்னனிடத்தில் சொல்லுகையில் வாசலில் வந்து நிற்கும் பெண் கொற்றவை அல்லள், காளி அல்லள், பிடாரி அல்லள் என்று பல பெண் தெய்வங்களின் பெயர்களை எல்லாம் சொல்லுகிறான். சங்க காலத்தில் பெண் தெய்வ வழிபாடு, குறிப்பாக கொற்றவை வழிபாடு, எந்த அளவுக்குப் பரவியிருந்தது என்பதைக் காண முடிகிறது. புராணத்தில் வரும் மஹிஷாசுர மர்தனி, அர்த்தநாரி முதலிய கருத்துகளும் துர்கை என்பவள் சிவன், நாராயணன் எனும் வடிவத்தின் பெண் உரு என்ற கருத்தும் மூன்று தேவியரின் மாற்று உரு என்றும் கருத்து தொனிக்கும் அற்புத வரிகள் இவை. சங்க காலத்தில் ஒரே தெய்வம் என்ற கொள்கையை மக்கள் உணர்ந்த போதிலும் அவளைப் பல்வேறு வடிவங்களில் வழிபட முழ்டியும் என்பதை இளங்கோ சொல்லும் போது நாம் துர்கா அஷ்டோத்திரம் படிக்கும் உணர்வு ஏற்படும்!
மேலும், வேட்டுவ வரி முழுதும் கொற்றவை வழிபாடுதான்; படிக்கப்படிக்கக் கழிபேருவகை தரும்!
கண்ணகி, தனது கணவன் கோவலன் கொலையுண்ட செய்தி கேட்டவுடன், அவள் வளையல்களை உடைத்தெரிகிறாள். இதுவும் கொற்றவை கோவிலில் நடந்த நிகழ்ச்சி.
சிலப்பதிகாரம் தவிர தமிழில் பல்வேறு கால கட்டங்களில் எழுந்த இலக்கியங்களில் கொற்றவைக்குப் பல பெயர்கள் காணப்படுகின்றன:
அமரி, எண்டோளி, வெற்றி, அந்தரி, அம்பணத்தி, சமரி, ஆளியூர்தி, பாலைக் கிழத்தி, வீரச் செல்வி, மகிடற்செற்றாள், குமரி, கலையதூர்தி, கொற்றவை, சக்கிரபாணி, விமலை, கலையானத்தி, விசயை, அரியூர்தி, நாரணி, விந்தை, நீலி, காத்தியாயனி, சுந்தரி, யாமலை, சயமகள், மேதிச் சென்னி, மிதித்த மெல்லியல், கௌரி, ஐயை, பகவதி, கொற்றி, சக்கராயுதத்தி, மாலுக்கிளையநங்கை, சூலி, வீரி, சண்டிகை, கன்னி, கார்த்திகை, நாராயணி, தாருக விநாசினி
வாழ்க கொற்றவை / துர்க்கை புகழ்!
பெருகுக! தேவியின் அருள்!
எங்கும் மங்களம் பொங்குக!!!
-Subham-
Posted by Tamil and Vedas on June 2, 2017
https://tamilandvedas.com/2017/06/02/%e0%ae%9a%e0%ae%bf%e0%ae%b2%e0%ae%aa%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%ae%a4%e0%ae%bf%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%b0%e0%ae%a4%e0%af%8d%e0%ae%a4%e0%ae%bf%e0%ae%b2%e0%af%8d-%e0%ae%95%e0%af%8a%e0%ae%b1%e0%af%8d%e0%ae%b1/
Written by London swaminathan
Date: 16 APRIL 2017
Time uploaded in London:- 8-57 am
Post No. 3823
Pictures are taken from various sources; thanks.
contact; swami_48@yahoo.com
சிலப்பதிகாரத்தில் மாடல மறையோன் என்ற பிராமணன், கண்ணகி-கோவலன் கதையின் பாலமாக அமைகிறான். கதையிலுள்ள இடைவெளிகளை இட்டு நிரப்புவது இந்தப் பிராமணனே. அதுமட்டுமல்ல, நாடே நடுங்கும் சர்வ வல்லமை படைத்த சேரன் செங்குட்டுவனுக்கு அறிவுரை பகரும் துணிச்சலும் உடையவன் இந்தப் பிராமணன் ஒருவனே.
மாடலன் பல முக்கியச் செய்திகளைச் சொல்லுகிறான்:—
1.பாண்டிய மன்னன், 1000 பொற்கொல்லர்களைப் பலி கொடுத்தான்
2.கண்ணகி-கோவலன் பெற்றோர்களின் பரிதாபமான முடிவு
3.மாதரி என்னும் இடைக்குலப் பெண் தீப்பாய்ந்து இறந்தாள்
4.மாதவி புத்தமத துறவி ஆனாள்
5.சமண மதப் பெண் துறவி கவுந்தி அடிகள் உண்ணாவிரதமிருந்து உயிர் நீத்தாள்
6.மாதவி, தனது மகள் மணிமேகலை, ஒருக்காலும் நாட்டியத்தொழிலில் இறங்கக்கூடாது என்று உத்தரவிட்டாள்.
இப்படிப் பல செய்திகளை இளங்கோ யாத்த சிலப்பதிகார காவியத்தின் நீர்ப்படைக் காதையில் வரிசையாகக் காணலாம்.
மாதரி தீப்பாய்ந்த சம்பவம்:-
தாதெரு மன்றத்து, மாதரி எழுந்து,
“கோவலன் தீதிலன்; கோமகன் பிழைத்தான்;
அடைக்கலம் இழந்தேன்; இடைக்குல மக்காள்!
குடையும், கோலும் பிழைத்தவோ” என
இடையிருள் யாமத்து எரியகம் புக்கதும்”
பொருள்:
இடைக்குல மக்கள் சந்திக்கும் தாதெருமன்றத்தில் மாதரி உரத்த குரலில் சொல்கிறாள்: கோவலன் எந்தத் தப்பும் செய்யவில்லை; அரசன்தான் தவறு செய்தான்; செங்கோல் வீழ்ந்ததோ! அந்தோ அடைக்கலம் கொடுத்த ஆட்களை இழந்துவிட்டேனே” — என்று சொல்லி நள்ளிரவில் தீக்குளித்தாள்.
xxxxx
கவுந்தி அடிகள் உயிர்நீத்தாள்
தவந்தரு சிறப்பிற் கவுந்தி சீற்றம்
…………..
உண்ணா நோன்போடு உயிர்பதிப் பெயர்ர்ந்ததும்
பொருள்:
சமணப் பெண் துறவி கவுந்தி அடிகள் உண்ணாநோன்பு நோற்று உயிர் துறந்தாள்.
xxxxx
மாசாத்துவான், புத்தர் விகாரம் சென்றவுடன் அவன் மனைவி இறத்தல்:–
கோவலன் தாதை கொடுந்துர எய்தி
மாபெரும் தானமா வான்பொருள் ஈத்து, ஆங்கு
இந்திர விகாரம் ஏழுடன் புக்கு
…………
துறந்தோன் மனைவி, மகன் துயர் பொறாஅள்
இறந்தவர் எய்தி, இரங்கி மெய்விடவும்
பொருள்:
கோவலன் தந்தை எல்லாப் பொருட்களையும் தானம் செய்துவிட்டு பௌத்த மத இந்திர விஹாரத்துள் சென்றான். அவன் மனைவி வருத்தமுற்று இறந்தாள்.
xxxxx
Statues of Kannaki and Kovalan
மாநாய்கன் தானம், மனைவி இறத்தல்:—-
கண்ணகி தாதை கடவுளர் கோலத்து
அண்ணலம் பெருந்தவத்து ஆசீவகர்முன்
புண்ணிய தானம் புரிந்து, அறம் கொள்ளவும்;
தானம் புரிந்தோன் தன்மனைக் கிழத்தி
நாள்விடூஉ, நல்லுயிர் நீத்து, மெய் விடவும்
பொருள்:
கண்ணகியின் தந்தையும் தனது செல்வத்தை தானம் செய்துவிட்டு, ஆசீவகர் வழி சென்றான். அவன் மனைவி துயருற்று இறந்தாள்.
xxxxx
மாதவி துறவி ஆனாள்:—
மற்றது கேட்டு, மாதவி மடந்தை
நற்றாய் தனக்கு, நற்றிறம் படர்கேன்;
மணிமேகலையை வாதுயர் உறுக்கும்
கணிகையர் கோலம் காணாதொழிக எனக்
கோதத் தாமம் குழலொடு களைந்து
போதித் தானம் புரிந்தறம் கொள்ளவும்
பொருள்:-
மாதவி தனது மாலையுடன், முடியை வெட்டிவிட்டு புத்த மத துறவி ஆனாள்; தனது மகள் நடனக் காரியாகக் கூடாதென்று தாயிடம் சொல்லிவிட்டுச் சென்றாள்.
xxxxx
ஆயிரம் பொற்கொல்லர் பலி!
கொற்கையில் இருந்த வெற்றிவேற் செழியன்
பொன் தொழில் கொல்லர் ஈர்-ஐஞ்ஞூற்றுவர்
ஒருமுலை குறைத்த திருமா பத்தினிக்கு,
ஒருபகல் எல்லை உயிர்ப்பலி ஊட்டி
உரைசெல வெறுத்த மதுரை மூதூர்
அரைசுகெடுத்து அலம்வரும் அல்லற்காலை
தென்புலமருங்கின், தீதுதீர் சிறப்பின்
மன்பதை காக்கும் முறைமுதற் கட்டிலின்,
நிரைமணிப் புரவி ஓரேழ் பூண்ட
ஒருதனி ஆழிக் கடவுள் தேர்மிசைக்
காலைச் செங்கதிர்க் கடவுள் ஏறினன்;
ஊழிதொறு ஊழி உலகம் காத்து,
வாழ்க , எம் கோ! வழிய, பெரிது, என
மறையோன் கூறிய மாற்றம் எல்லாம்
இறையோன் கேட்டாங்கு, இருந்த எல்லையுள்………….
பொருள்:
மாடலன் என்னும் பிராமணன் எல்லாக் கதைகளையும் மேற்கண்டவாறு செப்பினன்; செங்குட்டுவனுக்கு ஆர்வம் மேலிடவே, ஐயரே! மதுரை என்ன வாயிற்று? என்று கேட்டனன். அதற்கு அந்தப் பிராமணன் சொன்னதாவது: ” கொற்கையிலே இருந்த வெற்றிவேற்செழியன் மதுரைக்கு வந்தான். பொன் வேலை செய்யும் ஆயிரம் பேரை, தன் ஒரு முலையை வெட்டி எறிந்த திருமாபத்தினிக்கு (கண்ணகிக்கு) மாலை வேளையில் உயிர்ப்பலியாகப் படைத்துத் தன் பழைய புகழினை இழந்த மதுரை மூதூரில் அரசு கட்டில் ஏறினான். அவன் தீதற்ற சீர்மையுடன் மக்களைக் காத்துவரும் முறைமை உடையவன். ஏழு குதிரைகள் பூட்டிய ஒரு சக்கரமே உடைய தேரில் பவனி வரும் சூர்ய தேவன் இருளை நீக்குவது போல, அந்த சந்திர குலப் பாண்டியன் செழியன், பாண்டிய நாட்டின் அவலத்தைப் போக்கி, சிம்மாசனம் ஏறி, அங்குச் சூழ்ந்திருந்த இருளினை அகற்றினன்.
எம் கோமானே! ஊழிதோறும் ஊழிதோறும்,உலகினைக் காத்து நீயும் வாழ்வாயாக” -என்று சேரன் செங்குட்டுவனை அந்தப் பிராமணன் (மறையோன்) வாழ்த்தினான்.
—சுபம்–
Posted by Tamil and Vedas on April 16, 2017
https://tamilandvedas.com/2017/04/16/%e0%ae%86%e0%ae%af%e0%ae%bf%e0%ae%b0%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%aa%e0%af%8a%e0%ae%b1%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%af%8a%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%b2%e0%ae%b0%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%ae%b3%e0%af%88-%e0%ae%aa%e0%ae%be/
Written by London swaminathan
Date: 15 APRIL 2017
Time uploaded in London:- 15-59
Post No. 3821
Pictures are taken from various sources; thanks.
contact; swami_48@yahoo.com
Silappadikaram, the Tamil epic, is the story about Kannaki and Kovalan (The details of the story are given at the end of this post).
Matalan, the Brahmin, is a link in the story. He plays a key role and fills the gaps in the story. He advised the mighty king Cheran Senguttuvan about the good things in life (Dharma).
In the Nirpataik (Chapter) Kaathai of the epic he gives some important details:-
While King Senguttuvan was sitting on the throne, the Brahmana Matalan appeared before him and said:
“Long live the King! After going around the Potiyil Hills, sacred to the great sage (Agastya) and bathing in the famous ghat of Kumari, I was returning, when, as if impelled by fate, I went into Madura belonging to far-famed Tennavan (Pandya King) of the sharp sword.
There when Matari heard that beautiful (Kannaki) had defeated the Pandyan king of the mighty army with her anklet, she proclaimed in the Taateru manram (common meeting place of the cowherds and cowherdesses, and was generally under a tree):-
“O people of the cowherd community! Kovalan had done no wrong; it is the king who has erred; I have lost her to whom I gave refuge. Have the king’s umbrella and the sceptre fallen from the righteous path?” With these words, she (Matari) threw herself into the burning flames in the dead of night.
Kavunti, distinguished for her penance, took a vow to die of starvation and thus gave up her life.
I heard in full detail all this and also of the devastation that over took the great city of Madurai ruled by the Pandyan of the golden car. Overcome by this I went back to my native place (KaveriPumpattinam, Port city of Chozas) and leant that Kovalan’s father distributed all his wealth in charity and entered Indra Viharas/Buddhist temple and practised penance. Kovalan’s mother died of pity. Kannaki’s father also gave away his wealth in religious gifts and adopted Dharma in the presence of Ajhivakas. His wife gave up her good life within a few days ( of Kovalan’s execution , followed by the death of Pandya King and Queen and Kannaki burning Madurai city).
The lady Matavi (courtesan), shorn of her hair with the flower wreaths therein, entered the Buddha Vihara and received the holy instruction. She told her mother that her daughter should not become a courtesan.
Brahmin Matalan continued………….
“These people died because, they heard this news from me, therefore I come to bathe in the holy waters of the Ganges (In order to purify myself). Long live you, O King of Kings!
When Matalan gave the king the tragic news about Kannaki’s parents, Kovalan’s parents, Cowherd woman Matari, Jain woman saint Kavunti and courtesan Matavi, the mighty lord of the Cheras, asked Matalan:
“May I hear what happened in the highly flourishing Pandya Kingdom after the king’s death?”
Matalan said,
“May you long live, King of the great world! You destroyed in a single day nine umbrellas of nine kings, who joined together in an alliance against your brother in law Killi valavan.
Human Sacrifice of 1000 people!
“The victorious (Pandya king) Ver Chezian residing at Korkai (Port City of the Pandyas), offered a human sacrifice of one thousand goldsmiths in a day to divine Pattini (chaste woman) who had twisted off one of her breasts (with which Kannaki burnt Madurai city).
“And when ancient Maduria lost her glory and was chafing in untold trouble owing to royal injustice, this Pandyan prince of the lunar line (Chandra vamsa) which was celebrated for the exemplary way in which it gave protection to the people of the southern regions, mounted in succession the royal throne of Madura, like the (sun) mounting in the morning, with his rays crimson, the divine chariot with the single wheel, yoked to seven horses with tiny bells attached to its necks. May the king of our land live for all time protecting the world from aeon to aeon; live he in fame.”
Thus, from the Brahmin Matalan we come to know the fate of cowherdess Matari, Jain woman saint Kavunti, Courtesan Matavi, Parents of Kannaki and Kovlan and the human sacrifice of 1000 goldsmiths.
Silappadikaram Story:–
Silappathikaram is the earliest among the available Tamil epics. It was written by a poet cum prince Ilango. The story of the epic is as follows:-
Kannaki and Kovalan were the daughter and son of wealthy merchants of the port city Kaveri Pumpattinam of Choza kingdom . Both of them were married and before long Kovalan fell into the spell of courtesan Matavi. But Kannaki was a faithful wife and received Kovalan wholeheartedly when he came back to her. They wanted to start a new life away from their home town and so they travelled to the renowned city of the Pandyas, Madurai.
Kannaki came to Madurai along with her husband Kovalan to sell her anklet and start a new life. But, her husband was unjustly accused of stealing the anklet of the Queen by a GOLDSMITH and was killed under the orders of the Pandya King. To prove the innocence of her husband, and expose the heinous crime of the Great Pandya King, Kannaki went to his court with one of her anklets. She accused the Pandya King of having ordered the death of her husband without conducting proper trial. The Pandya Queen’s anklet had pearls whereas the anklet of Kannaki had gems inside. She broke her anklet in the presence of the king and proved that her husband Kovalan was not guilty. Immediately Pandya King and Queen died, probably of massive heart attack.
Image of Kannaki and Kovalan
Afterwards Kannaki burnt the city by twisting one off her breasts and throwing it in the streets of Madurai City , Capital of the Pandya Kingdom, sparing the elderly, invalids, children, Brahmins and women. In other words, all the bad people were burnt alive. Later she went to Chera Nadu (present Kerala in South India) and ascended to Heaven in the Pushpaka Vimana/ pilotless airplane, that came from the Heaven. When the Chera King Senguttuvan heard about it from the forest tribes who witnessed her ascension, he decided to go to Holy Himalayas to take a stone and bathe it in the holy Ganges and then carve a statue out of it for Kannaki. King Senguttuvan’s brother Ilango composed the Silappadikaram giving all the details about the chaste woman/Patni Kannaki. Though the incidents happened in the second century CE, the epic in its current form is from the fourth or fifth century CE (Post Sangam Period).
–Subham–
Posted by Tamil and Vedas on April 15, 2017
https://tamilandvedas.com/2017/04/15/why-did-a-tamil-king-kill-1000-goldsmiths-post-no-3821/
Written by London swaminathan
Date: 18 March 2017
Time uploaded in London:- 8-51 am
Post No. 3735
Pictures are taken from various sources; thanks.
contact; swami_48@yahoo.com
ஒவ்வொரு புலவனும் ஒரு பேருண்மையை உலகிற்கு உணர்த்த கவிதையைப் படைக்கிறான். கம்பனின் நோக்கம் இராம நாமத்தின் புகழைப் பரப்புவதும், தர்மம் இறுதியில் வெல்லும் என்பதையும் பறை அறிவிப்பதே. இடையிடையே தமிழையும் தமிழ் வளர்த்த அகத்தியனையும் வாயார வாழ்த்திச் செல்வான்.
சுந்தர காண்டத்தில் அறம் வெல்லும், பாவம் தோற்கும் என்று பாடி, ராமாயணத்தின் முடிவை முன் கூட்டியே அறிவித்து விடுகிறான்:-
அன்னதே முடிந்தது ஐய அறம் வெல்லும் பாவம் தோற்கும்
என்னும் ஈது இயம்ப வேண்டும் தகையதோ இனி மற்றும் உன்னால்
உன்னிய எல்லாம் முற்றும் உனக்கும் முற்றாதது உண்டோ?
பொன் நகர் புகுதி என்னாப் புகழ்ந்த அவள் இறைஞ்சிப் போனாள்
ஊர்தேடு படலம், சுந்தர காண்டம், கம்ப ராமாயணம்
பொருள்:-
ஐயனே! பிரம்மா சொன்னபடியே நடந்தது விட்டது. அறம் வெல்லும், பாவம் தோற்கும் என்பதை இன்னமும் சொல்ல வேண்டுமோ? நீ நினைப்பன யாவும் நிறைவேறும். உன்னால் செய்து முடிக்க முடியாதது எதுவும் இல்லை. பொன்னகரான இந்ந்கருக்குள் செல்க – என்று லங்காதேவி கூறினாள். அனுமானை வணங்கி வாழ்த்திவிட்டுப் பிரம்மலோகத்துக்குப் போனாள்.
அனுமனும் இலங்காதேவியும் முதலில் சண்டையிட்டு, வாக்குவாதம் செய்தபின்னர் அவள் வாயிலிருந்தே வந்த மொழி இது.
இதற்கு முந்தைய பாடலில்
சித்திர நகரம் பின்னை சிதைவது திண்ணம் – என்ற வரி மூலம் ராவணனின் இலங்கை அழியப்போவது பற்றியும் கம்பன் பாடிவிட்டான்.
இதைப் படித்தவுடன் நமக்கு நினைவுக்கு வருவது பகவத் கீதை வரிகளாகும்; அங்கும் கிருஷ்ணன், முன்கூட்டியே கௌரவர்களின் அழிவைச் சொல்லி விடுகிறான்.
பரித்ராணாய சாதூனாம் விநாசாய ச துஷ் க்ருதாம்
தர்ம சம் ஸ்தாபனார்தாணாய ஸ்ம்பவாமி யுகே யுகே (4-8)
நல்லோரைக் காப்பாற்றுவதற்கும் தீயோரை அழிப்பதற்கும் யுகம் தோறும் அவதாரம் செய்வேன் – என்பது கண்ணன் மொழி.
தருமத்தின் வாழ்வுதனைச் சூது கவ்வும்
பாஞ்சாலி சபதம் பாடிய பாரதியும் மஹா பாரதக் கருத்தை — நோக்கத்தை, அழகாக இயம்புவான்:
“தருமத்தின் வாழ்வதனைச் சூது கவ்வும்;
தருமம் மறுபடி வெல்லும்” எனுமியற்கை
மருமத்தை நம்மாலே உலகங் கற்கும்
வழிதேடி விதி இந்தச் செய்கை செய்தான்;
கருமத்தை மேன்மேலுங் காண்போம், இன்று
கட்டுண்டோம், பொறுத்திருப்போம்; காலம் மாறும்
தருமத்தை அப்போது வெல்லக் காண்போம்
தனு உண்டு காண்டீவம் அதன்பேர்” என்றான்
-அர்ஜுனன் சொல்வது, பாஞ்சாலி சபதம், பாரதியார் பாடல்
சிலப்பதிகாரத்தின் கருத்தை சொல்லில் வடிக்கும் இளங்கோ அடிகள் பகர்வார்:
அரசியல் பிழைத்தோர்க்கு அறம் கூற்று ஆவதூஉம்,
உரைசால் பத்தினிக்கு உயர்ந்தோர் ஏத்தலும்,
ஊழ்வினை உருத்து வந்து ஊட்டும் என்பதூஉம்,
சூழ் வினைச் சிலம்பு காரணமாக,
சிலப்பதிகாரம் என்னும் பெயரால்
நாட்டுதும் யாம் ஓர் பாட்டு உடைச் செய்யுள்
— பதிகம், சிலப்பதிகாரம்
பொருள்:
அரசியல் நெறியில் தவறு செய்தாரை தர்மமே, எமன் உருவில் வந்து தண்டிப்பதும், பத்தினிகளை உயர்ந்தோர் போற்றுவது உண்மை என்பதும், முன்வினைப் பயன் ஒருவரைத் தொடர்ந்து வந்து மறுபிறப்பிலும் பயன் தரும் என்பதும் அறநெறிகள். இங்கே சிலம்பு மூலம் வினை வந்து தண்டித்தது. அதனால் சிலப்பதிகாரம் என்னும் பெயரால் பாட்டுடைச் செய்யுள் இயற்றுவோம்.
மணிமேகலையின் காவியக்கருத்தை
மண்திணி ஞாலத்து வாழ்வோர்க்கெல்லாம்
உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோரே (11-92)
என்று சீழ்தலைச் சாத்தானார் செப்புவார்.
பசிப்பிணியால் வாடுவோருக்கு அன்னதானம் அளிப்பதே சிறந்த அறம்.
–Subham-
Posted by Tamil and Vedas on March 18, 2017
https://tamilandvedas.com/2017/03/18/%e0%ae%85%e0%ae%b1%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%b5%e0%af%86%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%b2%e0%af%81%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%aa%e0%ae%be%e0%ae%b5%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%a4%e0%af%8b%e0%ae%b1%e0%af%8d/
Written by London swaminathan
Date: 13 March 2017
Time uploaded in London:- 11-15 am
Post No. 3719
Pictures are taken from various sources; thanks.
contact; swami_48@yahoo.com
2.கணவன் பெயரைச் சொல்லக்கூடாது. அது மரியாதைக் குறைவு!!
3.அடுத்த ஜன்மத்திலும் அவரே எனக்கு கணவராக வரவேண்டும்; இதற்காகத் தவம் செய்வேன்………………
இப்போதுள்ள இந்துப் பெண்களைக் கருத்து கேட்டால், நிபந்தனையற்ற ஆதரவு தருவதில்லை. என் கணவன் ராமன் போல் இருந்தால், முன்னோர் சொன்னதை ‘’ஆதரிப்பேன்;’’ என் கணவர் கிருஷ்ணர் போல இருந்தால் ‘’மாட்டேன்’’ என்பர்!
ஆண்களிடம் கருத்துக் கேட்டால், கல்யாணம் ஆனதும் “மனைவி அமைவதெலாம் இறைவன் கொடுத்த வரம்” என்று பாடிக்கொண்டிருந்தேன். இப்போது கொஞ்சம் நாக்கு குளறுவதால் “மனைவி அமைவதெலாம் இறைவன் கொடுத்த அ அ அ ‘ரவம்’ — என்று பாடுகிறேன் என்பர்
(அரவம்=பாம்பு); தேளுக்கு அதிகாரம் கொடுத்தால் கொட்டிக்கொண்டே இருக்கும் என்பது பழமொழி. என் மனைவிக்கு அதிகாரம் கொடுக்காமலேயே கொட்டிக்கொண்டிருக்கிறாள் என்பர்!
சங்கத் தமிழ் இலக்கியத்திலும் சம்ஸ்கிருத இலக்கியத்திலும் 2000 ஆண்டுகளாக பல “பத்தாம் பசலி”க் கருத்துகள் உள்ளன. உலகில் வேறு எந்த பழைய கலாசாரத்திலும் இப்படி “ஹைதர் அலி” கால கருத்துக்கள் இல்லை. ஆயினும் இமயம் முதல் குமரி வரை 2000 ஆண்டுகளாக இப்படி ஒரே கருத்து நிலவுவது, இந்த நாகரீகம் இயற்கையிலேயே இந்த மண்ணிலேயே உருவாகி வளர்ந்தது; ஆரியம்- திராவிடம் என்பதெல்லாம் நல்ல பிதற்ரறல் என்பதைக் காட்டுகிறது.
உங்கள் கணவர் பெயர் என்ன?
கணவன் பெயரைச் சொல்லக்கூடாது! என்று இந்துப் பெண்கள் நம்பினர்.
உலகில் வேறு எந்த கலாசாரத்திலும் இத்தகைய கருத்துக்கள் இல்லாததால், அதுவும் உலகிலேயே பெரிய நாடாக இருந்த பாரதத்தில் 2000 ஆண்டுகளுக்குத் தொடர்ச்சியாக இருப்பதால் ஆரிய-திராவிடக் கூத்தாடிகளுக்கு இந்தக் கொள்கை அடி கொடுக்கும்.
மதுரையில் நாங்கள் வசித்த காலத்தில் என் தந்தை பெயரை என் அம்மா எப்போதும் சொன்னதே கிடையாது. ஆனால் இப்போது என் மனைவி என் பெயரை, ஒன்றுக்குப் பத்து முறை சொல்லவும் தயங்க மாட்டாள்; நான் அதை காலத்தின் தேவை என்று கருதுகிறேன்.
மதுரை மாவட்ட ஆர்.எஸ்.எஸ். செயலாலளராக (ஜில்லா கார்யவாஹ்) தொண்டாற்றியபோது ஒரு வீட்டில் ஒருவரைச் சந்திக்கச் சென்றிருந்தோம். ஒரு பெண்மணி மட்டுமே இருந்தார். அவரது கணவன் பெயர் தெரிந்தால்தான் நாங்கள் சென்ற விலாசம் சரியா என்று தெரியவரும். ஆனால் அப்பெண் கணவர் பெயரைச் சொல்லாமல் எங்களுக்கு ‘’விடுகதை’’ போட்டாள். அதாவது பெயரை நேரடியாகச் சொல்லாமல், பல துப்புகளைக் கொடுத்தாள். பொதுவாக இந்தமாதிரி நேரத்தில் மகனோ மகளோ இருந்தால் அவர்கள் மூலம் கணவர் பெயரை வெளிப்படுத்துவர்.
எனக்கு அந்த வீட்டுக்காரரைன் பெயர் இப்போது நினைவில்லை. நான் லண்டனுக்கு வந்தே 31 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன. ஒரு எடுத்துக்காட்டுக்காக கீழே உள்ளதைத் தருகிறேன்.
இது ராமநாதன் வீடா?
பெண்: இல்லீங்க
உங்கள் வீட்டுக்காரர் பெயர் என்ன?
மிகவும் தயக்கத்துடன் அப்பெண்: அதுவா?.. அதுவா?…
அதாங்க மதுரைக் கோவில்ல இருரக்காரே அந்தக் கடவுள் பெயருங்க!
ஓ சுந்தரேசனா?
அப்பெண்: ‘’இல்லீங்க”
ஓ சுந்தரம்? …………. மீனாட்சி சுந்தரமா?
அது இல்லீங்க! தமிழ்ல சொல்லுவாங்களே/ இந்த சினிமாவில கூட நாகேஷ் உரக்கச் சொல்லுவாரே….
ஓ சொக்கனா!
ஆமாங்க, ஆமாங்க, அதே தான்!
இப்படி பலவிடுகதைகள் மூலம் நம் அறிவைச் சோதிப்பர். மண்டனமிஸ்ரரைச் சந்திக்கப் போன ஆதிசங்கரன் என்ற சிறுவனைப் பார்த்து நகைத்த நர்மதை நதிக்கரைப் பிராமணப் பெண்கள், அவருக்கு சம்ஸ்கிருதத்தில் புதிர் மிக்க கவிதை மூலம் வழி சொன்னது போல நமக்குக் கணவன் பெயரைத் தெரிவிப்பர்!
வால்மீகியும், காளிதாசனும், இளங்கோவும், வள்ளுவனும், அம்முவனாரும் சொல்லும் கருத்துகளை இன்றைய பெண்கள் ஏற்றுக் கொக்ள்வார்களா?
முதலில் புலவர்கள் சொல்லுவதைப் படியுங்கள். பின்னர் என் கேள்விக்கு என்ன பதில் என்று கேட்கிறேன்.
வள்ளுவனும் வால்மீகியும்!
வள்ளுவனும் வால்மீகியும் இவ்விஷயத்தில் கொஞ்சம் அளவுக்கு அதிகமகவே (TOO MUCH!) பேசிவிட்டனரோ!
ராமபிரான் வாய் மூலமும், சீதையின் மூலமும் கணவனே கண்கண்ட தெய்வம் என்று சொல்லிவிடுகிறார். அயோத்தியா காண்டத்தில்:-
சீதை சொல்கிறாள்:
ஒருவனுடைய தந்தை, தாய், தன்னுடைய சகோதரன், புதல்வன், மருமகள் ஆகிய ஐவரும் தாம்தாம் செய்த பாவங்களுக்கு ஏற்ப அவற்றின் பலனை அனுபவிப்பார்கள். ஆனால் மனைவியே தன் கணவனின் பாவ புண்ணியங்களில் பங்கேற்பவள்.
கணவன் துன்புறும்போது மனைவி சுகத்தில் புரளும் ஈனப் பிறவி என்றா என்னை நினத்தீர்கள்? த ங்களுடன் வாழ்வதே உத்தமமான தர்மம் என்பதைப் புரிந்து கொண்டேன்; தங்களுடன் வாழும்போது, எத்தகைய துன்பமும் எனக்குத் தென்றலைப் போல இனிக்கும்; குயிலைப் போல் ஆனந்தததைத் தரும். கணவனுக்குப் பணிவிடை செய்வதே நான் கொண்ட தர்மம். அந்தத் தர்மததைச் செய்ய விடுங்கள். தங்களை மீறிப் பேசும் சொற்கள் தங்களுக்குக் கோபத்தை உண்டாக்கலாம். இருப்பினும் நான் கதியற்றவள் தாங்களே தெய்வம் என்று வந்தவள்; தங்களைப் பிரிந்து நான் எப்படி வாழ்வேன்?
ராமனும் கோசலையிடம் பேசும்போது, கணவனே தெய்வம் என்று குறிப்பிடுவான்.
தமிழ் வேதமாகிய திருக்குறள் தந்த திருவள்ளுவர் திருவாய் மலர்ந்தருளுகிறார்:–
தெய்வந் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்
பெய்யெனப் பெய்யும் மழை (குறள் 55)
வேறு எந்த தெய்வத்தையும் தொழாது, தன்னைக் கொண்ட கணவனை மட்டும் தொழுது — பின் தூங்கி முன் எழும் — துயில் எழும் மனைவி, பெய் என்றால், உடனே அவள் சொல் கேட்டு மழையும் பெய்யும்!
(இதற்கு சாவித்ரி, வாசுகி, கண்ணகி கதைகளை ஆதாரமாகக் கொள்வர்.)
இதைவிட ஒருபடி மேலே போய், வள்ளுவன் செப்புவான்:
இம்மைப் பிறப்பில் பிரியலம் என்றேனாக்
கண்ணிறை நீர் கொண்டனள் (குறள் 1315)
இப்பிறப்பில் யாம் பிரியமாட்டோம் – என்று சொன்னபோது –மறுமையில் மறந்து விடுவேன் என்று தவறாக நினைத்துக் கொண்டு, மறு பிறப்பில் பிரிந்துவிடுவோமோ என்று கண்களில் நீர் பெருகியது!
இதற்கெல்லாம் மூல காரணம் வால்மீகிதான்!
சங்கப் புலவர்களின் தங்க மொழிகள் (பொன்மொழிகள்)
2000 ஆண்டுகளுக்கு முன் பாடிவைத்த பைந்தமிழ்ப் புலவர்களும் வால்மீகியை அடியொற்றிக் கருத்துகளை உதிர்த்துள்ளனர்.
தோளும் அழியும்…………………
சாதல் அஞ்சேன்; அஞ்சுவல் சாவின்
பிறப்புப் பிரிது ஆகுவது ஆயின்,
மறக்குவேன்கொல், என் காதலன் எனவே
—நற்றிணை 397, புலவர் அம்மூவனார்
பிரிவிடை ஆற்றுக என வற்புறுத்திய தோழிக்கு, ஆற்றுவேன் என்று தலைவி சொல்லியது:
“மாலைப் பொழுதும் வந்துவிட்டது. யான் எப்படி ஆவேனோ இங்கே யான் இறப்பதற்கு பயப்படவில்லை ஆனால் வேறு ஒன்றுக்கு அஞ்சுவேன்; இறந்த பின் , மறு பிறப்பில் பெண்ணாகப் பிறக்காமல், வேறு ஒன்றாகப் பிறந்தால் என்ன செய்வேன் என்ற எண்ணம் என் மனதை வாட்டுகிறது” — என்பது ஆன்றோர் உரை.
குறுந்தொகையிலும் அம்மூவனாரே இக்கருத்தைத் திருவாய் மலர்ந்து அருளுவார்:
அணிற்பல் லன்ன கொங்குமுதிர் முண்டகத்து
மணிக்கே ழன மாநீர்ச் சேர்ப்ப
இம்மை மாறி மறுமை யாயினும்
நீயா கியரென் கணவனை
யானா கியர்நின் நெஞ்சுநேர் பவளே
–குறுந்தொகை 49, அம்மூவனார்
தலைமகன் பரத்தை வீட்டில் வேறு ஒரு பெண்ணுடன் இன்பம் துய்த்துவிட்டுத் திரும்பிவருகிறான்:
ஆன்றோர் உரை:
தலைமகன் பரத்தை மாட்டுப் பிரிந்தவழி ஆற்றாளாகிய தலைமகள், அவனைக் கண்டவழி அவாற்றாமை நீங்குமன்றே; நீங்கி யவழிப் பள்ளியிடத்தானாகிய தலைமகற்குச் சொல்லியது:
“அணிலின் பல்லை ஒத்த முள்ளையுடைய, தாது முதிர்ந்த முள்ளிச் செடியையும், நீலமணியினது நிறத்தை ஒத்த கரிய நீரையுமுடைய கடற்கரையுடைய தலைவ!
இப் பிறப்பு நீங்கப் பெற்று நமக்கு வேறு பிறப்பு உண்டாயினும், என்னுடைய கணவன், இப்பொழுது என்பால் அன்பு செய்தொழுகும் நீயே ஆகுக! நின்னுடைய மனத்திற்கு ஒத்த காதலி, இப்பொழுது நின் நெஞ்சு கலந்தொழுகும் யானே ஆகுக!
கருத்து:- நம்முடைய நட்பு பிறவிதோறும் தொடரும் இயல்பினதாகுக.
((மாதவியிடம் போய்விட்டுத் திரும்பிவந்த கோவலனை கண்ணகி ஏற்றுக் கொண்டாள்!))
இதே கருத்து குறுந்தொகை 199 -பரணர்
குறுந்தொகை-2 இறையனார்
குறிஞ்சிப் பாட்டு வரி 24 -கபிலர்
பெருங்கதை2-11-39; மற்றும் பல இடங்களில் வருகிறது.
தமிழர்கள் மறு பிறப்பிலும், மறு பிறப்பில் நட்பு தொடர்வதிலும் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை உடையவர்கள்
காளிதாசனின் ரகு வம்ச காவியம்
காளிதாசன், 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் இக்கருத்தை வலியுறுத்தியுள்ளான். ரகு வம்சத்திலிருந்து மட்டும் சில மேற்கோள்களைத் தருவன்:
சீதை சொல்கிறாள்; இப்பொழுது நான் கர்ப்பவதி; தவம் செய்தால் அது பிறக்கப்போகும் குழந்தைகளைப் பாதிக்கும்; குழந்தை பிறந்தவுடன், நான்கு தீக்களுக்கு நடுவே நின்று கொண்டு சூரியனை உற்று நோக்கி தவம் செய்வேன். எதற் காக என்றால் அடுத்த பிறப்பில் நானும் நீங்களும் கணவன் மனைவி ஆக வேண்டும்; அப்பொழுது இப்பிறப்பில் ஏற்பட்ட பிரிவு ஏற்படக்கூடாது!
சாஹம் தபஹ சூய நிவிஷ்ட த்ருஷ்டிர் ஊர்த்வம் ப்ரசூதேச் சரிதும் யதிஷ்யே
பூயோ யதா மே ஜனனாந்தரே அபி த்வமேவ பர்தா ந ச விப்ர யோகஹ
—ரகு 14-66
பொருள்
எவ்வாறு மறுபடியும் எனக்கு மறுஜன்மத்திலும் தாங்களே கணவராக ஆவீர்களோ பிரிவும் உண்டாகாதோ அவ்வாறு இத்தகைய துரதிருஷ்டம் வாய்ந்த நான், பிரசவத்திற்குப் பிறகு, சூர்யனிடத்தில் வைக்கப்பட்ட பார்வையுடையவளாக தவத்தை (பஞ்சாக்னி தபஸ்) செய்யப் போகிறேன்
இன்னொரு இடத்தில் ஆயிரம் மன்னர்களுக்கு இடையே இந்துமதி, அஜனைத் தனக்கு கணவனாக ஏற்றது எப்படி யென்றால் மனதுக்கு பூர்வ ஜன்ம தொடர்பினை அறியும் சக்தி உண்டு என்பார் (7-15)
ரதிஸ்மரௌ நூனம் இமௌ அபூதாம் ராக்ஞாம் சஹஸ்ரேஷு ததாஹி பாலா
கதேயமாத்மப்ரதிரூபமேவ மனோ ஹி ஜன்மாந்தர சம்கதிக்ஞம்
இவ்விருவரும் மனித வடிவில் தோன்றிய இணைபிரியாத ரதியும் மன்மதனுமே ஆவர்; மனமானது பூர்வ ஜன்மதொடர்பின் படியே செயல்படும் ஆதலால இவளுடைய மனமும் 1000 அரசர்கள் குழுமியிருந்த இடத்தில் அவளுக்கு உரியவனையே தேர்ந்தெடுக்க உதவியது.
கண்ணகி எப்படி தெய்வமானாள்?
தெய்வந்தொழாஅள், கொழுநன் தொழுவாளைத்
தெய்வம் தொழும் தகைமை திண்ணிதால் – தெய்வமாய்
மண்ணக மாதர்க்கு அணியாய கண்ணகி
விண்ணக மாதர்க்கு விருந்து!
–கட்டுரைக் காதை, சிலப்பதிகாரம்
இளங்கோ சொல்வது:–
மண்ணக் மாதர்க்கு எல்லாம் அணி போல்பவளான கண்ணகியானவள், தெய்வமாக விண்ணக மாதர்க்கு விருந்தினளாயினாள். தெய்வத்தைத் தொழாமல் கணவனையே தொழும் பெண்ணை தெய்வமும் வணங்கும் என்பது இவ்வுலத்தில் இதனால் உறுதி ஆய்விட்டது.
கட்டுரையின் நீளத்தைக் கருதி ஏனைய மேற்கோள்களைத் தவிர்ப்பன்.
பெண்களே! உங்கள் கருத்து என்னவோ?
–சுபம்–
Posted by Tamil and Vedas on March 13, 2017
https://tamilandvedas.com/2017/03/13/%e0%ae%95%e0%ae%a3%e0%ae%b5%e0%ae%a9%e0%af%8d-%e0%ae%a4%e0%af%86%e0%ae%af%e0%af%8d%e0%ae%b5%e0%ae%ae%e0%ae%be%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%aa%e0%af%86%e0%ae%af%e0%ae%b0%e0%af%88-%e0%ae%9a%e0%af%8a/
Written by London swaminathan
Date: 27 November 2016
Time uploaded in London: 7-00 AM
Post No.3393
Pictures are taken by Mr Prabhakar Kaza and Mr Aditya Kaza; thanks.
contact; swami_48@yahoo.com
I have already posted it in English
பிரிட்டிஷ் பார்லிமெண்ட் கட்டிடத்திற்குள் கமிட்டீ ரூம் எண்.12-ல் புதன் கிழமை 23-11-2016 அன்று இந்தியன் போரம் ஆன் பிரிட்டிஷ் மீடியா (INDIAN FORUM ON BRITISH MEDIA) என்ற அமைப்பின் கீழ் ஒரு கூட்டம் நடந்தது. சுமார் 100 பேர் வந்திருந்தனர்.
எதற்காக இந்தக் கூட்டம்?
பிரிட்டிஷ் சமத்துவ சட்டத்தில் (Equality Act 2010) வேற்றுமை ஏற்படுத்தக் கூடிய அம்சங்களில் “ஜாதி” (CASTE) என்ற சொல்லையும் சேர்க்க வேண்டும் என்று சொல்லி கிறிஸ்தவ மற்றும் தலித் அமைப்புகள் குரல் கொடுத்து வருகின்றன. நான் சேர்க்கக்கூடாது என்ற தரப்பில் பேசினேன். அப்போது இரண்டு கதைகள் சொன்னேன். பிரிட்டிஷ் எம்.பி. பாப் பிளாக்மேன் முதலானோர் நான் சொன்ன 2 குட்டிக் கதைகளையும் ரசித்துக் கேட்டனர்.
நண்பர்களே,
ஜாதி பற்றி நமது பிள்ளைகளுக்குத் தெரியும். ஆனால் ஜாதியின் பேரில் வேற்றுமை காட்டுவது பற்றி அவர்கள் ஏதுமறியார். தூய பால் குடித்துக் கொண்டிருக்கும் நமது பிள்ளைகளின் பாலில் ஜாதி வேற்றுமை என்ற விஷத்தைக் கலந்து விடாதீர்கள். இந்தக் கூட்டத்துக்கு வருவதற்கு முன் நான் ஒரு குட்டி சர்வே (Mini Survey) நடத்தினேன். லண்டனிலுள்ள எல்லா இளைஞர்களும் ஜாதி வேற்றுமை இந்த நாட்டில் இல்லை என்று சொன்னார்கள். ஒரு வேளை லண்டனுக்கு வெளியே அப்படி ஒரு பிரச்சனை சிறிய அளவில் இருந்தாலும் அதைத் தீர்க்க பல வழிகள் உள்ளன. ஒன்றும் அறியா த நமது அப்பாவி இளைஞர்கள் ஜாதி வேற்றுமையை அறியார். வருங்கால சந்ததியில் இந்தப் பிரச்சினை இந்த நாட்டில் இருக்காது.
செருப்பு கண்டுபிடித்த கதை!
உங்களில் பெரும்பாலோருக்கு இக்கதை தெரியுமாதலால் விரிவாகச் சொல்ல மாட்டேன். மிகச் சுருக்கமாக சொல்கிறேன்:-
ஒரு ஊரில் ஒரு அரசன் இருந்தான்.
அவன் மகனின் காலில் முள் குத்தி ரத்தம் குபுகுபு என்று வந்தது.
எல்லா மருத்துவர்களும் வந்து அவனைக் குணப்படுத்தினர்.
ராஜாவுக்கு அப்படியும் கவலை விடவில்லை.
தண்டோரா போட்டான்:
நாட்டு மக்களே! இதனால் சகலமானவர்களுக்கும் நமது மாட்சிமை தாங்கிய மன்னர் அறிவிப்பது யாதெனில்,
இனி, மன்னன் மகன் காலில் முள் தைக்காமல் இருக்க யோசனை சொல்லுவோருக்கு 1000 பொற்காசுகள் அளித்து மன்னன் கவுரவிப்பார்.
ஒரு அறிஞர் சொன்னார்:
மன்னர், மன்னவா!
நாடு முழுவதும் கம்பளம் விரித்து காலில் முள் தைக்காமல் செய்வோம்.
மற்றொரு அறிஞர் சொன்னார்:
ராஜாதி ராஜனே!
நாட்டு மக்களுக்கு உத்தரவிடுங்கள்; முள் செடிகள் அனைத்தையும் அகற்றி விடுவார்கள்.
புத்திசாலி மந்திரி எழுந்து சொன்னார்:
மன்னா, இது எல்லாவற்றையும் செய்தால் நமது கஜானா காலியாகிவிடும். எல்லோரும் காலணி (செருப்பு) அணியலாம்.
காலணியா? அப்படியானல் என்ன?
உடனே அமைச்சர் பெருமான் தான் கண்டுபிடித்த தோல் செருப்பைக் காட்டினார். அன்று முதல் உலக மக்கள் செருப்பு அணியக் கற்றுக்கொண்டார்கள்!
பெரிய பிரச்சனைக்கு சின்ன தீர்வு!
நண்பர்களே!
நம் எல்லோருக்கும் கடவுள் பிரச்சினைகளைக் கொடுத்திருக்கிறான். ஆனால் அதற்கான தீர்வையும் கொடுத்து இருக்கிறான். அதைக் கண்டுபிடித்து எளிய வழியில் தீர்க்கலாம். ஜாதி என்ற சொல்லை சேர்த்து அது பற்றி அறியாத இளம் உள்ளங்களை மாசு படுத்தாமல் அறிவு ஒளி, விழிப்புணர்ச்சியைப் பரப்பி இப்பிரச்சினையை இல்லாமல் செய்வதே புத்திசாலித்தனம் . நாம் எல்லோரும் காலணி போன்ற அறிவு அணியை அணிந்தால் எளிய வழியில் பிரச்சினை தீரும்.
எனக்கு முன் பேசிய தலித் ஆதரவாளர்கள் ஏதோ பெரியபிரச்சினை இருப்பதாக அனல் கக்க பேசினார்கள். இதை ஆங்கிலத்தில் பூதத்தை உருவாக்கி சண்டை போடுவது Creating a phantom and fighting with it என்று சொல்லுவர். ஏன் இல்லாத பிரச்சினைகளை விசிறிவிட்டுப் பெரிதாக்கப் பார்க்கிறீர்கள்?
கிருஷ்ணனை மிரட்டிய பேய்க் கதை
இதோ இந்த பேய்க்கதையைக் கேளுங்கள். மிகச் சுருக்கமாகச் சொல்லுவேன்:
பஞ்ச பாண்டவர்கள் காட்டில் வசித்தனர். அவர்களது கூடாரத்தைக் காவல் காக்கும் பொறுப்பு கிருஷ்ணனுக்கும் சாத்யகிக்கும் வந்தது. இந்துக்கள் இரவு நேரத்தை 4 ஜாமங்களாகப் பிரித்து வைத்துள்ளனர். சாத்யகி சொன்னான்:
கிருஷ்ணா! முதல் ஜாமம் நான் காவல் காப்பேன், இரண்டாம் ஜாமமும் நா லாம் ஜாமமும் உன்னுடைய முறை.
கண்ணனும் சரியென்று தலை அசைத்தான்.
முதல் ஜாமம்; கூடாரத்துக்கு வெளியே சாத்யகி நின்றான். மரத்திலிருந்து ஒரு பேய் (பிரம்ம ராக்ஷசன்) குதித்தான். கடுகு அளவுதான். ஆனால் சத்தமோ இடி முழக்கம் சாத்யகியைக் கேலி செய்து சண்டைக்குச் சீண்டினான்; சாத்யகி அவனைக் காலால் நசுக்க முயன்றபோது அது கால் பந்து (Foot Ball) அளவுக்கு பெருகியது. சாத்யகி ஒரு உதை விட்டவுடன் அது பெரிய பூசனிக்காய் (Pumpkin) அளவுக்கு உருவெடுத்தது . அதை ஓங்கி அடித்தவுடன் அது சாத்யகியையும் விடப் பெரிதாகி ஒரே அடியில் சாத்யகியை விழுத்தாட்டியது. சாத்யகி மயக்கம் அடைந்தவுடன், பேய் மரத்துக்கு மேல் ஏறிவிட்டது.
முதல் ஜாமம் முடிந்தவுடன் தப்பித்தோம், பிழைத்தோம் என்று சாத்யகி ஓடிப்போய்,
கிருஷ்ணா! உன் முறை; வெளியே போய்க் காவலுக்கு நில் என்றான்.
கிருஷ்ணன் வெளியே நின்றான். பிரம்ம ராக்ஷஸ் பேய் மரத்திலிருந்து குதித்தது; கடுகளவே இருந்த அந்த உருவம் கன்னா பின்னா என்று சத்தம் போட்டுக் கிருஷ்ணனைச் சண்டைக்கு அழைத்தது. கிருஷ்ணன அதைப் பார்த்து
அட; ஆணழகா! உன்னைப் போல அழகான ஒரு உருவத்தை நான் கண்டதேயில்லை; பக்கத்தில் வா என்று அழைத்து தட்டிக் கொடுத்தான். அது கூனிக் குறுகி சிறியதானது. அதைத் தட்டிக் கொடுத்துப் பாராரட்டப் பாராட்ட, அது மிகமிகச் சிறியதாகி மறைந்தே போனது.
மூன்றாம் ஜாமம்; சாத்யகி வந்தான்; பழைய கதைதான்— அடி, குத்து மயக்கம்.
நாலாம் ஜாமம் கண்ணன் வந்தான்; பழைய கதைதான்; பாராட்டு சீராட்டு; பேயின் மறைவு.
காலையில் கிருஷ்ணனுன் சாத்யகியும் சந்தித்தனர்.
சாத்யகி: கண்ணா, நேற்று இரவு எப்படி இருந்தது?
கண்ணன்: சுகம் சுகமே. அருமையாகக் கழித்தேன்.
(எல்லாம் அறிந்த கண்ண பரமாத்வுக்கு தெரியாதது என்ன?)
சாத்யகி வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே தனக்கு ஏற்பட்ட அவமானம் அடி, குத்து, உதை, மயக்கம் எல்லாவற்றையும் சொல்லி,
உன்னை அந்தப் பேய் ஒன்றுமே செய்யவில்லையா? என்று கேட்டான்.
எல்லாம் அறிந்த கண்ணன் புனன்னகைத்துச் சொன்னான்:
அப்பனே, சாத்யகி! பிரச்சினை ஒன்று வந்தால் அதை எதிர்த்தால் அது பெரிதாகும்; அதை எதிர்க்காமல் தட்டிக் கொடுத்தால் பிரச்சினை மறைந்துவிடும். உனக்கு விழுந்த அடி, குத்து, உதை எல்லாவற்றையும் நான் அறிவேன் என்று சொல்லி சிரித்தான்.
நண்பர்களே!
நாம் இந்த ஜாதிப் பிரச்சினையை சாத்யகி போலப் பெரிதாக்க வேண்டுமா? கண்ணன் போல சிறிதாக்கி மறையச் செய்ய வேண்டுமா? தயவு செய்து சிந்தியுங்கள்.
மக்களுக்கு அறிவுபுகட்டி விழிப்புணர்ச்சி ஏற்படுத்துவதே சாலச் சிறந்தது.
ஆக்ஸ்போர்ட் ஆங்கில அகராதியில் (OXFORD ENGLISH DICTIONARY) பறையன் PARIAH என்ற தமிழ் சொல் இருக்கிறது அதை அகற்ற நான் போராடியதைச் சொல்கிறேன். கேளுங்கள்……………..
தொடரும்………………………..
Posted by Tamil and Vedas on November 27, 2016
https://tamilandvedas.com/2016/11/27/%e0%ae%aa%e0%ae%bf%e0%ae%b0%e0%ae%bf%e0%ae%9f%e0%af%8d%e0%ae%9f%e0%ae%bf%e0%ae%b7%e0%af%8d-%e0%ae%aa%e0%ae%be%e0%ae%b0%e0%af%8d%e0%ae%b2%e0%ae%bf%e0%ae%ae%e0%af%86%e0%ae%a3%e0%af%8d%e0%ae%9f%e0%ae%bf/
Tamil and Vedas 