WRITTEN  by S Nagarajan

swami_48@yahoo.com

Date: 2 May 2019

British Summer Time uploaded in London – 12-59

Post No. 6334

Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog. ((posted by swamiindology.blogspot.com AND tamilandvedas.com))

ரிஷிகள் சரித்திரம் – அகத்தியர் பெருமை

அகத்தியர் கூறிய தீப மஹிமை!

ச.நாகராஜன்

கிருத யுகத்தில் நடந்த சம்பவம் இது.

பத்திராசுவன் என்று ஒரு அரசன் இருந்தான். அவனுக்கு 500 மனைவிகள். அவர்களில் காந்திமதி என்பவள் பேரழகி. தன் கணவனின் மீது எல்லையற்ற அன்பு கொண்டவள். அவளை அவன் பட்டமகிஷி ஆக்கினான். மன்னனின் இதர மனைவிகளும் காந்திமதி மீது மிக்க மரியாதையும் மதிப்பும் கொண்டிருந்தனர்.

நல்ல முறையில் பத்திராசுவன் தனது நாட்டை ஆண்டு வருகையில் ஒரு நாள் அகத்திய முனிவர் அவனது அரண்மனைக்கு வந்தார். பத்திராசுவன் பெரு மகிழ்ச்சி அடைந்து அவரை உரிய முறையில் வரவேற்று உபசரித்தான்.

அகத்தியர் அவனை நோக்கி, “மன்னா! நான் இங்கு ஏழு நாட்கள் தங்க விரும்புகிறேன்” என்று கூறினார்.

“தாங்கள் எத்தனை காலம் தங்க விரும்புகிறீர்களோ அத்தனை காலம் இங்கு தங்கலாம்” என  மன்னன் பதில் கூறினான்.

முதல் நாளில் அகத்தியர் கூறியது:

முதல் நாளன்று அகத்தியர் பத்திராசுவனின் மனைவியான காந்திமதியைப் பார்த்து, “ஸாது, ஸாது, ஜெகந்நாத!” என்றார். அதாவது, “ஹே! லோக நாயகனே! நன்று , நன்று” என்பது இதன் பொருளாகிறது.

இரண்டாம் நாளில் அகத்தியர் கூறியது :

இரண்டாம் நாளன்று அகத்தியர் ராஜ பத்னியான காந்திமதியை நோக்கி, “இந்த உலகம் மோசம் போயிருக்கிறது. ஆ! என்ன ஆச்சரியம், என்ன ஆச்சரியம்!” என்றார்.

மூன்றாம் நாளில் அகத்தியர் கூறியது :

மூன்றாவது நாளன்று அகத்தியர் பட்டமகிஷியை நோக்கி, “ஒரே தினத்தில் செய்த பகவத் கைங்கரியத்தினால் சந்தோஷமடைந்து அரசன் ஆகும்படியான் பதவியை அளித்த மஹாவிஷ்ணுவின் பெருமையை இந்த மூடர்கள் அறியவில்லையே! ஆ! கஷ்டம்! கஷ்டம்!!” என்றார்.

நான்காவது தினத்தில் அகத்தியர் கூறியது :

நான்காம் தினத்தன்று அகத்தியர் காந்திமதியைப் பார்த்துக் கை கூப்பிக் கொண்டு, “ஓ! ஜெகந்நாதரே! நல்லது, நல்லது, ஓ, பிராமணர்களே, க்ஷத்ரியர்களே, வைச்யர்களே, சூத்திரர்களே! பெண்களே! உங்களின் அனுஷ்டானங்கள் வெகு அழகாயிருக்கின்றன. பத்ராசுவனே! நீ ஒருவன் நல்ல யோக்கியன்!

உயர்ந்த விரத சீலர்களான பிரகலாதரே, துருவரே! நீங்கள் பரம சாதுக்கள்” என்று கூறினார். பின்னர் அரசன் முன் ஆனந்தக் கூத்தாடினார்.

பத்திராசுவன் இதைப் பார்த்து வியப்படைந்தான்.

அகத்தியரிடம் தன் பத்னியுடன் வந்து கை கூப்பி வணங்கியவாறே, “ஓ! மாமுனிவரே! தாங்கள் இப்படி சந்தொஷமடைந்து ஆனந்தக் கூத்தாடுவதன் காரணம் என்ன? எங்களுக்குச் சொல்லுங்கள்” என்று பணிவுடன் வேண்டினான்.

அகத்தியர் மன்னனைப் பார்த்து, “ ஓ! மன்னா! நீ ஒன்றும் அறியாத நிந்திக்கத் தக்க மூடனே! கஷ்டம், கஷ்டம், உன் பரிவாரங்களும் கூட மூடர்களே! உன்னுடைய அரசவை புரோகிதர்களும் கூட மூடர்கள் தாம்! உங்களில் ஒருவர் கூட என் கருத்தை அறியவில்லை” என்றார்.

அரசன் அவரிடம், “ஐயனே! நீங்கள் கூறுவதை எங்களால் அறியவே முடியவில்லை; விளக்கமாகக் கூறி அருள வேண்டும்” என்று விண்ணப்பித்தான்.

அகத்தியர் தான் கூறியதை நன்கு விளக்க ஆரம்பித்தார் இப்படி :

“ஓ மன்னா! உனது பத்தினியாகிய காந்திமதி முன் ஜென்மத்தில் ஒரு வணிகனின் வீட்டில் வேலை பார்த்து வந்தாள். அப்போது அவளுடைய கணவனாக நீ இருந்தாய்; அதே வணிகனிடம் நீயும் ஊழியம் செய்து வந்தாய். ஒரு நாள் அந்த வணிகன் ஐப்பசி மாத துவாதசி விரதத்தை மஹாவிஷ்ணுவின் கோவிலில் அனுஷ்டித்தான்; பின்னர் உங்கள் இருவரையும் கோவிலில் ஏற்றி வைத்த விளக்குகள் அணைந்து போகாமல் ஜாக்கிரதையாகப் பார்த்துக் கொள்ளும்படி கட்டளையிட்டான். பின்னர் வீட்டிற்குத் திரும்பினான்.

எஜமானின் கட்டளையை சிரமேற்கொண்ட நீங்கள் இருவரும் ஊக்கத்துடன் இரவு முழுவதும் விழித்திருந்து காலை வரை தீபங்கள் பிரகாசித்துக் கொண்டிருக்கும்படி அவற்றைப் பாதுகாத்துக் கொண்டிருந்தீர்கள். அந்தப் புண்ணியத்தால் நீ ப்ரியவிருதனுடைய வம்சத்தில் ஜெனிக்கும்படியாகவும் இந்த புண்ணியவதி உனக்கு பட்டமகிஷி ஆகும்படியாகவும் உள்ள பாக்கியத்தை அடைந்தீர்கள்.

பிறர் சம்பந்தமான தீபங்களைப் பாதுகாத்துப் பிரகாசிக்கச் செய்த ஒரு செய்கையினாலேயே இவ்வித விசேஷ பலன்கள் கிடைக்கும் போது தனது சொந்தப் பணத்தினாலும் சேவையினாலும் தீபங்களைப் பிரகாசிக்கச் செய்யும் ஒருவனுடைய புண்ணியத்தை எப்படி அளவிட முடியும்?

இதனால் தான் நான் ஏன் இதை ஒருவரும் அறிய முடியாத மூடர்களாக இருக்கிறார்கள் என்று கூத்தாடினேன்.

பிரகலாதர் அசுர குலத்தில் பிறந்தவர்; துருவரோ சிறு குழந்தை, பட்டத்துக்கு உரியவர். என்ற போதிலும் அவர்கள் இருவரும் மிகுந்த பக்தியுடன் விஷ்ணுவை ஆராதித்து ஒப்பற்ற உயர்ந்த பதவிகளை அடைந்தனர்.”

அகத்தியர் இவ்வாறு விரிவாகக் கூறி முடித்தார்.

இதைக் கேட்ட மன்னனும் அரசியும் ஆனந்தமடைந்தனர். அகத்தியரை வணங்கி தங்களுக்கு பத்மநாப துவாதசி விரதத்தை முறைப்படி அனுஷ்டிக்க உபதேசித்து அருள வேண்டுமென்று பிரார்த்தித்தனர்.

அகத்தியரும் அந்த விரத முறையை அவர்களுக்கு உபதேசித்து அருளினார்.

பின்னர் அவர் புஷ்கர க்ஷேத்திரம் நோக்கிச் சென்றார்.

மன்னனும் அரசியும் அந்த விரதத்தை அனுஷ்டித்து நீண்ட காலம் அரசை ஆண்டனர்; பின்னர் வைகுண்ட பதவியையும் அடைந்தன்ர்.

வராக புராணத்தில் வரும் சரித்திரம் இது.

இதனால் அகத்தியரின் மஹிமையும் அவரது ஆற்றலையும் தெரிந்து கொள்கிறோம்.

சிறிய புண்ணிய காரியம் கூட பெரிய நல்ல விளைவை வாழ்வில் ஏற்படுத்தும்.

***

Written by S NAGARAJAN

Date: 7 August 2018

 

Time uploaded in London – 7-35 AM  (British Summer Time)

 

Post No. 5295

 

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Wikipedia, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

 

 

தலையில் குட்டிக் கொண்டு விநாயகரை வணங்குவது ஏன்?

 

ச.நாகராஜன்

 

தலையிலே குட்டிக் கொண்டு விநாயகரை வழிபடுவது ஏன்?

இதற்கான சுவையான வரலாறு ஒன்று உண்டு.

 

அகத்தியர் காவிரியை ஒரு கலசத்தில் அடக்கிக் கொண்டு வந்தார். அப்போது அந்த காவிரி நீர் அடங்கிய கலசத்தைக் கவிழ்த்து ஒரு காகம் பறந்தோடியது. இதனால் வெகுண்டார் அகத்திய முனிவர். யார் அந்தக் காக்கை என்று அறியப் பின் தொடர்ந்தார். காக்கை ஒரு சிறுவனாக உரு மாறியது. அந்தச் சிறுவன் யார் எனப் பார்த்த அகத்தியர் விநாயகரே அப்படி காக்கை உருக் கொண்டு வந்துள்ளார் என்பதை அறிந்தார். சிறுவனைக் குட்டுவதற்காகப் பின் தொடர்ந்த அகத்தியர் விநாயகரை நோக்கி, “ அறியாமல் உங்களைக் குட்டுவதற்காகப் பின் தொடர்ந்த என்னை மன்னிக்க வேண்டும்” என்று இறைஞ்சி வேண்டினார். அத்தோடு, “அந்தக் குட்டு எனக்கே ஆகுக” என்று கூறி இரு கைகளையும் சேர்த்து அகத்தியர் குட்டிக் கொண்டார். ‘இது போலக் குட்டிக் கொண்டு வணங்குவோரின் வணக்கத்திற்குப் பெரிதும் மகிழ்ந்து அருள் புரிதல் வேண்டும்’ என்றும் அகத்தியர் விநாயகப் பெருமானை வேண்டிக்கொண்டார். “அவ்வாறே அருள் புரிகின்றோம்” என்று விநாயகர் வரத்தைத் தந்தார். அது முதல் குட்டிக் கொண்டு விநாயகரை வழங்கும் பழக்கம் தோன்றியது. இந்தச் சம்பவம் நடந்த இடம் கொங்கு நாடு. ஆக இப்படிக் குட்டிக் கொண்டு வழிபடும் முறை கொங்கு நாட்டிலேயே முதலில் தோன்றியது.

அந்தப் பெருமை உடைத்து கொங்கு மண்டலம் என்று கொங்கு மண்டல சதகம் ஒன்பதாம் பாடல் பெருமை படக் கூறுகிறது.

பாடலைப் பார்ப்போம்:

 

ஐங்கைப்புத் தேளைத் தொழுகின்ற பேர்க ளகங்கசிந்து    செங்கைத் துணைமுட்டி யாய்த்தலை யிற்குட்டிச் சீர்பெறுநற் றுங்கப் பணிவிடை முற்றோன்று தானஞ் சுரர்மகிழு       மங்குற் பொழிறிகழ் காவேரி சேர்கொங்கு மண்டலமே

 

பொருள் : விநாயகக் கடவுளை வணங்குவோர், தலையிற் குட்டிக் கொள்ளும் பழக்கமானது, முதலில் உண்டான இடம் கொங்கு மண்டலம் என்பதாம்.

 

(ஸ்)காந்தம் காவிரி நீங்கு படலத்தில் வரும் ஒரு பாடல் இதைக் கூறுகிறது :

என்னே தமியே னெனவே யினிநின்

முன்னே நுதலின் முறையா லிருகை

கொன்னே கொடுதாக் குனர்தங் குறைதீர்த்

தன்னே யெனவந் தருள்செய் யெனவே

 

தலையில் குட்டிக் கொண்டு விநாயகரை வழிபடும் பழக்கத்திற்கான காரணம் இது தான்!

***

Article No.1974

Date: 5  July 2015

Written by London swaminathan

Uploaded from London at 7- 39

இலங்கையிலுள்ள மட்டக்கிளப்பு, புளியநகர் க.பூபால பிள்ளை 1920 ஆம் ஆண்டில் எழுதிய தமிழ் வரலாறு என்னும் நூலில் காணப்படும் செய்தி:

“தொல்காப்பியர் அல்லது திருணதூமாக்கினி என்பவர், அகத்தியர் மாணாக்கருள் முதன்மை பெற்று

விளங்கினர். இவர் இயற்றி தம் பெயர் நிறுத்திய தொல்காப்பியமென்னும் இலக்கணம் அஞ்ஞான்றார் யாவராலும் மிக்க விருப்புடன் கையாடப்பட்டு வந்தமையால் பலவிடங்களில் பரந்து னிலைத்தழிந்த மற்றைய நூல்கள் போல் அழியாமல் நிலைபெற்றது. இந்நூல் முத்தமிழியல் விரிக்கும் அகத்தியம் போன்று துறை விரித்தகலாமல் ஓதுவார்க்கெளிதில் அமைவர இயற்றப்பட்டு இலக்கணத்தை வரிசையிற் சுருக்கிக் காட்டும் பெருஞ் சிறப்பினையுடையது.

அந்நாட்களில் யாரொருவர் எந்த நூலை இயற்றினும் அதனைச் சங்கத்தில் அரங்கேற்றினாலன்றியும் பிறர் ஒப்புக்கொள்வதில்லை. அகத்தியர் இத்தொல்காப்பியத்தை அரங்கேற்றவிடாமல் பலவழியாலும் தடை செய்தனர். தொல்காப்பியருக் கீடாக கல்வித் திறமையும் அவர் மாட்டுப் பேரன்புமுடைய அதங்கோட்டாசான் என்பவரை இந்நூல் அரங்கேற்றத்திற்குச் செல்லாதிருக்கும்படி அகத்தியர் தடுத்தும் அவர் அமையாமல் தொல்காப்பியர் கேள்விப்படி சபைக்குச் சென்றிருந்து தம்மாசிரியராகிய அகத்தியர் மனங் களிப்ப ஆக்ஷேபணை செய்பவர் போலப் பற்பல வினாக்களையும் பொறித்து நண்பனுடைய நூலின் பெருமையை வியக்காமல் வியந்து விளங்கவைத்தனர்.

இந்நூலின்கண் ஆதியிலமைந்த சூத்திரங்களின் எண்ணிக்கை அறுநூறு. அதங்கோட்டாசனார் ஆசங்கித்துக் கடாவக் கடாவத் தொல்காப்பியர் முறையே விடைகளாக விளக்கியிருந்த புதிய சூத்திரங்கள் ஓராயிரத்தின் மேற்றிரண்டு என நூல் மிகவும் விரிந்தது.

நிலந்தருதிருவிற் பாண்டியன் சபையிலே அதங்கோட்டாசான் முன்னிலையில் இந்நூல் அரங்கேறியதாக பனம்பாரன் கொடுத்த சிறப்புப் பாயிரத்தால் விளங்கும். நிலந்தருதிருவிற் பாண்டியன் அரசுபுரிந்த காலம் எண்ணாயிரம் வருஷங்களின் முன்னாதலின் இந்நூல் வயதும் அத்துணைத்தென்க.

அகத்தியர் இந்நூலை வெறுத்தற் கிருந்த நியாயம், யாண்டுந் தலைமை பெருமை பெற்று விளங்கிய தமது அகத்தியத்தின் மகத்துவங் குன்றிவிடுமென் றெழுந்த ஐயத்தானும், பொறாமை யினானுமென்று சிலர் கூறுவர். மற்றுமோர் நியாயம், அகத்தியர் தாம் வதுவை செய்துகொண்ட லோபாமுத்திரையைத் தம்முட  னழைத்துச் செல்லாமல் தம்பின் வரும்படி கட்டளையிட்டுத் தாம் பொதிய மலைக்கு முந்திச் சென்றனெ ரென்றும் பின்னர் வந்த லோபாமுத்திரையுந் தொல்காப்பியரும் செல்வழியில் வையையாற்றைத் தாண்டும் பொழுது வெள்ளம் பெருக்கெடுத்தலும் லோபாமுத்திரை தயங்கித் தத்தளிக்க அதனைக் கண்ணுற்ற தொல்காப்பியர் குரு பத்தினியைத் தீண்டுவது தோஷமென்றெண்ணி ஒரு மூங்கில் கோலை அவள் பற்றும்படி கொடுத்துக் கரைசேர்த்துக் கொடுபோய் குரவரிடம் ஒப்புவித்தாரென்றும், அச்சமாசாரத்தை அகத்தியர் உள்ளது உண்மையை உணர்ந்து கொள்ளாமல் பேதுற நினைந்து கோபவயத்தாற் தொல்காப்பியரை நோக்கி உனக்கு முத்தி கெட்டாதொழியக் கடவதென்று சபிக்க, தொல்காப்பியர் மனங்கொதித்தும், குருவாதலின் அவரை நிந்திக்காமல், அவர் இயற்றிய அகத்தியம் வழங்காதொழியக் கடவதென்று எதிர்ச் சாபமிட்டனரென்றும், அதுமுதல் அவர் இருவர்க்குமிடையே பகை நேர்ந்திருந்ததென்றும் நச்சினார்க்கினியர் கூறுவர். இவர் கூற்று உண்மையென்று கொள்ளற்கேற்ற தடயங்கள் கானப்படவில்லையென்று அவருக்குப் பிந்திய காலத்தில் தோன்றியர் சிலர் சாதிக்கின்றனர்.”

எழுதியவர்:—- கட்டுரை மன்னன் லண்டன் சுவாமிநாதன்
ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை எண்:- 1320; தேதி:– 1st October 2014

அகத்தியர் பற்றி தமிழிலும் ஆங்கிலத்திலும் கடந்த நான்கு ஆண்டுகளில் பல கட்டுரைகள் எழுதிவிட்டேன். இதுவரை எழுதிய கட்டுரைகளின் சுருக்கம்:

1.அகத்தியர் என்பவர் தமிழர்களுக்கு மிகவும் நெருக்கமான வடக்கத்திய ரிஷி. ஜனத்தொகை பெருக்கத்தைச் சமாளிக்க, சிவபெருமான் இவரை தெற்கே அனுப்பினார். அதுதான் உலகின் முதல் ஜனத்தொகைப் பிரச்சனை. (ஆதாரம்: திருவிளையாடல் புராணம்)

2.அகத்தியர் ‘’விந்திய மலையின் கர்வத்தை பங்கம் செய்தார்’’. ‘’கடலைக் குடித்தார்’’ — இது புராணம் தரும் தகவல் — இதன் பொருள்:– அவர்தான் முதல் முதலில் வடக்கிற்கும் தெற்கிற்கும் விந்திய மலை வழியாக சாலை மார்கம் கண்டவர். அவர்தான் முதல் முதலில் கடலைக் கடந்து தென்கிழக்காசிய நாடுகளில் இந்து கலாசாரத்தைப் பரப்பியவர். இதையே புராணங்கள் வேடிக்கையான பரிபாஷையில் அப்படிச் சொல்லும். தென் கிழக்காசிய நாடுகளில் இவர் சிலைகளும் வழிபாடும் அதிகம். உலகில் அதிக நாடுகளில் வழிபடப்படும் முனிவர் என்ற (கின்னஸ்) சாதனை படைத்தவர்!!

3.அகத்தியர் 3000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் (கி.மு.1000 வாக்கில்) 18 குடிகளை அழைத்துக் கொண்டு தெற்கே வந்தார் (ஆதாரம் கபிலரின் புறநானூற்றுப் பாடல் 201 மற்றும் அதற்கு நச்சினார்க்கினியர் முதலியோர் தரும் விளக்கம்)

Canopus is at the bottom right.

4.அவர் ரிக்வேத கால அகத்தியர் அல்ல. அதற்குப் பின் அதே கோத்திரத்தில் உதித்தவர். பல அகத்தியர்கள் இருந்ததால் பல காலங்களில் பல இடங்களில் அவர் ஆஸ்ரமம் இருந்ததாக புராண, இதிஹாசங்கள் பகரும். இது குழப்பத்திற்கு வழிவகை செய்யும்.

5.தமிழில் சித்த வைத்தியத்தில் வரும் அகத்தியர் மிகவும் பிற்காலத்தில் இருந்த ஒரு சித்தர். தமிழ் மொழிப் பாடலே அவர் காலத்தைக் காட்டிக் கொடுத்துவிட்டது. ஒருவேளை பழங்கால அகத்தியரின் கருத்துக்களை ஒரு புலவர் அவர்தம் கால தமிழில் பாடி இருக்கும் வாய்ப்பும் உளது.

6.அகத்தியருக்கும் அகத்திக்கீரை, நீர் நிலைகள் ஆகியவற்றுக்கும் உள்ள தொடர்பு அந்த நட்சத்திரக் கால உதயத்தில் இருக்கும் காலநிலை (பருவநிலை) பற்றிய குறிப்புகளாகும்.

7. கி.மு.முதல் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த காளிதாசன் என்னும் உலகப் புகழ்பெற்ற கவிஞன் பாண்டியர்களுக்கும் அகத்தியருக்கும் உள்ள நெருக்கத்தை ரகுவம்ச காவியத்தில் அழகாகப் படம்பிடித்துக் காட்டுகிறான்.

Agastya in Nepal by Carole

8.வேதகால அகத்தியர் லோபாமுத்ரா என்னும் பேரழகியை மணந்ததார். அவர் ராஜ வம்த்தில் பிறந்த இளவரசி. இவர் ரிக்வேதகால முனிவர். இவரை குடத்தில் பிறந்தவர் என்று புராணங்கள் புகலும்.

9.அகத்தியர், தமிழுக்கு இலக்கணம் வகுத்தார். மாபெரும் மொழியியல் நிபுணர். அவர் மிகப் பெரிய எஞ்ஜினீயர். காவிரி நதியை திசை திருப்பிவிட்டது, கடல் வழியாக தென் கிழக்கு ஆசிய நாடுகளுக்குச் சென்றது, விந்தியமலை வழியாக ரோடு போட்டது ஆகியன இதற்குச் சான்றுகள். நான் எழுதிய கீழ்கண்ட ஆங்கிலக் கட்டுரைகளிலும் அதேகாலத்தில் வெளியான எனது தமிழ்க் கட்டுரைகளிலும் மேல்விவரம் காண்க

Agastya in kalyani Thirtham, modern installation

My previous articles on Agastya in the past four years:

Is Brahmastra a Nuclear Weapon?
Agastya in Jataka Tales and Kalidasa
Did Agastya drink ocean?
Population Explosion: Oldest reference in Hindu scriptures
Ravana-Pandya Peace Treaty! Kalidasa solves a Tamil Puzzle
New Zealand Maoris and Chinese worship Agastya!

சீனாவிலும் நியூசிலாந்திலும் அகத்தியர் பற்றிக் கிடைத்த புதிய விஷயங்களை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்கிறேன்:

அகத்திய நட்சத்திரம் என்பது தென் வானத்தில் பிரகாசிக்கும் ஒரு நட்சத்திரத்தின் பெயர். இதைவிடப் பிரகாசமானது சிரியஸ் நட்சத்திரம். இவைகளை ஐரோப்பிய நாடுகளில் உள்ளவர்கள் காணமுடியாது. ஆகவே இவைகளுக்கு கிரேக்க, லத்தின் மொழி விளக்கங்கள், பெயர்கள் இருந்தாலும் அவை அனைத்தும் இந்துக்களிடம் இருந்து கடன் வாங்கி மாற்றி எழுதப்பட்டனவே. உண்மைப் பொருள் விளங்கா நேரத்தில் புதுக்கதைகள் எட்டுக்கட்டுவதை சுமேரிய, பாபிலோனிய, கிரேக்க நாகரீகங்களிலும் காண்கிறோம்.

Cinese Temple of Fu Lu Shou in Malaysia

சீனாவில் அதிர்ஷ்டம் தரும் தேவர்கள் என்று மூவரை வழிபடுவர். அவர்கள் பெயர்கள்: பூ, லூ, ஷூ. இவர்கள் மூவரும் குரு எனப்படும் வியாழன் மற்றும் வசிஷ்ட நட்சத்திரம், அகத்திய நட்சத்திரம் ஆகிய மூவராக வானத்தில் தோன்றுகின்றனர். அவர்கள் மகிழ்ச்சி, வளமை, நீண்ட நோயற்ற வாழ்வு ஆகியவற்றை நல்குவர். இதிலும் கூட அகத்திய நட்சத்திரம் நோயற்ற தீர்க்க ஆயுஸ் உடன் தொடர்பு படுத்தப்படுவதால் சித்த வைத்திய நூல்கள் அவர்தம் பெயரில் இருப்பதன் பொருத்தத்தை எடுத்துக்காட்டும். இதில் குறிப்பிடப்படும் அகத்தியர், வசிட்டர் ஆகியோருக்கு தமிழ் வடமொழி நூல்களில் மட்டுமே முழு விளக்கம் இருப்பதால் இவை நம்மூர் கதைகள் என்பது புலப்படும். மேலும் தெற்கத்திய வானத்தில் ஜொலிக்கும் நட்சத்திரங்கள் சீனாவில் ஒரு குறிப்பிட்ட எல்லைக்கு அப்பால் தெரியாது. ஐரோப்பியர்களுக்கும் தெரியாது.

Agastya from Prambanan, Indonesia

நியூசிலாந்து நாட்டில் பழங்குடி வழிபாடு

பாலிநேசியர்கள் எனப்படும் இன மக்கள் பசிபிக் தீவுகள் முழுவதும் வசிக்கின்றனர். இவர்கள் தாய்வான் எனப்படும் சீனப் பகுதியில் இருந்து அலை அலையாக தெற்கு நோக்கி வந்தது அண்மைக்கால ஆய்வுகளில் உறுதியாகியுள்ளது. ஆகவே இவர்கள் பூ, லூ, ஷூ என்னும் சீனக் கதைகளையோ அல்லது ஏற்கனவே இந்து நாகரீகம் இருந்த இந்தோநேஷியக் கதைகளையோ பாலிநேசியாவுக்குக் கொண்டு வந்திருக்கலாம். இந்தோநேசியாவில் இருந்த அகத்தியர் சிலைகள் உலக மியூசியங்களில் அமர்ந்து இன்றும் புகழைப் பரப்பிக் கொண்டிருக்கின்றன.

நியூசிலாந்து நாட்டில் மயோரி Maori எனப்படும் பழங்குடி இன மக்கள் சுமார் ஆயிரம் ஆண்டுகளாக அங்கே வசிக்கின்றனர். இவர்கள் அகத்திய நட்சத்திரத்தை வழிபடுகின்றனர். அவருக்கு அரிசி உணவையும் படைக்கின்றனர். அவருடைய பெயர்கள் பாலிநேசிய மொழியில் இருந்தாலும் அவை அனைத்தும் அகத்திய என்னும் சொல்லின் மரூஉ என்பது தெளிவு. மேலும் அவர்கள் அகத்தியர் பற்றிச் சொல்லும் கதையும் இந்துமதக் கதைகளை ஒட்டி அமைந்துள்ளது. கடவுள் கூடை பின்னிய போது கூடைக்கு வெளியே விடப்படதால் இவர் தெற்கில் ஜொலிப்பதக அவர்கள் கதை சொல்லுவர். கூடை, குடத்தில் பிறந்தவர் என்ற கருத்துக்களில் உள்ள நெருக்கத்தைக் காணலாம். இதைவிட அவர்தம் பெயர்களே காட்டிக் கொடுத்துவிடும்:

இந்து புராணங்கள் “அவர் கலசத்தில் பிறந்த ஒளிவீசும் மீன்” என்று பாடுகின்றன.

அரிகி= உயர்குலத்தில் பிறந்தவர் (அகத்தியர் ஒரு பிராமணர்)
அதுதாஹி, அயதாஹி = அகத்தி என்ற சொல்லின் மரூஉ.
தப = தவ முனிவன் (தபஸ் என்ற வடமொழிச் சொல்)

ஆங்கிலத்தில் அகத்திய நட்சத்திரம் (Star Canopus) கனோபஸ் எனப்படும். இதன் பொருள் குடம், ஜாடி என்பதாகும். ஆனால் இந்துக் கதைகளை அறியாதோர் பின்னர் இதை கிரேக்க கதா பாத்திரங்களுடன் தொடர்பு படுத்தினர். இதே போல அகத்தி என்ற சபதத்தை அறியாதோர் பாலிநேசிய (மயோரி) மொழிகளில் அவைகளுக்குப் புதுப் பொருள் கண்டனர்.

இந்துப் புராணங்களில் அகத்தியரின் பெயர்கள்: குடமுனி, கும்பசம்பவ, கலசி சுத, கடோத்பவ — இவை எல்லாம் கடம்/பானை, கலசம், கும்பம், குடம் ஆகியவற்றையே குறிப்பிடும். இவர் சோதனைக்குழாய் முறையில் செயற்கை முறையில் கருத்தரிக்கப்பட்ட குழந்தையோ என்று எண்ண வேண்டி இருக்கிறது. மேலும் மேலும் விஞ்ஞானம் வளர, வளர நாம் புதுப் பொருள் காண இயலும். இது பற்றி காந்தாரி கர்ப்பம் முதலிய கட்டுரைகளில் எழுதி இருக்கிறேன்.

ரிக்வேத ஆராய்ச்சியில் அண்மைக் காலத்தில் கொடிகட்டிப் பறக்கும் ஸ்ரீகாந்த் தலகரி என்பவர் அகத்திய ரிஷி எவ்வளவு பழமையான ரிஷி என்பதற்கு ஒரு காரணம் காட்டுவார்: ரிக் வேதத்தில் வரும் பெண் தெய் வங்களான பாரதி, ஈலா, சரஸ்வதி என்ற கடவுளரை ஐந்து ரிஷிகள் மட்டும் இதே வரிசையில் பாடுவர். அவர்களில் அகத்தியரும் ஒருவர். ஏனைய ரிஷிகள் வரிசை மாற்றிப் பாடுவர்.

அகத்தியர் புகழ் பாடும் வேதங்கள் இவர் இரண்டு வர்ணத்தாருக்கு உரியவர் என்றும் செப்பும் — அதாவது தேவர்கள் அசுரர் (RV 1-179) ஆகிய இருவரும் ஒப்புக் கொள்ளும் முனிவர் என்று சொல்லலாம். இல்வலன், வாதாபி என்ற அரக்கரும் கூட இவரை விருந்துக்கழைத்த கதையை நாம் அறிவோம்.

அகத்தியர் இருக்கும் இடத்தில் நீர்தெளிவாக இருக்கும் (Agastyodaye jalani prasidanti ) என்ற வடமொழிப் பொன்மொழி இவருக்கும் கடலுக்கும் உள்ள தொடர்பைக் கட்டும் என்றும் இவர் கடலோடிகளின் காப்புத் தெய்வம் என்றும் ‘’ஆரியதரங்கிணி’’ என்னும் நூலை எழுதிய திரு கல்யாணராமன் (Mr A Kalyanaraman, author of Aryatarangini ) குறிப்பிடுவார். அவர்தம் நூலில் மயோரி- இந்துக்கள் தொடர்பு பற்றிய அவருடைய ஆராய்ச்சிகளை வெளியிட்டுள்ளார். இந்துக்களும் கூட பிண்டம் (அரிசிச் சோறு) வைக்கும் சிரார்த்த மந்திரத்தில் அகஸ்தியர் பெயரைச் சொல்லுவதை அவர் எடுத்துக் காட்டுகிறார்.

Contact swami_48@yahoo.com