Written by London Swaminathan 

 

Date: 1 JUNE 2018

 

Time uploaded in London – 10-58 AM

 

Post No. 5066

 

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

 

WARNING: PLEASE SHARE MY ARTICLES; BUT DON’T SHARE IT WITHOUT AUTHOR’S NAME AND THE BLOG NAME. BE HONEST; OTHERS WILL BE HONEST WITH YOU

 

BE THE CHANGE YOU WANT SEE IN THE WORLD—MAHATMA GANDHI

 

ஒரு ஊரில் ஒரு அழகி; அவளுக்கும் ஒரு அழகனுக்கும் கல்யாணம்; தேன் நிலவு (ஹனி மூன்) நிறைவு; சுக போக வாழ்க்கை!

ஆனால் ரோஜாச் செடி முள் போல, ஒரு மாமியார்; வந்தது பிரச்சனை; புற்று நோய் போலப் புரையோடத் துவங்கியது. ‘போதாக்குறைக்கு பொன்னியும் வந்தாளாம்’ என்ற பழமொழிக்கு இணங்க, பையன் வேறு, புதுப் பெண்ணைப் புகழ்ந்து தள்ளினான். அவள் சமைத்தது எல்லாம் அமிர்தம் என்றான். பெத்த வயசு கேட்குமா? வயிற்று எரிச்சல் அதிகரித்தது. பொறாமைத் தீ கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது.

 

அந்த வயிற்றெரிச்சலை எல்லாம் புகார் மனுவாக மாற்றி பையன் காதில் ஊதினாள் மாமியார்; அதாவது பையனின் அம்மா.

அவனுக்கு அது ஏறுமா? அது ‘செவிடன் காதில் ஊதிய சங்கு போல’ இருந்தது.

மாமியாரின் கோபம் எல்லாம் மருமகள் மீது பாய்ந்தது.

நாள் ஆக நாள் ஆக மருமகளுக்குப் பொறுக்க முடியவில்லை; அந்த ஊருக்கு ஒரு சாமியார் வந்தார். இந்தப் பெண்ணும் அந்த சாமியார் காலில் விழுந்தாள்; காதில் ஓதினாள்.

சாமியார் சொன்னார்:

“மகளே அஞ்சற்க; என்னிடம் மாமியாரைக் கொல்லும் அரு மருந்து இருக்கிறது. ஆனால் இது மெதுவாகக் கொல்லும் விஷம்; கூட இருந்தே ‘கழுத்தை அறுக்கும் உறவினர் போலக் கொல்லும்’ சக்தி வாய்ந்தது; நண்பன் போலவே நடித்து ‘பின்னுக்குக் குழிபறிப்பவன் போல’ உன் மாமியாருக்குக் குழி பறிக்கும் வல்லமை வாய்ந்தது. இந்தா, சின்ன (BOTTLE) பாட்டில்; ஆனால் ஒன்று சிறுவர் கையில் இது சிக்கி விடக் கூடாது. மாமியார்க்குத் தெரியாமல் தினமும் ஒரு சொட்டுக் கலந்து விடு அவள் சாப்பாட்டில்; பின்னர் பார்; உன் வாழ்வில் இன்பம் செழிக்கும்” என்றார்.

 

 

மருமகளுக்கு ஏக சந்தோஷம்; பாட்டிலை சாமியாரின் கையிலிருந்து பிடுங்காத குறைதான்; விரைவாக வெளியே ஓடினாள். சாமியார் சொன்னார்:

பெண்ணே நில்! நில்! இரண்டு முக்கிய நிபந்தனைகள் உண்டு.

இதில் உள்ள விஷம் உன் மாமியாருக்குத் தெரியாமல் இருப்பதற்காக நீ தினமும் இரண்டு காரியம் செய்ய வேண்டும்:–

1. காலையில் எழுந்தவுடன் அம்மா! என்று சொல்லி அவள் காலில் விழுந்து நம்ஸ்காரம் செய்து ஆஸீர்வாதம் பெறு!

2இரண்டாவதாக, அம்மா! உங்களுக்கு இன்று என்னம்மா சமைக்க? உங்களுக்குப் பிடித்த கறி, காய், கூட்டு, பலகாரம் சொல்லுங்களம்மா!! என்று அன்போடு கேள்; டி.வி ஸீரியல், சினிமா நடிகைகளை விட நன்றாக நடி; வெற்றி நமதே! ஒன்பதே மாதம்!”

 

பெண்ணும் ஓடினாள்; கன கச்சிதமாக காரியங்களைச் செய்தாள். மாமியாருக்கு முதலில் கொஞ்சம் சம்ஸயம் (DOUBT); ஈதென்னடா; இப்படி அதிசயம்! என்று ஆச்சர்யத்தாள்; ஆனால் நாளடைவில் பழகிப் போயிற்று; நம்பிக்கையும் பிறந்தது.

மாதங்கள் உருண்டோடின; மருமகள் இல்லாத நேரத்தில் வீட்டுக்கு வந்த கணவனின், மருமகளின் நண்பர்களிடம் எல்லாம் மாமியார் மருமகளைப் புகழ்ந்து தள்ளினாள். இது மெதுவாக மருமகள் காதுக்கும் எட்டியது. அவளுக்கும் அதிசயம்; என்னடா இது, புகார் பட்டியல் போய்,  புகழ்ச்சிப் பட்டியல் வருகிறதே என்று.

 

நாள் தோறும் நமஸ்காரம்; வேளை   தோறும் பிடித்த தளிகை. மாமியாருக்கு ஒரே மகிழ்ச்சி.

அட வீட்டுக்கு வந்த லெட்சுமியே! என் மகனைப் போல அதிர்ஷ்டசாலி உலகில் யாரும் இல்லை, நீ வீட்டுக்கு வந்த மகராசி! என்றெலாம் மாமியார் பகிரங்கமாக, பல்லோர் முன்னிலையில், புகழ்பாடத் துவங்கினாள். ‘நீ ஒரு அழகி; உனக்கு என் மகனை விட்டு வைர நெக்லஸ் வாங்கித் தரச் சொல்லி இருக்கிறேன்’ என்றாள் மாமியார்.

 

மருமகளின் மனதும் இளகத் துவங்கியது; ஓடினாள், ஓடினாள், ஓடினாள் சாமியாரின் ஆஸ்ரமத்துக்கு ஓடினாள்  .

வா, மகளே வா, ” வந்து விட்டாயா; ஏறத்தாழ ஆறு மாதம் ஆகி விட்டது ; இன்னும் மூன்றே மாதம்தான்; பின்னர் மாமியார் தொல்லை என்பதே இல்லை என்றார்.

“இல்லை, குருவே……………………. என்று இழுத்தாள் மருமகள். என் மனச் சாட்சி என்னை உறுத்துகிறது; மாமியார் கொடியவள் அல்லள்; அவளைக் கொல்ல எனக்கு மனம் வரவில்லை……”

சாமியார் இடை மறித்தார்

“பெண்ணே மருந்தை நிறுத்தி விடாதே; அது தெய்வக் குற்றம்; அபசாரம்; தொடர்ந்து நான் சொன்னபடி செய்; ஒன்பது மாதம் கழித்து வா; பின்னர் உன் குற்ற உணர்வு போகவும், பாபம் தொலையவும் இதை விட சக்தி வாய்ந்த மருந்து தருகிறேன்” என்றார்.

அவளும் வருத்தப் பட்டுக்கொண்டே வீட்டுக்குத் திரும்பினாள்; தினசரி நம்ஸ்காரம் செய்து கதையைத் தொடர்ந்தாள்;

ஒன்பது மாதம் போயின.

ஓடினாள்; சாமியார் ஆஸ்ரமத்துக்கு.

குருவே! மிகவும் மனக் கவலை; ஒரு நல்ல ஆத்மாவைக் கொன்று விட்டு நான் உயிர் வாழ விரும்பவில்லை; எனக்கு உடனே இறக்கும் மருந்து கொடுங்கள்; என் மாமியார் இறந்தால் நான் ஒரு கணமும் உயிர் வாழேன்; அவள் ஒரு புனிதவதி” என்று சொல்லி அழுதாள் மருமகள்.

 

சிரித்தார்! சாமியார் சிரித்தார்!!  கூரை அதிரச் சிரித்தார்!!

“பெண்ணே! உன் மாமியார், இன்று போல என்றும் நலமாக இருப்பாள்; நான் அவளுக்கு மருந்து கொடுக்கவில்லை; உனக்குத்தான் மருந்து கொடு த்தேன்; இரண்டு கட்டளைகள் என்ற ரூபத்தில்!

 

மாமியாருக்குக் கொடுத்த பாட்டிலில் இருந்தது வெறும் டானிக்; வைட்டமின் மருந்து!!

உன் மனம் மாறுவதற்கும் அதன் மூலம் மாமியார் மெச்சிய மருமகள் என்று பெயர் கிடைக்கவும் உன்னை தினமும் நமஸ்காரம் செய்ய வைத்து நல்ல உணவு வகைகளைச் சமைக்க வைத்தேன்.

 

பிரச்சனை என்பது வெளியே இல்லை; நம்மிடம்தான் உள்ளது; எந்த ஒரு பிரச்சனைக்கும் உலகி மருந்து உண்டு. அதன் மூலம் பிரச்சனைகளையே வரமாக மாற்ற இயலும்; தீயோரையும் திருத்த இயலும்; இந்தா! பிரஸாதம்! என்று குங்குமம், பழங்களைப் பெண்ணின் கையில் போட்டார்.

“தீர்க்க சுமங்கலி பவஹ” என்று ஆசீர்வதித்தார்.

மருமகளின் கண்களில் இருந்து ஆனந்தக் கண்ணீர் வெள்ளம் போலக் கரை புரண்டு ஓடியது.

(தென் ஆப்ரிக்கவில் இருந்து வந்த அங்க ஜ ன் என்ற பேச்சாளர் லண்டனில் ஆற்றிய சொற்பொழிவில் ஆங்கிலத்தில் சொன்ன கதை; தமிழில் பிழிந்தவர்- லண்டன் சுவாமிநாதன் )

 

–சுபம்–

Compiled by London Swaminathan 

 

Date: 10 May 2018

 

Time uploaded in London – 13-25 (British Summer Time)

 

Post No. 4997

 

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

 

 

WARNING: PLEASE SHARE MY ARTICLES; BUT DON’T SHARE IT WITHOUT AUTHOR’S NAME AND THE BLOG NAME. BE HONEST; OTHERS WILL BE HONEST WITH YOU

 

2300 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர், ரோமானிய செனட்டர் (ஆட்சி சபை உறுப்பினர்) கேடோ(CATO) வின் மனைவி இறந்தாள். உடனே கேடோ ஒரு இளம் பெண்ணைத் திருமணம் செய்து கொண்டார்.

 

அவரது மகன் கேட்டான்

அன்புள்ள அப்பா! நான் உங்களுக்கு என்ன தீங்கு இழைத்தேன்?

இப்படி ஒரு சின்னம்மாவைக் கொண்டு வந்திருக்கீறீர்களே!

 

கேடோ சொன்னார்

அன்புமிக்க மகனே!  நீ எனக்குப் பேரானந்தம் தருகிறாய்; இன்னும் கொஞ்சம் கூடுதல் ஆனந்தம் பெறவே சின்னம்மாவைக் கூட்டி வந்தேன்.

XXXXX

 

மாமியாரைத் தள்ளிவிட அருமையான பள்ளம்!

உலகின் மிக பிரம்மாண்டமான இயற்கை அதிசயம் அமெரிக்காவில் உள்ளது. அதன் பெயர் மாபெரும் ஆற்றுக் குடைவரை (GRAND CANYON). பல லட்சக் கணக்கான ஆண்டுகளாக கொலராடோ நதி ஓடி, ஓடி அறுத்த பள்ளம் அது. அதன் உச்சியில் இருந்து கீழே பார்த்தால் மனிதனின் சிறுமையும் இயற்கையின் மஹிமையும் புரியும்; புத்தருக்குப் போதி மரத்தடியில் ஞானம் உண்டானதைப் போல, பித்தனுக்கும் கூட தத்துவ ஞானம் பிறக்கும். அப்பேற்பட்ட இயற்கை அதிசயம்.

 

இரண்டு தளபதிகள் அங்கே சந்தித்தனர்; ஒருவர் முதல் உலக மஹா யுத்தத்தில் பிரெஞ்சுப் படைகளின் தளபதி– அவருடைய பெயர் மார்ஷல் போச். (MARSHAL POCH) அவருடன் அமெரிக்க தளபதி கர்னல் ஜான் வைட் (COLONEL JOHAN R. WHITE) இருந்தார். இருவரும் இயற்கை அதிசயத்தின் ஆழ, அகல, உயரத்தைக் கண்ணால் அளந்தனர்.

 

கர்னல் வைட் நினைத்தார். நேச நாடுகளின் மாபெரும் தளபதியிடம் கருத்துக் கேட்போம்; அவர் சொல்லுவதை வருங்கால சந்ததியினர் அறிய பொன்னேட்டில் பொறிப்போம் என்று கருதி

“மார்ஷல், இது பற்றி தாங்கள் எண்ணுவது என்னவோ?” என்றார்.

 

மார்ஷல் சொன்னார்:

“என்ன அருமையான இடம்! மாமியார்களைத் தள்ளிவிட இதை விட ஆழமான பள்ளம் இல்லவே இல்லை!!!

XXXXXXX

அட 2 மனைவியா!! உனக்கு அதிர்ஷ்டமப்பா!

பிரிட்டனில் பிரபுக்கள் சபையில் லார்ட்/பிரபு ரஸ்ஸல் இருந்தார்.

அவரிடம் ஒருவர் ஆலோசனை கேட்டார்.

 

இருதார மணம் புரிவோருக்குக் கடுமையான ஒரு தண்டனையைச் சொல்லுங்கள்.

ரஸ்ஸல் பிரபு சொன்னார்,

அடச்சீ, நீ, தள்ளிப்போ!

 

இரண்டு மாமியார்களை விட பெரும் தண்டனையும் உண்டா?

XXXX

அதிக விசுவாசம் ஆபத்து!

ஒரு நாள் ஒரு பெண்மணிக்கு அதி பயங்கர கோபம்! நள்ளிரவைத் தாண்டியும்  கணவன் வீடு திரும்பவில்லை.

 

உடனே கணவரின் ஐந்து நண்பர்களுக்கும் தந்தி அடித்தார்.

 

ஜாக் (JACK), இன்னும் வீட்டிற்கு வரவில்லை; கவலையாக இருக்கிறது. அவர் இன்றிரவு உங்களுடன் தங்குகிறாரா?

 

இந்த தந்திக்குப் பதில் வரும் நேரத்தில், துரதிருஷ்டம் பிடித்த ஜாக் வீட்டுக்குள் நுழைந்தார்! ஐந்து விசுவாச நண்பர்களும், “ஆமாம், ஆமாம், ஜாக் எங்களுடன்தான் தங்குகிறார்” என்று வெவ்வேறு இடங்களில் இருந்து பதில் கொடுத்தனர் (அவரைக் காப்பாற்றும் முகத்தான்).

 

கணவனுக்கு செமை அடி!!!

 

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

ஒரு இளம் பெண் தேவை!

ஒரு மனைவி கணவன் படித்துவிட்டுக் கீழே போட்ட பத்திரிக்கையை எதேச்சையாக எடுத்தார்.

 

“ஏ வில்பர், நீயா பேனாவை வைத்து விளம்பரங்கள் மீது வட்டக் குறி (CIRCLED) போட்டு வைத்திருக்கிறாய்?

 

கணவன்;ஹலோ, டார்லிங்! என்ன விளம்பரம் அது? நினைவில்லையே!

 

“தனிமையில் வாடும் ஒரு ஆணுக்கு, ஒரு இளம் பெண் தேவை” என்ற விளம்பரம் எல்லாம் சர்க்கிள் போட்டு இருக்கிறதே! என்றாள் வயதான மனைவி.

 

கணவன்    -????????????????????

XXXX

மனிதர்கள் அயோக்கியர்கள்!!

ஒரு முறை ஸ்காட்லாந்தைச் சேர்ந்த பிரபல டாக்டர் ரிச்சர்ட் செய்ன் என்பவரிடம் ஒருவர், மனிதப் பிறவிகளைப் பற்றிப் பேசி,  மிகவும் புகழ்ந்து தள்ளினார்.

அவரோ இடை மறித்துச் சொன்னார்

‘த்சு, த்சு த்சு அச்சச்சோ!’

மனிதர்கள் அயோக்கியர்கள். ஓடு காலிகள்; அப்படியில்லாவிடில் இவ்வளவு சட்டங்களும், இவ்வளவு மதங்களும் தேவைப் பட்டிருக்குமா?

 

XXX subham XXXX

 

 

Article Written by London swaminathan

Date: 8 November 2015

Post No:2311

Time uploaded in London :– காலை 7-14

(Thanks for the Pictures ) 

DON’T REBLOG IT AT LEAST FOR A WEEK!  DON’T USE THE PICTURES; THEY ARE COPYRIGHTED BY SOMEONE.

“தான் ஆண்ட உலக்கையும், தங்கப் பூஞ்சரடும் தலைமருமகளுக்கு!”

ஒரு பெண்ணை அவளுடைய மாமியார் கொடுமைப் படுத்தி வந்தாளாம். ஒரு நாள் அவள் பொறுமை எல்லைமீறிப் போனது. அப்பொழுது கணவனும் ஊரில் இல்லை. உரலில் மாவு இடித்துக் கொண்டிருந்த போது வழக்கம்போல மாமியார் வந்து வசைமாறி பொழிந்தாள். பின்னர் மாமியார் மத்தியான வேலைத் தூக்கம் போட்டார். அதுதான் தக்க சமயம் என்று கருதி, மருமகள் உலக்கையைக் கொண்டு,  மாமியாரின் மார்பில் ஒரு போடு போட்டார். அவருக்குப் பேச்சு நின்று போய் மூச்சுத் திணறல் வந்தது. மாமியார் போட்ட கூச்சலைக் கேட்டு பக்கத்து வீட்டு, எதிர் வீட்டுக் காரர்கள் எல்லாம் கூடிவிட்டனர்.

பேச்சு நின்று போன மாமியார், இறப்பதற்கு முன்னர், குற்றவாளியைக் காட்டிக் கொடுக்க எண்ணி, தனது மார்பைத் தொட்டுக் காட்டிவிட்டு, உலக்கையைக் கையால் சுட்டிக் காட்டிவிட்டு, பின்னர் மருமகளையும் சுட்டிக்கட்டினாள். அதாவது மாமியார் சொல்ல வந்தது:-

என்னை உலக்கையால் மார்பில் அடித்தது தன் மரு மகளே என்று.

ஆனால் மருமகளோ மஹா கெட்டிக்காரி. எல்லோரும், மாமியார் என்ன சொல்கிறார்? எங்களுக்குப் புரியவில்லையே? என்று கேட்டனர். அவள் சொன்னாள்:–

மாமியாருக்கு என் மீது கொள்ளை அன்பு. நான் மாவு இடிக்கப் பயன்படுத்திய உலக்கை எனக்கே சொந்தம் என்றும் அவர் மார்பில் அணிந்திருக்கும் வைர நெக்லசும் எனக்கே கிடைக்க வேண்டும் என்றும் அவர் சைகை காட்டுகிறார் ; ஏனென்றால் நான் தான் வீட்டுக்குத் தலை மருமகள் என்றாள். இதற்குள் மாமியாரின் உயிரும்பிரிந்தது. எல்லோரும் மாமியாரின் கடைசி ஆசையை நிறைவேற்றுவது நம் கடமை என்று சொல்லி, மருமகளுக்கே உலக்கையையும், வைர நெக்லசையும் அளித்தனர்!!

அடுப்பே வனவாசம்,கடுப்பே கைலாசம்

மாமியாரின் கொடுமைக்கு உள்ளான ஒரு மருமகளின் புலம்பல் இது. எனக்கு வனவாசமும், கைலசமும் போல இந்த மருமகள் பொறுப்பு இருக்கிறது

அரிசி என்று அள்ளிப் பார்ப்பாருமில்லை, உமி என்று ஊதிப் பார்ப்பருமில்லை

இது இன்னுமொரு மருமகளின் புலம்பல்: யார் என்னைக் கவனிக்கிறார்கள்? என்னை அரிசி போலவும் நடத்துவதில்லை; உமியா என்று ஆராய்வதுமில்லை; ‘உப்புக்குச் சப்பை, ஊருக்கு மாங்கொட்டை’ என்பது போல என் வாழ்வு இருக்கிறது – என்பது இதன் பொருள்.

சீரங்கத்தில் உலக்கை கொடுத்தது போல

ஸ்ரீரங்கத்தில் கோவிலில் பெண்கள், மாவு இடித்தல் போன்ற வேலைகளைச் செய்வது வழக்கம். இந்தப் பொறுப்பை ஏற்போர், நாள் முழுதும் மாவு இடிக்க வேண்டும். இதை மேற்பார்வையிட ஒரு கண்காணியும் இருப்பார். கொஞ்சதூரத்தில் அவர்களுடைய குழந்தைகளை அந்தப் பெண்கள் மரத்தில் கட்டிய தூலியில் போட்டு வைத்திருப்பர். குழந்தை திடீரென்று அழத்துவங்கினால், யாராவது அந்தப் பக்கம் வருவோர் போவோரிடம், “இந்தாருங்கள், கொஞ்சம் இந்த உலக்கையைப் பிடியுங்கள். இதோ குழந்தை அழுகிறது. என்ன என்று பார்த்துவிட்டு வருகிறேன்” — என்று சொல்லி உலக்கையைக் கை மாற்றுவார். அவ்வளவுதான். குழந்தையைக் கவனிக்கப்போன பெண், வீட்டுக்கே போய்விடுவாள். திரும்பி வரமாட்டாள். யார்  உலக்கை பிடித்தார்களோ அவர்கள் சூரிய அஸ்தமனம் வரை மாவு இடித்தாக வேண்டும்!!

இதுபோன்று எங்கெங்கெல்லாம் ஒருவர் இன்னொருவர் தலையில் வேலையைச் சுமத்திவிட்டு நழுவுகிறார்களோ அங்கெல்லாம் இந்தப் பழமொழி பயன்படுதப்படும்.

திருப்பதி அம்பட்டன் கதை

இதுபோல திருப்பதி பற்றியும் ஒரு கதை உண்டு.திருவிழாக் காலங்களில் நிறைய பேர் முடி காணிக்கை கொடுத்து, மொட்டை அடித்துக்கொள்ள வருவார்கள். அவர்கள் கொடுக்கும் காசு மீது ஆசையுள்ள நாவிதர்கள் எல்லோரையும், ‘இங்கே வா, இங்கே வா’ என்று அழைத்துக் கூலியை வாங்கிக்கொண்டு, ஒவ்வொருவருக்கும் கொஞ்சம் முடியைச் சிரைத்துவிட்டு, அடுத்த மண்டபத்தில் புதிய வாடிக்கை பிடிக்கப் போய்விடுவர். பாதி முடி கொடுத்தவர்கள், வெளியே போனால் நகைப்புக்கு இடமளிக்கும். ஆகையால் அவிழ்த்த துணியோடு அவனுக்காக காத்திருப்பர்.

இப்படி ஏதேனும் ஒரு விஷயத்துக்காக அல்லது சுய லாபத்துக்காக யாராவது ஒருவர் அரைகுறை வேலை செய்தால் அதற்கு திருப்பதி அம்பட்டன் வேலை என்று பெயர்!!

–சுபம்–