Written by S NAGARAJAN

swami_48@yahoo.com

Date: 30  NOVEMBER 2019

Time  in London – 7-41 am

Post No. 7279

Pictures are taken from various sources; beware of copyright rules; don’t use them without permission; this is a non- commercial, educational blog; posted in swamiindology.blogspot.com and tamilandvedas.com simultaneously. Average hits per day for both the blogs 12,000

ச.நாகராஜன்

வெளிநாட்டிலிருந்து ஒரு பத்திரிகையாளர் பகவான் ரமண மஹரிஷியைத் தரிசனம் செய்ய திருவண்ணாமலைக்கு வந்தார்.

அவரிடம் அவர், “பகவான்! நாங்கள் பெர்த் கண்ட்ரோலுக்காக (குடும்பக் கட்டுப்பாட்டிற்காக) ஒரு இயக்கம் ஆரம்பிக்கப் போகிறோம். பெர்த் கண்ட்ரோல் (Birth Control) பற்றித் தாங்கள் என்ன கருதுகிறீர்கள்? அதை எங்கள் பத்திரிகையில் வெளியிடுவோம்” என்றார்.

ரமணர் மௌனமாக இருந்தார்.

வந்த பத்திரிகையாளர் திருப்பித் திருப்பித் தான் கேட்ட கேள்வியையே கேட்டுக் கொண்டிருந்தார்.

உடனே பகவான், “அன்பரே! நீங்களும் நானும் ஏற்கனவே பிறந்து விட்டோம். அதை இந்த நிலையில் கட்டுப்படுத்துவது என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. ஆனால் நீங்களும் நானும் நிச்சயமாக ஒரு நாள் இறக்கப் போகிறோம். ஆகவே அது பற்றி நீங்கள் இன்னும் அதிகக் கவலைப்பட வேண்டாமா? தயவுசெய்து டெத் கண்ட்ரோல் (Death Control) பற்றிய உங்கள் கருத்துக்களை எனக்குச் சொல்லுங்கள்!”

வந்த பத்திரிகையாளர் நகர்ந்தார்.

என்ன ஒரு அற்புதமான உபதேச உரையை ரமண மஹரிஷி அருளினார் பாருங்கள்!

(இமய மலையில் வசிஷ்ட குகையில் வசித்து வந்த சாந்தானந்தா பூரி கூறிய சம்பவம் இது)

***

மேலை நாட்டு எழுத்தாளரான பால் பிரண்டன் கூறியுள்ள சம்பவம் இது:

“பக்தர்களும் ஆசிரமத்திற்கு வருகை புரிந்தோரும் ஹாலில் குழுமி இருந்த போது யாரோ ஒருவர் ஹாலுக்குள் நுழைந்து அந்த டவுனில் எல்லோரும் அறிந்த ஒரு பிரபலமான கிரிமினல் இறந்து விட்டார் என்ற செய்தியை அறிவித்தார். உடனே அவரைப் பற்றி அனைவரும் பேச ஆரம்பித்தனர். அவரது இயல்பு, அவர் செய்த குற்றங்கள், அவரது குணாதிசயத்தில் மிக மோசமான அம்சங்கள் என்பது போன்றவற்றைப் பற்றிப் பலரும் கூற ஆரம்பித்தனர்.

இந்தப் பேச்செல்லாம் முடிந்த பிறகு மஹரிஷி தனது முதல் தடவையாகத் தன் வாயைத் திறந்தார். அவர் கூறினார் :” அது சரி, அவர் எப்போதும் தன்னை சுத்தமாக வைத்துக் கொண்டிருந்தார். ஏனென்றால் அவர் ஒரு நாளைக்கு இரண்டு அல்லது மூன்று முறை குளிப்பது வழக்கம்.”

***

வேளச்சேரி ரங்க ஐயர் என்பவர் பகவான் ரமணரின் பள்ளிப்படிப்புக் காலத்தில் வகுப்புத் தோழராக இருந்தவர். அவர் தனது ஒரு அனுபவத்தை இப்படி விளக்கியுள்ளார்.

“ஒரு முறை நான் ஸ்காந்தஸ்ரமத்தில் பகவானை விட்டு சிறிது நேரம் வெளியில் சென்றேன். அவர் அப்போது உள்ளே தூங்கிக் கொண்டிருந்தார். நான் திருப்பி வந்த போது அவர் வெளியில் ஒரு படுக்கையில் அமர்ந்திருந்தார். அதைப் பற்றி ஒன்றும் நினைக்கவில்லை நான்.

ஆனால் ஆசிரமத்தின் உள்ளே சென்ற போது அவரை எப்படிப் பார்த்தவாறு வெளியில் சென்றேனோ அதே போல அவர் உள்ளேயே இருந்தார். இதைப் பற்றி பகவானிடம் நான் சொன்ன போது அவர் சிரித்தவாறே கூறினார் :” அதை அப்போதே ஏன் சொல்லவில்லை? அந்தத் திருடனை அப்போதே நான் பிடித்திருப்பேனே!”

“அசாதாரணமான நிகழ்வுகளுக்கெல்லாம் பகவானின் பதில் இப்படித்தான் இருக்கும்! இப்படிப்பட்ட நிகழ்வுகளை அவரிடம் சொன்னால் அவர் அதை ஒதுக்கி விடுவார் அல்லது அதை ஜோக்காக எடுத்துக் கொண்டு விடுவார்.  அற்புத நிகழ்வுகளில் தனது பக்தர்கள் இழுத்துச் செல்லப்பட்டு தங்கள் முக்கிய லக்ஷியமான ஆத்மனை அறிவது என்பதை விட்டுவிடக் கூடாதே என்பதால் தான் அவர் இப்படிச் செய்தார்.”

***

பகவான் ரமண மஹரிஷியின் வாழ்க்கையில் இது போன்ற அற்புத நிகழ்ச்சிகள் ஏராளம் உள்ளன. அதைப் படிப்பது ஒரு தெய்வீக அனுபவமாக இருக்கும்!

SUBHAM –

Written by S NAGARAJAN

Date: 20 SEPTEMBER 2018

Time uploaded in London – 7-24 AM (British Summer Time)

Post No. 5449

Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog.

சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் ப்ளாஞ்செட்டில் பேசுவாரா? ரமண மஹரிஷியின் பதில்!

ச.நாகராஜன்

திருவண்ணாமலையிலிருந்து பக்தர்களுக்கு அருள் பாலித்து வந்த பகவான் ரமண மஹரிஷியை தரிசனம் செய்ய பல பக்தர்கள் அன்றாடம் வருவதுண்டு. இவர்கள் தங்கள் சந்தேகங்களையும் பகவானிடம் கேட்டு தெளிவடைவதுண்டு.

பலவிதமான மனிதர்கள்! பலவிதமான சந்தேகங்கள்.

இறப்பைப் பற்றி பல பக்தர்களும் அவரிடம் கேட்பதுண்டு. 1935ஆம் ஆண்டிலிருந்தே இப்படிப்பட்ட கேள்விகளும் பகவான் ரமண மஹரிஷியின் பதில்களும் முறையாகப் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளன.

இறப்பு என்பது கவலைப் படும் ஒரு விஷயம் அல்ல என்பதே அவர் அடிக்கடி கூறி வந்தது. இருந்தாலும் இவ்வுலகத்தை நிஜம் என்று நினைப்பவர்களுக்கு மறு உலகமும் நிஜம் தான் என்பது அவரது அருளுரை.

இதைக் கடந்த ஞான நிலையில் இருப்பவர்களுக்கு இவ்வுலகம் இல்லையெனில் மறு உலகம் ஏது?

18-11-1946 அன்று பக்தர் ஒருவர் மஹரிஷியிடம், “இறந்தவர்களுக்காக செய்யப்படும் வருடாந்திர சடங்குகள் முதலியவற்றால் அவர்களுக்கு ஏதேனும் பயன் உண்டா என்று வினவினார்.

இதற்கு மஹரிஷி, “உண்டு. அதெல்லாம் ஒருவனுடைய நம்பிக்கையைப் பொறுத்தது” என்று பதில் கூறி அருளினார்.

அந்த பக்தர் சென்ற பின் பகவானின் அணுக்க பக்தரான தேவராஜ முதலியார் பகவானை நோக்கி, “மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு வரை நான் இறந்தவர்களுக்கு வருடாந்திர சடங்குகள் செய்தலானது அவர்கள் மறுபிறவி எடுக்காத வரை அவர்களுக்கு நன்மை செய்யும் என்று நினைத்தேன்” என்றார்.

அவரை அப்போது இடைமறித்த பகவான், “அவர்கள் பலமுறை மறுபிறவிகள் எடுத்தாலும் நற்பலன் அவர்களுக்குக் கிடைக்கும். இவையனைத்தையும் கவனித்துக் கொள்ள ஒரு ஏற்பாடு இருக்கிறது. ஆனால் ஞான மார்க்கம் இதையெல்லாம் சொல்லவில்லை” என்று பதில் கூறி அருளினார்.

ஆக பகவான் கூறியதன் மூலம் இந்த அனைத்தையும் கவனித்துக் கொள்ள ‘ஒரு ஏற்பாடு’ இருக்கிறது என்ற ரகசியத்தை அனைவரும் அறிந்து கொண்டனர். இப்படிப்பட்ட “ஏற்பாடுகள்’ நமக்குத் தெரியவில்லை என்றாலும் அது உண்மை தான்.

ரமணர் போன்ற எல்லையற்ற பிரபஞ்ச ரகசியங்களை உணர்ந்தவர்கள் வாயிலாக இதைக் கேட்கும் போது நமக்குத் தெளிவு பிறக்கிறது.

கர்ம மார்க்கத்தை நம்புபவர்கள் அனைவரும் இந்தச் சடங்குகளைச் செய்வதன் மூலம் தங்களின் பிதிர்களுக்கு அளப்பரிய நன்மை செய்வது உண்மை என்பதையும் அதன் மூலம் அவர்களும் அநுகூலம் பெறுவதும் உண்மை என்பது விளங்குகிறது.

மேற்கொண்டு தேவராஜ முதலியார், “இந்த உலகத்தை நம்பினால் மறு உலகங்களையும் நம்ப வேண்டும் என்று பகவான் சொல்வதுண்டு” என்று கூறியபோது, அவர், “அது அப்படித்தான்” என்று பதில் அளித்தார்.

இதற்குச் சில நாட்களுக்கு முன்பு 26-10-1946 அன்று கோயமுத்தூரிலிருந்து  சிலர் திருவண்ணாமலை வந்திருந்தனர்.

இவர்கள் சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் தங்களிடம் ப்ளாஞ்செட் மூலமாகப் பேசுவதாகக் கூறினர்.

ப்ளாஞ்செட் என்பது இறந்தவர்களுடன் பேசுவதற்கான ஒரு எளிய கருவி.

சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் சமாதி அடைந்து விட்ட நிலையில் அதை பராமரித்து வந்தவர் திருவேங்கடம் பிள்ளை என்ற ஓய்வு பெற்ற போலீஸ்காரர். அவரிடம் சமாதியின் கோவிலைத் திறக்கச் சொல்லவே அவரும் திறந்தார். அவரிடம் பிளாஞ்செட்டைக் காண்பித்தனர் குழுவினர்.

திருவேங்கடம் பிள்ளை அவர்களை நோக்கி, “ ஒருநாள் சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் க்ஷவரம் செய்த பின்னர் குருக்கள் வீட்டுத் திண்ணையில் அமர்ந்து கொண்டிருக்கும் போது என்ன சொன்னார், சொல்லுங்கள்” என்று கேட்டார். அவர்கள் ஏதோ பதிலளித்தனர். பின்னர் அவர் இன்னொரு கேள்வி கேட்க அதற்கும் பதில் வந்தது. வந்த இரண்டு பதில்களும் தவறு என்று கூறிய திருவேங்கடம் பிள்ளை மேற்கொண்டு ஒன்றும் கேட்கத் தேவையில்லை என்றும் சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் அவர்கள் மூலம் பேசுவதாகத் தன்னால் நம்ப முடியாது என்றும் கூறி விட்டார். வந்த குழு குழப்பத்துடன் கலைந்தது.

இந்தக் குழுவினர் ரமாணாசிரமத்திலிருந்து தங்கள் நடவடிக்கைக்களை நடத்த விரும்பினர். ஆனால் ஆசிரமத்தின் அனுமதி கிடைக்கவில்லை.

ரமணரிடம், சேஷாத்ரி  ஸ்வாமிகள் அவர்கள் மூலமாகப் பேசுகிறார் என்று சொல்லப்பட்ட போது, அவர், “ நமக்கு அவரை நன்றாகத் தெரியும். நம்மிடமெல்லாம் நெருங்கிப் பழகியிருக்கிறார். அவர் நம்மிடம் வந்து பேசாதது வருந்தத் தக்கதே” என்று நகைச்சுவையுடன் குறிப்பிட்டார்.

மிக அரிய உயரிய நிலையிலிருந்த சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகளின் பெருமையை உள்ளது உள்ளபடி பகவான் ரமணரே அறிவார்.

சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் எல்லையற்ற பெருநிலையில் இருந்த ரமண மஹரிஷியின் முன் ஒரு நாள் சற்று நேரம் அமர்ந்திருந்தார்.

அவரது உயரிய நிலையை அவர் அளக்க முயன்றார் போலும்.

“அட! பிடி கொடுக்க மாட்டேன் என்கிறாரே” என்று கூறினார் சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள்.

அப்படிப்பட்ட உயர் நிலையை அடைந்தவர் மஹரிஷி.

அவரது சொற்கள் மூலம் ஏராளமான ஆன்மீக ரகசியங்களை பக்தர்கள் அறிவதுண்டு.

இறந்த பின்னர் செய்யும் சடங்குகள் பயனளிப்பவையே என்றும், பிளாஞ்செட் மூலம் சேஷாத்ரி ஸ்வாமிகள் பேசுவது பற்றிய உண்மை பற்றியும் அவர் அருளி இருப்பது பொருள் பொதிந்த ஒன்று!

***

ஆதாரம் : தேவராஜ முதலியார் எழுதிய நாட்குறிப்பு (Day by Day with Bhagawan by A. Devaraja mudaliyar)

Written by S NAGARAJAN

Date: 21 MAY 2018

Time uploaded in London –  6-33 AM   (British Summer Time)

Post No. 5031

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

ரமண தரிசனம்

அனைவருக்கும் சமமான ரமணரின் கருணை மழை!

ச.நாகராஜன்

1

பகவான் ரமண மஹரிஷியிடம் பக்தர் ஒருவர் வந்தார்.

அவர் கேட்டார்: கடவுள் அனைவருக்கும் பொதுவானவர் தானே!

ரமணர் : ஆமாம்.

பக்தர் : அவரது கருணையும் அனைவருக்கும் பொதுவானது தானே!

ரமணர் : ஆமாம்

பக்தர் : அப்படியானால் அவர் எனக்கு மட்டும் ஏன் கருணை காட்ட மாட்டேன் என்கிறார்.எப்பொழுதும் துன்பம் தானே எனக்கு வருகிறது.

ரமணர் : நீ பாத்திரத்தைக் கவிழ்த்து வைத்திருக்கிறாயே. அதை நிமிர்த்தி வைத்தால் தானே கருணை மழை பொங்கித் ததும்பும்!

பக்தர் புரிந்து கொண்டார். இறைவன் அனைவருக்கும் சமமான கருணையைத் தான் பொழிகிறார். அதை ஏற்க நாம் தயாராக – பாத்திரத்தைத் திறந்து வைத்து – இருக்க வேண்டும்.

மனதைத் தூய்மையாக, ஏற்கக்கூடிய பக்குவ நிலையில் வைக்க வேண்டும்.

அத்துடன் பாத்திரம் சிறிய அளவா, அண்டாவா அல்லது மிகப் பெரியதா என்பதையும் நாம் தான் தீர்மானிக்க வேண்டும்.

இறைவனின் கருணை மழையைப் போலவே பகவான் ரமணரின் கருணை மழையும் அனைவருக்கும் பொதுவானது.

2

பகவானிடம் அருளாசி பெற பாரதத்தின் முதல் ராஷ்ட்ரபதி பாபு ராஜேந்திர பிரசாத் வந்தார். அருளாசி பெற்றார்.

ராஜாஜி வந்தார். மகாகவி பாரதியார் வந்தார். ஏராளமான துறவிகள், பேராசிரியர்கள் வந்தனர். ரமண தரிசனத்தால் பெரும் பேறு பெற்றனர்.

அனைவர் மீதும் அவரது கருணை மழை சமமாக இருந்தது.

உயர்தட்டில் இருந்தவர்களுக்குத் தான் அவரது கருணை என்பது இல்லை; ஏழையாக, சாமானியராக, எழுத்தறிவில்லாதவராக இருந்தாலும் கூட அவர்களுக்கும் அவர் பொது தான்; அவர்கள் மீதும் அவரது கருணை அளப்பரியதாக இருந்தது.

ஒரு சம்பவம்.

பூவன் என்ற ஆட்டிடையனின் ஆடு தொலைந்து விட்டது. ஒரே கவலை. மூன்று நாட்கள் தேடியும் கிடைக்கவில்லை. ஆடு கர்ப்பமாக வேறு இருந்தது. அவனுக்கு நம்பிக்கையே போய் விட்டது. காட்டு மிருகங்கள் அதை அடித்துத் தின்று விட்டதோ!

ஒரு நாள் ஆசிரமம் வழியே சென்று கொண்டிருந்த அவன் பகவானைப் பார்க்க, அவர் அவனை எப்படி இருக்கிறாய் என்று கேட்டார். பூவன் தனது ஆடு தொலைந்த விஷயத்தைச் சொன்னான். பகவான் வழக்கம் போலப் பேசாமல் இருந்தார். பிறகு அவனிடம் சில கற்களைத் தூக்கத் தனக்கு உதவுமாறு கேட்டார். அவனும் சந்தோஷமாக அந்த வேலையைச் செய்தான். அந்தப் பணி முடிந்ததும் பகவான், “இந்தப் பக்கமாகப் போ” என்று ஒரு வழியைச் சுட்டிக் காட்டினார். “அங்கு உன் ஆட்டை வழியில் காண்பாய்” என்றார் அவர். அதே மாதிரி தனது ஆட்டை இரண்டு குட்டிகளுடன் அவன் கண்டான்!

பூவன், “என்ன அற்புதமான பகவான் இவர்! அவரது வார்த்தைகளின் சக்தியைப் பாருங்கள். என்னப் போன்ற ஒரு ஏழையைக் கூட அவர் மறக்கமாட்டார். எனது பையன் மாணிக்கத்தைக் கூட அவர் அன்புடன் நினைவு வைத்துக் கேட்கிறார். பெரியவர்கள் எப்போதுமே அப்படித்தான்.  கோடையில் பசுக்களைப் பார்க்கும் சிறு பணியை அவருக்காகச் செய்வதில் எனக்கு சந்தோஷம்.” என்றான்.

முனகல வெங்கடராமையா தொகுத்திருக்கும் அற்புத நூலான

Talks with Sri Ramana Maharshi  என்ற நூலில் 16 டிசம்பர் 1936 தேதியிட்ட பதிவு இது: (ஆங்கில மூலத்தை அப்படியே கீழே காணலாம்.)

Poovan, a shepherd, says that he knows Sri Bhagavan since thirty

years ago, the days of Virupakshi cave. He used at times to supply

milk to the visitors in those days.

Some six years ago he had lost a sheep, for which he was searching

for three days. The sheep was pregnant and he had lost all hopes of

recovering her, because he thought that she had been set upon by

wild animals. He was one day passing by the Asramam, when Sri

Bhagavan saw him and enquired how he was. The man replied that

he was looking out for a lost sheep. Sri Bhagavan kept quiet, as is

usual with Him. Then He told the shepherd to help in lifting some

stones, which he did with great pleasure. After the work was finished,

Sri Bhagavan told him: “Go this way”, pointing the footpath towards

the town. “You will find the stray sheep on the way”. So he did and

found the lost sheep with two little lambs.

He now says, “What a Bhagavan is this! Look at the force of his

words! He is great! He never forgets even a poor man like me. He

remembers my son Manikkam also with kindness. Such are the great

ones! I am happy when I do any little work for Him, such as looking

to the cows when they are in heat.

3

இதே போல பகவானுக்கு பௌர்ணமி தோறும் க்ஷவரம் செய்ய வரும் நடேசனும் அவர் பால் அதீத பக்தி கொண்டவர். பகவானுக்கு நமஸ்காரம் செய்து விட்டுத் தான் அவர் தன் வேலையைத் தொடங்குவார். ஒரு நாள் மலையில் வழியில் பார்த்த பகவானை அவர் நமஸ்காரம் செய்ய, “இங்கு எதற்கு?” என்றார்.

என்ன அற்புதமான குறிப்பு!

பௌர்ணமி தோறும் கோசாலையில் க்ஷவரம் செய்ய வரும் போது செய்யும் நமஸ்காரமே போதுமே என்று கருணையுடன் குறிப்பால் உணர்த்த அவர் கூறிய அன்புச் சொற்கள் அது.

இன்னொரு முறை நடேசன் அவசரமாக செல்ல வேண்டிய ஒரு தருணத்தில்,” அவன் போக வேண்டும்; ஆனால் சாப்பிட்டிருக்க மாட்டானே” என்றார் பகவான்.

குறிப்பறிந்த தொண்டர் உடனடியாக சமையலறைக்குச் சென்று நடேசனுக்கு உணவு கொண்டு வந்தார்.

தழுதழுத்த குரலில் சொன்னார் நடேசன்: “பகவானுக்கு அனைவருமே சமம் தான். பொதுவாக அனைவரும் உண்ட பின்னரே நாங்கள் உண்பது வழக்கம். இன்று பாருங்கள், பகவானின் கருணையை!” என்றார்.

எந்த வித பேதமுமின்றி பொழிவதே இறைவனின் கருணை.

அந்த அவதாரமாக வந்த பகவானுக்கும் அதே கருணை இருப்பது இயல்பு தானே!

***

Written by S NAGARAJAN

Date:19 April 2017

Time uploaded in London:-  5-49 am

Post No.3830

Pictures are taken from different sources; thanks.

contact: swami_48@yahoo.com

பகவான் ரமணரின் வாழ்வில் நகைச்சுவை!

ச.நாகராஜன்

பகவான் ரமண மஹரிஷியின் வாழ்க்கை வரலாற்றையும் உபதேசங்களையும் படிக்கும் பக்தர்கள் பொதுவாகவே அவர் தீவிர சிந்தனையிலும் இறை உணர்விலும் இருப்பதை உணர்வர். ஆனால் உலகியல் வாழ்க்கைக்கு ஏற்ப அவர் நகைச்சுவை உணர்வுடன் இருந்து பக்தர்களின் பதிலை ஏற்றுக் கொண்டதைச் சுட்டிக் காட்டும் நிகழ்ச்சிகள் ஏராளம் உண்டு.

இதை எடுத்துக் காட்டும் விதத்தில் பகவானின் அணுக்க பக்தரான குஞ்சு சுவாமிகள் பல சம்பவங்களைக் கூறியதுண்டு.அவற்றில் சில:

பகவானுடன் கிரி வலம் வரும் பக்தர்கள் பொதுவாக தெய்வீகப் பாடல்களையும் ஸ்தோத்திரங்களையும் பாடிக் கொண்டே செல்வது வழக்கம். ஆனால் ஒரு பையன் மட்டும் மௌனமாக பகவானுடன் வருவது வழக்கமாக இருந்தது. ஒரு நாள் அனைவரும் ஆளுக்கு ஒரு பாடலைப் பாடி முடித்த போது பகவான் அந்தப் பையனைப் பார்த்து, “எல்லோரும் பாடி விட்டார்களே! நீ ஒன்றைப் பாடக் கூடாதா?” என்றார். அதற்கு உடனே அந்தப் பையன், “ஜீவன் முக்தர்கள் எங்காவது பாடுவார்களா?” என்றான்.

இதைக் கேட்ட பகவான் விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்.

சத் தரிசன பாஷ்யம் என்ற நூலை எழுதிய கபாலி சாஸ்திரியார் பகவானின் அணுக்க பக்தர். வேத ரகசியங்களை நூல்களாக எழுதியவர். பின்னாளில் இவர் அரவிந்த ஆசிரமத்திலும் தங்கி இருந்தவ்ர். அவருக்கு திருமணத்தில் அவ்வளவாக நாட்டம் இல்லை. ஆனால் அவர் வீட்டிலோ அவரை எப்படியாவது திருமணம் செய்து கொள்ள வைக்க முயன்றனர். ஒரு நாள் அவர் பகவானிடம் வந்து, “ நான் நாளை ஆசிரமத்தை ஏற்றுக் கொள்ள முடிவு செய்திக்குருக்கிறேன்: என்றார்.

ஆசிரமத்தை ஏற்றுக் கொள்வது என்றால் பொதுவாக சந்யாச் ஆசிரமத்தை ஏற்றுக் கொள்வதாகத் தான் அர்த்தம்,.

பகவான் ஆச்சரியத்துடன், “அப்படியா! கபாலி! அதற்கு வீட்டில் அனுமதி வாங்கியாகி விட்டதா?” என்று கேட்டார்.

அதற்கு அவர், “நான் இரண்டாவது ஆசிரமத்தைச் சொன்னேன். பிரமசர்யத்திலிருந்து கிரஹஸ்தாசிரமம் போக முடிவு செய்து விட்டேன்” என்றார்.

பகவான் இதைக் கேட்டுச் சிரித்தார்.

முதலியார் பாட்டி என்று அழைக்கப்பட்ட மூதாட்டி பகவானுக்கு அன்டன் தான் சமைத்த உணவைக் கொண்டு வந்து தருவது வழக்கம். பகவான் அதிகமாகச் சாப்பிடாமல் மிகவும் குறைந்த அளவே சாப்பிடுவதாக அவர் எண்ணி வருத்தப்பட்டார். அதனால் சாதத்தை அமுக்கி அமுக்கி சிறிய உருண்டையாக ஆக்கி அதை பகவானுக்குப் படைத்தார். இந்த ட் ரிக்கைக் கண்ட பகவான் பாட்டியைப் பற்றி, “பாட்டியின் ட் ரிக் எனக்குத் தெரியாதா என்ன, அமுக்கி அமுக்கி நிறைய சாதத்தை இப்படிச் செய்கிறாள்” என்று கையால் சாதத்தை உருண்டையாக் அமுக்கிக் காட்டினார்.

இதற்கு பாட்டியிடமிருந்து உடனே பதில் வந்தது ரமணரின் பாணியிலேயே!

பகவான் கையால் அமுக்கி காட்டிய சைகையை அப்படியே திருபபிச் செய்து, “எது அதிகம், எது குறைச்சல்? எது பெரிது, எது சிறிது? எல்லாம் நம் பாவனையில் தான் இருக்கிறது.” என்றார் பாட்டி.

தன் கூறும் சொற்களாலேயே தன்னை பாட்டி மடக்குவதைக் கண்ட ரமணர் சந்தோஷத்துடன், “ பார், பார்! நான் சொன்னதையே எனக்குத் திருப்பிச் சொல்கிறாள்” என்று கூறினார்

இது போன்ற ஏராளமான சம்பவங்கள் பகவானின் வாழ்வில் அவ்வப்பொழுது இடம் பெறுவது உண்டு. பகவானும் இவற்றை வெகுவாக ரசிப்பார். நகைச்சுவை உணர்வுடன் அவர் பக்தர்களின் சொற்களையும் செய்கைகளையும் ஏற்றுக் கொள்வார்.

இதில் பக்தர்களுக்கும் ஆனந்தம்; பகவானுக்கும் ஆனந்தம்!

***