Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.
this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
There are innumerable references to dance and music in the Rig Veda (RV), the oldest book in the world. Music originated in the Samaveda. Over 20 dialogue poems in the Rig Veda show us the dance dramas enacted at the end of Yaga, Yajnas (Fire sacrifices) . The Saptaswaras – 7 notes of music — and different musical instruments are in the Vedas. For a Vedic poet, even the dawn looks like a dancer in the sky.
Dawn is personified as a young beauty. She is well decked like a dancer, appearing in the east (RV 1-92-4)
Atharvana Veda (AV) Bhumisuktam shows us that the Vedic society led a happy life with dance and music.
Let us continue our review of Bhumi Sukta (Hymn to Earth). We have already covered up to 36 stanzas out of 63 (AV 12-1).
xxxx
MY COMMENTS
Look at stanza or Mantra 41
The poet described earth as a place where men dance and sing. But it was a heroic race where the sounds of war drums were also heard. There is no history without war. 2000 year old Tamil Sangam literature described the continuous wars fought between three Tamil Kingdoms- Chera, Choza and Pandya. We read about the great wars in Mahabharata and Ramayana. In fact, no society lived without wars.
But the big difference between Hindu society and other societies is Hindus did only Dharma Yuddha and gave back the kingdoms won, to the original rulers. They accepted only tributes.
Even today at any one time, at least 50 wars are fought in different parts of the world according to Economic Times Annual Survey.
If there is no war, Western society will die. They sell arms and provoke fights. If the countries refuse to give them oil, they bomb them and massacre the leaders under some lame excuse. We saw it in Iraq and Libya recently.
In short, the wars have been there from time immemorial whether it is Egypt or Babylonia or India.
xxxx
Mantra/stanza 37
God hating Dasyus are mentioned by the poet. Dasyus mean thieves in Kalidasa’s work. They were not only criminals, they did not worship God as prescribed in the book. We see such people even today in atheistic and Marxist groups. Criminals have no religion or any set of rules.
Mantra 38
All the three Vedas are referred to and the fire sacrifice is praised; we must remember that we read these lines in the fourth Veda known as Atharva Veda. We see such Yaga scenes even in 2000 year old Sangam Tamil Literature. The Tamil poets praise Choza king for conducting Rajasyua Yagna and Pandya king for erecting Yupa Poles through out his land. Later inscriptions also confirm it. We also read about eagle shaped Yaga Altar of Karikal Cholza. Kalidasa introduces the Pandya king to Princess Indumati as one ‘with wet clothes after the Avabrutha bath/snan of Asva Meda Yagna’.
From Kanyakumari to Kashmir we see the same scenes. Around second century CE, it spread throughout South East Asia.
Mantra 39
Seven Sages are mentioned by the poet. Millions of Brahmins around the world salute the Seven Rishis, thrice a day. Sangam Tamil literature praise the Seven Rishis as worshiped with joined hands (Kai Thozu Ezuvar). 2700 years ago, Panini in his Ashtadhyayi, gave the names of seven rishis in the same order.
Mantra 40
Poet prays for wealth to all the community. Plural ‘US’ is used.
Mantra 41
Please see above dance and music in the society.
Mantra 42
Here we see the description of an agricultural community. This reference to rice and barley in addition to many references in the oldest Rig Veda, smashes the faces of the Max Muller and Marxist gangs who projected Vedic Hindus as nomads. Very next mantra talks about the cities created by Gods.
Manta 43
Variously employed community and Cities created by Devas/gods figure in this stanza. Here we have to look at a word in mantra 39 which describe Rishis as ‘World Building Rishis’. Krishna also confirmed in Bhagavad Gita those certain rishis or seers were equal to him. Seven Rishis were not only progenitors of human race, but also they the one who created essential things. If one reads the history of all ancient cities in India, one will know they are created by Devas/Gods. There is no holy city in India which has no link to a god or a seer.
Bhumi sukta confirmed everything said in the Rig Veda.
There are 20 more stanzas in this beautiful hymn on earth.
ந ஹி கல்யாண க்ருத் கஸ்சித் துர்கதிம் தாத கச்சதி (6-40) : நல்லதைச் செய்பவன் எவனும் நிச்சயமாக தீய நிலையை அடையவே மாட்டான்.
xxxx
பிப்ரவரி 10 வியாழக் கிழமை
யத் யத் ஆசரதி ஸ்ரேஷ்ட: தத் ததேவ இதர ஜன: (3-21):
பெரியவன் ஒருவன் எதைச் செய்கிறானோ அதையே ஜனங்களும் பின்பற்றுவர்.
xxxx
பிப்ரவரி 11 வெள்ளிக் கிழமை
ஆசையும் அதற்குக் காரணமான சங்கல்பமும் இல்லாமல் வினைகளை ஞானத்தீயில் யார் ஒருவன் பொசுக்குகிறானோ அவனே பண்டிதன்(4-19)
xxxx
பிப்ரவரி 12 சனிக் கிழமை
ஸ சாந்தி மாப்னோதி ந காம காமி (2-70) : ஆசையுள்ளவனுக்கு அமைதி இல்லை.
Xxx
பிப்ரவரி 13 ஞாயிற்றுக் கிழமை
வேள்வி செய்தால் தேவர்கள் உங்களுக்கு இன்பம் தரும் பொருட்களைத் தருவார்கள். அவர்கள் கொடுத்ததை அவர்களுக்குக் கொடுக்காமல் உண்பவன் திருடனேயன்றோ? (10-12)
xxxx
பிப்ரவரி 14 திங்கட் கிழமை
பத்ரம் புஷ்பம் பலம் தோயம் (9-26): எவன் எனக்கு பக்தியுடன் பச்சிலையோ, பூவோ, பழமோ, தீர்த்தமோ தூய்மையுடன் கொடுக்கிறானோ அதை நான் புசிக்கிறேன்.
xxx
பிப்ரவரி 15 செவ்வாய்க் கிழமை
உத்திஷ்ட, யசோ லபஸ்வ (11-33): எழுந்திரு, புகழ் அடை.
xxx
பிப்ரவரி 16 புதன் கிழமை
சர்வ பூத ஹிதே ரதா(12-4, 11-55): தே மாம் ஏவ ப்ராப்னுவந்தி: எல்லா உயிர்களும் இன்புற்றிருக்க நினைப்பவர்கள் என்னையே வந்து அடைகிறார்கள்.
xxxx
பிப்ரவரி 17 வியாழக் கிழமை
உத்தரேத் ஆத்மநாத்மானம்: தன்னைத்தானே உயர்த்திக் கொள்ள வேண்டும்.தன்னைத்தானே தாழ்த்திக் கொள்ளக் கூடாது.தனக்குத் தானே நண்பன், தனக்குத் தானே பகைவன்(6-5).
xxx
பிப்ரவரி 18 வெள்ளிக் கிழமை
ஆத்மவான் பவ: (2-45) : உன்னையே நீ அறிவாய்
xxx
பிப்ரவரி 19 சனிக் கிழமை
சர்வ தர்மான் பரித்யஜ்ய மாமேகம் சரணம் வ்ரஜ (18-66): எல்லா தருமங்களையும் விட்டுவிட்டு என்னையே சரண் அடை. நான் உன்னை எல்லா பாபங்களிலும் இருந்தும் விடுவிக்கிறேன்.
Xxxx
பிப்ரவரி 20 ஞாயிற்றுக் கிழமை
நாலு பேர் என்னைத் தேடி வருகிறார்கள் (7-16) -சதுர்விதா ஜனாஹா பஜந்தே மாம் – துயரம் உள்ளவன், ஞானத்தை நாடுபவன், பணம் வேண்டியவன், ஞானி
சாதுர்வர்ண் யம் மயாசிருஷ்டம் குண கர்மா விபாகஸஹ 11-13 நான் குணங்களுக்குத் தக்கபடி நான்கு வர்ணங்களை / பிரிவுகளை உருவாக்கினேன்
Xxxx
பிப்ரவரி 23 புதன் கிழமை
எவர்கள் என்னை எவ்வாறு வழிபடுகிறார்களோ , அவர்களை நான் அவ்வாறே அனுக்ரஹிக்கிறேன் / அருளாசி வழங்கி ஆதரிக்கிறேன் – யே யதா மாம் பிரபத்யந்தே தாம் ததய்வ பஜாமஹம் 4-11
XXX
பிப்ரவரி 24 வியாழக் கிழமை
நரகத்தின் மூன்று வாசல்கள் -(16-21) – காமம், கோபம், லோபம்/பேராசை
xxx
பிப்ரவரி 25 வெள்ளிக் கிழமை
ஓடு , பொன் ஆகிய இரண்டையும் ஒன்றாகப் பார்ப்பவன் குணக் குன்று ஆவான் 14-21
XXXX
பிப்ரவரி 26 சனிக் கிழமை
ச்ரத்தாவான் லபதே ஞானம் 4-39; முயற்சியுள்ளவன் ஞானத்தை அடைகிறான்
WRITTEN BY S NAGARAJAN Post No. 10,604 Date uploaded in London – – 28 JANUARY 2022
Contact – swami_48@yahoo.com Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures. tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
ச.நாகராஜன் உலகில் எந்த மொழியிலும் காண முடியாத அற்புதமான நூல் திருக்குறள் என்பதற்கு ஏராளமான காரணங்கள் உண்டு. அவற்றில் ஒன்று திருவள்ளுவர், தேர்ந்தெடுத்த சொற்களைக் கொண்டு தன் நூலை அழகிய ஆடை தயாரிப்பவன் நெய்வது போல நெய்திருப்பது தான்!
ஒரு குறளுக்கு விளக்கம் இன்னொரு இடத்தில் இருக்கும். ஒரே சொற்றொடரின் விளக்கம் இன்னொரு குறளில் தெரிய வரும்.
ஒரு குறளின் கருத்து இன்னொரு குறளில் வலியுறுத்தப்படும். ஒரு குறளில் சொல்லப்பட்டிருக்கும் கருத்திற்கான காரணம் இன்னொரு குறளில் வரும். இப்படி ஏராளமான அழகிய வடிவமைப்பைப் பார்க்கும் போது படைப்பாற்றலின் உச்சகட்டத் தலைமைத் தன்மை கொண்ட, தகை சால் தமிழ் மொழியின் வலிமை உணர்ந்த, ஒருவரால் மட்டுமே இப்படி ஒரு நூலை யாத்திருக்க முடியும் என்பதைத் தெளிவாக அறிந்து கொள்ளலாம்.
சில எடுத்துக்காட்டுகளை இங்கு பார்ப்போம். வியவற்க எஞ்ஞான்றும் தன்னை என்று குற்றங்கடிதல் அதிகாரத்தில் கூறுகிறார். (குறள் எண் 439) ஏன் தன்னை வியக்கக் கூடாது?
பெருமை என்ற அதிகாரத்தில் 978ஆம் குறளில் விடை கிடைக்கிறது. பணியுமாம் என்றும் பெருமை சிறுமை அணியுமாம் தன்னை வியந்து. பெருமைக் குணம் என்பது எப்போதும் பணிந்து நடப்பதே. சிறுமை என்பது தன்னை வியந்து பாராட்டிக் கொள்வது தான்.
புல்லறிவாண்மை என்ற அதிகாரத்தில் 843வது குறள் இது: அறிவிலார் தாம் தம்மைப் பீழிக்கும் பீழை செறுவார்க்கும் செய்தல் அரிது
அறிவில்லாதவர்கள் தமக்குத் தாமே செய்து கொள்ளும் துன்பத்தைப் பகைவர்களாலும் கூடச் செய்ய முடியாது.
பீழிக்கும் பீழை என்ற அருமையான சொற்றொடருக்கு அர்த்தம் துன்பத்தில் துன்பம் என்பதாகும்.
இதே துன்பத்தில் துன்பம் என்ற சொற்றொடரை அவா அறுத்தல் அதிகாரத்தில் 369ஆம் குறளில் காண்கிறோம்:
ஒருவன் ஆசை என்னும் துன்பத்துள் துன்பம் கெடும்படி ஒழுகக் கற்றுக் கொண்டால் அவனுக்கு வாழ்க்கையில் இன்பம் இடையறாது வந்து குவியும். பீழிக்கும் பீழை, துன்பத்துள் துன்பம், இடையறா இன்பம் ஆகிய சொற்றொடரையும் அவற்றின் பிரயோகத்தையும் நினைத்து நினைத்து மகிழ முடிகிறது.
மரத்தின் நுனியை ஒரு குறளில் காண்பிக்கும் வள்ளுவர் மரத்தின் அடியை இன்னொரு குறளில் காண்பிக்கிறார்.
வலியறிதல் அதிகாரத்தில் வரும் 478வது குறள் இது. நுனிக்கொம்பர் ஏறினார் அஃதிறந் தூக்கின் உயிர்க்கிறுதியாகி விடும்.
ஒரு மரக்கொம்பின் நுனியில் ஏறி நிற்பவர் அதையும் கடந்து தன் மனக்கிளர்ச்சியால் இன்னும் மேலே செல்ல நினைப்பாராயின் அந்த ஊக்கம் அவரின் உயிருக்கு இறுதியைத் தான் கொண்டு தரும்.
இனி குடிசெயல்வகை அதிகாரத்தில் வரும் 1030 குறளைக் காண்போம். மரத்தின் நுனியைக் கண்ட நாம் இங்கு மரத்தின் அடியைக் காண் முடிகிறது. இடுக்கண்கால் கொன்றிட வீழும் அடுத்தூன்றும் நல்லான் இல்லாத குடி
பக்கத்திலே இருந்து தாங்கும் ஆள் இல்லாது போனால் துன்பம் என்னும் கோடரி அடிமரமாகிய குடிமரத்தை வெட்டும். அதனால் குடியே சாய்ந்து கிழே விழுந்து விடும்.
இப்படி ஒரு தொடர் இயைபை குறளில் மட்டுமே காண முடியும்.
குறளில் உள்ள சொற்கள் மொத்தம் 4310. இப்படி ஒவ்வொரு சொல்லாக, கருத்தாக எடுத்துக் கொண்டு குறளின் இதர பகுதிகளை சற்று ஊன்றிக் கவனிக்க ஆரம்பித்தால் வள்ளுவர் சொல்லும் கருத்தாழத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியும்.
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.
this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
This is the second part of my article ‘Were Greeks Asuras? Strange information in Upanishad’ posted yesterday.
Hindus were great civil engineers long before any other civilization in the world. This is proved by continuous references to architectural matters in our literature. In Ramayana we come across building a bridge over sea. In addition, we hear about the spatial palace of Ravana.
In Mahabharata , we hear about the Wax Palace (House of Wax- Lakshagriha= House of Lacquer) with tunnels. But the description in the Sabha Parva about the palace built by Maya Danava at Indraprstha is extraordinary. What period was it? 3000 years ago or 5000 years ago? Or is it just later interpolation?
If one puts all the building references from Hindu scriptures in chronological order, we know that it is not an interpolation.
Rig Veda has references to 1000 Pillar Hall. But they did it with wood not stone. 2700 years ago, Panini wrote Ashtadhyayi, first grammar book in the world. Interpreting on some Sutras( pithy rules) later commentators add owl shaped buildings, eagle shaped buildings etc. (Please see the links below)
Later we come across in 2000 year old Sangam Tamil literature that Mauryans laid road route in mountainous area to come to South India. That should have happened during Maurya Chandra Gupta time (3rd century BCE).
Before that, Agastya laid a road route though the Vindhya Hills to South India. The Puranas describe it Agastya subduing the arrogance of Vindhyas.
We also saw two great River diversions in the stories of Bhageeratha and Agastya. Bhageeratha diverted River Ganges and Agastya diverted River Kaveri. Greatest engineering feats in the ancient world.
If we arrange all the great engineering feats then we know that the description of a Glassy / Crystal Palace in Sabha Parva of Mahabharata is neither imaginary nor a later day interpolation.
Danavas/Asuras/Daityas is the community who specialised in this area. They were part of Hindu society according to our scriptures. It looks like they lived in the heart of Uttar Pradesh during Mahabharata time.
Two important words in the World Dictionary entered because of them
Maya- Mayan- Great builders of South and Central America came from the building community whose chief was Maya. He was the one who built the most famous building in the epic. Immediately Dhritarashtra also wanted one such building with 1000 Pillars. The 1000 pillar halls in many Tamil Nadu and Andhra temples today are engineering wonders of the world. This is also in the Rig Veda; but in those days it was constructed with wood; during Nayak period they did it with stone.
The second word the world dictionary got is Gondwana Land. It is a geological term now. Actually, it was Khandava Vana land. (Khandavavana= Gondwana)
The burning of Khandava Vana near Delhi was a historical event. That lead to a big clash between the Kuru Dynasty and the Nagas who were living in the forest. Maya who was also living in the Khandava forest was rescued by Arjuna and Krishna. Here is the discussion they had after the Forest burning incident.
Mahabharata Palace
We come across thousand pillared buildings in the Rigveda, in the second book of which we read,
“Those two kings…..take their seat in the supremest house , the thousand pillared, firmly based.” R V 2-41-5; 5-62-6.
In another place we read of Varuna’s house with 1000 pillars: RV 7-88-5
In a third place we have a reference to a hundred stone built towns RV 4-30-20
This reference is very important, as showing stone built towns were known even in the Rigveda times. .
xxxx
In the Apastamba Sutra 2-10-25
The king is directed to build a Royal Town and a palace House for himself, so that the palace shall stand in the heart of the town and in front of it, there shall be a hall, called the Hall of Invitation.
In chapter 228 of Adiparva of Mahabharata, called Maya darshana parva, we are told while Khandava forest was being burnt an Asura, by name Maya came out of the dwelling of Takshaka and begged Arjuna to protect him.
The words in the epic,
Then Madhusudana Krishna saw an Asura named Maya, running away from the dwelling of Takshaka. Then fire, with wind for its charioteer, wanted to burn him. So he assumed a body and putting on matted hair he thundered like a cloud. Knowing that he was Maya, who was the best of chief Dana and the best of Architects. Vasudeva stood with a chaktra lifted up.
Arjuna saved him.
Maya tells Arjuna,
I am the all doer, a great sage of the Danavas. O Pandava, I desire to do something for you
Aham hi visvakarma vai danavanam mahakavihi
Soaham vai tvatkrute kartum kinchit ichhami
Then Arjuna answers
O Danava I do not want to frustrate your intentions; do something for Krishna, so that I shall myself requited.
Krishna says to Maya,
O Best of Architects, if you desire to do me a good turn, O then, Daitya build such a hall for Yudhisthira that no one in the whole world will be able to imitate it.
Then Maya who was pleased accepted his word and made Pandavas beautiful hall of the form of a balloon.
In Vasa’s words
Pratigruhya tu tatvakyam samprahrusto mayasthatha
Vimanaprathimam chakre pandavasya Subham sabham
Then Maya began to build the palace hall.
According to the intention of the Pandavas and the high minded Krishna, the illustrious did auspicious acts. Then having satisfied thousands of Brahmins with sweet drinks and giving them various kinds of wealth , that strong one measured the ground, 10000 arms square , which was beautiful, heaven like, full of merits in all seasons.
Further up we are told that the throne hall was built in 14 months.
Xxxx
Katha Sarit Sagara,a later work by Somadeva of 12th century, described Maya as a devotee of Lord Shiva. Rishi Kasyapa blessed him with some boons.
Passages quoted by Curtius and Strabo from Megasthanes show big buildings, pavilions,gardens, palaces belonging to the court of Chandtagupta in Pataliputra.
In Mahabharata there is a beautiful description of Indraprastha, city of the Pandavas,
It was adorned with a ditch as deep as the sea, and was surrounded by a rampart wall, which reached the skies. It shone with doors as be
as the wings of Garuda bird and with tall houses. it was closed by gates which reached the sky and resembled Mandara mountain. It was shining with several white mansions. It resembled heaven and called Indraprastha.
There all architects came to reside. On all sides of the town there were delightful gardens. It shone with houses as pure as looking glasses, with vine pavilions of various kinds, with picture houses and artificial mounds. Beautiful lotus ponds of various kinds, covered over with lotuses were there. And also many large and delightful lakes.
All of us know how Duryodana and his brothers visited the palace and mistook glassy floors for water ponds and water ponds for glassy floors. When they fell in one of the ponds Pandva brothers except Yuthisthira laughed. Whether Draupadi was there and laughed or not is still debated.
In the Sabha parva, 49th chapter ,we read
Dhriarashtra says,
Let architects quickly build for me a large, pretty and beautiful hall with one thousand pillars and one hundred doors. Another passage adds
With pictures of gold and lapis lazuli, with crystal festoons.
We can imagine Indraprastha and Hastinapura were with thousands of Taj Mahal like buildings. I
LINKS TO MY OLD ARTICLES (If the links dont work please go to swamiindology.blogspot.com and try or Copy and paste it in google)
Vedic Origin of Thousand Pillar Halls in Indian and Mayan …
28 Apr 2012 — Posts about Mayas and Tamils written by Tamil and Vedas. … 1000 pillar mandap is mentioned in Vedas and it is found in Madurai and other …
BEAUTIFUL SRIMUSHNAM TEMPLE (Post No.4844) – Tamil …
23 Mar 2018 — … Tiruvannamalai, we have 1000 pillar Mandap/hall here. … 16 pillar mandap; here we have one Purushasukta mandap where Vedic recitation …
NAZCA LINES- Part 1 (Post No.8847) | Tamil and Vedas
23 Oct 2020 — WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN Post No. 8847 Date uploaded in London – –23 OCTOBER 2020 Contact – swami_48@yahoo.com Pictures are taken from …
24 Oct 2020 — Now I will explain that and add more points from Paninian grammar and Hindu Salagrama worship in South America. When we look at these together …
Vedic Origin of Thousand Pillar Halls in Indian and Mayan …
28 Apr 2012 — Posts about Mayas and Tamils written by Tamil and Vedas. … 1000 pillar mandap is mentioned in Vedas and it is found in Madurai and other …
BEAUTIFUL SRIMUSHNAM TEMPLE (Post No.4844) – Tamil …
23 Mar 2018 — … Tiruvannamalai, we have 1000 pillar Mandap/hall here. … 16 pillar mandap; here we have one Purushasukta mandap where Vedic recitation …
NAZCA LINES- Part 1 (Post No.8847) | Tamil and Vedas
23 Oct 2020 — WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN Post No. 8847 Date uploaded in London – –23 OCTOBER 2020 Contact – swami_48@yahoo.com Pictures are taken from …
24 Oct 2020 — Now I will explain that and add more points from Paninian grammar and Hindu Salagrama worship in South America. When we look at these together …
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.
this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
பூமி சூக்த ஆரய்ச்சிக் கட்டுரை 13
வேத காலம் என்பது மக்கள் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்த காலம்; அதே நேரத்தில் சங்க காலம் போலவே போர்களும் நிகழ்ந்த காலம் ; மக்கள் வீரத்துக்கு முதலிடம் தந்தனர். எனக்கு வீரம் மிக்க புத்திரர்கள் பிறக்க வேண்டும் என்ற துதிகள் ரிக்வேதம் முழுதும் நிரவிக் கிடக்கின்றன
மந்திரம் 41 இந்த ஆடல் பாடலையும் போர் முரசு ஒலிகளையும் எடுத்து இயம்புகிறது. ராமாயணம், மஹாபாரதம் ஆகிய இரண்டும் போர் பற்றியனவே. சங்கத் தமிழ் இலக்கியத்தில் போர் என்ற அம்சத்தை விலக்கினால் வரலாறு என்பதே இராது.காதலும், கொடையும் இன்றும் உளது; ஹோமர் எழுதிய முதல் கிரேக்க காவியம் இலியட்- உம் போர் பற்றியதே.
இந்த அதர்வண வேத பூமி சூக்தத்துக்கு முன்னதாகவே ரிக் வேதத்திலும் ஆடல் பாடல் உண்டு.
ரிக் வேதத்தில்
1-92-8; 2-22-4; 5-52-12 ஆகியவற்றில் நடனம் ஆடுவோர் பற்றிய குறிப்புகள் உள்ளன இசைக்கருவிகள் பற்றிய குறிப்புகள் நிறைய உள . (இது பற்றி பல கட்டுரைகள் இந்த பிளாக்கில் உள்ளன.)
XXXX
மந்திரம் 37ல் தஸ்யூக்கள் என்ற சொல் வருகிறது. எல்லா சமய நூல் களிலும் எதிரிகள் என்று சிலர் வருணிக்கப்படுகின்றனர். அவர்களை உள்ளத்தில் உள்ள தீய எண்ணங்களாகவோ அல்லது உள்நாட்டு, வெளி நாட்டு படைகளாகவோ வியாக்கியானக்காரர்கள் எழுதியுள்ளனர். 2100 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் வாழ்ந்த காளிதாசன், தஸ்யூக்களை திருடர்கள் என்ற பொருளில் பயன்படுத்தியுள்ளான். உண்மை அப்படியிருக்க , விஷமக்கார வெள்ளைக்காரர் கள் தஸ்யூக்களை மட்டும் பூர்வ குடி மக்களாகச் சித்தரித்து இனவாதம் பேசியுள்ளனர். நல்ல வேளையாக அந்தப் பயல்கள் தமிழ் இலக்கியத்தைப் படிக்கவில்லை. சுமார் 1200 ஆண்டுகளுக்கு, தமிழர்கள் குடுமி பிடிச் சண்டையில் ஈடுபட்டனர்; சேரனும் சோழனும் பாண்டியனும் ஒருவனை ஒருவன் அடித்துக் கொண்டு செத்தான். அதையெல்லாம் இனப் பூசல் என்று சொல்லியிருப்பான் வெளிநாட்டுக்காரன்.
பாடல் 38-ல் யாக பூமி வருணிக்கப்படுகிறது ; இதை புறநானூற்றில் முதுகுடுமிப் பெருவழுதி பற்றிய பாட்டிலும். பூஞ்சாற்றூர் பார்ப்பான் விஷ்ணுதாசன் பற்றிய பாடலிலும். இராஜ சூயம் செய்த சோழன் பாட்டிலும் காண்கிறோம் .
பாடல் 39-ல் சப்த ரிஷிகள் என்னும் 7 ரிஷிகள் பற்றி வருகிறது அவர்களை ‘கைதொழு எழுவர்’ என்று சங்க இலக்கியமும் பாடுகிறது. பிராமணர்கள் தினமும் 3 வேளை செய்யும் சந்தியாவந்தனத்திலும் 7 ரிஷிகள் வருகின்றனர் . பாணினியும் 2700 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் அதே வரிசையில் 7 ரிஷிகள் பெயரை அடுக்கியுள்ளான்.
ரிக் வேதம் முழுதும் ரிஷிகளை “உலகைப் படைப்போர்” என்று வருணிக்கின்றனர் ; அதே சொற்கள் — பூதக்ருதே ரிஷயஹ — இங்கும் வந்துள்ளது. பகவத் கீதையில் கண்ணனும் இதைச் சொல்கிறான் தன்னைப் போலவே சக்திபடைத்தவர்கள் சனகர் முதலானோர் என்பார். ரிபுக்கள் என்னும் தேவர்கள் மனித நிலையிலிருந்து தெய்வமானதை ரிக்வேதமே விளம்பும்.
‘மனிதனும் தெய்வமாகலாம்’ என்னும் கட்டுரையில் திருவள்ளுவரும் இதைச் சொல்லுவதை எழுதியுள்ளேன் .
40- ஆவது பாடலில் செல்வத்தை வாரி வழங்க மீண்டும் வேண்டுகிறார் முனிவர்/ரி ஷி.
41ல் ஆடல் பாடல் மிக்க இன்பமயமான வேத கால வாழ்வின் சித்திரத்தைப் பார்க்கலாம்
வேத கால மக்களை நாடோடிகள் என்று சித்திகரித்த விஷமக்கார கும்பல்களுக்கு வேட்டு வைக்கும் பாடல் இது. ரிக் வேதம், அதர்வண வேதம் எல்லாவற்றிலும் சாகுபடி செய்து விளைவித்த தானியங்களைக் காண்கிறோம். அடுத்த பாட்டும் நகர நாகரீகத்தைப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறது
பாடல் 43ல் தேவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட நகரங்களை பார்க்கலாம். இன்றுவரை ‘புரம்’ என்பது பூரி, பூர், ஊர் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. இவை அனைத்தையும் தாங்கி நிற்கும் பூமியை பிரஜாபதி காக்கவேண்டும். அப்போதுதான் பூமி நம்மீது வளம் சொரிவாள் என்கிறார் புலவர்.; முழுக்க முழுக்க ஆக்கபூர்வ சிந்தனை; நம்பிக்கையூட்டும் காட்சிகள்
63 மந்திரங்களில் மீதமுல்ல 20 மந்திரங்களை அடுத்து வரும் கட்டுரைகளில் தொடர்ந்து காண்போம்.
எந்த பூமாதேவியின் நீரில் நெருப்பு உண்டோ, தூய்மை செய்யும் அவள், பாம்பினை நடுங்கச் செய்தாள் ; கடவுள் விரோதிகளான தஸ்யூக்களை நீக்கி, காளை போன்ற வலிமைக்கு இந்திரனை வைத்துக் கொண்டு விருத்திரனை அகற்றினாள் -37
எந்த பூமியின் மீது யாக குண்டமும், மண்டபமும், யூப நெடுந்தூண்களும் நிற்கின்றனவோ அங்கே பிராமணர்கள் ரிக், சாம, யஜுர் வேத துதிகளைப் பாடுகின்றனர் ; இந்திரனை சோம ரசம் பருகச் செய்வதற்காக புரோகிதர்கள் சுறுசுறுப்பாக உள்ளனர்.-38
xxxx
மந்திரம் 39
யஸ்யாம் பூர்வே பூதக்ருத ருஷயோ கா உதாந்ருசுஹு
ஸப்த சத்ரேண வேதஸோ யக்ஞேன தபஸா ஸஹ –39
பொருள்
எந்த பூமியில் சப்த ரிஷிக்கள் வேதம், யாகம், தவம் ஆகியவற்றுடன் துதித்தார்களோ , உலகைப் படைக்கும் ரிஷிகள் புனித மொழிகளை வழங்கி கினார்களோ – 39
xxxx
மந்திரம் 40
ஸா நோ பூபிரா திசது யத்தனம் காமயா மஹே
பகோ அனுப்ரயுங்க் தாமிந்த்ர ஏது புரோ கவஹ –40
பொருள்
அந்த பூமியானது நாங்கள் விரும்பும் செல்வம் அனைத்தையும் வழங்கட்டும் பகன் என்னும் தேவன் பணிகளை வழங்கட்டும்; இந்திரன் எங்களை வழி நடத்திச் செல்லட்டும் – 40
எந்த பூமியில் மக்கள் ஆடியும் பாடியும் மகிழ்கிறார்களோ, எங்கே கூடிக்குலவி கதைக்கிறார்களோ, எங்கே போர் முரசுகள் ஆரவாரம் செய்கின்றனவோ , அந்தப் பூமாதேவியானவள் எங்கள் எதிரிகளை விரட்டட்டும்; எதிரிகள் இல்லாத பூமியை அவள் எங்களுக்கு அளிப்பாளாகுக –41
Xxxx
மந்திரம் 42
யஸ்யாமன்னம் வ்ரீஹி யவௌ யஸ்யா இமாஹா பஞ்ச க்ருஷ்டயஹ
பூம்யை பர்ஜன்ய பத்ன்யை நமோஸ்து வர்ஷ மேதஸே -42
பொருள்
எந்த பூமியில் அரிசியும் யவம் முதலிய தானியங்களும் விளைகின்றனவோ , எங்கு ஐந்து இன மக்கள் வாழ்கின்றனரோ மழை பொழியும் பர்ஜன்யனை துணையாக உடைய அந்த பூமாதேவியை வணங்கித் துதிக்கிறோம்.- 42
தேவர்கள் உருவாக்கிய நகரங்கள் எங்குள்ளனவோ , எங்கு பல்வேறு பணிகளில் மக்கள் ஈடுபட்டுள்ளனரோ , எந்த பூமாதேவி அவளுடைய கருப் பையினுள் அனைத்தையும் தாங்கி நிற்கின் றனளோ அவளை எங்கள் நலனை முன்னிட்டு பிரஜாபதியானவர் கருணை மிக்கவளாக ஆக்கட்டும் -43
WRITTEN BY S NAGARAJAN Post No. 10,601 Date uploaded in London – – 27 JANUARY 2022
Contact – swami_48@yahoo.com Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures. tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com மெழுகுவர்த்தியில் பிறந்த அக்னி -|| ஏவுகணை! ச.நாகராஜன் அக்னி – || இந்தியாவையே பெருமிதம் கொள்ளச் செய்த ஏவுகணை! 20 மீட்டர் நீளமுள்ள இந்த சாலிட் ப்ரொபல்ட் பாலிஸ்டிக் மிஸைல் (Solid-propelled ballistic missile) 16 டன் எடை கொண்டது. இதன் பே-லோட் (Pay-load) 1000 கிலோ ஆகும். இதன் முதல் சோதனை வெற்றிகரமாக 1999ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் 11ஆம் தேதி நடத்தப்பட்டது. இது 2004ஆம் ஆண்டு நமது ராணுவத்தில் உரிய முறையில் சேர்க்கப்பட்டது. இது பிறந்த கதை சுவாரசியமான ஒன்று! டி ஆர் டி ஓ எனப்படும் (DRDO – Defence and Research Development Organisation) டிஃபென்ஸ் அண்ட் ரிஸர்ச் டெவலப்மெண்ட் ஆர்கனைசேஸன் டாக்டர் ஏ.பி.ஆர். அப்துல்கலாம் அவர்களைத் தலைவராகக் கொண்டு இயங்கி வந்தது. இது 1999இல் ஏப்ரல் 11ஆம் தேதிக்கு முன்னரேயே கூட ஏவப்பட்டிருக்கக் கூடும். ஆனால் நமது இந்திய விஞ்ஞானிகளின் இயற்கைக்கு ஊறு விளைவிக்கக் கூடாது என்ற நல்லெண்ணமே இதைச் சற்றுத் தள்ளிப் போட்டு சோதனை செய்ய வைத்தது. வீலர் (Wheeler) தீவு ஒரிஸாவின் தெற்குக் கடற்கரையில் பிதர்கணிகா காடுகளுக்கு அருகில் உள்ளது. இதுவே அக்னி – || ஏவுகணையைச் சோதனை செய்ய வேண்டிய இடமாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. ஆனால் இது அபூர்வமான ஒரு தீவுப் பிரதேசம் என்பது சுற்றுப்புறச் சூழல் ஆர்வலர்களால் சுட்டிக் காட்டப்பட்டது. இந்தக் கடற்கரை பிரதேசத்திற்கு அருகில் உள்ள கடலில் மிகவும் அரிதாகக் காணப்படும் ஒருவகை ஆமைகள் ஏராளமாக உள்ளன. இவற்றை ஆலிவ் ரிட்லி டர்டில் (Olive Ridely turtles) என்பர். நம்ப முடியாத தூரத்திலிருந்து பயணப்பட்டு அவை இங்கு வருவது வழக்கம். ஆஸ்திரேலியாவிலிருந்து இங்கு வந்து ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தில் குஞ்சு பொறிக்கும் ஒரு வகை விசேஷமான ஆமைகள் இவை. நவம்பரில் வரும் இவை மார்ச் முடிய இங்கே தங்கும். குஞ்சுகள் பொறிக்கப்பட்டவுடன் திரும்பித் தமது இடம் நோக்கிச் செல்லும். ஆகவே சுற்றுப்புறச் சூழல் ஆர்வலர்கள் அப்துல்கலாம் அவர்களிடம் மார்ச்சுக்கு பிறகு அக்னி ஏவுகணை சோதனையை வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று யோசனை கூறினர். சுற்றுப்புறச் சூழலில் பெரிதும் ஆர்வம் கொண்ட அப்துல்கலாம் உடனே இந்த யோசனையை ஏற்றுக் கொண்டார். உடனடியாக ஒரு ஆணையைப் பிறப்பித்தார். அதன் படி இந்தத் தளத்தில் இருந்த அனைத்து விஞ்ஞானிகளும் மெழுகுவர்த்திகளை ஏற்றி வைத்துக் கொண்டு தங்கள் வேலைகளைப் பார்க்க ஆரம்பித்தனர். ஒருவிதமான மின் விளக்கும் எரியவிடப்படவில்லை. ஏனெனில் அவை ஆமைகளுக்கு தொந்தரவாக இருக்கும் என்று. ஒரு நாளல்ல இரு நாளல்ல, சுமார் ஐந்து மாதங்கள் இப்படி மெழுகுவர்த்திப் பணி தொடர்ந்தது. விசேஷ விருந்தாளிகளான இந்த ஆமைகள் தமது சந்ததி விருத்திப் பணி முடித்து மீண்டும் சொந்த இடம் நோக்கிப் பயணப்பட்டபின் ஆய்வு வேலைகள் முழு வீச்சில் நடைபெற ஆரம்பித்தன. ஏப்ரல் 11 – நிர்ணயிக்கப்பட்ட தேதியில் சோதனை நடந்தது; வெற்றி பெற்றது. இந்தியா தனது பாரம்பரியமான அன்பு வழியை ஒரு போதும் ஒதுக்கியதில்லை – அது கடல் வாழ் உயிரினமாக இருந்த போதிலும் அவற்றுக்கும் கூட ஒரு ஊறும் விளைவிக்க நமது விஞ்ஞானிகள் தயாராக இல்லை. ஆக மெழுகுவர்த்தியில் பிறந்த அக்னி ஏவுகணை பல்வேறு வளர்ச்சிகளைக் கண்டு உலகையே இன்று பிரமிக்க வைக்கிறத்!
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.
this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
“Hence even at this day, one who does not give (in charity) ,or has no faith, or does not sacrifice, is said to be an Asura. They adorn the bodies of the dead with gifts, with raiment and jewels, and imagine that by this means they shall attain the world to come”- Chandogya Upanishad VIII-8-5
WHO ARE ASURAS?
FOUNDER OF PARSI RELIGION ZOROASTER PRAISED ASURAS AND NAMED THEIR SUPREME GOD AS ‘ASURA MAZDA’. ARE PARSIS ASURA WORSHIPPERS?
Interesting definition of ASURAS is in Chadogya Upanishad (C U ) attached to Sama Veda. Along with Brihad Aranyaka Upanishad, this C. U. is dated around 8th century BCE. Adi Shankara quoted this C. U. over 800 times in his Brahma Sutra commentary. That means it is the most informative Upanishad. It is in Sanskrit poetry format. Chandas means Poetry, Prosody and Song (Eg. Chandak Kavi Arunagiri nathar in Tamil)
One must be careful in interpreting words such as ‘Mlecha, Yavana and Asura’. They generally meant foreigners who lived outside India. But the wonder of wonders is all of them are called Sons of Prajapati (God or Creator; later days Brahma).
Asuras figure in the oldest book in the world – the Rig Veda. Yavanas, Pahlavas, Sakas and Dravidas figure in Ramayana and Mahabharata. Because they are in the very first chapter of both epics, some consider them later additions.
Moreover , if you look at literal meaning it does not point to any race or clan. Even Sangam Tamil literature use both Yavana and Mlecha for Italians/Romans and not the Greeks!
Oldest book in the world Rig Veda praises all Hindu Gods as Asuras in some places. Later it was applied only to Baddies/ demons.
Kings of Assyrian Dynasty called themselves as Asurs.
Mayans of South and Central America called themselves Mayans, because they were the descendants of Maya, the greatest builder and architect of Hindus, friend of Arjuna and Krishna. Maya was an Asura/Ditya/Danava
Asura is synonymous with Dhanava, Daitya. All mean the same. They were described as sons of Hindu gods. Like we have good and bad people living together they were part and parcel of Hindu community. Lord Krishna in Bhagavad Gita makes it crystal clear the qualities of Asuras and Devas.
In short, violent bad people with mighty power were known as Asuras. Similar to modern day gangsters, goons or gundas
xxx
Greek Connection
Greeks called others (non-Greeks) barbarians. Today we use the word for real barbarians. In the same way Asura also changed its meaning.
But the amazing information in Chandogya Upanishad takes us to Mycenean period of Greek History!!!
“Hence even at this day, one who does not give (in charity) ,or has no faith, or does not sacrifice, is said to be an Asura. They adorn the bodies of the dead with gifts, with raiment and jewels, and imagine that by this means they shall attain the world to come”- Chandogya Upanishad VIII-8-5
Shatapata Brahmanam XIII-8-1-5 says the Asuras constructed ‘round graves’.
The general meaning is those who don’t follow the rules of charity, those who don’t worship God through fire sacrifices, and atheists are Asuras.
But look at the specific meaning – ‘burying dead bodies with jewels and clothes’.
When we read it, we are immediately reminded of the Egyptian Mummies
We know they are buried with cotton bandages and enormous jewellery in big buildings called Pyramids. Most of them were plundered in the past 3000 years. The discovery of Tutankhamun (1300 BCE) with all his gem studded golden jewellery stunned the world; but his tomb was not round shaped. It is in Egypt.
Zoroastrians don’t do it. They throw the dead bodies to vultures.
But in Greece we had three periods- Minoan, Mycenaeans and Greek Classical period.
Only Mycenaeans had round graveyard and jewellery with buried dead bodies. One must remember that only kings, lords, and rich people only had this type of burials whether it is Egypt or Greece. Hindus had no such custom. Neither literary nor archaeological evidence is available.
Let us look at a Mycenaean burial.
German archaeologist Heinrich Schliemann excavated several areas in Turkey and Greece. When he found a golden mask with other artefacts he thought he discovered king Agamemnon’s mask. But later research found it was from 1600 BCE. Atreus , father of Agamemnon built ‘tholos’ type of tombs. Like the earlier circular graves later graves also had a stone circle around it. The tomb where the German archaeologist found the golden mask was surrounded by a double stone circle. It suggests it was particularly revered by the Mycenaeans. Agamemnon was murdered by his wife Clytemnestra and her lover Aegisthus. But his son Orestes took revenge by killing them both.
From this historical account we find their violent Asuric behaviour and the above-mentioned circular graveyard and dead bodies buried with jewellery. After thousands of years of plundering and robberies we have one or two treasures intact. So the poets and writers of Satapatha Brahmana and Chandogya Upanishad knew the 1600 BCE Mycenaeans or earlier Minoans.
IN THE SECOND PART I WILL TELL YOU MORE ABOUT ASURAS IN THE MAHABHARATA
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.
this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
எல்லோருக்கும் தெரிந்த கதை விசுவாமித்திரர்– வசிஷ்டர் மோதல் கதை. இது ராமாயணத்தில் பால காண்டத்திலும் , மஹா பாரதத்தில் முதல் பர்வமான ஆதி பருவத்திலும் உளது
விசுவாமித்திரர் ஒரு அரசன்; அதாவது க்ஷத்திரியன். வசிஷ்டர் ஒரு முனிவன்; அதாவது பிராமணன்.
ஒரு நாள் காட்டில் வேட்டையாடிக் களைப்படைந்த விசுவாமித்திரர் பெரிய பரிவாரங்கள் , படைவீரர்கள் புடைசூழ, வசிஷ்டரின் ஆஸ்ரமத்துக்கு வருகிறார். அவரும் அரசனுக்குரிய மரியாதைகளுடன் வரவேற்று ராஜ உபசாரம் செய்கிறார். இறுதியில் விலை உயர்ந்த பரிசுப் பொருட்களை– ஜொலிக்கும் ரத்ன மணிகளுடன் கூடிய நகைகளையும் அளிக்கிறார். விசுவாமித்திரருக்கு ஒரே வியப்பு. காட்டில் வாழும் இந்த ஐயருக்கு எப்படி இவ்வளவு வசதிகள் ? என் பரிவாரம் முழுதும் சாப்பிட இவர் எப்படி சமையல் செய்தார்? என்று எண்ணி அவரிடமே கேள்வியும் கேட்டார்.
வசிஷ்டரும் பதில் சொன்னார்: “என்னிடம் நந்தினி என்று ஒரு பசு உள்ளது. அது கேட்டதை எல்லாம் தரும் காமதேனு” என்றார் .உடனே அதை எனக்குக் கொடு என்று விசுவாமித்திரர் கேட்டார். வசிஷ்டர் மறுத்தார். நான் அரசன்! என்ன செய்கிறேன் பார், என்று பலப் பிரயோகம் செய்தார். நந்தினி என்னும் பசு மாட்டை இழுத்தார், அடித்தார், உதைத்தார் அது நகரவில்லை.
அப்போது வசிஷ்டரின் உத்தரவின் பேரில் அந்த பசுமாட்டின் உடலின் ஒவ்வொரு பகுதியிலிருந்தும் வெவ்வேறு இன மக்கள் வந்தனர். அவர்கள் திராவிடர்கள், பல்லவர்கள், சகரர்கள் , ஹூணர்கள், புலிந்தர்கள், யவனர்கள் ஆவர். அவர்கள் எல்லோரும் வசிட்டனுடன் சேர்ந்து விசுவாமித்திரர் படையை துவம்சம் செய்தனர். விசுவாமித்திரர் படு தோல்வி அடைந்தார். அப்போது அவர் என்ன சொன்னார் என்று வியாசர் நமக்கு எழுதி வைத்துள்ளார். ((இதிலுள்ள திராவிட யவன, பல்லவ என்பதெல்லாம் பற்றி நிறைய ஆராய்ச்சிகள் உண்டு; அவற்றைத் தனியாகக் காண்போம்; மனு ஸ்ம்ருதியிலும் இந்த இனங்கள் பட்டியல் வருகிறது.))
திக் பலம் க்ஷத்ரிய பலம் பிரம்ம தேஜோ பலம் பலம்
பலாபலம் வினிஸ்ரித்ய தப ஏவ பலம் பலம்
பொருள்
வெட்கம், வெட்கம். க்ஷத்ரிய பலம் ஒரு பலமா ? பிரா ணனின் பலம் அன்றோ உண்மையான பலம்.பலத்தையும் அபலத்தையும் /வலுவின்மை ஒப்பிட்டால் தவமே பெரிய பலம்..
அதாவது தவ வலிமையுடைய ஐயர் பலம்தான் உண்மையான பலம். இதை புறநானூற்றுப் புலவரும் வள்ளுவரும் பாடியுள்ளனர். அதைக் காணும் முன்னர் விசுவாமித்திரர் என்ன செய்தார் என்பதையும் காண்போம். அய்யர் போல நமக்கும் சக்தி கிடைக்க நாமும் தவம் செய்வோம் என்று போகிறார். இரண்டு முறை அஹங்காரம் என்னும் வலையிலும், காதல் வலையிலும் சிக்கித் தொ ற்றுப் போகிறார். திரிசங்கு , மேனகா கதைகளில் இவற்றைக் காணலாம். இறுதியில் வெற்றி பெறுகிறார். வசிஷ்டர் அவரை ‘ஐயரே வருக வருக’ என்று அழைக்கிறார். விசுவாமித்திரருக்கு பரம சந்தோஷம் . அதை இன்றுவரை நாமும் ‘வசிஷ்ட்டர் வாயால பிரம்மரிஷி’ என்று மரபுச் சொற்றொடராக IDIOMS AND PHRASES பயன்படுத்துகிறோம். இந்த மூன்று TEMPTATIONDS டெம்ப்ட்டேஷன்களை புத்தரும் ஏசுவும் ‘காப்பி’ அடித்தனர். மாறன் வந்தான் ;புத்தர் ஜெயித்தார் என்று.
உலகிலுள்ள எல்லா குற்றங்களும் காமம், க்ரோதம்,லோபம் என்ற மூன்று விஷயங்களளால்தான் நடைபெறுகினறன. பகவத் கீதையில் இதை நரகத்தின் மூன்று வாசல்கள் என்று கிருஷ்ண பரமாத்மா வருணிக்கிறார்.
புறநானூறு பதில்
பருதி சூழ்ந்த இப்பயங்கெழு மாநிலம்
ஒருபகல் எழுவர் எய்தியற்றே!
வையமும் தவமும் தூக்கின், தவத்துக்கு
ஐயவி அனைத்தும் ஆற்றாது; ஆகலின்
கைவிட்டனரே காதலர்; அதனால்
விட்டோரை விடா அள், திருவே;
விடாஅதோர் இவள் விடப்பட்டாரே
–வான்மீகியார், புறம் 358
கதிரவன் சுற்றும் இந்த வளம் செறிந்த பூமிக்கு ஒரே நாளில் 7 பேர் அரசனானதும் உண்டு. இல்லறத்தையும், துறவறத்தையும் ஒப்பிட்டால் துறவறமே சிறந்தது. தவம் மலை என்றால், இல்லறம் சிறு வெண்கடுகு (ஐயவி) போன்றதாகும். தவம் செய்ய முடியாததால்தான், காதலர்கள் இல்லறத்துக்கு வந்தனர். வீடு பேற்றை விரும்பியோர் இல்லறத்தைக் கைவிட்டனர். யார் வருந்தி வருந்தி அழைக்கவில்லையோ அவளிடம் லெட்சுமி போய் ஒட்டிக்கொள்வாள். இல்வாழ்வில் அழுந்தியோரிடம் தங்க மாட்டாள்.
xxx
இந்தக் கருத்து 2000 ஆண்டுப் பழமையான புற நானூற்றிலும் பின்னர் வந்த திருக்குறளிலும் உளது .
பாடலின் சொற்களை மட்டும் பாருங்கள் – உலகத்தையும் தவத்தையும் தரசுத் தட்டில் வைத்து நிறுத்தால் , தவம் மிகப்பெரியது ; உலகம் சிறு கடுகு போன்றது (ஐயவி ) பாடலை எழுதிய புலவரின் பெயர் வான்மீகி என்பதால் இது ராமபிரான் பற்றிய க தை என்றும் உரைகாரர்கள் கருதுகின்றனர். இங்கு வையம் என்பதை கிருஹஸ்தாச்ரமம் கொண்ட இல்லறவாசிகள் என்று உரை கூறுகிறது. அதாவது தவமே வலியது. சிலர்தான் அதைச் செய்ய முடியும்; அதனால்தான் உலகில் தவ சீலர்கள் குறைவு. மற்ற எல்லோரும் காதல் வலையில்- காம வலையில் சிக்கி இல்லறம் நடத்துகின்றனர். இதுவும் ‘பிரம்ம தேஜோ பலம் பலம்’ என்ற விச்வாமித்திரர் வாக்கினை மெய்ப்பிக்கிறது.
திருவள்ளுவர் ஒரு குறளில் முனிவர்கள் கோபித்தால் அ ரசாங்கம் பொடித்து விழும் என்கிறார். நஹுஷன் என்ற இந்திரனை அகஸ்தியர் என்ற பிராமணர் வீழ்த்திய கதை நமது நூல்களில் உளது. நந்தன் என்னும் நாலாம் வர்ண மன்னன், பிராமண சாணக்கியனை அவமானப்படுத்தியதால் அவன் அந்த வம்சத்தையே வேரோடு அழித்து, மயில் வளர்க்கும் ஜாதியைச் சேர்ந்த, மௌர்ய சந்திர குப்தனை பணியில் அமர்த்தி அலெக்ஸ்சாண்டர் படைகளையும் பயமுறுத்தி திரும்பி ஓடச் செய்ததையும் நாம் அறிவோம்.
இதோ இந்திரன் பற்றிய திருக்குறள்
ஏந்திய கொள்கையார் சீறின் இடைமுறிந்து
வேந்தனும் வேந்து கெடும் (899)
உயர்ந்த கொளகைகளை உடைய பெரியார்கள் கோபம் அடைந்தால், இந்திரன் போல (பெரிய வேந்தர்களும்) ஆட்சியை இழந்து கெட்டுப்போவர்.
இங்கு ‘வேந்தன்’ என்ற சொல் இரு பொருளுடைத்து ; பரிமேல் அழகர் தொல்காப்பியரைப் போல வேந்தன் என்றால் இந்திரன் என்றே பொருள் சொல்கிறார்.
அடுத்த குறள்
இறந்தமைந்த சார்புடையராயினும் உய்யார்
சிறந்தமைந்த சீரார் செறின் – 900
பொருள்
பெரியவர்கள் கோபம் கொண்டால் , எவ்வளவு ஆதரவு உடைவராக இருந்தாலும், தப்பித்து உயிர் வாழ்தல் முடியாது
ஆக ‘தபோ பலம்’ – தவம் என்னும் வலிமை – மிகவும் சக்தி வாய்ந்தது; அரசர்களையும் விழுத்தாட்டும் வல்லமை உடையது என்று மஹா பாரதம், புற நானூறு , திருக்குறள் ஆகியன இயம்புவதைக் கண்டோம்
வாழ்க முனிவர்கள் (அந்தணர்கள்); வாழ்க தவ வலிமை.
முனிவர்கள் = அந்தணர்கள் என்ற கருத்தும் தமிழ் சம்ஸ்க்ருத நூல்களில் இழையோடி செல்வதைக் காணலாம். முனிவர்கள் பலம் இந்திரனையும் வீழ்த்தும் என்பதற்கு பிராமண சிரேஷ்டர்களான அகஸ்தியரையும், வஷிஷ்டாரையும்தான் எடுத்துக்கட்டுகளாகத் தந்துள்ளனர்.
உண்மைப் பொருளும் அஃதே !
அந்தத்தை அணவுவார் அந்தணர் (உள் முகப் பார்வை உடையோர் )
WRITTEN BY S NAGARAJAN Post No. 10,598 Date uploaded in London – – 26 JANUARY 2022
Contact – swami_48@yahoo.com Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures. tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
தனிப்பாடல் செல்வம் மான் பிடித்தீர், முயலை மிதித்தீர், ஆடெடுத்தீர், உம்மைக் காண கழுக்கள் அல்லவோ வரும், காளத்தி நாதனே! ச.நாகராஜன்
நமச்சிவாயப் புலவர் இறைவன் மீது நிந்தாஸ்துதியாகப் பாடுவதில் வல்லவர். இறைவனின் அருள் விளையாடல்களை வைத்தே அவரை நிந்தை செய்வது அவரது ஒரு உத்தி.
காளத்திநாதனைத் தரிசிக்கச் சென்றவர், “காளத்தி நாதா உன்னைக் கழுக்கள் அல்லவா வந்து தரிசிக்கும்!” என்று பாடுகிறார். நமக்குத் தூக்கி வாரிப் போடும், அட இறைவனை கழுகுகளா வந்து தரிசிக்கும், என்ன இந்தப் புலவர் இப்படிச் சொல்கிறாரே, என்று! ஆனால் அவர் பாடலைப் பாடி அதன் அர்த்தத்தை விரிவாகப் பார்த்தால் நமக்கு அவர் பாடல் ஒரு நிந்தாஸ்துதியாக அமைந்திருப்பது தெரியவரும். காளத்தி நாதன் பாடலைப் பார்ப்போம்:
மான் பிடித்தீர் முயன்மிதித்தீ ரெவருங் காண மன்றுதனி லாடெடுத்தீர் மகத்து வந்து ஊன்பெருத்த யானையைக் கொன் றுரித்தீ ரையா உரப்பான தலைக்கறிக்கு முவந்தீ ரையா மீன்பொதிந்த விழிமடவா கொரு பங் கீந்தீர் மேலான வேடனெச்சின் மிகவே கொண்டீர் கான்பொதிந்த காளத்தி நாதா வும்மைக் கழுக்கள்வந்து சுற்றுவதுங் காணத் தானே
பாடலின் பொருள் இது : மான் பிடித்தீர் – மானைப் பிடித்தீர்கள் முயல் மிதித்தீர் – முயலை மிதித்தீர்கள் எவருங் காண – எல்லோரும் பார்க்கும் படி மன்று தனில் – பொதுவில் ஆடு எடுத்தீர் – ஆட்டை எடுத்தீர் மகத்துவந்த – யாகத்தில் தோன்றிய ஊன் பெருத்த யானையை – உடல் பெருத்த யானையை கொன்று உரித்தீர் – கொன்று தோலை உரித்தீர் இப்பால் – இதற்கு மேலும் உரப்பு ஆன – உறுதியாகிய தலைக் கறிக்கும் – தலைக் கறிக்காவும் உவந்தீர் – விரும்பினீர்கள் ஐயா – ஐயனே மீன் பொதிந்த – மீனின் தன்மையை உடைய விழி மடவாட்கு – கண்களை உடைய உமா தேவிக்கு ஒரு பங்கு தந்தீர் – உடலில் ஒரு பாகம் தந்தீர்கள் மேலான வேடன் எச்சில் – மேன்மையாகிய வேடனது எச்சிலை மிகவே கொண்டீர் – அதிகமாகவே கொண்டீர்கள் கான் பொதிந்த – காடு மூடிய காளத்தி – திருக்காளத்திக்கு நாதா – இறைவனே உம்மைக் காணத்தானே – உம்மைத் தரிசிப்பதற்காக கழுக்கள் வந்து சுற்றுவதும் – கழுகுகள் வந்து சுற்றுகின்றன!
இதில் ஒவ்வொரு லீலையாக எடுத்துப் பார்த்தால் பொருள் புரியும். முயல் என்பது இங்கு முயலகனைக் குறிக்கும். முயலகனை வதம் செய்த விளையாடல் இங்கு குறிப்பிடப்படுகிறது. ஆடெடுத்தல் என்பது நடித்தல் என்ற பொருளில் வருகிறது. மகத்து வந்த யானை என்பது கஜாசுரனைக் குறிப்பிடுகிறது. கஜாசுரன் வதம் செய்த விளையாடல் இங்கு சுட்டிக் காட்டப்படுகிறது. தலைக்கறிக்கு வந்தது என்பது சிறுத்தொண்ட நாயனாரின் வரலாற்றைக் குறிக்கிறது. உமாதேவிக்கு உடலில் ஒரு பாகம் தந்தது அர்த்தநாரீஸ்வரராக அவர் இருப்பதைக் குறிக்கிறது.
வேடன் எச்சில் என்பது கண்ணப்ப நாயனார் அதிக பக்தி மேலீட்டால் தன் வாயில் கொணர்ந்த நீரால் அபிஷேகம் செய்ததைக் குறிப்பிடுகிறது.
ஆனால் கழுகுகள் ஏன் வர வேண்டும்? மான், முயல், யானை, தலைக்கறி, வேடனது எச்சில் ஆகிய இவற்றிற்காகக் கழுகுகள் தானே வரும்!
ஐயாமீன் என்பதை ஐயனே, மீன் என்று பொருள் கொண்டிருக்கிறோம். ஆனால் ஐ ஆம் மீன் என்று பிரித்து அழகாகிய மீன் என்ற அர்த்தத்தையும் பெற்று மகிழலாம்.
புலவரின் நிந்தாஸ்துதியில் தான் எத்தனை புகழ் வரலாறுகள் ஒளிந்துள்ளன! அவை அழகுறச் சுட்டிக் காட்டப்படுகின்றன!
tags– மான் பிடித்தீர், முயலை மிதித்தீர் ,நமச்சிவாயப் புலவர் ,
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.
this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
Parsi Miracle in the Court of Akbar
Parsis are proud of Dastur Meherji Rana (1536-1591) who expounded the Zoroastrian religion at the court of Akbar, and invested the emperor with the two great symbols of the faith, the Sudra and the Kushti. Dastur Meherji Rana participated in the religious debates held at Fatehpur Sikri. He also installed the sacred fire with due Zoroastrian rites. The fire was placed in charge of Shaikh Abul Fazal, the court historian, who was commanded never to let it go out.
Akbar held Dastur Meherji Rana in great respect and awarded him 200 bighas of land as a subsistence allowance, which, after his death, increased by one half in favour of his son Kaikobad.
According to Parsi tradition Dastur Meherji Rana performed a miracle at Akbar’s court which impressed all present. The story goes that a Hindu priest who claimed magical powers and who called himself Jagatguru, spiritual instructor of people, sent up into the sky a large metal disc which shone like a second sun. He challenged those present at the court to bring the platter down. The Maulvis and Ulemas were not successful, but they heard that a Zoroastrian priest at Navsari in Gujarat, who was ready to take up the challenge. He was sent for. On arrival, Dastur Meherji Rana lit the sacred fire in the midst of the assembly , and started to recite certain prayer from the Avesta. The platter fell clattering to the ground.
Tansen, the famous singer who came to the Mughal court around 1562, commemorated the event by composing a beautiful Khyal, Hindustani ballad. In it the Dastur is described as the long bearded Parsi, Mehriar, whose prayers were recited in front of the sacred fire fed with sandal wood and incense, and were found acceptable to god . Tansen concludes his Khyal by telling Akbar that Dastur Meherji Rana is ‘Flower of Paradise’ . The poem is still extant.
There is also a beautiful Mogul miniature depicting Dastur Meherji Rana , seated wearing the flowing white robes of a Parsi priest and with a red Fenton (round hat) on his head.
Tamil and Vedas 