Written  by London Swaminathan

Date: 31 October 2016

Time uploaded in London:19-42

Post No.3307

Pictures are taken from various sources; thanks to Facebook friends.

அந்தக் காலத்தில் பிராமணர்கள், க்ஷத்ரியர்கள் (ஆட்சியாளர்), வைஸ்யர்கள் (வணிகர், விவசாயிகள்) ஆகிய மூவர்ணத்தினரும் வேள்விகளைச் செய்தனர் அல்லது செய்வித்தனர். அப்போது வேள்வித் தீயில் சோறு, நெய், பால், மற்றும் பூர்ணாஹுதியின்போது வேஷ்டி, புடவை, தங்க காசுகள் முதலிய பயனுள்ள பொருட்களும் பலவகை மரக்குச்சிகள் (சமித்து) போன்றவையும் போடப்பட்டன. மனிதர்களுக்குப் பயன்படும் பொருட்களை இப்படி தீயில் போட்டு வீணடிக்கலாமா? என்று பலரும் எண்ணுவர். குறிப்பாக பகுத்தறிவு வா ((ந்)) திகள் கேள்வி கேட்பர்.

ஒவ்வொரு நிமிடமும் பல கோடி சிகரெட்கள் புகைக்கப்பட்டு காசை வீனடிக்கிறார்களே இது நியாயமா? அது மட்டுமல்ல இப்படி சிகரெட், பீடி, சுருட்டைக் குடித்து புறச்சுழலை மாசு படுத்துவதோடு மற்றவர்களுக்குப் புற்று நோயைத் தருகிறார்களே! இது நியாயமா? என்று எந்த பகுத்தறிவு வா ((ந்)) தியும் வாதாடி இது வரை பார்க்கவில்லை. நிற்க.

யாஹத்தில் போடுவது ஏன்? என்ற கேள்விக்கு விடை காண்போம்.

பிராமணர்கள் அந்தக் காலத்தில் தினமும் அக்னிஹோத்ரம் செய்துவந்தனர். அதில் அக்னி, பிரஜாபதி முதலிய கடவுளரின் பெயரைச் சொல்லி அக்னியில் — தீயில் — இப்படி பொருட்களைப் போடுவது வழக்கம் அப்போது அவர்கள் இதம் ந மம என்று சொல்லி அதைப் போடுவர். இது என்னுடையது அல்ல என்பது அதன் பொருள். அதாவது தியாக உணர்வை முதலில் இருந்தே வளர்க்க வேண்டும் என்பது இதன் தாத்பர்யம்– கருத்து- அது மட்டுமல்ல. எந்த இறைவன் நமக்கு இவை எல்லாவற்றையும் கொடுத்தானோ அவனுக்கு நன்றி காட்டும் முகத்தானும் இப்படி அளிப்பதாகக் கொள்ளலாம்.

பாரி என்ற தமிழ் மன்னன் ஒரு முல்லைக் கொடி காற்றில் பற்றுக் கொம்பு இல்லாமல் தத்தளித்தபோது அதற்கு தனது தேரையே ஈந்தான்/ எந்த பகுத்தறிவு வாந்தியும் பாரியை முட்டாள் பயல் என்று திட்டுவதில்லை. ஒரு மன்னனுக்கு பொது அறிவுகூட இல்லையா? காற்றில் முல்லைக் கொடி படபடப்பது நியாயம்தானே! என்று பகுத்தறிவு வாந்திகள் வசை பாடவில்லை. மயில் இயற்கையாக ஆடியதைப் பார்த்து ரசிக்கத் தெரியாத பேகன் அது குளிரில் நடுங்கியதாக எண்ணி தனது போர்வையையே அளி த்தானே! இவனுக்கு சின்னக் குழந்தைக்குத் தெரியும் விஷயம்கூடத் தெரியவில்லையா? பொது அறிவே இல்லாத மூடனா? என்று பகுத்தறிவு வாதிகள் கிண்டல் செய்வதில்லை! முன்னர் கூறியபடியே கோடிக்கணக்காண மக்கள் குடிக்கும் சிகரெட்டுகளையும் மதுபானக் குடியையும் பரிகசிப்பதில்லை. எங்காவது இவைகளுக்கு ஏஜன்ஸியோ காண்ட்ரா க்டோ கிடைத்தால் முதலில் கியூ வரிசையில் நின்று பணம் பண்ணுவதும்  பகுத்தறிவு வாந்திகள் என்பதை உலகறியும்.

பாரியும், பேகனும் , கர்ணனும் செய்தது மாபெரும் தியாகம். ஆகையால்தான் போற்றுகிறோம். அது போலவே தமக்கென்று வைத்துக் கொள்ளாமல் மற்றவர்களுக்கு வாரி வழங வேண்டும்; குறிப்பாக இறைவனுக்கு நன்றிக்கடன் செய்ய வேண்டும்..

யாக யக்ஞங்களில் நெய்யை விடுவதாலும் சிலவகை மரக்குச்சிகளைப் போடுவதாலும் மழை பெய்யும் என்னும் நம்பிக்கை நமது இலக்கியம் முழுதும் இழையோடிச் செல்லும் விஷயமாகும். ஆனால் இதற்கு நேர்மாறாக இன்று உலக   எங்கும் நடக்கும் “சிகரெட் அக்னிஹோத்ரம்” புகைப்பவரை மட்டுமின்றி புகையை சுவாசிப்போருக்கும் புற்று நோயை உண்டாகும் என்பதை நாம் அறிவோம். அறிந்தும் தடுப்பதற்கு எவரும் முன் வருவதில்லை.

தியாக மனப்பான்மை பாரதம் முழுதும் உள்ளது. இந்த,” இதம் ந மம” ( என்னுடையது அல்ல) என்பது புறநானூற்றில் கடலுள் மாய்ந்த இளம் பெருவழுதி என்ற மன்னர் பாடிய பாட்டிலும் வருகிறது:-

உண்டால் அம்ம, இவ் உலகம் — இந்திரர்

அமிழ்தம் இயைவது ஆயினும், இனிது எனத்

தமியர் உண்டலும் இலரே; முனிவு இலர்;

துஞ்சலும் இலர்; பிறர் அஞ்சுவது அஞ்சி,

புகழ் எனின் உயிரும் கொடுக்குவர், பழி எனின்

உலகுடன் பெறினும் கொள்ளலர்; அயர்விலர்;

அன்னமாட்சி அனையர் ஆகி

தமக்கு என முயலா நோன் தாள்

பிறர்க்கு என முயலுநர் உண்மையானே

–கடலுள் மாய்ந்த இளம்பெருவழுதி பாடியது (புறநானூறு 182)

இந்த உலகம் ஏன் நிலைபெற்று இருக்கிறது என்றால், இந்திரனின் அமிழ்தம் கிடைத்தாலும் தனியாக உண்ணமாட்டாதவர்கள் உள்ளதாலும், தர்ம விரோதச் செயல்களுக்கு பயப்பட்டு, புகழ் தரும் செயலுக்காக உயிரையும் கொடுப்பவர் இருப்பதாலும்தான்.

பழி வரும் பாபச் செயல் என்றால் உலகத்தையே தருகிறேன் என்று சொன்னாலும் வேண்டவே வேண்டாம் என்று ஓடிவிடுவர். இப்படி தன்னலம் கருதாது பொது நலம் கருதும்  மக்களால்தான் இந்த உலகம் இன்னும் அந்தரத்தில் சுழன்று கொண்டிருக்கிறது என்று பாண்டிய மன்னன் செப்புவான்.

இதில் இந்திரர் அமிழ்தம் என்னும் சொல் மிக முக்கியமானது. இத ஆரிய-திராவிடவாத நோய்க்காரர்களுக்கு செமை அடி கொடுப்பதாகும். சங்க இலக்கியத்திலும் திருவள்ளுவர் குறளிலும் இந்த இந்திரர் அமிழ்தம் நிறைய இடங்களில் வருகிறது. கடல் கடைந்து அமிழ்தம் எத்த கதையை தமிழர்கள் தம்முடைய கதையாகவே கொண்டு சங்க இலக்கியம் முழுதும் பாடி பரவியுள்ளது அடி மேல் அடி கோடுக்கும் ஆரிய-திராவிட இன வெறியர்களுக்கு.

வாழ்க இந்திரர் அமிழ்தம்; வளர்க “இதம் ந மம”!!

Written by S. NAGARAJAN

Date: 31 October 2016

Time uploaded in London: 5-35 AM

Post No.3305

Pictures are taken from various sources; thanks. Pictures are representational; may not have direct connection to the article below.

Contact :– swami_48@yahoo.com

சங்க இலக்கிய ஆய்வு – கட்டுரை எண் 3

நற்றிணை, அகநானூற்றில் அந்தணரும் வேதமும் !

                        ச.நாகராஜன்

எட்டுத் தொகை நூல்களை விளக்கும் பாடல் இது:

நற்றிணை, நல்ல குறுந்தொகை, ஐங்குறுநூறு,                      ஒத்த பதிற்றுப்பத்து, ஓங்கு பரிபாடல்,

கற்றறிந்தார் ஏத்தும் கலியே, அகம், புறம் என்று

இத்திறத்த எட்டுத் தொகை

நற்றிணை ஒன்பது முதல் பன்னிரெண்டு அடி வரையிலுள்ள நானூறு அகவற் பாக்களின் தொகுதி. இதை நற்றிணை நானூறு என்றும் குறிப்பிடுவர்.

நற்றிணையின் கடவுள் வாழ்த்தை பாரதம் பாடிய பெருந்தேவனார் இயற்றியுள்ளார். அதைப் பார்ப்போம்:

‘மா நிலம் சேவடி ஆக, தூ நீர்

வளை நரல் பௌவம் உடுக்கை ஆக,

விசும்பு மெய் ஆக, திசை கை ஆக,

பசுங் கதிர் மதியமொடு சுடர் கண் ஆக,

இயன்ற எல்லாம் பயின்று, அகத்து அடக்கிய

வேத முதல்வன்’ – என்ப-

‘தீது அற விளங்கிய திகிரியோனே’

முதலில் பரம்பொருளின் திருவடியை நினைவு கூர்கிறார் பெரும் புலவர்.

பெரிய நிலப்பரப்பைத் தன் சிவந்த அடிகளாகக் கொண்ட்வன்; தூவுகின்ற அலை நீரினைக் கொண்டதும்,சங்கினம் ஆரவாரித்துக் கொண்டிருப்பதுமான கடலினையே  தன் இடுப்பில் உடுக்கையாக அணிந்திருப்பவ்ன, நீலவண்ண ஆகாயத்தினையே தன் திருமேனியாகக் கொண்டிருப்பவன், நான்கு திசைகளையே கைகளாகக் கொண்டிருப்பவன் பசுங்கதிர் நிலவையும் ஒளிக் கதிர் கொண்ட சூரியனையும் கண்களாகக் கொண்டிருப்பவன் இவ்வுலகில் உள்ள அனைத்திலும்பொருந்தி நின்றவன், அவற்றைத் தன்னுள்ளே அடக்கிக் கொண்டு அநேகனாய் அதே சமயம் ஏகனாய் இருப்பவன், நான்மறைகளுக்கும் முதல்வனாக இருப்பவன், அந்தத் திருமால் இந்த நூலை உலகிடத்தே இனிது நிலைபெறச் செய்ய அருள்வானாக என்பதே இந்தப் பாடலின் பொருள்.

திருமாலை வேத முதல்வன் என்று குறிப்பிடுவதை உற்று நோக்கினால் சங்க இலக்கிய காலத்திற்கு முன்பிருந்தே திருமாலை வழிபடுதலும் வேதத்தைப் போற்றுதலும் தமிழகத்தில் நிலைபெற்றிருந்ததை உணர முடிகிறது.

ரிக், யஜுர், சாம, அதர்வண்ம் ஆகிய நான்கு வேதங்களே நான்மறை ஆகும்.

மறை என்பது இரகசியப் பொருளைக் கொண்டது என்பதை உணர்த்தும். மேலெழுந்தவாரியாக அர்த்தம் பார்க்கக் கூடாது என்பதே இதன் பொருள்.

சுருதி என்பதால் கேட்கப் படுவது என்ற அர்த்தத்தைத் தரும்,வேதம் என்பது வித் = அறிதல் என்பதிலிருந்த எழுந்த பதம். கேள்வி, எழுதாக் கிளவி, முதுநூல், என்றெல்லாம் சிறப்புற நான்மறை சங்க இலக்கியங்களில் குறிப்பிடப்படுகிறது

அகப்பொருளில் உள்ள நானூறு பாடல்களின் தொகுப்பே அகநானூறு ஆகும். ஆசிரியப்பாவில் 13 அடிகள் முதல் 31 அடிகள் வரை இப்பாடல்கள் கொண்டிருக்கும்.

அகநானூறில் 181ஆம் பாடலில் சிவனையும் நான்மறையையும்  பற்றிய குறிப்பைக் காணலாம் முதுபெரும் புலவர் கபிலர் இப்பாடலில் காவிரியாற்றையும் அதன் சுற்றுப்புறத்தையும் அழகுற கவிதைநயம் படச் சொல்கிறார்.

நான்மறை முதுநூல் முக்கட் செல்வன்
ஆல முற்றம் கவின்பெறத் தைஇய  (வரிகள் 16,17)
இப்பாடலை முழுமையாகப் படித்தால் சங்க கால மக்களின் வாழ்க்கையின் ஒரு அங்கத்தைத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

இங்கு நான்மறை என்ற சொல் ரிக், யஜுர், சாமம், அதர்வணம் ஆகிய நான்கு வேதங்களைக் குறிக்கிறது என்பதும்  முது நூல் என்பதால் அது தொன்று தொட்டு இருந்து வருவதும் ஆழ்ந்த அர்த்தம் கொண்டதுமாகிய  உலகப் புகழ் பெற்ற வேத  நூல் என்பதும் முக்கட் செல்வன் என்பதால் மூன்று கண்களை உடைய சிவன் என்பதும் தெரிய வருகிறது.ஆலமுற்றம் என்பதால் கல்லால மரத்தின் கீழ் தவம் செய்யும் சிவபெருமானைப் பற்றித் குறிப்பாகச் சொல்லப்படுவதை உணர முடிகிறது.

இந்தக் கட்டுரையின் கருப்பொருளை எண்ணி உரிய பகுதிகள் மட்டுமே இங்கு தரப்பட்டுள்ளது. முழுப் பாடலை தமிழ் அன்பர்கள் தாமே படித்து இன்புறலாம். உண்மை அர்த்தத்தைக் கண்டு மகிழலாம்.

நல்ல விளக்க உரைகளை மட்டுமே நாடுதல் வேண்டும். திரித்தும், முறித்தும், பழித்தும், இழித்தும், தனது சுயநல நோக்கத்திற்காக நினைத்ததை எழுதும் உரைகளை அறவே நீக்குதல் வேண்டும் சிலர் பாடல்களில் வரும் வேதம், நான்மறை என்ற மூலச் சொற்களைக் கூட விட்டு விட்டு உரை எழுதுகிறார்கள்.

இவர்களின் தீய நோக்கத்தை உண்மை நாடும் தமிழ் அன்பர்கள் உடனே புரிந்து கொள்ளலாம்..

*********

Written  by London Swaminathan

Date: 30 October 2016

Time uploaded in London: 16-56

Post No.3304

Pictures are taken from various sources; thanks to Facebook friends.

மானவ தர்ம சாச்திரம் எனப்படும் உலகத்தின் முதல் சட்டப் புத்தகத்தில் உள்ள இடைச் செருகல்களைக் காட்டி அதற்கு அவப்பெயர் உண்டாக்குவதில் திராவிடக் கட்சிகளும், மார்கசீயவா ((ந்)) திகளும், வெள்ளைத் தோல் வெளிநாட்டினரும் சமர்த்தர்கள். ஆனால் இதற்கு நேர் மாறாகத் தமிழ் கல்வெட்டுகளும் தமிழ் இலக்கியமும், குறிப்பாக கம்பராமாயணமும் மனு நீதியைப் புகழ்ந்து தள்ளுகின்றன. மனுநீதிச் சோழன் பற்றிய இலக்கியக் குறிப்புகளைத் தந்து முன்னரே ஆராய்ச்சிக் கட்டுரை எழுதிவிட்டதால், அதை மீண்டும் கூற விழையவில்லை.

கம்பராமாயணத்தில் சில பாடல்களை  மட்டும் ஈங்கு தருவன்.

அகத்தியனுக்கும் தமிழுக்கும் உள்ள தொடர்புகளை அழகாகப் பாடிவிட்டு கம்பன் மனு நீதி பற்றிக் கூறுகிறான் ஆரண்ய காண்ட, அகத்தியப் படலத்தில்:–

வாழும் மறை வாழும் மனு நீதி அறம் வாழும்

தாழும் இமையோர் உயர்வர் தானவர்கள் தாழ்வார்

ஆழி உழவன் புதல்வ ஐயம் இல்லை மெய்யே

ஏழ் உலகும் வாழும் இனி இங்கு உறைதி என்றான்.

தமிழ் முனிவன்  பற்றி கம்பன் செப்பிய பாடல்களை அடுத்து இப்பாடல் வருவதால் இராமன் தென்னாட்டிற்கு வந்தது — தமிழ் கூறும் நல்லுலகத்துக்கு வந்தது தெள்ளிதின் விளங்கும்.

பொருள்:–

“தசரத சக்ரவர்த்தியின் திருமகனே! நீ இங்கே தங்கினால் வேதங்கள் வாழும்; மனு நீதி வாழும்; அறம் வாழும்; இன்று வரை அரக்கரால் தாழ்வடைந்த தேவர்கள் (இமையோர்) உயர்வர்; அரக்கர்கள் (தானவர்கள்) தாழ்வு அடைவார்கள். இதில் சந்தேகமே இல்லை; அதனால் நீ இங்கேயே தங்கு” என்று இராமபிரானிடம் அகத்தியன் பகர்ந்தான்.

கிஷ்கிந்தா காண்டத்தில் நிறைய இடங்களில் மனு நீதியைப் பாராட்டும் பாடல்கள் வருகின்றன; சில பாடல்களை மட்டும் காண்போம்:–

இராமனை வாலி குறைகூறும் பாடல் இதோ:-

அரக்கர் ஓர் அழிவு செய்து கழிவரேல் அதற்கு வேறுஓர்

குரக்கு இனத்து அரசைக் கொல்ல மனு நெறி கூறிற்று உண்டோ

இரக்கம் எங்கு உகுத்தாய் என்பால் எப்பிழை கண்டாய் அப்பா

பரக்கழி இது நீ பூண்டால் புகழையார் பரிக்கற்பாலார்

பொருள்:-

ஐயா! அரக்கர் செய்த தீமைக்காக குரங்குகளின் மன்னனைக் கொல்லுமாறு மனுநீதி கூறிற்றோ? நினக்கே உரித்தான அருளை எங்கு விட்டாய்? என்னிடத்தே என்ன பிழையைக் கண்டாய் பெரும்பழியை உன்னைப் போன்றவர் ஏற்றால் புகழை ஏற்க வல்லவர் வேறு எவர் உளர்?

இதற்கு இராமன் அளித்த பதில்:–

தக்க இன்ன தகாதன இன்ன என்று

ஒக்க உன்னலர் ஆயின் உயர்ந்துள

மக்களும் விலங்கே மனுவின் நெறி

புக்கவேல் அவ்விலங்கும் புத்தேளிரே

(எது சரி, எது சரியில்லை என்று தெரியாத மக்கள் விலங்குகளே; மனு நீதிப்படி நடக்கும் விலங்கும்கூட தேவர்களுக்குச் சமம்)

இன்னொரு பாடலில் இராமனைப் புகழும் கம்பன்,

மனுநீதியான் என்ற அடைமொழியைச் சூட்டுகிறார். அதற்கு உரைகாரர்கள் எழுதிய உரையில் “மனு நூலில் சொன்னபடி அறநெறி தவறாது நடப்பவனான இராமன்” என்று வியாக்கியானம் செய்கின்றனர்.

இதை வலியுறுத்தும் ஒரு பாடலும் கிஷ்கிந்தா காண்டத்தில் உண்டு:

நஞ்ச மன்னவரை நலிந்தாலது

வஞ்சமன்று மனு வழக்காதலால்

அஞ்சில் ஐம்பதில் ஒன்றறியாதவன்

நெஞ்சில் நின்று நிலாவ நிறுத்துவாய்

பொருள்:-

விஷம் போன்ற கொடியவரைத் தண்டித்தால் அது கொடுமை இல்லை ஏனெனில் அது மனு நீதியில் சொல்லப்பட்டதாகும் ஆகையால இதனை 5 வயதிலும் 50 வயதிலும் அறியாத சுக்ரீவனிடம் எடுத்துச்சொல்வாயாக என்று இராமன் கோபத்துடன் கூறியது கிட்கிந்தைப் படலத்தில் வருகிறது.

மனு நீதி என்பது என்ன என்பதை மனினுநீதிச் சோழன் கதையில் கண்டோம்; தவறிழைத்தவன் மன்னன்    மகனே ஆனாலும் மந்திரி மகனே ஆனாலும் பாமரனுக்குள்ள அதே நீதிதான் அவனுக்கும். தேரின் காலில் கன்றைக் கொன்றதால் அரண்மனைக்கு ஓடிச் சென்று மணி அடித்த பசுவுக்காக தன் மகனையே பலி கொடுத்த மாமன்னன் மனு நீதிச் சோழன்.

கொலை போன்ற கொடும் செயல்களில் ஈடுபடுவோரை தீர்த்துக் கட்டுவது அரசன் கடமை என்று வள்ளுவனும் (குறள் 550) மனுவும் (7-10) செப்புகின்றனர்.

இன்னொரு பாடலில் இலக்குவனையும் மனுவின் கோமகன் (மனுவின் வழியில் வந்தவன்) என்று புகழ்வான் கம்பன்.

இப்படிக் கம்ப ராமாயணம் முழுவதும் பல இடங்களில் மனுவைச் சிக்கெனப் பிடித்துக் கொள்கிறான் கம்பன். கல்வெட்டுகளில் மனு நீதி பற்றி வரும் விஷயங்களை இன்னொரு கட்டுரையில் பார்ப்போம்.

–சுபம்–

Written  by London Swaminathan

Date: 28 October 2016

Time uploaded in London: 18-59

Post No.3298

Pictures are taken from various sources; thanks

திருடனுக்கு தேள் கொட்டினால் என்ன ஆகும்? சொல்லவும் முடியாது, மெல்லவும் முடியாது. கூச்சல் போட முடியுமா? அப்படிப் போட்டால் ‘உரலுக்கு ஒரு பக்கம் இடி, மத்தளத்துக்கு இரண்டு பக்கமும் இடி’ என்பது போல, தேள் கொட்டிய கடுப்புடன், ஆட்கள் அடிக்கும் கடுப்பும் சேர்ந்து விடும்.

இதே போல பத்திரிக்கைகளில் தவறு நேர்ந்தால் சில விஷயங்களில் “திருத்தம்” என்று போடுவோம். இன்னும் சில விஷயங்களில் திருத்தம் போடாமலிருப்பதே மேல். அதாவது தேள் கொட்டிய திருடன் போல மௌனமாக இருந்து விடுவோம்.

நான் 16 ஆண்டுக்காலத்துக்கு மதுரை தினமணி பத்திரிக்கையில் சீனியர் சப் எடிட்டராகவும்(SENIOR SUB EDITOR)  5 ஆண்டுக் காலத்துக்கு மேல் பி பி சி தமிழோசையில் ப்ரொட்யூசராகவும் (PRODUCER,BBC WORLD SERVICE) வேலை பார்த்தபோது நிறைய சுவையான அனுபவங்கள் உண்டு. திடீர் திடீரென சில நினைவுகள் வரும்போதெல்லாம் அவைகளை எழுதுகிறேன். முன்னர் கோயங்கா சாம்ராஜ்ய ரகசியங்கள்,  A N சிவராமனின் லவ் லெட்டர் நோட்டு என்றெல்லாம் சில கட்டுரைகள் எழுதினேன். இந்த பிளாக்கில் நேரம் கிடைக்கும்போது வாசியுங்கள்

ஒரு முறை சேங்காலிபுரம் அனந்தராம தீட்சிதர் என்பதற்குப் பதிலாக, கேஸ் காலி புரம்

என்று வெளியாகிவிட்டது. மறுநாள் எங்கள் சப் எடிட்டர்களில் ஒருவரே கண்டுபிடித்து செய்தி ஆசிரியர் வெ.சந் தானத்திடம் காட்டினார். பேசாமலிருப்பதே உத்தமம், திருத்தம் எதுவும் போட வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டார்.

இன்னொரு தடவை இதைவிட மோசமான ஒரு தவறு நேர்ந்தது. குன்றக்குடி அடிகளார் என்பதற்குப் பதிலாக, குறக்குன்டி அடிகளார்

என்று அச்சாகிவிட்டது. அப்போதும் திருத்தம் வெளியிடக்கூடாது என்று முடிவு செய்யப்பட்டது. வெறும் இடமாறு தோற்றப் பிழைதான்! ஆயினும் அர்த்தம், அனர்த்தம் ஆகிவிட்டது.

பாதிக்கப்பட்டவர்களும் திருத்தம் வெளியிடச் சொல்லி ஆட்சேபணை கிளப்பவில்லை. அவர்களைப் பொருத்தமட்டில் இந்த செய்தியை இப்படித் திருத்தி வாசியுங்கள் என்று வெளியிட்டால், அது “எங்கப்பன் குதிருக்குள்ளே இல்லை” என்று நாமே காட்டிக் கொடுத்ததாகிவிடும் என்பது தெரியும். ஆயினும் இந்தச் செய்தி, அதன் புரூப் PROOF ஆகியன யார் கையில் எல்லாம் போயிற்றோ அவர்கள் எல்லாருக்கும் திட்டும் வசையும் கிடைக்கும். அப்போதுதான் அடுத்த முறையாவது சரியாக படி (புரூப்) திருத்துவர் என்பது தாத்பர்யம்!!

இதுதான் திருடனுக்கு தேள் கொட்டிய கதை!

MOBILE TEXTS மொபைல் டெக்ஸ்ட்

இதெல்லாம் ஏன் திடீரென்று நினைவுக்கு வந்தது என்றால், தினமும் மொபைல் போனில் TEXT டெக்ஸ்ட் அனுப்பும்போது நாம் ஒன்று அடிக்க அதுவாக ஏற்கனவே இருக்கும் சொற்களில் ஒன்றைப் போட்டுவிடுகிறது அவசரத்தில் சரி பார்க்காமல் SEND அனுப்பு என்ற பட்டனை சொடுக்கினால் அது பெரிய தலைவலியாக முடியும். இப்படி நானே சிலருக்கு டெக்ஸ்ட் அனுப்புகையில் மிகவும் அபத்தமான MESSAGE மெஸ்ஸேஜ் போனதுண்டு. பின்னர் VERY SORRY வெரி ஸாரி சொல்லி தப்பித்துக் கொண்டேன்.

ஒவ்வொரு பத்திரிக்கையிலும் ஸ்டைல் புக் STYLE BOOK என்று ஒன்று உண்டு. அதாவது அந்தப் பத்திரிக்கையில் ஊர்ப் பெயரையோ ஆட்கள் பெயரையோ எழுதும் போது இந்தமாதிரி SPELLING ஸ்பெல்லிங்தான் இருக்க

வேண்டும். சில சொற்களைப் பயன்படுத்தக்கூடாது என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொடுப்பர்.

முஸ்லீம்களின் ஒரு பிரிவினர் பெயரை அப்படியே எழுதினால் தமிழில் அபஸ்வரமாக இருக்கும் என்பதால் சன்னிSUNNY முஸ்லீம் என்று எழுதுவோம். இதற்கு இடக்கர் அடக்கல் (EUPHEMISM என்று தமிழில் பெயர். டாய்லெட் போய் வந்தோம் என்று சொல்லுவதற்குப் பதிலாக, நாம் “கால் கழுவி வந்தோம்” என்போம்.

பி.பி சி. தமிழோசையில் நான் மயிரிழையில் தப்பித்தார் என்று எழுதியபோது என் ‘பாஸ்’ BOSS சங்கர் அண்ணா, “தம்பி அடுத்த முறை எழுதும் போது நூலிழையில் தப்பினார்” என்று சொல்லுங்கள் என்று சொல்லிக்கொடுத்தார்.

மற்றொரு இலங்கைப் பெண்மணி, துப்பாக்கி என்பதற்குப் பதிலாக துவக்கு என்று சொல்லும் போதும் திருத்துவார். பாரிய, பாரதூரமான, அங்குரார்ப்பணம் என்ற சொற்களைப் பயன்படுத்துகையிலும் நல்ல தமிழ்ச் சொற்களைத் தருவார்.

இன்னும் பல சுவையான விஷயங்களை நினைவுக்கு வருகையில் தருகிறேன்.

-சுபம்–