Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
Tamil folk tales
A respectable merchant had his daughter instructed by a famous teacher in the town. After a few years of studying under him, she attained womanhood. On hearing of this, father of the girl called her and said,
My girl! Go and tell your Guru the good news. Don’t forget to give him Guru Dakshina along with coconut, betel nuts and fruits. Accordingly she went to the school master and having given him the betel nut, fruits and the fee, made her obeisance and said,
Sir, bless me and allow me to take leave.
Guru said,
Have I taken pains with you till now for the sake of this worthless money? Your father had already given me enough. I have for many years desired to embrace you. Now is the right time. Do not refuse me. Having said this he moved forward to molest her.
On hearing this the girl of honourable family trembled and agitated. She shouted at him,
You wretch! Ungrateful traitor! Is it right for you to lust after me? Learned fool! You will speedily be undone.
So saying she escaped from him and ran home. Because her father was busy with his business matters, she did not tell him at once.
In the meantime, the cunning teacher came to the merchant’s house and gave him the very bad news. I heard from your daughter that she has attained puberty. Just now I looked at her horoscope. It happened at the most inauspicious time. It is going to bring utter disaster for everyone in your family.
The merchant got very upset and asked him,
What can I do now?
The teacher told him,
Nothing to worry. Just put her in a basket and float her in the river. God will take care of her.
The merchant also acted hastily and did whatever he said.
While the basket with the girl was floating in the river a king came for hunting. He saw the box and recovered it from the river. When he saw a beautiful teenager inside he sent her to his palace in his golden palanquin. He had hunted a tiger on the day. He put the wounded tiger in the basket and left it in the river.
The teacher had a cunning plan. He came alone and stopped the box. He took it on the head of workers to his house. In the night he scented himself with all sandal paste and fragrant garlands. He took the box into his private room. Burning with evil desire he asked,
What do you say now my girl? As soon as he opened the box the angry tiger sprang upon him and tore him to pieces.
A king kept a parrot as a pet. He liked it very much. One day it left the palace and flew with the birds that came from the heaven. The king got worried. But it came back after several days. It brought him a mango stone/ seed from the heaven. Afterwards addressing the king it said,
If you plant this and make it grow, whoever eats of its fruit, old age will forsake him and youth return. The king felt very happy and did bury the seed in his favourite garden. Every day he watered the tree with utmost care and looked after it very well with proper manure.
After some years having come to maturity it put forth buds, flowered, set its young fruit and bore ripe fruits. Immediately on its bearing ripe fruit the king ordered a mango from it to be cut and brought. He wanted to test it first and so gave it to an old man. The man fell down and died. The king was very angry. He thought that the parrot must have brought a poisonous fruit from his enemy. He thought it was a foreign conspiracy. So he took the parrot from its cage swung it round and striking it against the ground killed it. But it was an innocent bird.
What happened was just before the king’s man brought the mango, a snake fell on the fruit and vomited its poison. And a kite took the snake very next minute. So no one knew the poison in the fruit.
tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com
After the death of old man, the tree was known as the poisonous mango tree. Whilst things were so, a washer man siding with his wife, struck his aged mother. The old woman vexed with her son decided to commit suicide. She came to the tree at the dead of night plucked a fruit and ate it. Immediately she became a sixteen-year-old beautiful girl. The servants came to know about it in the morning and took the girl to the king. He was surprised to see her and gave the fruits to some old people. All of them became very young. The king cried saying,
Alas! I have sinned by killing the innocent bird. I am a wretch. From that day he made a vow not to feel angry at any time.
tags – tiger, teacher, girl, king, parrot, poison, mango, youth, old age
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
ஒரு சந்தேகம்- அந்தணர் என்போர் யார்?- part 2
நேற்றைய கட்டுரையில் திருக்குறளில் வந்த பார்ப்பான், அந்தணர் குறள்களைக் கண்டோம். இன்று ஒரு அழகான பார்ப்பன மகனைக் காண்போம்.
சங்க இலக்கியத்தில் 18 மேல் கணக்கு நூல்கள் உள . அதற்குப் பின்னர் நாலாம் நூற்றாண்டு முதல் திருக்குறள் உள்ளிட்ட 18 கீழ்க்கணக்கு நூல்கள் உருவாயின. கீழ்கண்ட குறுந்தொகைப் பாடல் சங்க கால நூல்களில் ஒன்றான குறுந்தொகையில் உளது.
பார்ப்பன மகனே பார்ப்பன மகனே
செம்பூ முருக்கி னன்னார் களைந்து
தண்டோடு பிடித்த தாழ் கமண்டலத்துப்
படிவ வுண்டிப் பார்ப்பன மகனே
எழுதாக் கற்பினின் சொலுள்ளும்
பிரிந்தோர்ப் புணர்க்கும் பண்பின்
மருந்து முண்டோ மயலோ விதுவே
-குறுந்தொகை பாடல் எண் 156
– பாண்டியன் ஏனாதி நெடுங்கண்ணன் பாடியது
பாட்டின் பொருள்-
(தலைவியிடத்தில் ஆசைகொண்ட தலைவனை பாங்கன் இடித்துரைத்த போது , தலைவன் பாங்கனை நோக்கி நீ திட்டுவதால் பயன் ஒன்றுமில்லை என்றது )
“பார்ப்பன மகனே ! சிவப்பு நிறப் பூவையுடைய புரச மரத்தினது நல்ல பட்டையை நீக்கிவிட்டு , அதன் தண்டோடு , கமண்டலத்தைக் கீழே வைத்துக் கொண்டு, விரத உணவு மட்டும் சாப்பிடும் பார்ப்பன மகனே ! என்றும் எழுதப்படாத வேதத்தைக் கற்று வந்தாயே , உன்னுடைய அருமையான அறிவுரைக்குள் பிரிந்து போன கணவன் மனைவியைச் சேர்த்து வைக்கும் மருந்து இருக்கிறதா ? நீ என்னைத் திட்டுவது அறியாமையால் வந்ததே” .
கருத்து – நீ என்னை இடித்துரைப்பதால் பயன் யாதும் இல்லை.
இந்த காட்சியைக் கொஞ்சம் கற்பனை செய்வோம். காதலனுக்கும் காதலிக்கும் இடையே பிணக்கு; பிரிந்து போய்விட்டார்கள். பாங்கன் என்பது பார்ப்பன தூதன். அவன் வந்து காதலனை அல்லது கணவனைக் கடிந்து கொள்கிறான். அவன் உருவத்தை வருணித்து விட்டு, நீ என்னைத் திட்டுவதை நிறுத்து. நீ
கற்ற வேதத்துக்குள் இருவரையும் சேர்த்துவைக்கும் வசிய மந்திரம் ஏதேனும் இருக்கிறதா? வெறுமனே என்னைத் திட்டுவதால் பயன் ஒன்றுமில்லை.
பாடலில் வரும் ‘மருந்து’ என்பதை உ.வே.சாமிநாதையர் ‘பரிகாரம்’ என்று எழுதி அதற்கு ஆதாரமாக எடுத்துக் காட்டுகளைத் தருகிறார் .
ஆனால் பாடலில் நான் சொல்ல வந்த விஷயம் வேறு-
பார்ப்பனர் மட்டுமே தூதர் வேலை செய்ய முடியும் என்று தொல்காப்பியமும் சொல்லும்; புறநானுறும் காட்டும். ஏனெனில் அவர்கள் லஞ்சம் வாங்க மாட்டார்கள்; பொய் சொல்ல மாட்டார்கள். சிலப்பதிகாரத்திலும் மாதவியிடமிருந்து கோவலனுக்கு மன்னிப்புக் கடிதம் கொண்டு வந்தது பார்ப்பனர் என்றும் படிக்கிறோம்.
இரண்டாவது முக்கிய விஷயம்– முருக்கு ; அதாவது பலாச மரம் எனப்படும் புரச மரத்தால் ஆன கம்பை , தடியை பார்ப்பனர்கள் / பிரம்மச்சாரிகள், சந்யாசிகள் வைத்திருப்பர்; கமண்டலமு ம் ஒரு உறியில் தொங்கும்; இதைப் பழந்தமிழ் நூலான தொகாப்பியமும் செப்பும்-தொல் .மரபு. 70 ; பேராசிரியர் உரை
மூன்றாவது முக்கிய விஷயம் – படிவ உண்டிப் பார்ப்பனன்- இது முல்லைப் பாட்டிலும் (வரி 37); அதாவது கண்ட நேரத்தில், கண்ட உணவைச் சாப்பிட மாட்டார்கள்.
அந்தணர் என்போர் அறவோர் , துறவியர் என்பதை வள்ளுவத்தில் கண்டோம். அதை உறுதிப் படுத்துகிறது இப்பாட்டு .
எழுதாக் கற்பு
வேதத்தை மிக அழகாக வருணிக்கிறார் பாண்டியன் நெடுங்கண்ணன் ; வேதத்தை எழுதவே கூடாது ; கேள்வியால் — காதில் கேட்பதால் மட்டுமே – ‘சுருதி’ – கற்க வேண்டும் என்பதை 2000 ஆண்டுக்கு முன்னரே மக்கள் பெருமை படக் கூறினர் .
‘கற்பு’ என்பதை கற்ற விஷயம் என்று பழைய உரை கூறுகிறது ஆனால் எனக்கு வேறு ஒரு கருத்தும் புல ப்படுகிறது . பெண்ணின் ‘கற்பு’ பற்றி தமிழும் சம்ஸ்கிருதமும் விதந்து ஓதுகின்றன. ‘எழுதாக் கற்பு’ என்பதை எழுதினால் அதன் கற்பு , அதாவது புனிதத் தன்மை , போய்விடும் என்று கருதித்தான் பாண்டியன் நெடுங்கண்ணன் அந்தச் சொல்லை இங்கு போட்டாரோ !
மற்ற இடங்களில் எல்லாம் சங்கத் தமிழ் புலவர்கள் வேதம் என்பதைக் குறிக்க ‘நான் மறை’, ‘அரு மறை’, ‘வேதம்’ என்ற சொற்களையே பயன்படுத்துகின்றனர் .
Xxx
திருவள்ளுவர் ஆண்டு கி.மு.31 உருவான கதை !
திருக்குறளில் வரும் மொழி மாற்றத்தைக் காட்டி மொழியியல் ரீதியில் அது பிற்கால நூல் என்று பேராசிரியர் வையாபுரிப பிள்ளை நிரூபித்தார். ஆயினும் திருக்குறள் பற்றிய மகாநாட்டில் காரசார விவாதம், வெளிநடப்பு நடந்தவுடன் கி.மு. 31
தான் அவரது ஆண்டு என்று ‘கட்டைப் பஞ்சாயத்து’ செய்தனர். இதற்குக் காரணம் இல்லாமல் இல்லை.
எல்லிஸ் துரை , ஜி யூ போப் போன்ற கிறிஸ்தவர்கள் செயின்ட் தாமஸ் சென்னை விஜயம் பற்றிய கட்டுக் கதைகளைப் பரப்பிவிட்டு திருவள்ளுவருக்கு ஏசு கிறிஸ்துவை நன்றாகவே தெரியும் என்று பரப்பிவிடனர் . அவர்கள் மண்டையில் ஆணி அறைந்து சவப்பெட்டிக்குள் அடக்கி வைக்க தமிழர்கள் போட்டார்கள் ஒரு போடு! “ஏசுவுக்கு 31 ஆண்டுக்கு முன்னர் பிறந்தவர்டா ! எங்கள் வள்ளுவன் என்று அடித்துப் பேசினர்” . கிறிஸ்தவர் கூட்டமும் அடங்கியது. வள்ளுவரும் உயிர்தப்பினார். அந்தக்கால மகாநாட்டு பத்திரிக்கைச் செய்திகளைப் படித்தோருக்கு விவரம் தெரியும். ஆனால் அவர்கள் அவ்வளவு கஷ்டமே பட்டிருக்க வேண்டாம். திருக்குறளின் கடவுள் வாழ்த்திலேயே 7 குறள்களில் உருவ வழிபாட்டுடன்தான் கடவுள் வாழ்த்தைத் துவக்கினார். பின்னர் துறவறவியலில் 140 குறள்களில் பகவத் கீதையின் 700 ஸ்லோகங்களை ஜூஸ் பிழிந்து ஒரே கிளாஸ்ஸில் தமிழனுக்குக் கொடுத்து விடுகிறார் .முதல் குறளையும் கடைசி குறளையும் ஸம்ஸ்கிருதச் சொல்லில் அமைத்து சம்ஸ்கிருதம் அழியக்கூடாதென்று சபதம் செய்கிறார். ஒவொன்றுக்கும் அதிகாரம் என்று சம்ஸ்கிருதப் பெயர் சூட்டுகிறார் . நூ ற்றுக் கணக்கான குறள்களில் சம்ஸ்கிருதச் சொற்களை பயன்படுத்திவிட்டு “டேய் தமிழா ! கவலைப் படாதே ! திருக்குறள் உள்ளவரை இந்து மதமும் அழியாது; சம்ஸ்கிருதமும் அழியாது” என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டு சமாதி ஆனார்.
–subham–
tags — திருவள்ளுவர் ஆண்டு, பார்ப்பன மகனே, குறுந்தொகை, அந்தணர் என்போர் யார்?- part 2
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
ஆல் இந்தியா ரேடியோ சென்னை வானொலி நிலையம் அலைவரிசை ‘A’யில் காலைமலர் நிகழ்ச்சியில் தினமும் காலை 6.55க்கு 1-3-2020 முதல் 10-3-2020 முடிய ஒலிபரப்பப்பட்ட பத்து சுற்றுப்புறச்சூழல் விழிப்புணர்வு உரைகளில் ஐந்தாவது உரை
இயற்கைச் சூழலை மாசில்லாது பாதுகாக்க வேண்டும் என்ற விழிப்புணர்ச்சி உலகெங்கும் மேம்பட இயற்கை ஆர்வலர்கள் உத்வேகமூட்டும் முன்மாதிரியாகத் திகழ்கின்றனர்.
சாமானியனிலிருந்து ஹாலிவுட் பிரபலங்கள் வரை இதில் முனைப்புடன் ஈடுபடுவது வரவேற்கப்பட வேண்டிய செய்தியாகும்.
உலகின் பிரசித்தி பெற்ற நடிகரான லியனார்டோ டிகாப்ரியோ (Leonardo Dicaprio) 50 லட்சம் டாலர் தந்து அமேஸான் காடுகளைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்ற தனது எண்ணத்தை வலியுறுத்தியுள்ளார்.
அமேஸான் காடுகளில் இயற்கையாகவும் சிலசமயம் செயற்கையாகவும் ஏற்படும் தீ விபத்து பல்லுயிர் பெருக்கத்திற்குப் பெரும் ஊறு விளைவித்திருக்கிறது.
இதே போல இம்பாலின் மேற்கே உள்ள காடுகள் அழிந்து வரும் நிலையைக் கண்ட 45 வயதான மொய்ரங்தெம் லொய்யா (Moirangghem Loiya) மருலாங்கோல் மலைத் தொடர் பகுதிகளில் (Maru Longol hill range) தனது இளம் பருவத்தில் குழந்தையாக இருக்கும் போது அடிக்கடி செல்வது வழக்கம்.
தனது கல்லூரிப்படிப்பை முடித்த நிலையில் 2000ஆம் ஆண்டில் அங்கு சென்ற போது அந்தப் பகுதி முற்றிலுமாக எரிக்கப்பட்டு கிடந்ததைக் கண்டு திடுக்குற்றார்; வேதனை கொண்டார். உடனே அந்தப் பகுதியில் இழந்த பசுமையை மீட்க வேண்டும் என்ற ஒரே நோக்கத்துடன் மரங்களை நட ஆரம்பித்தார். கடந்த 19 வருடங்களாக இடைவிடாது அவர் நட்டு வந்த மரங்கள் 300 ஏக்கர் காட்டை உருவாக்கி இழந்த பசுமையை மீட்டிருக்கிறது.
இந்திய அரசியல் அமைப்பின் 51-A (g) பிரிவானது ஒவ்வொரு இந்தியக் குடிமகனும் இயற்கையைப் பாதுகாப்பதை கடமையாகக் கொள்ள வேண்டுமென்பதை வலியுறுத்துவதோடு விலங்குகளின் மீது இரக்கத்துடன் நடந்து அவற்றைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்கிறது.
லொய்யாவின் தன்னலமற்ற பணியால் உள்ளூர் மக்களும் உற்சாகத்துடன் அவருடன் இணைந்து இயற்கைப் பாதுகாப்பில் ஈடுபட்டு வருகின்றனர்.
அரசும் லொய்யாவின் பணியை வரவேற்று ஊக்குவிக்கிறது.
250 வகையான தாவரங்கள் அங்கு வளர்கின்றன; இவற்றில் 25 வகையான மூங்கில் இருப்பது ஒரு சிறப்பு அம்சமாக இலங்குகிறது. அத்துடன் ஏராளமான பாம்பு வகைகளும், விலங்கினங்களும் பறவைகளும் இப்பகுதியில் பயமின்றி வாழ்ந்து வருகின்றன.
பெருந்திரளான மக்கள் இந்த இயற்கைப் பசுமையைப் பார்த்துப் பரவசப்பட்டு தம் தம் அளவில் இயற்கைப் பாதுகாப்பில் ஈடுபடுகின்றனர். இதே போல நமது பகுதியில் உத்வேகமூட்டும் முன்மாதிரியாக நாம் திகழ்வோம் என ஒவ்வொருவரும் முன் வந்தால் பசுமை இந்தியா அமையும், இல்லையா?!
Script by S.Nagarajan (ச.நாகராஜன்)
tags – மொய்ரங்தெம் லொய்யா, இயற்கை ஆர்வலர், சுற்றுப்புறச்சூழல், விழிப்புணர்வு
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
Tamils are super Hindus. Out of 200,000 temples in India, about 45,000 temples are in Tamil Nadu. H R C E of Tamil Nadu Government are maintainig them. The devotional literature in Tamil is more than what we have in Sanskrit if we take the medieval period into account. Of course Sanskrit had more devotional literature more than 3000 years ago. At that time Tamil didn’t have anything.
Tamils understood the Vedas better than other communities. They named the Vedas rightly ‘Secret’, ‘Hidden’, ‘un written study’ (Kurun 156) etc. They knew that Vedas shouldn’t be read literally. Many thousand years later, Tamil Siddhas used such symbolic, coded language.
Oldest book available in Tamil is Tolkaappiam. It is a grammar book similar to Ashtadhyayi of Panini composed by a Brahmin disciple of Agastya. His name is Trunadumagni according to the most famous Tamil commentator Nacchinarkiniyar. Agastya is a gotra (clan) name , so we don’t know which Agastya he mentioned. But Nacchinarkiniyar thought that it was Rig Vedic Agastyar (spouse of Queen Lopamudra).
The great surprise in the oldest book of Tamils is, all the Tamil Gods mentioned by him are Vedic Gods! Older generation easily digested this fact. Because they knew Tamils are like their counterparts in the north. But the Dravidian politicians could not digest it and so they thought that it was an interpolation. But they cut a sorry face when scholars pointed out that the Sangam Literature is full of Vedic Gods. To every one’s surprise neither the name of Gautama Siddharta Buddha nor the great Jain saint Varthamana Mahavira is named anywhere in Sangam literature. But passing remarks of Buddhists and Jains are there. But again Dravidian politicians are not happy. Because all the words are in Sanskrit or spoken / colloquial Prakrit (in Brahmi inscriptions)!
Sangam Tamil literature is vast; 18 books have nearly 30,000 lines composed by over 450 poets.
Let us look at the Gods mentioned in the oldest book Tolkaappiam.
Author Tolkaapiar alias Truna Duma Agni begins his verse with
In other paces he mentioned the Goddess of arid area as Durga (in Tamil Korravai and Ayirai).
There is no difference of opinion in identifying the gods.
Reference about Indra Festival, bringing down the Indra pillar , Indra Flag are in later literature which confirms what Tolkappiam said.
In the same way, Varuna’s worship by sea faring community and fisherman is also in Sangam literature.
Palmyra flag of Balarama is also mentioned in another place in Tolkappiam and later Sangam verses.
According to chronology, Purananuru comes next. There are innumerable references to Vedas, Vedic Sacrifices (including Rajasuya Yagam), Vedic altar in the shape of Eagle constructed for Karikal Choza, Yupa Stamba, Lord Shiva with poison in his neck, Vishnu, Goddess Uma, Durga , Aryambika (in Tamil Ayirai) etc.
Most interesting thing is the gods are identified by their flags or Vahanas. So Tamils were well versed with the Puranas 2000 years ago. And another surprising thing is full description of a Vedic sacrifice by Vishnudasa of Kaundinya Gotra (Viinan+Thayan= Vishnu Dasa). A 33 line verse about his Yajna has got lot of information which no one could explain in full.
One world be surprised to see poets’ names such as Valmiki, Brahma, Damodara, Kesava, Kannadasa (Kannan+ Thayan) , Vishnu dasa, Kamakshi (Kamakkanniyar), Sulochana (Nakkannai), Kabila, Barana, Dharmaputra, Gauthama etc.
Kaundinya, Kausika, Kavya gotras of poets are also prefixed with their names.
Highest number of poems are composed by two Brahmin poets Kabilar and Baranar (Tamil spelling Paranar).
6000 year old Sanskrit words of Rig Veda are used in Sanskrit itself in Sangam Literature!! Vadhuvai, Yupam, Ganga, Himalayas, Muni, Vanik/a etc.
xxx
Now let us look at some references-
Verse number/line number
Reference to Lakshmi
Kali – 8/14, 44/6, 104/10, 45/64
Pari – 1/8, 1/36, 13/12, 15/22,
Puram – 179/5, 342/5, 358/6
Akam -316/13, 13/6
And in many other verses
Xxx
Skanda /Murugan /Kartikeya
Whole book of Tiru Muruku Atruppadai , shortened in references as ‘Muruku’ is singing the glory of lord Skanda .
I will just give references from Purananuru –
Puram 16/12, 23/4, 56/14, 259/5, 299/6
Xxx
Indra temple
Puram 241/3
Xxx
Goddess Durga
Tol. -1005;
Kali. 89/8;
Akam. – 345/3;
Nedunal. Lines 166-168;
Pathirruppattu – 79/16, 38/11, 89/19
Xxx
Two Brahmins – Asura guru and Deva guru
Kali -99/1
Xxx
Uma Devi
Kali – prayer verse, 38/1;
Pari -8/127
Xxx
Brahma
Perumpan – lines 402-404
Muruku – lines 164, 165
Pari – 5/22;
Kali 2-1
Xxx
Vishnu & Balarama
Puram 56, 57, 58
Kali and Pari – lot of places
xxx
Shiva
Puram 6, 55, 56, 91, 166
Akam – 181, 360
Malaipadu. – lines 81-83 and 225-233
Muruku, Kali and Pari – lot of places
Of the verses on Lord Shiva , the most beautiful one is Purananuru Verse number 6 on Pal Yagasalai Mudukudumi Peruvazuthi.
His country was full of Yupa pillars/poles and he would bow his head only twice in his life. When he goes around Shiva temple and when Brahmins bless him. He was one of the oldest Pandya kings. And he was a Pre-Tsunami catastrophe king. Pahruli River and Kumari landscape devoured by the sea were still intact in his days according to the verses. And the strangest thing is Sanskrit word ‘Veda’ and ‘Yupa’ are used in Sanskrit. Later they were translated into Tamil ‘Marai’ and ‘Maram’ or ‘Thun’.
tags -Dravidian , Vedic Gods, Tamil Gods, Sangam Verses, Tolkappiam,
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
சங்கத் தமிழ் இலக்கியத்திலும் திருக்குறளிலும் ‘அந்தணர்கள்’, ‘அறுதொழிலோர்’, ‘மறையவர்’, ‘நான்மறையாளர்’, ‘வேதியர்’,’ பார்ப்பான்’, ‘ஐயர்’ ஆகிய சொற்களை புலவர்கள் பயன்படுத்தியுள்ளனர். சில அரைவேக்காடுகளும், அசத்துக்களும் திராவிடங்களும் மார்கசீயங்களும் , எனக்கு எழுதி வருகின்றன ; அவை என்ன எழுதின? “அந்தணர் என்றால் பிராமணர் இல்லையாமே” என்று.!
சங்கத் தமிழ் நூல்கள் பிராமணர்களைத்தான் குறிக்கின்றன என்று பழைய உரைகள் சொல்கின்றன. சில இடங்களில் அந்தணர் என்போர் துறவோருடன் ஒப்பிடப்படுகின்றனர். ஏனெனில் சந்யாசிகள் அனைவரும் அந்தணர்க்குச் சமம்.
ஏறத் தாழ 16 நூல்களும் 75-க்கும் மேலான இடங்களும் இருப்பதால் ஒவ்வொரு நூலுக்கும் ஓரிரு உதாரணங்களை மட்டும் தருகிறேன்.
திருக்குறளிலும் சங்கத் தமிழ் நூல்களிலும் வரும் சில பல இடங்களைக் காண்போம் :-
முதலில் உலகம் போற்றும் திருக்குறளை எடுத்துக் கொள்வோம்
அந்தணர் நூற்கும் அறத்திற்கும் ஆதியாய்
நின்றது மன்னவன் கோல் – 543
“அந்தணர்க்கு உரித்தாகிய வேதமும், அவ்வேதத்தில் சொல்லப்பட்ட அறமும், ஆகிய இரண்டும் நிலைபெறுதற்கு அரசனால் செலுத்தப்படுகின்ற செங்கோல் காரணமாகும்” .
— ஏ . அரங்கநாத முதலியார், 1933
‘ஆதி’ என்ற ஸம்ஸ்க்ருதச் சொல்லையும் கவனிக்கவும்.
xxx
ஆபயன் குன்றும் அறுதொழிலோர் நூல் மறப்பர்
காவலன் காவான் எனின் – 560
“நாட்டைக் காக்க வேண்டிய அரசன் நீதி முறைப்படி நாட்டைக் காக்கத் தவறிவிட்டால் பசுக்களும் பால் தராது; அந்தணர்களும் மறை நூலை மறந்து விடுவர் .
சென்ற குறளின் கருத்துதான். இதில் ‘அறுதொழிலோர்’ என்ற மனுவின் வாசகத்தையும் (Manu 1-88), ‘கோப்ராஹ்மண’ஸ்ய சுபமஸ்து நித்யம் (ஆ+அறுதொழிலோர்) என்ற கருத்தையும் காணலாம். இதை “வாழ்க அந்தணர், வானவர் ஆனினம்” என்ற தேவாரப்பாடலிலும் காணலாம் .
அத்⁴யாபநமத்⁴யயநம்யஜநம்யாஜநம்ததா²।
தா³நம் ப்ரதிக்³ரஹம் சைவ ப்³ராஹ்மணாநாமகல்பயத் Manu 1-88
अध्यापनमध्ययनं यजनं याजनं तथा ।
दानं प्रतिग्रहं चैव ब्राह्मणानामकल्पयत् Manu 1-88
Hints for further research
ஆராய்ச்சியாளர்க்கு —
இக்கருத்துவரும் பிற இடங்கள் – ராஜ தரங்கிணி , பஞ்ச தந்திரம், யாக்ஞ வாக்ய ஸ்ம்ருதி.
‘பயஸ்= பால்’ என்பது ஸம்ஸ்க்ருதச் சொல் என்பதையும் கவனிக்கவும்
‘நூல்’ என்றாலேயே வேதம்தான் என்ற கருத்தை கிறிஸ்தவர்களும் நம்மிடமிருந்து திருடிக் கொண்டார்கள். அவர்கள் ஸம்ப்ரதாயத்திலும் “நூல் =பைபிள்=விவிலிய=பிப்லியோ = புஸ்தகம்”தான்.
xxxx
அந்தணர் என்போர் அறவோர் மற்றெ வ்வுயிர்க்கும்
செந்தண்மை பூண்டொழு கலான் – குறள் 30
“எல்லா உயிர்களிடத்திலும் அருள் காட்டுவதால் அறவோரே அந்தணர் எனப்படுவார்” . அதாவது யார் யார் எல்லாம் அருள் மழை பொழிகிறார்களோ அவர்கள் எல்லோரும் அந்தணர். இது பொதுப்படையான வாசகம் என்றாலும் தம்மபதம் 393, 294 ஸ்லோகங்களில் புத்தர் இதை ப்ராஹ்மண ஜாதியின் இலக்கணத்தைக் குறிப்பிடுகையில் பயன்படுத்துகிறார் இந்தக் கருத்து சதபத பிராமண நூலிலும் உளது.
இந்தக் கருத்தை பிற்காலத்தில் நரசிம்ம மேத்தா ‘வைஷ்ணவ ஜனதோ’ பாடலில் பயன்படுத்துகிறார். அதை மஹாத்மா காந்தி பாடிப்பாடி மகிழ்ந்தார்.
சுவாமி விவேகானந்தர் ‘யார் ஹிந்து’ என்ற பிரசங்கத்தில் இதே பணியில் பேசினார்
xxx
எட்டாவது குறளில் “அறவாழி அந்தணன்” என்ற சொல் வருகிறது. இது விஷ்ணு சஹஸ்ர நாமச் சொல். அது விஷ்ணுவை ‘ப்ராஹ்மணன்’ என்றும் ‘பிராஹ்மணப் பிரியன்’ என்றும் போற்றும். அதாவது நீயே பிரம்மம்; உன்னை நாடுவோர் அனைவரும் பிராமணர்கள்; அவர்கள் எல்லோரும் உன் அருள் மழையில் நனைவர் ; அன்பிற்குப் பாத்திரமாவர் என்பது பொருள்.
ஆழ்வார்களும் கிருஷ்ண பரமாத்மாவை இப்படிப் புகழ்வர்-
“அறவனை ஆழி ப்படை அந்தணனை” — என்று திவ்யப் பிரபந்தத்தில் படிக்கிறோம். புத்தரைக் குறிக்கும் என்றும் சிலர் செப்புவர் . அதுமட்டும் அல்ல. அதே குறளில் வரும் “பிறவாழி நீந்தல்” – என்பது வள்ளுவன் ‘பக்கா ஹிந்து’ என்பதைக் காட்டும். ஏனெனில் ‘சம்சார சாகரம் = பிறப்பு -இறப்பு என்ற கடல்’ (வாழ்க்கை) என்பது ஹிந்துக்கள் பல துதிகளில் சர்வ சாதரணமாய் பயன்படுத்தும் சொல். இதை செமிட்டிக் மதங்கள் (Semitic Religions) மூன்றிலும் காண முடியாது. ஏனெனில் இந்துக்களுக்கு கடல் பயணம், கடல் படை தாக்குதல் தெரிந்த அளவுக்கு வேறு யாருக்கும் தெரியாது.
அடுத்தபடியாக தமிழ் மக்களின் சிறப்பைக் கொடிகட்டிப் பறக்கவிடும் புறநாநூற்றைக் காண்போம்.
Tags –
அந்தணர் , யார், திருக்குறள் , கமிழ், இலக்கியம், சங்கத் தமிழ்
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
ச.நாகராஜன்
(English version follws Tamil version)
இக்கட்டுரையின் ஆங்கில மூலத்தைக் கீழே காணலாம். அதைத் தழுவி தமிழில் என் நடையில் தருகிறேன்.இது மொழிபெயர்ப்பு அல்ல.
ஒரே தலைவலி. மருந்துக் கடைக்குச் சென்றேன். மருந்துக் கடையில் இருந்த வேலைக்காரப் பையன் தலைவலிக்கான மாத்திரை ஸ்டிரிப் ஒன்றைத் தந்தான். உனது ‘ஓனர்’ எங்கே அப்பா என்று கேட்டேன்.
அவருக்குச் சரியான தலைவலி. அதோ அந்தக் காப்பிக் கடையில் காப்பி சாப்பிடப் போயிருக்கிறார் என்றான் அவன்!
என் கையிலிருந்த தலைவலி மாத்திரை ஸ்டிரிப் என்னைப் பார்த்து ‘ஙே’ என்று விழித்தது!
அம்மாவுக்கு பிபியும் (BP)ஷுகரும் ஏறி விட்டது. ஆகவே அலறி அடித்துக் கொண்டு டாக்டரைப் பார்க்க அவரைப் பார்க்க காலையிலேயே அம்மாவுடன் கிளம்பினேன்.
டாக்டர் யோகா செய்து கொண்டிருந்தார். முக்கால் மணி நேரம் காத்திருந்தோம்.
அம்மாவை செக் பண்ணிப் பார்த்த டாக்டர் மருந்துகளை இன்னும் கொஞ்சம் அதிகப் படுத்த வேண்டும் என்றும் வேளாவேளைக்குச் சரியாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் அறிவுரை புகன்றார்.அவர் எழுதித் தந்த அதிகப்படியான 5, 6 மாத்திரைகள் கொண்ட சீட்டை வாங்கிக் கொண்டேன்.
ஒரு ஆவல் உந்த, “டாக்டர், நீங்கள் என்ன யோகா செய்கிறீர்களா?” என்று கேட்டேன். 15 வருடமாகச் செய்து வருவதாகவும் அதனால் தான் பிபி, ஷுகர் இல்லாத ஆரோக்கிய வாழ்வைக் கொண்டிருப்பதாகவும் அவர் சொன்னார்.
பிபி, ஷுகரைக் குறைக்க் அவர் எழுதித் தந்த நீண்ட மாத்திரை சீட்டைப் பார்த்தேன். அது ‘ஙே’ என்று என்னைப் பார்த்து விழித்தது.
மனைவியின் தலைமுடி கோரமாக ஆகிக் கொண்டிருப்பதாக அவளுக்கு ஒரு உணர்வு. சரி, வா பியூட்டி பார்லர் போவோம் என்றேன்.
நமது நலனைக் கருதி பல்வேறு பாக்கேஜ்கள் நமக்கு உகந்ததாக இருப்பதாக ரிஸப்ஷனிஸ்ட் அன்புடன் சொன்னாள்.
1200 ரூபாயில் ஆரம்பம். 3000ரூபாய் வரை போகிறது லிஸ்ட்.
பேரம் பேசி 3000ரூபாய் பாக்கேஜை 2400க்கு முடித்தேன். (அட,என்ன, எனது சாமர்த்தியம் பார்த்தீர்களா!)
மனைவியின் கேசத்தைக் கோதி விட்டுக் கொண்டிருந்த பெண்மணியின் தலை முடி அழகாக இருந்ததோடு கம கமவென ஒரு நறுமணமும் அதிலிருந்து வந்தது.
‘அட, நல்ல வாசனையாக இருக்கிறதே’, என்று அவளைப் பாராட்டினேன்.
அவள் நன்றி தெரிவித்ததோடு, காலம் காலமாக அனைவரும் உபயோகித்து வரும் சம்பிரதாயமான எண்ணெயைத் தான் சூடத்தைக் கலந்து உபயோகித்து வருவதாகவும் அதனால் முடி நீண்டு அழகாக இருப்பதாகவும் தெரிவித்தாள்.
2400 ரூபாய்க்கு பேரம் பேசிய என்னைப் பார்த்து என் மனைவி விழிக்க அவளைப் பார்த்து நான் விழித்தேன்.
நெருங்கிய உறவினருக்கு பெரிய பண்ணை ஒன்று உண்டு. அதில் அயல்நாட்டு கறவைப் பசுக்கள் 150 ஐ அவர் வளர்த்து வந்தார். அவை தரும் பாலைக் கறந்து எடுத்து மெஷின்களில் வைத்துப் பாதுகாத்து வெளிச் சந்தையில் நல்ல விலைக்கு அவர் விற்று வந்தார். அதே பண்ணையில் தொலைவில் இரண்டு நமது உள்ளூர் பசுக்கள் மேய்ந்து கொண்டிருந்தன. ‘அது எதற்காக’, என்று கேட்டேன்.
அது குடும்பத்தினரின் உபயோகத்திற்குத் தேவைப்படும் நெய், பால் ஆகியவற்றிற்காக வளர்க்கப்படுவதாகவும் அதைத் தவிர வேறு எந்த நெய் , பாலையும் தங்கள் குடும்பத்தினர் உபயோகிப்பதில்லை என்றும் அவர் சொன்னார்.
பிராண்டட் மில்க் சாப்பிடுவோரை நினைத்துக் கொண்டே நமது தேசீயப் பசுக்களைக் கையெடுத்துக் கும்பிட்டேன்.
ஒருநாள் மதிய உணவிற்குப் புகழ் பெற்ற உணவு விடுதிக்குக் குடும்பத்தோடு சென்றேன்.
சாப்பிட்டு முடிந்தவுடன் பில்லை நீட்டிய மானேஜர், “சாப்பாடு எப்படி சார் இருந்தது? பசு நெய், சுத்தமான ஆயில், பாஸ்மதி அரிசி மட்டும் தான் நாங்கள் உபயோகிக்கிறோம். அடிக்கடி வாருங்கள்” என்று சொன்னார். அத்துடன் தன் கேபினுக்கு அழைத்து தனது விஸிடிங் கார்டையும் கொடுத்தார்.
அங்கிருந்த டிபன் கேரியரை நான் பார்த்தேன். அப்போது ஹோட்டல் பணியாளர்கள் இருவர் தங்களுக்குள் பேசிக் கொண்டதையும் கேட்டேன்.
“சுனில், சாரோட டிபன் பாக்ஸை எடுத்து தனியே வை. அவர் சாப்பிட வர இன்னும் பத்து நிமிடமாகும்”
அவரைப் பார்த்து நான் கேட்டேன், “ஏன், உங்கள் சார் இந்த ஹோட்டலிலேயே சாப்பிட மாட்டாரா?”
“ஊஹூம்! ஒருபோதும் சாப்பிட மாட்டார். அவருக்கு வீட்டு சாப்பாடு தான் ரொம்ப பிடிக்கும்!”
என் கையில் இருந்த 1670 ரூபாய் பில்லைப் பார்த்தேன்.
அது ‘ஙே’ என்று விழித்தது.
அடடா, இது மாதிரி எனக்குப் பல அனுபவங்கள் ஏற்பட்டு விட்டன.
சில சமயம் சிரிப்பாய் இருக்கிறது; சில சமயம் சிந்திக்கவும் வைக்கிறது!
இந்த மல்டி நேஷனல் கம்பெனிகளால் உருவாக்கப்பட்டு வாழ்கையை நடத்துபவர்களாக நாம் ஆகி விட்டோமா என்று தோன்றுகிறது.
நம்மை ஏடிஎம் மெஷினாக அவர்கள் ஆக்கி விட்டார்கள் போலும்; தேவைப்படும் போது நம்மிடமிருந்து பணத்தைப் பெருமளவில் கறக்கிறார்கள்.
இதில் ரகசியம் என்ன்வென்றால் அவர்கள் விற்கும் பொருள்களை அவர்கள் ஒரு நாளும் நுகர்வதில்லை; அவர்கள் குடும்பத்தினருக்கோ அதைக் காண்பிப்பது கூட இல்லை.
நமது பாரம்பரிய பழக்க வழக்கங்களைக் கடைப்பிடித்தோமானால் செலவுக்குச் செலவும் மிச்சம்; ஆரோக்கியத்திற்கு ஆரோக்கியமும் அற்புதமாக நிலைத்து நீடித்திருக்கும்!
நன்றி : கல்கத்தாவிலிருந்து வாரம் தோறும் வெளி வரும் ‘ ட்ரூத்’ இதழ் –VOL.87 NO. 44 dated 6th March 2020
***
எனது பாணியில் எழுதப்பட்ட தமிழ் கட்டுரையை மெலே படித்தீர்கள். ஆங்கிலத்தில் படிக்க விரும்புவோருக்காக மூலக் கட்டுரை இதோ:-
Reality of Consumption
There was severe pain in my head. I went to chemist’s shop. There was a servant at the shop, he gave me a strip of tabs. I asked him that where is Singh saheb? He said that Singhsab has headache, so he has gone to take coffee in the front shop!
I was looking at that medicine strip in my my hand.
My mother’s BP and sugar had increased, so early in the morning I took her to our family doctor. Doctor was doing yoga and exercises. I had to wait for about 45 minutes.
After some time, Doctor came to the clinic with his lemonade drink and started checking up my mother.
He told my mother that her medicines would have to be increased and wrote the names of about 5 or 6 medicines on a prescription. He instructed my mother to take medicines regularly. Later I asked the doctor curiously that whether he had been doing Yoga regularly, Doctor said that he has been doing Yoga for the last 15 years and living a healthy life.
I was looking at the mother’s prescription in my hand, in which Doctor had written several medicines to reduce BP and sugar.
One day I went to a beauty parlour with my wife. My wife had to undergo hair treatment because her hair were getting worse. The girl sitting in the reception told her many packages and their benefits. The packages ranged from Rs.1200/- to Rs. 3000/- and after some discounts, she gave my wife a Rs 3000/- package for Rs 2400/-.
At the time of hair treatment, a strange smell emanated from the lady’s hair who was treating my wife. I told her a strange but good smell was felt from her hair. She said that she uses hand. fenugreek oil mixed with camphor, this makes
her hair soft and grow.
I was watching my wife, who came to make her hair good for Rs 2400/-.
My rich cousin who owns a large dairy farm. I had to go to his farm. There were about 150 foreign cows in the farm whose milk was being extracted and processed by machines. In a separate part 2 desi cows were eating green fodder. When asked, they said that the milk of those cows whose milk is supplied from their dairy farm does not come to his home, but for the use of the family, the milk, curd and ghee of these two indigenous cows are used.
I was thinking of those who buy branded milk as the best.
We went to dine at a famous restaurant which is famous for its distinctive thali and pure food.
While leaving, the manager asked me very politely, Sir, how did the food taste, we use pure ghee, oil and spices. We try to prepare exactly like home.
When I appreciated the food, he took me to his cabin to give me his visiting card. A 3 boxes steel tiffin was placed on the counter.
One waiter said to another, “Put Sunil Sir’s food inside the cabin, he will eat later.” I asked the waiter– “doesn’t Sunil eat here?” He replied– “Sunil sir never eats outside, he gets his food from home”
I was looking at the bill of Rs 1670/- in my hand.
These are some of the examples that made me understand that what we think is the right way of life but it is only a means to confuse us. We are just ATMs of companies from which people with efficient marketing take out big money. Often the things that are sold to us are not used by the sellers themselves.
Thanks to : -TRUTH VOL.87 NO. 44 dated 6th March 2020
Date uploaded in London – 30 March 2020 Contact – swami_48@yahoo.com Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog.
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
Bargaining anecdotes
William F Hallstead of Scranton was General Manager of the Delaware, Lackawanna Railways. One day a Lackawanna country farmer walked into his office and bluntly asked for a pass to New York and return. Mr Hallstead, who knew the fellow very well said,
“Look here, Silas, suppose I should drop in on you some day and ask you to hitch up and drive me to Honesdale and return, what would you think of me?”
The old farmer thought for a moment, and in slow drawl, replied,
“Wall, I think it would be gol darn cheeky; but Mr Hallstead, suppose I was driving to Honesdale anyway, and you asked me for a ride, what would you think of me if I refused?”
Mr Hallstead saw the point and Silas got the pass.
Xxx
EDISON GOT MORE THAN WHAT HE EXPECTED
A n English firm cabled Edison and offered him ‘Thirty thousand’ for one of his patents.
“Too cheap, Edison”, said a friend
“Too cheap, repeated Edison. The thing is not worth half of that”.
His friends induced him to cable back: “it is yours”.
Within a fortnight he received a draft for one hundred and fifty thousand dollars. It had turned out, of course, that the English firm had meant the amount in pounds.
Edison wanted to cable that “some mistake had occurred”, but his friends intervened.
“Well, he said, it beats me”.
Xxx
TOSS OF A COIN DECIDED A DEAL
At one time the great copper magnate , Fritz Augustus Heinz struggled bitterly with John D Ryan, head of Standard Oil’s copper holdings, for control of rich copper deposits at Butte, Montana.
The transaction had nearly stalled when the two men at last met face to face in secrecy, and conferred privately for many hours far into the night. Negotiations broke down again at a point when they were half a million dollars apart in their ideas and it seemed as though a real impasse had been reached. No other channels of negotiation were left open.
Abruptly one of them said,
“All right let us toss a coin to see which one gives up the half a million”.
Probably never before or since has this much money fallen with the fall of a coin.
Xxxx
INSURANCE ANECDOTES
The life insurance office was taken aback by the old man of 97 years, who wished to take out a policy. His application was turned down.
Whereupon the old gentleman said with annoyance,
“You folks are making a big mistake. If you look over your statistics, you will find that mighty few men die after they are 97”.
Xxxxx
PROBLEM SOLVED
Insurance agents are sometimes faced with difficult problems when the answer to the required questions put to applicants for insurance touch upon sensitivities or family scandals.
In one such insurance the consummation of a deal was held up for a long time by the refusal of the prospective insured to give the cause of his father’s death. After much wheedling the agent extracted from his client the information that the father had been hanged, but could not induce him to state this on the insurance blank.
All right, said the agent,
“We will put it in this way”. And in the troublesome blank he wrote,
