All posts tagged லாங்பெல்லோ

There is no Death : கவிஞர் லாங்பெல்லோவின் அமர வரி! (Post No.5514)

 

There is no Death : கவிஞர் லாங்பெல்லோவின் அமர வரி! (Post No.5514)

 

 
WRITTEN BY S NAGARAJAN

Date: 7 October 2018

 

Time uploaded in London – 6-53 AM (British Summer Time)

 

Post No. 5514

 

Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog.

 

 

There is no Death : கவிஞர் லாங்பெல்லோவின் அமர வரி!

 

ச.நாகராஜன்

 

 

அமெரிக்க கவிஞர் லாங்பெல்லோ (1807 – 1882)

மறுபிறவியில் நம்பிக்கை கொண்டவர். “

 

 

There is no Death! What seems so is transition;
  This life of mortal breath
Is but a suburb of the life elysian,
  Whose portal we call Death என்ற அமரவரிகளை எழுதியவர்.
அவரது சிறு பெண் குழந்தை ஃபானி திடீரென இறந்த போது மனம் வருந்தி இந்தக் கவிதையை அவர் எழுதினார். 1848ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 12 தேதியிட்ட டயரிக் குறிப்பில் அவர் எழுதினார் : “ நான் இன்று மிகவும் சோகமாக இருக்கிறேன். எனது சின்னக் குட்டியை இழந்து தவிக்கிறேன். அவளைப் பார்க்க வேண்டும் என்கிற கட்டுப்படுத்த முடியாத தணியாத தாகம் என்னை வருத்துகிறது.”

‘ரெஸிக்னேஷன்’ என்று அவர் எழுதிய முழுக் கவிதை இது தான்.

  

 

 

RESIGNATION

 

HENRY WADSWORTH LONGFELLOW
    Written in the autumn of 1848, after the death of his little daughter Fanny. There is a passage in the poet’s diary, under date of November 12, in which he says: “I feel very sad to-day. I miss very much my dear little Fanny. An inappeasable longing to see her comes over me at times, which I can hardly control.”
THERE is no flock, however watched and tended,
  But one dead lamb is there!
There is no fireside, howsoe’er defended,
  But has one vacant chair!
 
The air is full of farewells to the dying,         5
  And mournings for the dead;
The heart of Rachel, for her children crying,
  Will not be comforted!
 
Let us be patient! These severe afflictions
  Not from the ground arise,         10
But oftentimes celestial benedictions
  Assume this dark disguise.
 
We see but dimly through the mists and vapors;
  Amid these earthly damps
What seem to us but sad, funereal tapers         15
  May be heaven’s distant lamps.
 
There is no Death! What seems so is transition;
  This life of mortal breath
Is but a suburb of the life elysian,
  Whose portal we call Death.         20
 
She is not dead,—the child of our affection,—
  But gone unto that school
Where she no longer needs our poor protection,
  And Christ himself doth rule.
 
In that great cloister’s stillness and seclusion,         25
  By guardian angels led,
Safe from temptation, safe from sin’s pollution,
  She lives, whom we call dead.
 
Day after day we think what she is doing
  In those bright realms of air;         30
Year after year, her tender steps pursuing,
  Behold her grown more fair.
 
Thus do we walk with her, and keep unbroken
  The bond which nature gives,
Thinking that our remembrance, though unspoken,         35
  May reach her where she lives.
 
Not as a child shall we again behold her;
  For when with raptures wild
In our embraces we again enfold her,
  She will not be a child;         40
 
But a fair maiden, in her Father’s mansion,
  Clothed with celestial grace;
And beautiful with all the soul’s expansion
  Shall we behold her face.
 
And though at times impetuous with emotion         45
  And anguish long suppressed,
The swelling heart heaves moaning like the ocean,
  That cannot be at rest,—
 
We will be patient, and assuage the feeling
  We may not wholly stay;         50
By silence sanctifying, not concealing,
  The grief that must have way.
இந்தக் கவிதையைப் பற்றிப் பலரும் குறிப்பிட்டிருக்கின்றனர்.

ஹென்றி ஃபோர்ட் குறிப்பிடும் வரிகள் இவை :

 

“Life cannot die. Longfellow was right – ‘There is no death’. It is not poetry, it is science. Life that can die would not be life…. I expect to go on and gather more experience. I expect to have opportunities to use my experience. I expect to retain this central cell, or whatever it is, that is now the core of my personality. I expect to find conditions of life further on, just as I found conditions of life here, and adapt myself to them just as I adapted myself to these….. We cannot stop”

Henry Ford in The Power that wins by Trine – Page 180-181

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

உயிர் வாழ்க்கை இறக்க முடியாதது. லாங்பெல்லோ, “ இறப்பு இல்லை” என்று சொன்ன போது அவர் சரியாகத் தான் சொல்லி இருக்கிறார். அது கவிதை அல்ல; விஞ்ஞானம். இறந்துபடும் உயிர் வாழ்க்கை ஒரு வாழ்க்கையாக இருக்க முடியாது. … தொடர்ந்து செல்ல விரும்புகிறேன்; அதிக அனுபவம் பெற விரும்புகிறேன். எனது அனுபவங்களைப் பயன்படுத்த வாய்ப்புக்களை நான் எதிர்பார்க்கிறேன். இந்த மைய செல்லை, அல்லது அது எதுவாகத் தான் இருக்கட்டுமே, எனது ஆளுமையின் அடிநாதத்தை நான் தக்க வைத்துக் கொள்ள விழைகிறேன். இங்கு நான் காணும் நிலைகளைப் போல உயிர்வாழ்க்கையின் நிலைகளை மேலும் காண விழைகிறேன்; இங்கு அதற்குத் தக என்னைப் பொருந்தச் செய்தது போல அவற்றிற்கு என்னை பொருந்தச் செய்வேன். நாம் நின்று விட முடியாது.” –

ட்ரைனின் ‘இன் தி பவர் தட் வின்ஸ்’ நூலில் ஹென்றி போர்ட்

பக்கம் 180-181

இதை விட அருமையாக யாரால் வாழ்க்கையின் தொடர்ச்சியான மறுபிறப்பு பற்றிச் சொல்ல முடியும்?

 

லாங்பெல்லோ உள்ளிட்ட உலகின் தலையாய கவிஞர்கள், அறிஞர்கள், தத்துவஞானிகள் மறுபிறப்பின் மீது நம்பிக்கை கொண்டுள்ளவர்களே.

 

ஹிந்து மதத்தின் மறுபிறப்புக் கொள்கை அறிவுக்கு உகந்தது என்பதையே இது காட்டுகிறது, இல்லையா!

1 Comment
by Tamil and Vedas on October 7, 2018  •  Permalink
Posted in சமயம். தமிழ், தமிழ் பண்பாடு
Tagged ,

Posted by Tamil and Vedas on October 7, 2018

https://tamilandvedas.com/2018/10/07/there-is-no-death-%e0%ae%95%e0%ae%b5%e0%ae%bf%e0%ae%9e%e0%ae%b0%e0%af%8d-%e0%ae%b2%e0%ae%be%e0%ae%99%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%af%86%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%b2%e0%af%8b%e0%ae%b5%e0%ae%bf%e0%ae%a9/