WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN

Post No. 13,496

Date uploaded in London – 31 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

https://www.pustaka.co.in/home/author/london-swaminathan

xxxx 

(For all Tamil poems go to Project Madurai; no cookies; no fees; absolutely FREE; for all Sanskrit poems Go to Wisdomlib.com or sanskritdocuments.com)

Sankara’s single message is Braham Sathyam Jagan Mithya- God is real; world is an unreal.

To teach this simple but grand massage he composed hundreds of hymns. To reach that highest level he supported Bhajans, various Mani Mantra Aushada- Gem power, Mantra power and Herbal power and rituals. He sang about medicine, Sri Chakras, which he himself established in various temples and spoke about diet and medicine to cure diseases. He sang about the 4 Gs (Gayatri, Govinda, Ganga river and Gnan), but the ultimate message is Brahma Satyam Jagan Mithya- jivo-brahmaiva naparah (Brahman alone is real, the world is unreal. Jiva is no other than Brahman)

Here are slokas or hymns where this great Truth is explained by various sains who appeared in the past 500 years. It is in Viveka Chudamani (VC) as well.

We see it in Annamacharya’s composition, Sadasiva Brahmendra’s composition, Ramakrishna Paramahamsa’s personal anecdote and very recently in Tamil Poets Bharati’s song. In the last article we saw what Tirumular’s Tamil poems said about it.

Before meditating upon this Brahma Satyam Jagan mithya, one must listen to Brahmam Okate and Sarvaam Brahma mayam in YOU TUBE or on tapes and CDs.

Here we go

सर्वं ब्रह्ममयम्

सर्वं ब्रह्ममयं रे रे ॥

     किं वचनीयं किमवचनीयम् ।

     किं रचनीयं किमरचनीयम् ॥ १

किं पठनीयं किमपठनीयम् ।

किं भजनीयं किमभजनीयम् ॥ २

     किं बोद्धव्यं किमबोद्धव्यम् ।

     किं भोक्तव्यं किमभोक्तव्यम् ॥ ३

सर्वत्र सदा हंस ध्यानम् ।

कर्तव्यं भो मुक्ति-निदानम् ॥ ४

सर्वं ब्रह्ममयं रे रे ॥

sarvam brahmamayam rE rE

kim vacanIyam kima vacanIyam kim racanIyam kima racanIyam

kim bOddhavyam kima bOddhavyam kim bhOktavyam kima bhOktavyam

sarvatra sadA hamsa dhyAnam kArtavyam bhO mukti nidAnam

Meaning

Song composed by Sadashiva Brahmendra

Everything is Brahma Mayam; All is just the Almighty’s presence.

1. What may be spoken and what may not be spoken, what can

be created and what may not be created (in relation to poetry

or otherwise).

किमवचनीयं  =  किं अवचनीयं

2. What may be studied and what not to be studied, what may

be recited and what may not be recited.

3. What may be taught and what may not be taught; what may

be enjoyed and what may not be enjoyed – everything is HIS

creation and HIS work.

4. So, always immerse yourself in his dhyaanam and that will

take you towards ‘salvation’

The short message of this song is do not enter into arguments

and discussions as to what is right and what is wrong; all

that would be meaningless and unnecessary. What is meaningful

is ‘Pray him’ and ‘Merge in him’.

xxxxx

And Sankara said,

स देवदत्तोऽयमितीह चैकता
विरुद्धधर्मांशमपास्य कथ्यते ।
यथा तथा तत्त्वमसीतिवाक्ये
विरुद्धधर्मानुभयत्र हित्वा ॥ २४८ ॥

संलक्ष्य चिन्मात्रतया सदात्मनोः
अखण्डभावः परिचीयते बुधैः ।
एवं महावाक्यशतेन कथ्यते
ब्रह्मात्मनोरैक्यमखण्डभावः ॥ २४९ ॥

sa devadatto’yamitīha caikatā
viruddhadharmāṃśamapāsya kathyate |
yathā tathā tattvamasītivākye
viruddhadharmānubhayatra hitvā || 248 ||

saṃlakṣya cinmātratayā sadātmanoḥ
akhaṇḍabhāvaḥ paricīyate budhaiḥ |
evaṃ mahāvākyaśatena kathyate
brahmātmanoraikyamakhaṇḍabhāvaḥ || 249 ||

248-249. Just as in the sentence, “This is that Devadatta”, the identity is spoken of, eliminating the contradictory portions, so in the sentence “Thou art That”, the wise man must give up the contradictory elements on both sides and recognise the identity of Ishwara and Jīva, noticing carefully the essence of both, which is Chit, Knowledge Absolute. Thus hundreds of scriptural texts inculcate the oneness and identity of Brahman and Jīva. (V.C.)

Notes:

[Contradictory portions—Such as the differences of time and place etc. ]

xxxx

Brahmam okate… para brahmam okate

Brahmam okate… para brahmam okate

 thandanaana bhala thandanaana

thandanaana bhala thandanaana (Folk Dance Rhythm)

  Brahmam okate…

 kandhuvahu hi nadhiga molindo levu

andhariki sri Hari andharathma…

 indhulo janthu kula muinda okate

andhariki sri Hari andharathma…

 Thandana ahi…

 nindara raju nidhrenchu nidhrayonkate

andane bantu nidra nadhiyu okate

 mendaina brahmanudu mettu bhoomi okate

chandalu dunteti sari bhoomi okate

 brahmam okate…

 kadugeeye nukumeedha Kayu en dokate

pudamisu nagamumeedha bolayu endokate

 kadukunu lenupaapa karmulanu sarigaava

jatiju shri Venteshwara naamamum okate

 shri venkateshwara naamamum

Ee shwara naamamum

venkateshwara naamamum

shri venkateshwara naamamum okate…

 Thandana Api

brahmam okate…

(Please note each stanza is repeated twice in the original but I have removed it)

Meaning:

pallavi: “Tandanana” is a word giving the punch of rhythm in the song. Ahi, Pure, Bhala are the words expressing the excitement or ecstasy or appreciation. The absolute spirit is one & only one.

caraNam 1: There are no differences of low & high. “Sri Hari” is the indwelling Spirit to one and all. All the beings in creation are one because the indwelling spirit in every creature is one and the same.

caraNam 2: Sleep is same to all, be it a king or a servant. Be it a “Brahmin” (man of the highest caste) or “Chandala” (man of the lowest caste), the earth they live on is the one and the same.

caraNam 3: The sensual pleasure is one and the same either for angels or for the insects and animals. The day and night are equal to the rich as well as to the poor.

caraNam 4: One could afford to eat tasty food and the other the condemned food. But the tongues that taste the food are alike. An object of fragrance or an object of foul smell, the air that carries the smell is one and the same.

caraNam 5: Be it an elephant or a dog, the sun shines alike on both of them. For the good and the bad, Lord Venkateshwara alone is “The Savior”.

Composer: Sadaashiva Bruhmendrar

xxxxx

PLEASE LISTEN TO BOTH THESE SONGS, EASILY AVAILABE ON WEBSITES)

RAMAKRISHNA PARAMAHAMSA

18 February 1836, Kamarpukur, India –16 August 1886 (age 50 years), Cossipore, India

Here is his first Samadhi (from Wikipedia)

Ramakrishna experienced his first moment of spiritual trance. One morning while walking along the narrow ridges of a paddy field, eating some puffed rice from a small basket, he came across the sight of a flock of milky white cranes flying against the backdrop of a heavy rain laden black clouds, which soon engulfed the entire sky. The ensuing sight was so beautiful that he was absorbed into it and lost all his outer consciousness, before falling down with the rice scattered all over. People nearby who saw this came to his rescue and carried him home.^[21]

At age nine, in accordance with Brahminical tradition, the sacred thread was vested on Ramakrishna, thus making him eligible for conducting ritual worship. He would later help his family in performing worship of their deities.^[22] As a result of his devotion in worship, he started to experience Bhava-Samadhi or Savikalpa-Samadhi.^[23] He reportedly had experiences of similar nature a few other times in his childhood—while worshipping the Goddess Vishalakshi, and portraying the God Shiva in a drama during the Shivaratri festival.

He was a born saint, but yet he did Puja at Goddess Kaali Temple . The minute he sees Goddess idol he forgets himself. His close disciples asked him why shouldn’t you pray to Your Goddess to cure yourself (from Cancer). He laughed and said the moment I sit there I forget all worldly things.

xxxx

Subrahmanya Bharati (11 December 1882 to 11 September 1921) was the greatest Tamil poet of Modern Tamil Literature. Bharati was a Great Siddha who died only in 1921 was like Ramakrishna Paramahamsa. He saw God in Nature and Human beings.

He mentioned Sankara in his poems and also the Upanishad Mahavaakyam Tatvamasi (You are That)

Like Brhamam Okate of Annnamacharya, he also burst into poems which showed his highest state (Trance)

ஐய பேரிகை
பல்லவி

ஐய பேரிகை கொட்டடா!-கொட்டடா
ஐய பேரிகை கொட்டடா!

சரணங்கள்
1. பயமெனும் பேய்தனை யடித்தோம்-பொய்ம்மைப்
      பாம்பைப் பிளந்துயிரைக் குடித்தோம்;
வியனுல கனைத்தையும் அமுதென நுகரும்
      வேத வாழ்வினைக் கைப் பிடித்தோம்(ஐயபேரிகை)
2. இரவியினொளியிடைக் குளித்தோம்-ஒளி
      இன்னமு தினையுண்டு களித்தோம்;
கரவினில் வந்துயிர்க் குலத்தினை யழிக்கும்
      காலன் நடுநடுங்க விழித்தோம். (ஐய பேரிகை)
3. காக்கை குருவி எங்கள் ஜாதி-நீள்
      கடலும் மலையும் எங்கள் கூட்டம்;
நோக்குந் திசையெலாம் நாமன்றி வேறில்லை;
      நோக்க நோக்கக் களியாட்டம். [ஐய பேரிகை)
————-

Meaning

THE VICTORY (Liberation, Salvation) DRUM

Beat the Drum Beat the Drum

Beat the Drum of Victory

1.The demon fear we have ejected,

The snake deceit  we have killed;

The Vedic blaze which lights our days

All earth with bliss has filled.

2.We have dived in the depths of the Sun,

We have drunk of the nectar of Light;

And as for Death who steals or breath

We have stared and scared him out of sight!

3.The crow and sparrow our kin;

One with us mountain and sea;

Wherever we glance ourselves a dance

In a whirl of Ecstasy.

This is a philosophical poem. In many other poems we see the same Advaita message.

–subham—

Tags- Brahmam Okate; Sarvam Brahma Mayam; My Research Notes on VC- 27,

Annamacharya , Sadasiva Brahmendral, Bharati, Brahma Satyam, Sankara

 (For all Tamil poems go to Project Madurai; no cookies; no fees; absolutely FREE; for all Sanskrit poems Go to Wisdomlib.com or sanskritdocuments.com)

WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN

Post No. 13,495

Date uploaded in London – 31 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

https://www.pustaka.co.in/home/author/london-swaminathan

xxxx

கீழத்திருப்பதி கோவிந்த ராஜப் பெருமாள் கோவில் ஆந்திர மாநில கோவில்கள் –PART 15 

கோவிந்தராஜ சுவாமி கோவில், (Sri Govindarajaswamy Temple), ஆந்திரப் பிரதேசத்தின் சித்தூர் மாவட்டத்தில் திருப்பதி நகரத்தில் அமைந்துள்ளது. திருப்பதி ரயில் நிலையத்துக்கு அருகிலிருக்கிறது திருமலை திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் நிர்வாகத்தில் இயங்குகிறது.

கீழத்திருப்பதியிலுள்ள புகழ்பெற்ற கோவில்களில் ஒன்று கோவிந்தராஜப் பெருமாள் கோவில். இதனால் இதை கோவிந்தராஜ பட்டணம் என்றும் அழைப்பார்கள். சாதவாஹனர்கள், நாகர்கள் பல்லவர்கள் , விஜயநகரப்  பேரரசர்கள், வட்டார யாதவராயர்கள் அனைவரும் ஆண்ட பூமி; பெருமாளை வணங்கிய பூமி..

திருப்பதி என்று சொன்னவுடன் ஏழுமலை வாசன் வெங்கடாசலபதிதான் நம்  நினைவுக்கு வரும் . ஆனால் மலைக்கு ஏறுவதற்கு முன்னுள்ள கீழத் திருப்பதியில்தான் வெங்கடேஸ்வரா யுனிவர்சிட்டியும் நிறைய கோவில்களும்  உள்ளன

(.வெங்கடேஸ்வரா பல்கலைக்கழத்தில் எம். ஏ. பரீட்சை எழுத்துவதற்காக  அங்கே வாரக் கணக்கில் தங்கியதால் மறக்க முடியாத அனுபவங்கள் நினைவுக்கு வருகின்றன. )

இந்த கோவிந்த ராஜப் பெருமாள் கோவில் 800 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் விசிஷ்டாத்வைதப்  பிரசாரகர் ராமானுஜரால் கட்டப்பட்டது. அதற்கு முன்னால், அங்கே பார்த்தசாரதி என்ற பெயரில் கிருஷ்ணன் கோவில் இருந்தது. சிதம்பரத்திலிருந்து கோவிந்த ராஜப்  பெருமாளின் உற்சவ விக்கிரகத்தைக் கொண்டு வந்து, இங்கே நிறுவிய பின்னர் ஒரு குடியிருப்பை உருவாக்கினார். அந்த இடத்தைப் பிரபலப்படுத்துவதற்காக ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்களுக்கு ஒரு கட்டளையும் பிறப்பித்தார்.. திருப்பதி பாலாஜியை மலை மேல் பூஜிப்பவர்கள் இங்கே தங்கித்தான் அங்கே செல்ல வேண்டும் என்றார். இன்றுவரை இதைக் கடைப்பிடித்து வருகின்றனர்.இதனால்  கோவிலைச் சுற்றியுள்ள அக்கிரஹாரத்துக்கு ராமாநுஜபுரம் என்ற பெயரும் ஏற்பட்டது.. கி.பி.1130ம் ஆண்டில் கோவில் நிர்மாணிக்கப்பட்டதாக ஊகிக்கப்படுகிறது.

சோழநாட்டில் முதலாவது குலோத்துங்கன் பதவி ஏற்றவுடன் வைணவர்களுக்கு அச்சம் ஏற்பட்டது. தீவிர சைவனான அவன் சிதம்பரத்தில் நடராஜருக்கு  முன்னாலுள்ள கோவிந்தப் பெருமாள் சந்நிதிக்குத் தீ ங்கிழைப்பானோ என்று கருதி நட ராஜர் சந்நிதிக்கு எதிரேயுள்ள பெருமாள் சந்நிதியை மூடிவிட்டு  உற்சவரை திருப்பதிக்கு அருகிலுள்ள கோ ட்டுருக்கு எடுத்துச் சென்றன ர். இதை அறிந்த ராமானுஜர் வட்டார மன்னன் யாதவராயனிடம் கீழத் திருப்பதியில் கோவில் கட்ட ஆணையிட்டார். ஏற்கனவே இருந்த பார்த்தசாரதி கிருஸ்ணன் கோவிலுக்கு வடக்கில் மன்னனும் புதிய கோவிலைக் கட்டினான்.கோவிலில் கி.பி.1235 முதல் கல்வெட்டுகள் உள்ளன.

கோவிலில் பிரம்மோற்சவம், தெப்போற்சவம், வேட்டைத் திருவிழா, ஊஞ்சல் திருவிழா என நிறைய விழாக்கள் தோன்றின.

முதலில் வழிபாட்டிலிருந்த கிருஷ்ண விக்கிரகம் சேதம் அடைந்தவுடன் கவனம் முழுதும் புதிய கோவிந்த ராஜப் பெருமாள் மீது திரும்பியது. இப்போதும் கோவில் கோபுரம் முதலியன கிருஷ்ணர் சந்நிதியை நோக்கி இருப்பதால் இதை அறிய முடிகிறது.

காலப்போக்கில் கோவில் விரிவாக்கப்பட்டது. 4 ஆழ்வார்கள் சந்நிதிகள், மணவாள மாமுனிகள், வேதாந்த தேசிகர், சக்கரத்தாழ்வார், சாலை நாச்சியார், ராமானுஜர் , திருமலை நம்பி சந்நிதிகளும் தோன்றின.இராமாயண, மஹாபாரத ஓவியங்களும் சுவர்களில் தீட்டப்பட்டன.

கர்பக் கிரகத்தில் உற்சவமூர்த்தி ஸ்ரீ தேவி பூதேவியுடன் தரிசனம் தருகிறார். கோவிந்த ராஜரோ ஆதிசேஷன் மீது சயன கோலத்தில்  படுத்திருக்கிறார்.

வைஷ்ணவர்கள் இந்தக் கோவிலை வணங்காமல் வருவதில்லை. காலப்போக்கில் புதிய சந்நிதிகள் உருவானதால் கோவிலில் நித்திய உச்சவமே நடைபெறுகிறது.

அருகிலேயே இராம பிரானின் கோதண்டசுவாமி கோவிலும் உள்ளது. சீதாதேவி, லெட்சுமணன், அனுமனையும் தரிசிக்கலாம்.

பெங்களூர்  சாலையிலுள்ள மங்காபுரத்தில் வீற்றிருக்கும் கயானா வெங்கடேஸ்வரர் கோவிலும் குறிப்பிட்டது தக்கது.. கல்யாண பக்தர்கள் இந்தக் கோவில்கள் அனைத்தையும் தரிசிப்பதை சம்பிரதாயமாகக் கொண்டுள்ளனர் .

மூலவர் – கோவிந்தராஜப் பெருமாள், புஜங்கசயனம், கிழக்கே திருமுக மண்டலம்.

தாயார் – புண்டரீகவல்லி.

விசேஷங்கள் – இங்கு, ஆண்டாள், உடையவர், முதலியவர்களின் ஸந்நிதிகள் உள்ளன.

இக்கோயிலின் மூலவர் கோவிந்தராஜர் திருமலையில் குடிகொண்டுள்ள வெங்கடேஸ்வரருக்கு மூத்தவர் எனக் கருதப்படுகிறது.[ ஆதிசேஷன் மீது யோக நித்திரையில் கிழக்கு நோக்கி காட்சியளிக்கும் கோவிந்தராஜரின் காலடியில் ஸ்ரீதேவி மற்றும் பூமாதேவி உடனுறைந்துள்ளனர்.

கீழ்த்திருப்பதியில் ஸ்வாமி புஷ்கரிணியின் வடமேற்குப் பகுதியில் உள்ள ஆதிவராஹ பெருமாளுக்கு தளிகை சமர்ப்பித்த பிறகே ஸ்ரீநிவாஸனுக்கு தளிகை சமர்ப்பிக்கப்படுகிறது. வருடம் முழுவதும் திருவிழாக்கள் நடைபெறும் கோயில்.

இங்குள்ள கோவிந்தராஜப் பெருமாளை `பெரிய அண்ணா’, என்றும் `பெத்த பெருமாள்’ என்றும் அழைப்பார்கள். திருப்பதி ஏழுமலையான் கோயிலின் வரவு-செலவுகள் யாவும் இவரின் மேற்பார்வையில் நடப்பதாக ஐதிகம்.

கீழ்த்திருப்பதி கோவிந்தராஜப் பெருமாள் கோவிலில் ‘திருவடிப்புடி உற்ஸவம்’ ஆண்டுதோறும் நடைபெறுகின்றது.

தமிழ்நாட்டின் ஶ்ரீவில்லிப்புத்தூரில் அவதரித்த ஆண்டாள் நாச்சியார், ரங்கநாதப் பெருமாளை இதயபூர்வமாக நேசித்து, ஆண்டவனை அடைந்தவர். கோவிந்தராஜப் பெருமாள் கோவிலில் பல நூற்றாண்டுகளாக  இந்த விழா, நடைபெற்றுவருகிறது. விழா நபிடக்கும்  பத்து நாள்களிலும், தினமும் காலை 6 மணி முதல் 6.30 மணி வரை ‘ஆண்டாள் திருமஞ்சனம் நிகழ்ச்சி’ நடைபெறும். திருவடிப்புடி உற்ஸவம் என்று அழைக்கப்படும், இந்த விழாவையொட்டி மாலை 5.30 மணிக்கு  சுவாமிப் புறப்பாடு அங்குள்ள மாட வீதிகளில் நடைபெறும்.

வைணவர்கள் பெரிதும் வழிபடும் ‘சூடிக்கொடுத்த சுடர்க்கொடி’ ஆண்டாளின் அவதாரத் திருநாளான ஆடிப்பூரம் நட்சத்திர நாளும்  கொண்டாடப்படுகிறது.

பொதுவாக, அந்தக் காலத்தில் திருமலைக்கு வருகிறவர்கள் கீழ்த்திருப்பதியில் தங்கி, அலர்மேலு மங்காபுரம், கோவிந்தராஜ பெருமாள் கோவில், சீனிவாசமங்காபுரம் ஆகிய கோயில்களையெல்லாம் தரிசித்த பிறகே மலைக்குச்செல்வார்கள்.

சிறப்புடன் நடந்து முடிந்தது.

xxxx

Govindaraja Swamy Temple (from temple website)

Address: North Mada Street, Tirumala, Tirupati, Andhra Pradesh 517504, India.

Generally, the temple is opened daily by 5 AM with Suprabhata Seva and closed by 9 PM with Ekantha Seva. The following are the sub-temples situated in the premises of this temple.

01. Sri Partha Sarathi Swamy Temple.

02 Sri Kalyana Venkateswara Swamy Temple.

03 Sri Choodikudutha Nachiyar Ammavari Temple(SriAndal)

04. Sri Salai Nachiyar Ammavari Temple(Sri Pundarikavalli Temple)

05. Sri Bhasyakarla vari Temple

06. Sri Anajaneya swamy Temple near(opposite) Dwajasthambham

07. Sri Thirumangai Alwar Temple

08. Sri Kurath Alwar Temple

09. Sri Madhurakavi and Ananda Alwar Temple

10. Sri Chakrathalwar Temple

11. Sri Mudal Alwar Temple

12. Sri Manavala Mahamuni Temple

13. Sri Vedantha Desikar Temple

14. Sri Anjaneya Swamy Vari Temple

15. Sri Nammalwar Temple

16. Sri Sanjeevaraya swamy Temple( Mattam Anjaneya Swamy Temple)

17. Sri Tirumala Nambi Sannidhi

18. Sri Lakshmi Narayana Swamy Temple, G.S. Mada Street, Tirupati(taken over temple)

–SUBHAM—

TAGS- கீழ்த்திருப்பதி, கோவிந்தராஜப் பெருமாள், கோவில் ஆந்திர மாநில கோவில்கள் -PART 15, Govindaraja Swamy Temple, Tirupati

WRITTEN BY S NAGARAJAN

Post No. 13.494

Date uploaded in London – —31 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

xxxx 

ராமாயணத்தில் சாபங்கள் (58) 

ராமாயணத்தில் சாபங்கள் (58) ஸௌதாஸர் திருப்பி வசிஷ்ட முனிவருக்கு சாபம் கொடுக்க முயன்ற போது மதயந்தி அதைத் தடுத்தது! 

ச. நாகராஜன் 

உத்தர காண்டத்தில் அறுபத்தைந்தாவது ஸர்க்கமான ஸௌதாஸ சரிதம் என்ற ஸர்க்கத்தில் வசிஷ்ட முனிவர் ஸௌதாஸருக்கு சாபம் கொடுத்ததைப் பார்த்தோம்.

ஸௌதாஸர் வசிஷ்ட முனிவரிடம் நரமாமிசம் தரும் படி அவர் தானே கேட்டார் என்று கூற வசிஷ்டர் நடந்ததை அறிந்து கொண்டார். ராக்ஷஸனே தன் போல் வேடம் பூண்டு வந்தான் என்பதை அறிந்து கொண்ட அவர் சாபம் கொடுத்ததைப் பற்றி வருந்தினார்.

உடனே ஸௌதாஸரிடம் அந்த சாபம் தீரும் காலத்தை உடனே கூறி அருளினார் இப்படி:

மயா ரோஷபரிதேன யதிதம் வ்யாஹதம் வச: |

நைதச்சக்யம் வ்ருதா கர்தும் ப்ரதாஸ்யாமி ச தே வரம் |\

ரோஷபரிதேன – கோபாவேசத்திலிருந்த

மயா – என்னால்

இதாம் வச: – இந்த வாக்கானது

வ்யாஹதம் – சொல்லப்பட்டது

யத் – எதுவோ

ஏதத் – இது

வ்ருதா – வீணாக

கர்தும் – செய்ய

ந சக்யம் ச – முடியாமல் இருந்தாலும்

தே – உனக்கு

வரம் – ஒரு வரத்தை

ப்ரதாஸ்யாமி – அளிக்கின்றேன்.

காலோ த்வாதஸ்ச வர்ஷாணி சாபஸ்யாந்தோ பவிஷ்யதி |

மத்ப்ரசாதாஸ்ச ராஜேந்த்ர வ்யதீதம் ந ஸ்மரிஷ்யஸி ||

த்வாதஸ்ச வர்ஷாணி  – பன்னீராண்டு

கால: – காலம் முடியவும்

சாபஸ்ய – சாபத்திற்கு

அந்த: – முடிவு

பவிஷ்யதி  – ஏற்படும்

ச – அன்றியும்

ராஜேந்த்ர – அரசர்க்கரசே

மத்ப்ரசாதாத் – எனது அனுக்ரஹத்தினால்

வ்யதீதம் – நடந்து முடிந்ததை நீ

ந ஸ்மரிஷ்யஸி  – நினைக்க மாட்டாய்.

உத்தரகாண்டம் 65-ம் ஸர்க்கம், ஸ்லோகங்கள் 31 & 32

இவ்வாறு ஸௌதாஸருக்கு வஷிஷ்ட முனிவர் அருளி ஆசி

கூறினார்.

சில பிரதிகளில் இந்த இடத்தில் கூடவே சில ஸ்லோகங்கள் உள்ளன.

வசிஷ்ட மஹரிஷி தகுந்த காரணமின்றி தன்னை சபித்து விட்டதாகக் கருதி கோபம் கொண்ட ஸௌதாஸர் கையில் ஜலத்தை எடுத்து வசிஷ்ட முனிவருக்குச் பிரதி சாபம் கொடுக்க எண்ணிய போது அவரது மனைவியான மதயந்தி அவரைத் தடுத்தாள்.

ராஜன் ப்ரபுர்யதோஸ்மாகம் வசிஷ்டோ பகவான்ருஷி: |

ப்ரதிசபதும் ந ஷக்தஸ்த்வம் தேவதுல்யம் புரோதத்பம் ||

மதயந்தி தன் கணவனைப் பார்த்துக் கூறினாள்;

“ஹே ராஜன்! பகவான் வசிஷ்டமுனிவர் நம் அனைவருக்கும் ஸ்வாமி ஆவார். தேவர்களுக்குச் சமமான புரோகிதரான அவருக்கு பிரதி சாபம் கொடுக்கக் கூடாது.”

“

இதைக் கேட்ட ஸௌதாஸர் கோபத்துடன் கையில் எடுத்த ஜலத்தை என்ன செய்வது என்று நினைத்த போது ராணி மதயந்தி அதை அவரது காலிலேயே விடுமாறு கூற அவரும் ஜலத்தைத் தன் கால்களிலேயே விட்டார். அந்த ஜலம் பட்டவுடன் அவரது பாதங்களில் புள்ளிகள் ஏற்பட்டன. அன்று முதல் அவர் கல்மாஷபாதர் என்ற பெயரால் புகழ் அடைந்தார்.

இந்த வரலாறு சில பிரதிகளில் இல்லை. என்றாலும் கூட இது கல்மாஷபாதரின் பெயருக்கான காரணத்தைக் கூறுவதால் முக்கியமானதாக ஆகி விட்டது.

**

WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN

Post No. 13,493

Date uploaded in London – 30 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

https://www.pustaka.co.in/home/author/london-swaminathan

xxxx

Using the pot and clay simile, Adi Sankara, Tamil Saint Tirumular and Sri Ramakrishna Paramahamsa teaches us about Atma.

Pot is our body; when the pot breaks into pieces, the sky or vacuum or air inside it mixes with the sky or air outside. Atma is not affected by the body. One mixes with the universal Brahman. Later Tamil Siddhas described the body as a leather bag.

The second simile is a potter use the same clay to make different types of vessels. This is used for one and the same thing appears differently.

The third images is , sun is reflected in several pots filled with water. It is not the real sun; but only reflection.

This pot and clay imagery is used by Sankara in many places and that comes next to his cliché Rope and Snake.

First let us look at sayings of Sri Ramakrishna Paramahamsa:

“In potter’s shop there are vessels of different shapes and forms- pots, jars, dishes, plates etc.—but all are made of the same clay. So God is one but He is worshiped ages and climes under different names and aspects.

The stone may remain in water for numberless years; yet the water will never penetrate it. But clay is soon soaked into mud by the contact of water. So the strong heart of the faithful does not despair in the midst of  trials and persecutions, but the man of  weak faith is shaken even by the most trifling cause.”

xxxx

why do Hindus break a clay pot in the Funeral procession?

Breaking the pot symbolizes the release of the soul from the physical and material bonds of the world. It signifies the dissolution of the body back into the elemental cosmos, highlighting the ephemeral nature of physical existence and the beginning of the soul’s spiritual journey.

xxxx

Jar and Air

अहङ्कारादिदेहान्ता विषयाश्च सुखादयः ।
वेद्यन्ते घटवद्येन नित्यबोधस्वरूपिणा ॥ १३0 ॥

ahaṅkārādidehāntā viṣayāśca sukhādayaḥ |
vedyante ghaṭavadyena nityabodhasvarūpiṇā || 130 ||

130. By which everything from egoism down to the body, the sense-objects and pleasure etc., is known as palpably as a jar – for It is the essence of Eternal Knowledge!

Notes:

[Compare Brihadaranyaka IV. iii. 23.]

मृत्कार्यं सकलं घटादि सततं मृन्मात्रमेवाहितं
तद्वत्सज्जनितं सदात्मकमिदं सन्मात्रमेवाखिलम् ।
यस्मान्नास्ति सतः परं किमपि तत्सत्यं स आत्मा स्वयं
तस्मात्तत्त्वमसि प्रशान्तममलं ब्रह्माद्वयं यत्परम् ॥ २५१ ॥

mṛtkāryaṃ sakalaṃ ghaṭādi satataṃ mṛnmātramevāhitaṃ
tadvatsajjanitaṃ sadātmakamidaṃ sanmātramevākhilam |
yasmānnāsti sataḥ paraṃ kimapi tatsatyaṃ sa ātmā svayaṃ
tasmāttattvamasi praśāntamamalaṃ brahmādvayaṃ yatparam || 251 ||

251. All modifications of clay, such as the jar, which are always accepted by the mind as real, are (in reality) nothing but clay. Similarly, this entire universe which is produced from the real Brahman, is Brahman Itself and nothing but That. Because there is nothing else whatever but Brahman, and That is the only self-existent Reality, our very Self, therefore art thou that serene, pure, Supreme Brahman, the One without a second.

स्वयं परिच्छेदमुपेत्य बुद्धेः
तादात्म्यदोषेण परं मृषात्मनः ।
सर्वात्मकः सन्नपि वीक्षते स्वयं
स्वतः पृथक्त्वेन मृदो घटानिव ॥ १९0 ॥

svayaṃ paricchedamupetya buddheḥ
tādātmyadoṣeṇa paraṃ mṛṣātmanaḥ |
sarvātmakaḥ sannapi vīkṣate svayaṃ
svataḥ pṛthaktvena mṛdo ghaṭāniva || 190 ||

190. Though the Self of everything that exists, this Ātman, Itself assuming the limitations of the Buddhi and wrongly identifying Itself with this totally unreal entity, looks upon Itself as something different – like earthen jars from the clay of which they are made.

Notes:

[Buddhi—here stands for the Knowledge -Sheath.

As something different—as conditioned and bound, just an ignorant man may consider earthen pots as something distinct from the earth of which they are made. The wise man knows that the difference is simply due to name and form, which are creations of the mind.]

xxxx

Tirumulaar says,

மண்ணொன்று கண்டீர் இருவகைப் பாத்திரம்

திண்ணென்று இருந்தது தீவினைச் சேர்ந்தது

விண்ணின்று நீர்விழின் மீண்டுமண் ணானாற்போல்

எண்ணின்றி மாந்தர் இறக்கின்ற வாறே.-425

440: The Eye Sees Not Itself

One clay, many the receptacles

One God, pervades species all;

The eye sees things several

Yet itself it sees not;

Thus it is, we see not the God in us.

28. குசவன் திரிகையில் ஏற்றிய மண்ணைக்

குசவன் மனத்துற்ற தெல்லாம் வனைவன்

குசவனைப் போல்எங்கள் கோல்நந்தி வேண்டில்

அசைவில் உலகம் அதுஇது வாமே.1

443: Potter Fashions as His Fancy Takes

The potter mounts the clay on the wheel

The potter fashions as he conceives

Even as the Potter our Lord Nandi is;

He sways the world, this way and that

The way His Fancy takes.

xxxx

Bhagavad Gita- Sankara’s commentary:

The verse references are to the commentary on chapter XIII of the Bhagavad  Gita unless otherwise stated.

Sankara several times compares the Jiva or individual life to the reflection of the sun in water. He gives the example of water pots where there seem to be many suns. The individual soul is given life by the reflection, so to say, of the sun of Brahman in the Buddhi. In verse 1 he calls this reflection the Knower of the Field and also the inmost self, pratyag-atman. It is clear that this pratyag-atman inmost self is to be regarded as in the body-mind complex, as is specifically stated by him (15), “within the envelope of the skin”. The Field-Knower lightens up (30) everything in the field (5,6) which includes love and hate and all the other mental and physical dispositions.
Sankara states clearly (VIII.3) that the supreme Self, Brahman, is first realised as in the individual body but in its fulfilment it is the universal Self.

xxxx

And Tirumular says ,

கடம் கடம் தோறும் கதிரவன் தோன்றில்

அடங்கிட மூடில் அவற்றில் அடங்கான்

விடம் கொண்ட கண்டனும் மேவிய காயத்து

அடங்கிட நின்றதும் அப் பரிசு ஆமே.1965

2002 Sivaditya is Immanent and Transcendent

In pot to pot the sun appears,

Well may you the pots close,

Yet in them you contain him not;

So, too, when Lord that poison swallowed

This body enters,

There can you contain Him not

He pervades all.

“நீர்போலாம் ஆருயிர்கள் நீர்நிரப்பு சால்உடல்கள்
ஆர்கதிர்போன் றாண்டவனு மாம்.”

என்பதனை நினைவுகூர்க. சால் – நீர்க்குடம்.

Sky in Jar

 जायते नो म्रियते न वर्धते
न क्षीयते नो विकरोति नित्यः ।
विलीयमानेऽपि वपुष्यमुष्मिन्
न लीयते कुम्भ इवाम्बरं स्वयम् ॥ १३४ ॥

na jāyate no mriyate na vardhate
na kṣīyate no vikaroti nityaḥ |
vilīyamāne’pi vapuṣyamuṣmin
na līyate kumbha ivāmbaraṃ svayam || 134 ||

134. It is neither born nor dies, It neither grows nor decays, nor does It undergo any change, being eternal. It does not cease to exist even when this body is destroyed, like the sky in a jar (after it is broken), for It is independent.

Notes:

[This Sloka refers to the six states enumerated by Yaska, which overtake every being, such as birth, existence etc. The Atman is above all change.]

पूर्वं जनेरधिमृतेरपि नायमस्ति
जातक्षणः क्षणगुणोऽनियतस्वभावः ।
नैको जडश्च घटवत्परिदृश्यमानः
स्वात्मा कथं भवति भावविकारवेत्ता ॥ १५५ ॥

pūrvaṃ janeradhimṛterapi nāyamasti
jātakṣaṇaḥ kṣaṇaguṇo’niyatasvabhāvaḥ |
naiko jaḍaśca ghaṭavatparidṛśyamānaḥ
svātmā kathaṃ bhavati bhāvavikāravettā || 155 ||

155. It does not exist prior to inception or posterior to dissolution, but lasts only for a short (intervening) period; its virtues are transient, and it is changeful by nature; it is manifold, inert, and is a sense-object, like a jar; how can it be one’s own Self, the Witness of changes in all things?

Notes:

[Manifold—not a simple, and subject to constant transformations.]

Tirumular’s wooden elephant

மரத்தை மறைத்தது மாமத யானை

மரத்தில் மறைந்தது மாமத யானை

பரத்தை மறைத்தது பார்முதல் பூதம்

பரத்தில் மறைந்தது பார்முதல் பூதம்.-2251

 Sublimation of Thought

Think of wood

Image of toy-elephant recedes;

Think of toy-elephant

Image of wood recedes;

Think of elements five

Thought of Param recedes

Think of Param,

Thought of elements recedes.

xxxx

यद्विभाति सदनेकधा भ्रमान्
नामरूपगुणविक्रियात्मना ।
हेमवत्स्वयमविक्रियं सदा
ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ २६२ ॥

yadvibhāti sadanekadhā bhramān
nāmarūpaguṇavikriyātmanā |
hemavatsvayamavikriyaṃ sadā
brahma tattvamasi bhāvayātmani || 262 ||

262. That Reality which (though One) appears variously owing to delusion, taking on names and forms, attributes and changes, Itself always unchanged, like gold in its modifications – that Brahman art thou, meditate on this in thy mind.

Again Tirumular says,

பொன்னை மறைத்தது பொன்னணி பூடணம்
பொன்னில் மறைந்தது பொன்னணி பூடணம்
தன்னை மறைத்தது தன்கரணங் களாம்
தன்னில் மறைந்தது தன்கரணங் களே–2250

2289 Way of Self-Realization Through Thought Process

Think of gold jewellery,

Thought of gold metal is not;

Think of gold metal

Thought of jewellery is not;

Think of sense organs, Self is not;

Think of Self, sense organs are not.

—subham—

Tags- Pot, Potter, Clay, Gold, jewels, Wooden elephant, Jar and Air; Clay and Pot; My Research Notes, VC- 26, Tirumular, Sankara, Paramahamsa, Breaking pot.

Harappan Pasupati Seal

WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN

Post No. 13,492

Date uploaded in London – 30 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

https://www.pustaka.co.in/home/author/london-swaminathan

xxxx

 வி.ச.வில் விலங்குகள் பறவைகள் பெயர்கள் !

விஷ்ணு சஹஸ்ரநாமத்தில் (வி.ச.) விலங்குகள், பறவைகள், மரங்கள் பெயர்களை யாரும் எதிர்பாத்திருக்க மாட்டார்கள். ஆயினும் ஆல மரம், அரச மரம் , அத்திமரம் ஆகியன இருப்பதைக் கண்டோம் . இனி கருடன், அன்னம், பருந்து, சிங்கம், பசு, கொம்புள்ள மீன் மான், மயில், , சிங்கம், காட்டுப்பன்றி, நிலவி லுள்ள முயல் ஆகியன பற்றிக் காண்போம் .தசாவதாரத்தின்  பெயர்கள் வி.ச.வில் உள்ளன.

xxxx

வ்ருஷாகபி – நாம எண் 101-

சங்கரர் மூன்று பொருள்களைத் தருகிறார்.அதில் ஒன்று கபி = வராஹம்/பன்றி என்பதாகும் இதை வராஹ அவதாரத்துடன் தொடர்புபடுத்தலாம்

xxxx

ஹம்ஸஹ – நாம எண்  191-

அன்னம் என்பது பொருள்; விஷ்ணுவின் 24 அவதாரங்களில் ஹம்ஸாவதாரமும்   ஒன்று.

***

சுபர்ண-  நாம எண்  192–

இரண்டு இறக்கைகள் உடையவை  என்று பொருள் கூறுவர்

என் கருத்து

ரிக் வேதத்தில் இதை கருடன், கழுகு , பருந்து ஆகிய பறவைகளைக் குறிக்கும் சொல்லாகப் பயன்படுத்துகிறார்கள்

***

சிம்ஹ – நாம எண்  200 மற்றும் 488-

சிங்கம் என்பது பொருள் ; பாவிகளை அழிப்பவர்

xxxx

ஸஹஸ்ரபாத் — நாம எண் 227-

ஆயிரம் அல்லது கணக்கற்ற கால்களை உடையோன் (புருஷசூக்த மந்திரம், ரிக்வேதம்).

என் கருத்து

ரயில் வண்டிப் பூச்சி ஆழ்ந்து பெரிய பூரான் வகைகளையும் ஆங்கிலத்தில் , சம்ஸ்க்ருத்தில் ஆயிரம்காலன்  (It also means MILLEPEDE in Sanskrit) என்பார்கள்.

***

 சிபிவிஷ்டக –நாம எண் 273-

சிபி என்றால் பசு ; ஆகையால் யக்ஞத்தில் பசுவில் உறைவோன் என்பார் சங்கரர்

xxxx

சசபிந்து ஹு –நாம எண் 285–

சந்திரனில் முயலாக தோன்றுபவர்

இயற்கையில் காணும் எல்லா வற்றையும் இறைவனாகப் பார்க்கும் இந்த ஒரு குணத்தை உலகில் எந்த மதத்திலும் காணமுடியாது;  

ஒருவேளை அவர்கள் எங்காவது ஒரே ஒரு விலங்கை அல்லது பறவையைச் சொல்லியிருக்கலாம். ஆனால் குமரி முதல் இமயம் வரை மரம் செடி பூக்களையும், விலங்குகள் பறவைகளையும் இறைவனின் நாமா க்களில் பயன்படுத்துவோர் இந்துக்களே; அதாவது அவைகளை இறைவனின் பெயர் களாக தினமும் பூஜிக்கிறார்கள்.

யானை முதல் எறும்பு வரை என்பது இந்து சமய துதிகளில் வரும் மரபுச் சொல்லாகும்.

தமிழ் நாட்டிலேயே நாம் திரு எறும்பூரையும், கரி (யானை) வலம் வந்த நல்லூ ரையும் கண்டுவிடலாம்.

xxx

சிகண்டி- நாம எண் 311-

மயில் தோகைக்கு இப்படி ஒரு பெயர் உண்டு.

கிருஷ்ணர் இப்படி மயில் தோகையை அணிந்தார் என்று  வியாக்கியானத்தில் கூறுகின்றனர்.

முருகன், கிருஷ்ணர், சரஸ்வதி முதலிய கடவுளருடன் மயில் தொடர்புடையது. இதனால் இதை இந்தியாவின் தேசீயப் பறவையாக அறிவித்துள்ளார்கள். பாபிலோனிய மன்னர்களை அசத்த இந்திய வியாபாரிகள் மயில்களைக் கொண்டு சென்றனர். அவர்கள் இடி உறுமும் ஒலியை டமாரத்தில் எழுப்ப அவைகள் ஆடின. பாபிலோனிய மன்னர்கள் அதிசயித்துப் போயினர்.

***

கருடத்வஜஹ –நாம எண் 354-

விஷ்ணுவின் வாஹனம் கருடன்; அமெரிக்கா  முதலிய நாடுகளின் சின்னம் கருடன்; பல நாட்டுக் கொடிகளில்,  இப்போது பறக்கிறது; கிரேக்க தூதன் தன்னைப் பரம பாகவதன் என்று கல்வெட்டில் பொறித்து கருட ஸ்தம்பத்தையும் கட்டிவைத்தது இப்போது மத்திய பிரதேசத்தல் விதிஷா நகர் அருகில் உள்ளது. இன்றும் கருடனைப் பார்த்தால் மந்திரம் சொல்லி வணங்குகின்றனர் இந்துக்கள். கரிகால் சோழன் கருட வடிவில் யாக குண்டம் வைத்து யாகம் செய்ததும் சங்க இலக்கியத்தில் உள்ளது

XXXX

ரோஹிதஹ- நாம எண் 364-

கொம்புள்ள சிவப்பு மீனாக அவதரித்தவர் . மச்சாவதாரக் கதை – பிரளயம் கதை — எல்லா சமய நூல்களிலும் உளது.

XXX

அஜஹ — நாம எண் 521-

அகார பொருளாகிய, தம்மிடத்தில் பிறந்த, மன்மத வடிவில் இருப்பவர் (அகாரத்தின் பொருளாகிய ஸ்ரீமன் நாராயண ரூபியாயிருப்பவர் ).

என் கருத்து

அஜஹ சென்ற ஸம்ஸ்க்ருதச் சொல்லுக்கு ஆடு என்ற பொருளும் உண்டு .எழுத்துக்களில் தான்  அ -காரம் என்று பகவத் கீதையில் கண்ணன் சொல்லுவதும் நினைவுகூறத்தக்கது )

XXXX

மஹா ச்ருங்கஹ – நாம எண் 536–

(பிரளய சமுத்திரத்தில் ஓடம் போல பூமியைத் தன் கொம்பில் கட்டி விளையாடிய) சிறந்த  கொம்புள்ளவர் .

கொம்புள்ள சிந்து-ஸரஸ்வதி நதி தீர நாகரிக பசுபதி முத்திரை பற்றி எழுதியதையும் நினைவிற்கொள்க)

XXXX

நந்திஹி -நாம எண் 618–

பரமானந்த வடிவாயிருப்பவர்

என் கருத்து

நந்தி என்பது சிவன் முன்னிலையில் இருக்கும் ரிஷபத்தை — காளை மாட்டினைக் — குறிக்கும்.

திருமூலர் திருமந்திரத்தில்  சிவ பெருமானைக் குறிக்கவும் நந்தி என்ற சொல்லைப் பயன் படுத்துகிறார்.

XXXX

வ்யக்ரஹ — நாம எண் 762-

முடிவில்லாதவர் ; அக்ரம் முடிவு அல்லது அழிவு இல்லாதவர் அல்லது பக்தர்களுக்கு அபீஷ்டங்களைக் கொடுப்பதில் முனைத்திருப்பவர் .

இதை வ்யாக்ர என்று கொண்டால் புலி என்று பொருள்படும் என்பது என் கருத்து.

XXXX

நைக ச்ருங்கஹ  — நாம எண் 763-

அநேகம் கொம்புகளை உடையவர்.தர்மம் அர்த்தம் காமம் மோக்ஷம் என்பவை  கொம்புகள்; அல்லது நான்கு வேதங்களைக் கொம்பாக உடையவர். சிந்து- சரஸ்வதி நதி தீர  நாகரீகத்தின் பசுபதி முத்திரையின் கொம்புகள் என்பது என் கருத்து . சத்வாரி ச்ருங்காஹா  என்ற மந்திரம் தைத்ரீய ஆரண்யகத்திலும் (1-10-17) ரிக் வேதத்திலும்  வருகிறது ; ஹரப்பா நாகரீகம் வேத கால நாகரீகம் என்பதற்கு இது முக்கியச் சான்று; வேறு எங்கும் கொம்பு பற்றி மந்திரமோ துதியோ கிடையாது; தமிழில் மட்டும் நீ என்ன பெரிய கொம்பனோ என்ற மரபுச் சொற்றொடர் உளது

XXXX

 ச்ருங்கி — நாம எண் 797–

கொம்புள்ள மீனாக அவதரித்தவர்

(நான் மேலே சொன்ன ஹரப்பன் நாகரீக கொம்பன் விஷயம் இதற்கும் பொருந்தும் )

xxxx

கபிஹி- நாம எண் 899–

சூரியனாயிருப்பவர் ..

சங்கரர் சொல்கிறார் –  கம் ஜலம் ரஸ்மிபிஹி பிபன் ஸூர்யோ கபீர் வராஹா வா.

மஹாபாரதம் சாந்தி பர்வம் சொல்கிறது 352-24,

கபிர் வராஹக  ஸ்ரேஷ்டஸ்ச.

பொருள்

க- என்றால் தண்ணீர்; தன்னுடைய கிரணங்களால் நீரைக்குடிக்கும் சூரியன் கபி ;  மஹாபாரதம் இதை வராஹம் – காட்டுப் பன்றி — வராஹ அவதாரம் — என்கிறது

(தற்காலத்தில் கபி என்ற ஸம்ஸ்க்ருத்ச் சொல்லுக்கு குரங்கு என்ற பொருளும் உள்ளது.)

என் கருத்து

சங்கத் தமிழ் இலக்கியத்துக்கு நல்ல உரை எழுதியவர் மதுரை நகர பாரத்வாஜ  கோத்ர பார்ப்பான் நச்சினார்க்கினியன் ஆவார். அவரைப் அறிஞர்கள் உச்சிமேற் புலவர் கொள் நச்சினார்க்கினியர் என்று பாராட்டுவார்கள் ; அவர் ‘கொண்டு பொருள் கூட்டி’ உரை எழுதுவதில் வல்லவர். ஒரு செய்யுளில் உள்ள ஒரு சொல்லை ஏதாவது வரியிலிருந்து எடுத்து இன்னுமொரு வரையிலுள்ள சொல்லுடன் இணைத்துப் பொருள் சொல்லுவார். அது மறுக்க முடியாத உரையாக இருக்கும். சங்கரரும் அப்படிப் பொருள் சொல்லுவதை ‘முதல் ஸ்லோகம் முதல் இறுதி ஸ்லோகம் வரை’ காணமுடிகிறது. நச்சி ஒரு பிராமணர் என்பதால் அவர், சங்கரரின் உரையைப் படித்து இந்த உத்தியைக் கையாண்டார் போலும்!

பீஷ்மர் சொன்ன சஹஸ்ரநாமத்தில் இருபதுக்கும் மேலான விலங்கியல் பெயர்கள் இருக்கின்றன இன்றும் அவைகளை தென் இந்தியக் கோவில் திருவிழாக்களில் வாஹனங்களாக காண்கிறோம். இன்னும் சிலவற்றைக் கொடிகளில் காண்கிறோம். இந்து கலாசாரம் காலத்தால் அழிக்கமுடியாதது ; அவர்கள் இயற்கை அன்பர்கள், புறச் சூழல் ஆர்வலர்கள்  என்பதற்கு இதுவும் ஒரு சான்று .

—சுபம்—

Tags- விஷ்ணு சஹஸ்ர நாமம் (வி.ச.), விலங்குகள், பறவைகள், அதிசயங்கள், ரகசியங்கள், மேற்கோள்கள் –25 

WRITTEN BY S NAGARAJAN

Post No. 13.491

Date uploaded in London – —30 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

xxxx 

ராமாயணத்தில் சாபங்கள் (57) 

ராமாயணத்தில் சாபங்கள் (57) வசிஷ்ட முனிவர் ஸௌதாஸருக்கு சாபம் கொடுத்தது! 

ச. நாகராஜன்

உத்தர காண்டத்தில் அறுபத்தைந்தாவது ஸர்க்கம் ‘ஸௌதாஸ சரிதம்’ என்ற ஸர்க்கம்.

ராமர் சத்ருக்னனிடம் லவணனை வதம் செய்து வருமாறு ஆணையிட சத்ருக்னன் அதன் பொருட்டு பிரயாணத்தை மேற்கொண்டார். வழியில் இரவில் வால்மீகி ஆஸ்ரமத்தில் தங்கினார். அப்போது அங்குள்ள யாகசாலை ஒன்றைப் பார்த்து இது யாருடையது என்று கேட்டார்.

உடனே மஹரிஷி வால்மீகி சௌதாஸ சரிதத்தைச் சொல்லத் தொடங்கினார்.

இக்ஷ்வாகு வமிசத்தில் தோன்றிய முன்னோர்களில் ஒருவர் சுதாஸர் என்ற சக்ரவர்த்தி. அவரது மகன் பெயர் வீரஸஹர். அவரை ஸௌதாஸர் என்று அழைப்பர். ஒரு நாள் அவர் வேட்டையாடச் செல்லும் சமயத்தில் இரு பேய்களைக் கண்டு அதில் ஒன்றை பாணத்தால் கொன்றார்.

அது அரக்கனது உருவமாக இருந்தது. இன்னொரு அரக்கன் ஸௌதாஸரைப் பார்த்து, “ஒரு அபராதமும் செய்யாத எனது துணைவனை நீ கொன்றாய். ஆகவே இதற்குப் பழி வாங்குவேன்” என்று சொல்லி விட்டு மறைந்து விட்டான்.

பின்னர் காலகிரமத்தில் ஸௌதாஸர் மன்னரானார். அப்போது அஸ்வமேத யாகம் ஒன்றைச் செய்ய ஆரம்பித்தார். அதை வசிஷ்டர் நடத்தி வைத்தார். அது வெகு காலம் நீண்டது.

பழி வாங்க எண்ணிய அரக்கன் வசிஷ்ட முனிவராக வேடம் பூண்டு ஸௌதாஸரிம் வந்து, “ யாகம் முடிந்து விட்டது. இப்போது நர மாமிசத்துடன் உணவு படைப்பாயாக” என்றான்.

ஸௌதாஸனும் வந்திருப்பது மாறுவேடத்தில் வந்த அரக்கன் என்பதை அறியாது மாமிசத்தை (நிஜமான) வசிஷ்டருக்குப் படைத்தான்.

இதைக் கண்ணுற்ற வசிஷ்டர் மிக்க கோபத்தை அடைந்தார்.

உடனே இப்படி ஒரு சாபத்தை ஸௌதாஸ மன்னனுக்கு அளித்தார்:

யஸ்மாத்த்வம் போஜனம் ராஜன்மமைத்தாதுமிச்சஸி |

தஸ்மாத்போஜனமேததே பவிஷ்யதி ந சம்சய: ||

ராஜன் – ஹே, மன்னா!

த்வம் – நீ

மம – எனக்கு

ஏதத் போஜனம் – இந்த போஜனத்தை

தாதும் – அளிக்க

இச்சஸி – எண்ணினாய்

யஸ்மாத் தஸ்மாத்  – ஆகவே

ஏதத் – இது ஒன்றே

தே – உனக்கு

போஜனம் – உணவாய்

பவிஷ்யதி – ஆகக் கடவது

ந சம்சய:  – இதற்கு ஐயமில்லை.

இப்படி ஒரு சாபத்தை வசிஷ்டர் தந்தார்.

உடனே ஸௌதாஸர் தனது மனைவி மதயந்தியுடன் வசிஷ்டரை வணங்கி முன்பு வசிஷ்ட முனிவர் போல் வேஷத்தில் வந்தவன் சொன்னதைக் கூறினார்.

விஷயத்தை அறிந்து கொண்ட வசிஷ்டர் தவறு ஏற்பட்டதை அறிந்து

மீண்டும் அந்த சாபம் எப்போது  முடிவடையும் என்று கூறினார்.

அதை அடுத்துப் பார்ப்போம்

**

WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN

Post No. 13,490

Date uploaded in London – 29 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

https://www.pustaka.co.in/home/author/london-swaminathan

xxxx

Here are some important slokas that can be compared with Tamil Hymns

Five Layers

अस्ति कश्चित्स्वयं नित्यमहंप्रत्ययलम्बनः ।
अवस्थात्रयसाक्षी संपञ्चकोशविलक्षणः ॥ १२५ ॥

asti kaścitsvayaṃ nityamahaṃpratyayalambanaḥ |
avasthātrayasākṣī saṃpañcakośavilakṣaṇaḥ || 125 ||

125. There is some Absolute Entity, the eternal substratum of the consciousness of egoism, the witness of the three states, and distinct from the five sheaths or coverings:

 See 149

Notes:

[Five sheaths &c.—Consisting respectively of Anna (matter), Prána (force), Mana (mind),

Vijnana (knowledge) and Ananda (Bliss). The first two comprise this body of ours, the third and fourth make up the subtle body (Sukshma Sarira) and the last the causal body (Karana Sarira). The Atman referred to in this Sloka is beyond them all. These Kosas will be dealt with later on in the book. ]

xxxx

Tamil Saint Tirumular says,

2664. தானான வண்ணமும் கோசமும் சார்தரும்

தானாம் பறவை வனமெனத் தக்கன

தானான சோடச மார்க்கந்தான் நின்றிடில்

தாமாம் தசாங்கமும் வேறுள்ள தானே. 9

2664: Way of Seeking Within Leads to Supreme Attainment

Of five sheaths is the Jiva’s body;

Unto a forest is that body

Where the Jiva-bird its abode has;

If the Jiva seeks the Way of Sixteen worships

Then is Jiva’s Ten attainments are.

Swami Krishnananda of the Divine Life Society explains Five Sheaths or Kosha:

The layers, or degrees of reality, that constitute the universe are also to be found in the human individual in the form of the koshas, or the sheaths, as they are called: the physical, vital, mental, intellectual and the causal. These are known in the Sanskrit language as annamaya kosha, pranamaya kosha, manomaya kosha, vijnanamaya kosha and anandamaya kosha. These are the five layers of objectivity which, in a gradational form, externalise consciousness. The grosser the sheath, the greater is the force of externality, so that when consciousness enters the physical body, we are totally material in our outlook, physical in our understanding and assessment of values, intensely body-conscious, and know nothing of ourselves except this body. It is only when we go inward that we have access to the subtler layers of our personality, not otherwise.

The Taittiriya Upanishad deals with this subject of the five layers, known as the koshas; and the Mandukya Upanishad, which is another important Upanishad, sometimes considered as the most important, deals with the very same koshas in a different way—namely, by way of the elucidation of the involvement of consciousness in these koshas. The five koshas have been classified into three groups: the physical, the subtle and the causal.

कोशैरन्नमयाद्यैः पञ्चभिरात्मा न संवृतो भाति ।
निजशक्तिसमुत्पन्नैः शैवालपटलैरिवाम्बु वापीस्थम् ॥ १४९ ॥

kośairannamayādyaiḥ pañcabhirātmā na saṃvṛto bhāti |
nijaśaktisamutpannaiḥ śaivālapaṭalairivāmbu vāpīstham || 149 ||

149. Covered by the five sheaths – the material one and the rest – which are the products of Its own power, the Self ceases to appear, like the water of a tank by its accumulation of sedge.

xxxx

Red hot iron

ज्ञाता मनोऽहंकृतिविक्रियाणां
देहेन्द्रियप्राणकृतक्रियाणाम् ।
अयोऽग्निवत्ताननुवर्तमानो
न चेष्टते नो विकरोति किंचन ॥ १३३ ॥

jñātā mano’haṃkṛtivikriyāṇāṃ
dehendriyaprāṇakṛtakriyāṇām |
ayo’gnivattānanuvartamāno
na ceṣṭate no vikaroti kiṃcana || 133 ||

133. The Knower of the modifications of mind and egoism, and of the activities of the body, the organs and Prāṇas, apparently taking their forms, like the fire in a ball of iron; It neither acts nor is subject to change in the least.

ज्ञाता मनोऽहंकृतिविक्रियाणां
देहेन्द्रियप्राणकृतक्रियाणाम् ।
अयोऽग्निवत्ताननुवर्तमानो
न चेष्टते नो विकरोति किंचन ॥ १३३ ॥

jñātā mano’haṃkṛtivikriyāṇāṃ
dehendriyaprāṇakṛtakriyāṇām |
ayo’gnivattānanuvartamāno
na ceṣṭate no vikaroti kiṃcana || 133 ||

133. The Knower of the modifications of mind and egoism, and of the activities of the body, the organs and Prāṇas, apparently taking their forms, like the fire in a ball of iron; It neither acts nor is subject to change in the least.

Notes:

[Like the fire……iron—Just as fire has no form of its own, but seems to take on the form of the iron ball which it turns red-hot, so the Atman though without form seems to appear as Buddhi and so forth.

Compare Katha II. ii. 9. ]

xxxx

उपाधिसंबन्धवशात्परात्मा
ह्युपाधिधर्माननुभाति तद्गुणः ।
अयोविकारानविकारिवन्हिवत्
सदैकरूपोऽपि परः स्वभावात् ॥ १९१ ॥

upādhisaṃbandhavaśātparātmā
hyupādhidharmānanubhāti tadguṇaḥ |
ayovikārānavikārivanhivat
sadaikarūpo’pi paraḥ svabhāvāt || 191 ||

191. Owing to Its connection with the super-impositions, the Supreme Self, even thou naturally perfect (transcending Nature) and eternally unchanging, assumes the qualities of the superimpositions and appears to act just as they do – like the changeless fire assuming the modifications of the iron which it turns red-hot.

Notes:

[Naturally perfect—Or the phrase “paraḥ svabhāvāt” may mean “transcending Nature”

Modifications—such as size, shape etc. ]

Tamil Saint Tirumular says

 2270. காய்ந்த இரும்பு கனலை யகன்றாலும்
வாய்ந்த கனலென வாதனை நின்றாற்போல்
ஏய்ந்த கரணம் இறந்த துரியத்துத்
தோய்ந்த கருமத் துரிசக ²லாதன்றே.

2309 Yet in Turiya, Karmic Effects Are

Well may you iron

From fire remove;

The iron still retains

The effect of fire (experience);

So too,

Even if sense organs

Are in Turiya State extinguished

The impure effect of Karmic acts

Will still there be.

Notes:

[Like the fire……iron—Just as fire has no form of its own, but seems to take on the form of the iron ball which it turns red-hot, so the Atman though without form seems to appear as Buddhi and so forth.

Compare Katha II. ii. 9. ]

இரும்பிடை நீரென என்னையுள் வாங்கிப்

பரம்பர மான பரமது விட்டே

உரம்பெற முப்பாழ் ஒளியை விழுங்கி

இருந்தஎன் நந்தி இதயத்து ளானே.      6.

• காய்ந்த இரும்பு நீரை உள்வாங்கிக் கொள்வது போல அவன் என்னை வாங்கிக்கொண்டான். 

2592: Three Voids

He absorbed me in totality

As hot iron absorbs water;

Transcending Param-Para State;

He stands engulfing the Three Voids Luminous

There He is, Nandi

That in my heart resides.

xxxx

In Purananuru of 2000 year old Sangam literature , we find the same simile

Puranānūru 21, Poet: Aiyur Moolankizhār to King Kānapēreyil Kadantha

Ukkira Peruvazhuthi,

(translated by Vaidehi)

O Lord whose renown extends beyond the ability of poets!
Vēnkaimārpan is grieving and thinking, “With deep moats
deeper than the limits of the earth, walls that seem to
touch the sky, well-guarded protective forests dense with
trees where even a ray of sun cannot enter, battlements
with arrow holes that appear like stars in the sky, the
fort at Kānapēr is protected, and to take it back from
him is impossible, like trying to recapture water in
liquid iron melted by red flame lit by a metalsmith with
strong hands.”

O Victorious king who wears a thumpai blossom garland each
day, as you triumph in battles!  Poets have exhausted themes
to sing about you.  May your spear flourish, gleaming with
glory, and may those who scorn you perish with their fame!

புலவரை யிறந்த புகழ்சா றோன்றல்

நிலவரை யிறந்த குண்டுகண் ணகழி

வான்றோய் வன்ன புரிசை விசும்பின்

மீன்பூத் தன்ன வுருவ ஞாயிற்

5.            கதிர் நுழை கல்லா மரம்பயில் கடிமிளை

                அருங்குறும் புடுத்த கானப் பேரெயில்

கருங்கைக் கொல்லன் செந்தீ மாட்டி

இரும்பு ணீரினு மீட்டற் கரிதென

வேங்கை மார்ப னிரங்க வைகலும்

10.          ஆடுகொளக் குழைந்த தும்பைப் புலவர்

                பாடுதுறை முற்றிய கொற்ற வேந்தே

இகழுந ரிசையொடு மாயப்

புகழொடு விளங்கிப் பூக்கநின் வேலே. (21 புறநானூறு  purananuru)

–subham—

Tags- Five sheaths, pancha koshas, VC, Tirumanthiram, red hot iron.

WRITTEN BY LONDON SWAMINATHAN

Post No. 13,489

Date uploaded in London – 29 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

https://www.pustaka.co.in/home/author/london-swaminathan

xxxx

பண்டிகை நாட்கள் – ஆகஸ்ட் 3- ஆடிப் பெருக்கு ; 4- ஆடி அமாவாசை ; 7- ஆடிப்பூரம் ; 9- கருட பஞ்சமி; ; 15- சுதந்திர தினம், அரவிந்தர் பிறந்த தினம்; 16- வரலெட்சுமி விரதம்; 19- ரிக், யஜுர்  உபாகர்மா / ஆவணி அவிட்டம்; 20- காயத்ரீ ஜபம்; 26- ஜென்மாஷ்டமி/ கிருஷ்ண ஐயந்தி

For all poems in Tamil language go to Project Madurai website; no cookies, no cost; FREE.

அமாவாசை – ஆகஸ்ட் 4; பெளர்ணமி- 19;

ஏகாதஸி – உண்ணாவிரத நாட்கள்- 15, 29

சுப முகூர்த்த நாட்கள்- 16, 17, 30

xxxxx

ஆகஸ்ட்  1 வியாழக் கிழமை

அங்கிங் கெனாதபடி எங்கும் ப்ரகாசமாய்
        ஆனந்த பூர்த்தியாகி
அருளடு நிறைந்ததெது தன்னருள் வெளிக்குளே
        அகிலாண்ட கோடியெல்லாந்
தங்கும் படிக்கிச்சை வைத்துயிர்க் குயிராய்த்
        தழைத்ததெது

xxx

ஆகஸ்ட்  2 வெள்ளிக் கிழமை

 மனவாக்கினில்
தட்டாமல் நின்றதெது சமயகோ டிகளெலாந்
        தந்தெய்வம் எந்தெய்வமென்
றெங்குந் தொடர்ந்தெதிர் வழக்கிடவும் நின்றதெது

xxx

ஆகஸ்ட்  3 சனிக் கிழமை

 எங்கணும் பெருவழக்காய்
யாதினும் வல்லவொரு சித்தாகி இன்பமாய்
        என்றைக்கு முள்ள தெதுஅது

xxx

ஆகஸ்ட்  4 ஞாயிற்றுக் கிழமை 

கங்குல்பக லறநின்ற எல்லையுள தெதுஅது
        கருத்திற் கிசைந்ததுவே
கண்டன வெலாமோன வுருவெளிய தாகவுங்
        கருதிஅஞ் சலிசெய்குவாம்.         1.

xxx

ஆகஸ்ட்  5 திங்கட் கிழமை 

பேரானந் தம்பேசி மறையனந் தஞ்சொலும்
        பெரியமௌ னத்தின்வைப்பைப்
பேசரும் அனந்தபத ஞான ஆனந்தமாம்
        பெரியபொரு ளைப்பணிகுவாம்.         2.

xxx

ஆகஸ்ட்  6 செவ்வய்க் கிழமை 

சித்தமறி யாதபடி சித்தத்தில் நின்றிலகு
        திவ்யதே சோமயத்தைச்
சிற்பர வெளிக்குள்வளர் தற்பரம தானபர
        தேவதையை அஞ்சலிசெய்வாம்.    

xxx

ஆகஸ்ட்  7 புதன் கிழமை

பேசாத ஆனந்த நிட்டைக்கும் அறிவிலாப்
        பேதைக்கும் வெகுதூரமே

xxxx

ஆகஸ்ட்  8 வியாழக் கிழமை

பேய்க்குண மறிந்திந்த நாய்க்குமொரு வழிபெரிய
        பேரின்ப நிட்டை அருள்வாய்

xxxx

ஆகஸ்ட்  9 வெள்ளிக் கிழமை

 பாசா டவிக்குளே செல்லாதவர்க்கருள்
        பழுத்தொழுகு தேவதருவே
பார்குமண்ட மெங்குமொரு நீக்கமற நிறைகின்ற
        பரிபூர ணானந்தமே

xxxx

ஆகஸ்ட்  10 சனிக் கிழமை

தெரிவாக ஊர்வன நடப்பன பறப்பன
        செயற்கொண் டிருப்பனமுதல்
தேகங்க ளத்தனையும் மோகங்கொள் பௌதிகஞ்
        சென்மித்த ஆங்கிறக்கும்
விரிவாய பூதங்கள் ஒன்றோடொன் றாயழியும்
        மேற்கொண்ட சேடம் அதுவே

xxx

ஆகஸ்ட்  11 ஞாயிற்றுக் கிழமை 

பிறவாமை யென்றைக்கும் இறவாமை யாய்வந்து
        பேசாமை யாகுமெனவே
பரிவா யெனக்குநீ யறிவிக்க வந்ததே

xxxx

ஆகஸ்ட்  12 திங்கட் கிழமை 

சென்மம்வரு மோஎனவும் யோசிக்கு தேமனது
        சிரத்தைஎனும் வாளும்உதவிப்
பந்தமற மெய்ஞ்ஞானதீரமும் தந்தெனைப்
        பாதுகாத் தருள்செய்குவாய்

xxxx

ஆகஸ்ட்  13 செவ்வய்க் கிழமை 

பாதரச மாய்மனது சஞ்சலப் ப்டுமலால்
        பரமசுக நிட்டை பெறுமோ
பார்குமிடமெங்குமொரு நீக்கமற நிறைகின்ற
        பரிபூர ணானந்தமே.

xxxx

ஆகஸ்ட்  14 புதன் கிழமை

சோற்றுத் துருத்தியைச் சதமெனவும் உண்டுண்டு
        தூங்கவைத் தவரார்கொலொ

xxxx

ஆகஸ்ட்  15 வியாழக் கிழமை

தன்னையே நோவனொ பிறரையே நோவனோ
        தற்கால மதைநோவனோ
பந்தமா னதுதந்த வினையையே நோவனோ
        பரமார்த்தம் ஏதுமறியேன்

xxxx

ஆகஸ்ட்  16 வெள்ளிக் கிழமை 

நின்னையே துணையென்ற என்னையே காக்கவொரு
        நினைவுசற் றுண்டாகிலோ
பாராதி யறியாத மோனமே யிடைவிடாப்
        பற்றாக நிற்கஅருள்வாய்

xxxx

ஆகஸ்ட்  17 சனிக் கிழமை

ஆசைக்கோ ரளவில்லை அகிலமெல் லாங்கட்டி
        ஆளினுங் கடல்மீதிலே
ஆனைசெல வேநினைவர் அளகேசன் நிகராக
        அம்பொன்மிக வைத்தபேரும்
நேசித்து ரசவாத வித்தைக் கலைந்திடுவர்

xxxx

ஆகஸ்ட்  18 ஞாயிற்றுக் கிழமை

 சாதிகுலம் பிறப்பிறப்புப் பந்தமுத்தி அருவுருவத்
        தன்மை நாமம்
ஏதுமின்றி எப்பொருட்கும் எவ்விடத்தும் பிரிவற நின்
        றியக்கஞ் செய்யும்

xxxx

ஆகஸ்ட்  19 திங்கட் கிழமை 

அகரவுயி ரெழுத்தனைத்து மாகி வேறாய்
        அமர்ந்தென அகிலாண்டம் அனைத்துமாகிப்
பகர்வனஎல் லாமாகி அல்ல தாகிப்

xxxx

ஆகஸ்ட்  20 செவ்வய்க் கிழமை 

சன்மார்க்க நெறியிலாத் துன்மர்க்க னேனையுந்
தண்ணருள் கொடுத்தாள்வையோ

xxxx

ஆகஸ்ட்  21 புதன் கிழமை

ஆக்கையெனும் இடிகரையை மெய்யென்ற பாவிநான்
        அத்துவித வாஞ்சையாதல்
அரியகொம் பில்தேனை முடவனிச் சித்தபடி
        ஆகும்அறி வலிழஇன்பந்

xxx

ஆகஸ்ட்  22 வியாழக் கிழமை

தெய்வமறை முடிவான பிரணவ சொரூபியே
        சித்தாந்த முத்திமுதலே
சிரகிரி விளங்கவரு தக்ஷிணா மூர்த்தியே
        சின்மயா னந்தகுருவே.         4 .

xxxx

ஆகஸ்ட்  23 வெள்ளிக் கிழமை 

கானகம் இலங்குபுலி பசுவொடு குலாவும்நின்
        கண்காண மதயானைநீ
கைகாட்ட வுங்கையால் நெகிடிக் கெனப்பெரிய
        கட்டைமிக ஏந்திவருமே

xxxx

ஆகஸ்ட்  24 சனிக் கிழமை

புவிராசர் கவிராசர் தவராச ரென்றுனைப்
        போற்றிசய போற்றிஎன்பார்
ஞானகரு ணாகர முகங்கண்ட போதிலே
        நவநாத சித்தர்களும்உன்
நட்பினை விரும்புவார்

xxxx

ஆகஸ்ட்  25 ஞாயிற்றுக் கிழமை 

நிர்க்குண நிராமய நிரஞ்சன நிராலம்ப
        நிர்விடய கைவல்யமா
நிட்கள அசங்கசஞ் சலரகித நிர்வசன
        நிர்த்தொந்த நித்தமுக்த
தற்பரவித் வாதீத வ்யோமபரி பூரண
        சதானந்த ஞானபகவ

xxxx

ஆகஸ்ட்  26 திங்கட் கிழமை 

எல்லாமுன் அடிமையே எல்லாமுன் உடைமையே
        எல்லாமுன் னுடையசெயலே
எங்கணும் வியாபிநீ என்றுசொலு மியல்பென்
        றிருக்காதி வேதமெல்லாஞ்

xxxx

ஆகஸ்ட்  27 செவ்வய்க் கிழமை 

நானென்று நீயென் றிரண்டில்லை யென்னவே
        நடுவே முளைத்தமனதைக்
கட்டஅறி யாமலே வாடினே னெப்போது
        கருணைக் குரித்தாவனோ

xxxx

ஆகஸ்ட்  28 புதன் கிழமை

சந்ததமும் வேதமொழி யாதொன்று பற்றினது
        தான்வந்து முற்றுமெனலால்
சகமீ திருந்தாலும் மரணமுண் டென்பது
        சதாநிட்டர் நினைவதில்லை

xxxx

ஆகஸ்ட்  29 வியாழக் கிழமை

கந்தருவர் கின்னரர்கள் மற்றையர்கள் யாவருங்
        கைகுவித் திடுதெய்வமே
கருதரிய சிற்சபையி லானந்த நிர்த்தமிடு
        கருணா கரக்கடவுளே. 7.

xxx

ஆகஸ்ட்  30 வெள்ளிக் கிழமை 

மழையே மழைத்தாரை வெள்ளமே நீடூழி
        வாழியென வாழ்த்தியேத்துங்
கடல்மடை திறந்தனைய அன்பரன் புக்கெளியை
        கன்னெஞ்ச னுக்கெளியையோ

xxxx

ஆகஸ்ட்  31 சனிக் கிழமை

பத்மநிதி சங்கநிதி இருபாரி சத்திலும்
        பணிசெய்யுந் தொழிலாளர்போல்
கேட்டது கொடுத்துவர நிற்கவைப் பீர்பிச்சை
        கேட்டுப் பிழைப்போரையுங்
கிரீடபதி யாக்குவீர் 

For all poems in Tamil language go to Project Madurai website; no cookies, no cost; FREE.

—-subham—

Tags-தாயுமானவர் பொன்மொழிகள், ஆகஸ்ட் 2024,  நற்சிந்தனை,  காலண்டர், Aurobindo Birth day.

 

WRITTEN BY S NAGARAJAN

Post No. 13.488

Date uploaded in London – —29 July 2024                 

Contact – swami_48@yahoo.com

Pictures are taken from various sources for spreading knowledge.

this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.

tamilandvedas.com, swamiindology.blogspot.com

xxxx

ராமாயணத்தில் சாபங்கள் (56)

ராமாயணத்தில் சாபங்கள் (56) கௌதமர் ஒரு கழுகுக்குக் கொடுத்த சாபம்

ச. நாகராஜன்

உத்தர காண்டத்தில்  அறுபதாவது ஸர்க்கத்தில் வரும் கதை இது.

இது சில பிரதிகளில் மட்டும் காணப்படுகிறது. கோரக்பூர் உள்ளிட்ட பிரதிகளில் இந்தக் கதை இல்லை.

முன்னொரு காலத்தில் அழகான ஆரண்யம் ஒன்றில் ஒரு கழுகிற்கும் கோட்டானுக்கும் சண்டை ஒன்று வந்தது.

சண்டைக்குக் காரணம் கோட்டானின் கூட்டில் கழுகு புகுந்து வசிக்க ஆரம்பித்தது. அந்த கூடு தன்னுடையதே என்றது. சண்டை அதிகமாகிப் போக, இரண்டும் ராமரிடம் சென்று நீதி கேட்கலாம் என்று முடிவு செய்தன.

இரண்டும் ராமரிடம் சென்றன. கழுகு, “ ஓ! அரசரே! இந்தக் கூட்டில் நான் நெடுங்காலம் வசித்து வருகிறேன். இது என்னுடைய கூடு தான்” என்றது.

கோட்டானோ, “இல்லை, அரசே! இந்தக் கூட்டில் நான் தான் நெடுங்காலமாக வசித்து வருகிறென். இது என்னுடைய கூடு தான் என்றது.

இதைக் கேட்ட ராமர், திருஷ்டி, ஜயந்தன், விஜயன், சித்தார்த்தன், ராஷ்டிரவர்த்தனன், அசோகன், தருமபாலன் என்னும் தனது மந்திரிமார்களை அழைத்தார்.

மந்திரிகள் எவ்வளவு காலமாக வசித்து வருகிறாய் என்று கழுகை விசாரித்த போது, கழுகு “பூமியில் மானிடர் எப்போது உற்பத்தி ஆனார்களோ அப்போதிலிருந்து இதில் நான் வசிக்கிறேன்” என்றது.

கோட்டானை விசாரித்த போது அது, “பூமியில் பாதபங்கள் செழித்து வளரத் தொடங்கிய நாளிலிருந்து நான் இதில் வசித்து வருகிறேன்” என்றது.

இப்படி நடந்த விவாதம் தொடர்ந்தது. பின்னர் ஶ்ரீ ராமர், முன்னொரு காலத்தில் மது கைடபர் என்பவர்களை மஹாவிஷ்ணு தன் சக்கராயுதத்தால் வதம் செய்தார். அப்போது அவர்களின் மேதஸ் என்னும் நிணநீர் பூமியெங்கும் பாய்ந்தது. அதனால் தான் இந்த பூமிக்கு மேதினி என்ற பெயர் உண்டானது.  ஆகவே இது கோட்டானின் கிரகம் என்றே நிச்சயிக்கிறேன்” என்றார்.

அப்போது ஆகாயத்திலிருந்து அசரீரி ஒன்று ஒலித்தது.

“ஓ! ரகுநந்தன! ஏற்கனவே தபோபலத்தினால் தஹிக்கப்பட்டிருக்கும் இந்தப் பறவையை (கழுகை) மீண்டும் தண்டிக்க வேண்டாம். பூர்வ காலத்தில் பிரம்மதத்தன் என்ற பெரும் செல்வனாகவும் சூரனாகவும் இந்தக் கழுகு இருந்தது. ஒரு சமயம் கௌதமர் என்ற முனிவர் அவர் இல்லத்திற்கு வந்த போது அவருக்கு அவன் மாமிசங்களை ஏராளமாகப் படைத்தான். இதைக் கண்டு வெகுண்ட அவர், நீ’ பிணம் தின்னும் கழுகாக ஆகக் கடவது’ என்று சாபம் இட்டார். பின்னர் அவரே மனமிரங்கி “நீ மஹாவிஷ்ணு ஶ்ரீ ராமராக அவதரிக்கும் போது அவர் கரம் உன் மீது பட்ட மாத்திரத்தில் நீ புனிதனாக ஆவாய்” என்று கூறி அருளினார்.” இப்படி அசரீரி ஒலியைக் கேட்ட ராமர் அந்தக் கழுகைத் தன் கையில் எடுத்து தடவ அந்தக் கழுகு ஒரு திவ்ய புருஷனாக ஆனது. அந்த திவ்ய புருஷன் ராமரை வணங்கி, “ என் சாபம் நீங்கப் பெற்றேன்” என்று கூறி விடை பெற்றான்.

அறுபதாவது ஸர்க்கத்தில் 59 முதல் 63 முடிய உள்ள ஸ்லோகங்களில் இந்த சாபம் விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.

ஸ்லோகங்கள் வருமாறு:

மாம்ஸமஸ்யாபவத்தத்ர ஆஹாரே தூ மஹாத்மன: |

அத க்ருத்தேன முனினா சாபோதத்தோ ஸ்ய தாருண: |\

க்ருதஸ்த்வம் பவ வை ராஜன்மாமைனம் ஹயத் சோப்ரவீத் |

ப்ரஸாதம் குரும் தர்மக்ஞ அஞானான்மே மஹாவத் |\

சாபஸ்யாந்தம் மஹாபாக க்ரியதாம் வை மமானக |

தத்ஞானக்ருதம் மத்வா ராஜானம் முனிரப்ரவீத் ||

உத்பஸ்யதி குலே ராஞாம் ராமோ நாம மஹாயஷ: |

இக்ஷ்வாகூணாம் மஹாபாகோ ராஜா ராஜீவலோசன: |\

தேன ஸ்ப்ருஷ்டோ விபாபஸ்த்வம் பவிதா நரபுங்கவ |\

–    உத்தரகாண்டம் 60-ம் ஸர்க்கம் 59 முதல் 63 முடிய உள்ள ஸ்லோகங்கள் ( சில பிரதிகளில் மட்டும் உள்ளவை)

இப்படி ஒரு கதை கழுகு பெற்ற சாபத்தையும் அதன் விமோசனத்தையும் கூறுகிறது.

**

CARTOONS ARE MIRRORS OF HISTORY JULY 28 2024

FOLLOWING ARE THE CARTOONS FROM THE DECCAN CHRONILCE NEWS PAPER UPTO 28^TH JULY 2024

POSTED BY LONDON SWAMINATHAN

–SUBHAM–

tags—cartoons, july282024