பூர்ணவர்மனின் 4 சுவையான கல்வெட்டுகள் (Post No.7362)

Written by London swaminathan

swami_48@yahoo.com

Date: 20 December 2019

Time in London – 7-37AM

Post No. 7362

Pictures are taken from various sources; beware of copyright rules; don’t use them without permission; this is a non- commercial, educational blog; posted in swamiindology.blogspot.com and tamilandvedas.com simultaneously. Average hits per day for both the blogs 12,000

இந்தோனேஷியாவின் ஜாவா தீவிலுள்ள பூர்ணவர்மனின் 4 கல்வெட்டுகள்

சுவையான தகவல்களைத் தருகின்றன. அவை   1500  ஆண்டுகளுக்கு முந்தையவை .

போர்னியோ தீவில் அடர்ந்த காட்டுக்குள் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட மூலவர்மன் கல்வெட்டு போல, இவையும் கோ  தானம் பற்றிப் பேசுகின்றன.பூர்ணவர்மன் 1000 பசுக்களை பிராமணர்களுக்குத் தானம் கொடுத்ததை  ஒரு கல்வெட்டு கூறுகிறது. இந்த தகவலை சீன யாத்ரிகர் பாஹியானும் உறுதி செய்கிறார். அவர் இந்தியாவிலிருந்து சீனாவுக்குத் திரும்பி  செல்லும் முன் ஜாவாவில் ஐந்து மாதங்களுக்குத் தங்கியிருந்தார் அவர் கி.பி.415ல் ஜாவாவில் உள்ள நிலவரத்தைப் பின் வருமாறு எழுதுகிறார் .

“இங்கு தவறான பல மதங்களும் இந்து மதமும் இருக்கின்றன. ஆனால் புத்த மதம் பற்றிக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லுமளவுக்கு எதுவும் இல்லை . ஆயினும் இதற்கு 100 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் வெளிவந்த ‘புத்த குருமார்களின் சரித்திரம்’ என்ற  சீன புஸ்தகம் கி.பி 519ல் இந்திய அரசனான குணவர்மன் என்ற அரசன் புத்த மதத்தைத் தழுவி இலங்கை சீனா ஜாவா வரை சென்று வந்ததாகக் கூறுகிறது. அவன் ஜாவாவில் ராஜாவின் தாயாரை புத்தமதத்துக்கு மாற்றியதாகவும் அவள் மகனையும் மதம் மாற்றியதாகவும் சீனப் புஸ்தகம் சொல்கிறது. அந்த நேரத்தில் ஜாவாவை எதிரிகள் தாக்கியதாகவும் எதிரிகளைக் கொல்லுவது புத்த தர்மத்துக்கு விரோதமானதா என்று குணவர்மனைக் கேட்டபோது அவர் கொள்ளையர்களை ஒழிப்பது தர்மமே என்று சொன்னவுடன் ஜாவா மன்னன் எதிரிகளை அழி த்ததாகவும் சீன புஸ்தகம் சொல்கிறது. பின்னர் ஜாவா தீவில் புத்தமதம் படிப்படியாக வளர்ந்தது.

               ஜாவாவில்  சம்ஸ்கிருதம்

ஜாவாவில் முஸ்லீம் மதம் பரவும் வரை இருந்த மொழியை பழைய ஜாவானிய மொழி என்று அழைப்பர்.

இது சம்ஸ்கிருதமும் சுதேசி மொழியும் கலந்த கலப்பட மொழி.இந்த  மொழியில் உள்ள கவிதைகள் சம்ஸ்கிருத யாப்பிலக்கணத்தைப் பின்பற்றுகின்றன . மேலும் சம்ஸ்கிருதக் கவிதைகளையும் மேற்கோள் காட்டுகின்றன . அதிலுள்ள மிகப்பழைய நூல் அமரமாலா . இது உலகின் முதல் நிகண்டு நூலான அமரகோசத்தின் ஜாவானிய மொழிபெயர்ப்பு ஆகும் . இதே காலத்தில் எழுந்ததுதான்  ஜாவானிய

ராமாயணம்.கிட்டத்தட்ட வால்மீகி ராமாயணத்தைத் தழுவிய நூல். ஆனால் இராவணன் கொல்லப்பட்ட  பின்னர் ராமனும் சீதையும் ஒன்று சேர்ந்ததுடன் கதை முடிகிறது. அடுத்தபடியாக மகாபாரத உரைநடை நூல் கிடைத்துள்ளது . இது சுருக்கமான மகாபாரதம்.

                               இவை அனைத்தும் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தோன்றியவை. இதற்குப் பின்னர் அர்ஜுனன் விவாஹ, கிருஷ்ணாயண, சுமனசாந்தக ஆகிய நுல்களைக் காணலாம். கடைசி நூல், ஒரு மாலை(garland) காரணமாக இந்துமதி இறந்த விஷயத்தைத் தழுவியது. இது காளிதாசன் காவியத்தில் உள்ள கதை

மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க நூல் ‘பாரத யுத்த’ என்பதாகும். இது கிரேக்க காவியங்களுக்கு இணையானது என்பது அறிஞர்களின் துணிபு . இதற்குப் பின்னர் பஞ்ச தந்திரம், ஹிதோபதேசம், நீதி சாஸ்திரம் என எல்லா சம்ஸ்கிருத நூல்களும் ஜாவானிய மொழியில் ஆக்கப்பட்டுள்ளன.

ஒரு பெரிய வித்தியாசத்தைக் குறிப்பிடுவது அவசியமாகும். கம்போடியா, வியட்னாம் ஆகிய இரண்டு நாடுகளில் நேரடியாக சம்ஸ்கிருத இலக்கியமும், கல்வெட்டுகளும் தோன்றின. ஆனால் சுதேசி மொழி இலக்கியம் கிடையாது. ஜாவாவில் சம்ஸ்கிருதத்தை வீட சுதேசி மொழி இலக்கியமே அதிகம்.

இது ஒரு புறமிருக்க இமயம் முதல் இந்தோனேஷியாவின் கடைக்கோடி வரை உலகிற்கு இந்துமதம் அளித்த மிகப்பெரிய கொடை  பிராமி எழுத்தாகும். தெகிழக்காசிய நாடுகள் அனைத்தும், இந்திய மொழிகள் அனைத்தும், பிராமியை பிடித்துக்கொண்டன. 2000 ஆண்டுகளில் அவை தேவைக்கேற்ப மாற்றப்பட்டன. இந்துமத அறிஞர்கள் கொடுத்த இந்தக் கொடையினால் அவர்கள் வெகு வேகமாக நாகரீகம் அடைந்தனர்.

Tags — பூர்ணவர்மன் , ஜாவானிய மொழி, பிராமி எழுத்து, சம்ஸ்கிருதம்

—-subham—

Written by London Swaminathan
swami_48@yahoo.com
Date: 12 October 2018

Time uploaded in London –9-36 am (British Summer Time)

Post No. 5532

Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog.

உலகின் மிகப் பழைய புஸ்தகமான வேதத்துக்கு முதலில் கி.மு.1200 என்று முத்திரை குத்திவிட்டு, பின்னர் கடும் எதிர்ப்பு கிளம்பவே ‘ஜகா’ வாங்கிய மாக்ஸ்முல்லரை (Max Muller) எல்லோருக்கும் தெரியும்.

அவர் எப்படிக் குத்து மதிப்பாகக் கணக்குப் போட்டார்?

புத்தர் காலம் கி.மு. 600.

பிரம்மாண்டமான வேத இலக்கியங்களில் கடுகளவு கூட புத்த மத வாடை இல்லை. ஆகவே அவருக்கு முந்தைய உபநிஷத இலக்கியத்துக்கு கி.மு.800 என்று ஒரு முத்திரை குத்தினார்.

அதற்கு முந்தைய பிராமண, ஆரண்யக உரை நடை மொழி வேறு என்று சொல்லி, அதற்கு கி.மு 1000 என்று முத்திரை குத்தினார்.

அதாவது, ஒரு மொழி 200 ஆண்டுக்கு ஒரு முறை மாறும் அன்பது அவரது கணிப்பு.

(தமிழில் 200 ஆண்டுக் காலவீச்சில் வைக்கப்பட்டுள்ள தொல்காப்பியம், திருக்குறள், சிலப்பதிகாரம், சங்க இலக்கியம் இடையே பயங்கர மொழி வேறுபாடு இருந்தும் நாம் அவற்றை

200 ஆண்டுக் கணக்கில் அடக்கி விடுகிறோம்)

பிராமண இலக்கியத்துக்கும் முந்தைய ஸம்ஹிதை எனப்படும் வேத துதிப் பாடல்கள் அவற்றுக்கும் முந்தி இருக்க வேண்டும் என்று சொல்லி, அதற்கு கி.மு 1200 என்று மாக்ஸ்முல்லர் போட்டார் ஒரு போடு.

அவர் சமகாலத்திய வேத விற்பன்னர்கள்– வெள்ளைத் தோல் அறிஞர்கள்- அவரைச் சாடினர். உடனே கி.மு 1500 அல்லது அதற்கு முன்னரும் இருக்கலாம் என்று  மாக்ஸ்முல்லர் பின்னோக்கி நடந்தார்.

வின்டர்நீட்ஸ் (Winternitz) என்பவர் சொன்னார்:- சில மொழிகள் வேகமாக மாறுகின்றன. சில மொழிகள் மெதுவாக மாறுகின்றன. ஆகையால் குத்து மதிப்புக் கணக்கு செல்லு படியாகாது.

வேறு சிலர் ஹிந்தி மொழியின் பேச்சு வழக்கான ‘கரி போலி’ கூட 600 ஆண்டுகள் மாறாமல் இருந்ததைச் சுட்டிக்காட்டினர்.

வேறு சிலர் வால்மீகி முதல் ஹர்ஷ மன்னன் வரை 1800 ஆண்டுகளுக்கு ஸம்ஸ்க்ருத மொழி இலக்கியம் மாறவில்லை என்பதைக் காட்டினர்.

இது ஒரு புறமிருக்க, ஜெர்மானிய ஆராய்ச்சியாளர் ஹெர்மன் ஜாகோபி, (Herman Jacobi) வேதத்தில் கிருத்திகா/ கார்த்திகை நட்சத்திரத்தை முதலாவதாகக் குறிப்பதால், வானவியல் கணக்குப்படி அந்த துதி கி.மு.4500 என்று உரைத்தார்.

அவருக்குத் தெரியாமல் வானவியல் குறிப்பை ஆராய்ந்த் பால கங்காதர திலகர் (B G Tilak) , துருவ நட்சத்திரக் கணக்குப்படி ரிக் வேத காலம் கி.மு 6000 என்றார்.

இந்த துதிகளுக்கு பல விதங்களில் வியாக்யானம் செய்ய முடியும் என்பதால் ஏற்பதற்கில்லை என்றார் வின்டர்நீட்ஸ்.

வில்ஸன் முதலானோர் வேத காலம் என்பது கி.மு 2000 என்றனர்.

ரிக் வேதத்தில் உள்ள பூகர்ப்பவியல் குறிப்புகளை (geological factors) காட்டி கி.மு25,000 என்று மொழிந்தார் டாக்டர் ஏ.ஸி. தாஸ் (Dr A C Das). ஆனால் ஒரு மொழி இவ்வளவு காலம் மாறாமல் இருந்ததற்குச் சான்றுகள் இல்லை என்று சொல்லி அறிஞர் பெருமக்கள் அந்த வாதத்தை நிராகரித்தனர்.

புராணங்களில் நந்த வம்ஸ மன்னர்களுக்கு முன்னர் 140 தலை முறை ஆண்ட குறிப்புகள் இருப்பதால், மனு என்று  ரிக் வேதம் குறிப்பிடும் மன்னர் கி.மு 3000 வாக்கில் இருந்திருக்க வேண்டும் என்பர் பலர்.

தற்காலத்தில் ஸரஸ்வதி நதி பற்றி விண்கலத்தில் இருந்தும், நிலத்தடி நீரை அணுசக்திவியல் (space and Nuclear science) மூலமும் ஆராய்ந்ததில் கி.மு.2000க்கு முன், அந்த நதியின் கரையில் வேத துதிகள் பாட்டப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்பதைக் காட்டுகின்றன.

இது ஸிந்து-ஸரஸ்வதி நதி தீர நாகரீக காலம் ஆதலால் மொஹஞ்சதாரோ- ஹரப்பா வேத கால நாகரீகமே என்றும் தெரிகிறது.

ஆயினும் இப்போது வரும் செய்திகள் மொஹஞ்சதாரோ- ஹரப்பா நாகரீகத்தின் துவக்கம் கி.மு.7000 ஆக இருக்கலாம் என்பதால் இந்திய வரலாறும் பின்னுக்குத் தள்ளிக் கொண்டே போகிறது.

–சுபம்–

Research Article Written by London Swaminathan
swami_48@yahoo.com
Date: 12 October 2018

Time uploaded in London –9-59 am (British Summer Time)

Post No. 5531

Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog.

ரிக் வேத அசுரர்கள் வெளிநாடு சென்றது ஏன்? (Post No.5531)

அஸீரியா என்னும் பழைய நாட்டின் பெயர் அசுரர் தேசம் என்பதாகும். அசுரர் (Ashur) என்றால் கடவுள் என்று சுமேரியன் அகராதி சொல்லும். அஸீரியா(Assyria) என்பது தற்போதைய இராக் நாட்டில் டைக்ரீஸ் (Tigris) நதி பாயும் பிரதேஸம். அங்கே கி.மு.2000 முதல் கி.மு 1000 வரை 20 மன்னர்களுக்கு மேல் அசுரர் என்ற பெயர் வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆகவே கி.மு.2000 வாக்கில் ரிக்வேத அசுரர்கள் கருத்து வேற்பாடு காரணமாக இராக், ஈரான் பகுதிகளுக்குச் சென்றது உறுதியாகிறது.

இதற்கு ரிக் வேதத்திலும் வரலாற்றிலும் அசைக்க முடியாத ஆதாரங்கள் உள.

சான்று 1

கி.மு 800 முதல் கி.மு 1000 வரை தேதி முத்திரை குத்தப்பட்ட பார்ஸீ மத ஸ்தாபகர் ஜொராஸ்டர் (Zoroaster), சௌராஷ்டிர என்ற குஜராத் பகுதியிலிருந்து ஈரான் சென்று பாரஸீக மதத்தைப் பிரபலப் படுத்தினார். ஈரான் என்ற பெயரே ஆர்யன் என்ற சொல்லிலிருந்து வந்ததும், ஈரானிய ஜெண்ட் அவஸ்தா (Zend Avesta) வேதப் புத்தகத்துக்கும், ரிக் வேதத்துக்கும் உள்ள ஒற்றுமையும் உலகறிந்த விஷயம். எல்லா என்ஸைக்ளோபீடியாக்களிலும் உள.

சௌராஷ்டிரர் என்பது ஜொராஸ்டர் என்று மாறியதை காஞ்சி பரமாசார்ய ஸ்வாமிகள் 75 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே மைலாப்பூர் சொற்பொழிவுகளில் செப்பியுள்ளார். ஈரானை முஸ்லீம்கள்  எட்டாம் நூற்றாண்டில் கபளீகரம் செய்தவுடன் பார்சீக்கள், தனது தாயகமான குஜராத்துக்கு ஓடி வந்து அடைக்கலம் புகுந்ததை முன்னம் ஒரு கட்டுரையில் மொழிந்து விட்டேன்.

இரண்டாவது சான்று

அசுரர்களுக்கு சுக்ராச்சார்யார் குரு; தேவர்களுக்கு பிருஹஸ்பதி குரு. கீதையில் கண்ணன் வாயால் புகழப்பட்ட சுக்ர கவியின் வம்ஸம் திடீரென்று ரிக் வேதத்தில் மறைந்து போகிறது. ஏனைய ரிஷிகளின் வம்ஸங்கள் தொடர்கதையாக உள்ள போழ்தில் உசனஸ் கவி என்ற உலக மஹா கவி, — கண்னன் தன்னை கவிஞர்களுள் நான் உசனஸ் என்னும் போற்றும் கவி– காணாமற் போய் விடுகிறார்.அவரும் அவர்தம் சீடர்களும் அஸீரியா. ஈராக் ஃநாட்டிற்குக் குடியேறி விட்டனர் போலும்.

மூன்றாவது சான்று

ரிக் வேதத்தின் பழைய பகுதிகளில் இந்திரன், வருணன், மித்திரன் ஆகியோர் ‘அசுர’ என்ற அடை மொழியுடன் போற்றப் படுகின்றனர். சுமேரியாவில் இப்பொழுதும் ‘அசுர்’ (ASHUR) என்பது கடவுள் என்றே மொழி பெயர்க்கப்படுகிறது.

நாலாவது சான்று

ஜொராஸ்டர் தன்னை ‘ஸ்பிடம’ (spitama=white) ஜௌராஷ்ட்ர என்று அழைத்துக் கொள்கிறார். அதாவது வெள்ளை (சுக்ர, சுக்ல=வெள்ளை) என்று பெருமை பேசுகிறார். சுக்ராச்சார்யார் வ ழியில் வந்தவன் நான் என்று தம்பட்டம் அடிப்பதே இதன் தாத்பர்யம்.

ஐந்தாவது சான்று

ரிக்வேதத்தைப் போற்றும் மற்றொரு கோஷ்டி, துருக்கி பகுதியைச் சென்று ஆண்டதை உலகம் முழுதுமுள்ள வரலாற்றுப் புத்தககங்கள் மூலம் அறியலாம். காஞ்சி பரமசார்ய ஸ்வாமிகள் 75 ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய மைலாப்பூர் பிரசங்கங்களில் மொழிந்தும் உள்ளார். மிட்டனி (Mitanni Civilization) என்னும் நாகரீகத்தில் தசரதன் பிரதர்தனன், சத்யவசன் முதலிய மன்னர்கள் பெயர் கி.மு 1400 முதல் உள்ளதை விக்கிபீடியா முதல் என்ஸைக்ளோபீடியா பிரிட்டானியா வரை எல்லா கலைக்களஞ்சியங்களிலும் காணலாம். அது மட்டுமின்றி ரிக்வேத தெய்வங்களின் பெயர்களில் ஸத்தியம் செய்து அவர்கள் உடன்படிக்கை கையெ ழுத்திட்டதும், தஸ்ரதமன்னன் எகிப்திய மன்னனுக்கு எழுதிய கடிதங்களும் அப்படியே களிமண் பலகைகளில் க்யூனிபார்ம் கல்வெட்டுகளாகப் பொறிக்கப்பட்டுள்ளன.

சுமேயாவில் ராம சந்திரன்

ஆறாவது சான்று

தஸரதன் பெயர் மட்டுமின்றி ராமன் பெயரும் சுமேரியாவில் கி.மு.2000 வாக்கில் பல மன்னர் பெயர்களில் கணப்படுகிறது.

ரிமூஷ், ரிம் சைன் (Rimush, Rim Sin) என்ற பெயர்களில் குறைந்தது மூன்று மன்னர்கள் உளர்.

சுமேரிய அகராதியில் சைன் (sin) அல்லது சின் என்றால் சந்திரன் / நிலவு என்று பொருள்.

ரிம் சைன் என்பது ராம சந்திரன் என்பதன் திரிபாகும்.

சைன்/சந்திரன் என்பதை நாம் எப்படி பெயரில் விகுதியாகவும் பகுதியாகவும் பயன் படுத்துகிறோமா அப்படியே சுமேரிய மன்னர்களும் 4000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் பயன்படுத்துவது ஸம்ஸ்க்ருத மொழியின் தாக்கத்தைக் காட்டுகிறது.

நாம்,

சந்திர மூர்த்தி, சந்திர ஹாஸன், சந்திரமதி, சந்திர ஸேகரனென்றும்

மற்றொரு புறம் ராம சந்திரன், பூர்ண சந்திரன், விபின சந்திரன் என்றும் பயபடுத்துவது போல அவர்களும் சின், சைன் என்பதை பெயர்களில் முன்னொட்டாகவும் பின்னொட்டாகவும் பயன் படுத்துகின்றனர்.

சுமேரிய, அஸீரிய, பாபிலோனிய  மன்னர்களின் பட்டியலை அப்படியே எனது ஆங்கிலக் கட்டுரையில் இருந்து கொடுக்கிறேன். இவை என்ன காட்டுகின்றன என்பதை முதலில் மொழிவேன்:

1.’அசுர’   ன்ற சொல்லின் ‘மூலம்’  (root) தெரியாமல் சுமேரிய ஆராய்ச்சியளர் முழிக்கின்றனர். ‘அசுர்’ Ashur என்பது ஒரு பிரதேசத்தின் பெயரிலிருந்தோ அல்லது கடவுள் என்ற அர்த்தத்தில் இருந்தோ வந்திருக்கலாம் என்பது சுமேரிய ஆராய்ச்சியளர் துணிபு. இரண்டும் இந்துக்கள் செப்பியதே. மத்ஸ்ய தேசம், நாக நாடு என்று நமது புராணங்கள் சொல்கையில் அங்கு மீன்களோ நாகப் பாம்புகளோ அதிகம் இருப்பதால் அல்ல மத்ஸ்யர்கள், நாகர்கள் என்ற இனத்தினர் நாடு என்ப தை நாம் அற்கிறோம். அது போல, கி.மு.2000 ஆண்டில் தேவர்களுடன் கருத்து மோதல் காரணமாக புதுக் கட்சி துவங்கிய அசுரர்கள் குடியேறிய தேசம் -அசுர தேசம் =அஸீரியா

என்று அழைக்கப்பட்டது. அந்த ‘அஸூர்’  Ashur என்பது கடவுளைக் குறிக்கும் என்பது ரிக் வேதத்தாலும் ஜெண்ட் அவஸ்தாவாலும் மெய்ப்பிக்கப்ப ட் டது. பாரஸீக நாட்டின் (ஈரான்) பாரஸீக மதத்தின் தலையாய கடவுள் அசுர மஸ்டா (Azura Mazda). அவர்கள் எதிர்க்கட்சி துவங்கியதால் பழைய தலைவரான இந்திரனை ஒழித்துவிட்டு வருணனை கட்சித் தலைவராக ஏற்றுக்கொண்டு வருணனை மஹா அசுரான் (பெரிய கடவுள்) என்று விதந்து ஓதுகின்றனர்.

(காம்போஜர் என்ற இனம் இருக்கும் இடமெல்லாம் காம்போஜம் என்பது இந்தியாவிலுள்ள காம்போஜத்தாலும் கம்போடியாவிலுள்ள காம்போஜத்தாலும் அறியப்படும்.)

இது தெரியாமல் புராணத்தை விமரிசித்த, துவக்க கால இந்திய வரலாற்றை எழுதிய, வெளிநாட்டினர் திணறிப்[போயினர். சோழர்கள் உள்ள பகுதி சோழ தேசம். அவர்கள் பாண்டிய நாட்டைப் பிடித்துவிட்டால் ‘சோழ தேசத்துக்குள் உள்ள’ என்று கல்வெட்டுகள் துவங்கும். இது போல, மத்ஸ்யர்கள் உள்ள இடம் மத்ஸ்ய தேசம்; அவர்கள் எல்லையை விஸ்தரித்தால் அந்த இடமெல்லாம் மத்ஸ்யர் தேசம்; இது தெரியாத அரை வேக்காடுகள் இந்தியாவின் வடமேற்கில் எல்லையை விஸ்தரித்த யவனர் பற்றி தத்துப் பித்து என்று உளறிக்கொட்டி கிளறி மூடி இருக்கின்றனர். அலெக்ஸாண்டர் படையெடுப்புக்கு முன்னர் இந்தியருக்கு யவனர் தெரியாது என்று எண்ணி மஹாபாரத யவனர், சங்க இலக்கிய யவனர் பற்றி எல்லாம் உளறி விட்டனர்.

மற்றொரு முக்கியமான விஷயம் ஒரே மன்னர் பெயர்கள் பல இடங்களில் தோன்றுவதாகும்.

புராணங்களை மிகவும் ஆராய்ந்து தேதி குத்திய பர்ஜிட்டர் Pargitter முதலிய வெளி நாட்டுக்காரர்கள், சில புராணங்களுக்கு முட்டாள் பட்டம் கட்டி அவை எல்லாம் பெயர்களை இருமுறை எழுதி குழப்பி விட்டதாக எழுதி நம்மைக் குழப்பினர். எகிப்திய வரலாற்றில் ராமர் பெயரில் ராமேஸ்ஸஸ் என்ற பெயரில் 14 மன்னர்கள் உள்ளனர்.

சுமேரியா, அஸ்ஸீரியாவில் பல சற்குணர்கள்/ சத்ருக்னன் உளர் (ஸர்கோன் என்று அவர்கள் அழைப்பர்). அஸீரியாவில் ஒரே மன்னர் பெயர் ஆறு ஏழு முறை வருகின்றன. ஆக அடுத்தடுத்து இரண்டு மன்னர்கள் ஒரே பெயரில் வர முடியும் என்பதை எகிப்திய சுமேரிய, அஸீரிய மன்னர் பட்டியல் காட்டுகின்றன. இது தெரியாமல் புராணங்கள் புளுகிவிட்டன என்று பகர்ந்தோர் பலர்.

சின்/ சைன் என்று முடியும் பெயரகள் சந்திரன் என்று மேலே குறிப்பிட்டு இருந்தேன். இவை சேன என்ற ஸம்ஸ்க்ருதச் சொல்லாகவும் இருக்க முடியும் மஹாபாரதத்தில் மட்டும் 24 மன்னர்களின் பெயர்கள் ‘சேன’ என்று முடிவது எனது ஆராய்ச்சியில் தெரியவந்தது.

காஞ்சி பரமாசார்ய ஸ்வாமிகள் (1894-1994) தனது உபந்யாஸங்களில் எகிப்திய ராமஸெஸ் , ராமபிரானின் பெயர் என்று குறிப்பிட்டார். இது ரமேஷ், ரமேசன் என்ற சிவ பிரான் பெயராகவும் இருக்க லாம். எகிப்திய மன்னர் அனைவரும் சிவ பிரான் போல நாகப் பாம்புகளை முடியில் சூடியது பற்றி எனது ஆராய்ச்சிக் கட்டுரையில் முன்னரே விளக்கி இருக்கிறேன்.

மற்ற ஒரு அதிசய விஷயம் கடவுள் நம்பிக்கை பற்றியது.

சுமார் 40 மத்தியக் கிழக்கு நாட்டு மன்னர்கள் கடவுளின் பெயருடன் துவங்குகின்றன. ‘மர்துக்’, ‘அதாத்’, ‘அசுர’ என்பதெல்லாம் கடவுளின் பெயர்கள். இவ்வாறு குறைந்தது 40 மன்னர்களின் பெயர்கள் உள.

முடிவுரை

ஒரு மன்னர் பெயர் பல முறை வந்ததால் குழம்ப்பிப் போய் வரலாற்றைத் திரிக்கக் கூடாது. அசோகனின் பெயரன் தஸரதன். துருக்கியை கிமு.138-0ல் ஆண்டவன் தஸரதன். ராமாயண தஸரதனுக்கு முன்னால் உள்ள தஸரதன் பெயரும் மன்னர் பட்டியலில் உள.

இரண்டாவதாக,

பெயர்கள் எப்படி திரிபடையும், மாறுபடும் என்றும் அறிவதற்கு சுமேரியா, அஸீரிய, பாபிலோனிய, எகிப்திய மன்னர் பட்டியல் முன் உதாரணமாகத் திகழ்கின்றன. தற்காலத்திலும் மொரீஷியஸ், மலேஷியா, இலங்கையில் வாழும் தமிழர்கள் ஸஸ்க்ருதப் பெயர்களைக் குதறி, தவறான பெயர்களாக, எழுதுவது போல எகிப்திலும் மத்தியக் கிழக்கிலும் எழுதினர். க்யூனி பார்ம் கல்வெட்டில் ‘துஷ்ட்ரத’ என்று தஸரதன் பெயர் உளது. இதே போல பிரதர்தனன், சத்யவாசன் பெயர்களும் குதறப் ப்பட்டுள்ளன. வெளிநாட்டுத் தமிழர் பெயர்களின் ஆங்கில ஸ்பெல்லிங் spellings பார்ப்போருக்கு நாம் சொல்லுவது தெள்ளிதின் விளங்கும்.

மூன்றாவதாக,

நாம் நமது குழந்தைகளுக்குக் கொஞ்சம் எகிப்திய, சுமேரிய வரலாற்றையும் சேர்த்து ஒப்பிட்டுக் காட்ட வேண்டும்

நாலாவதாக,

வெளிநாட்டினர் செய்த அயோக்கியத் தனத்தை உடனே அகற்ற வேண்டும். கி.மு ஆறாம் நூற்றாண்டு புத்தர் கால அஜாத சத்ரு, உதயணன் போன்றோர் முதல் வரலாறு துவங்குவதாக மார்கஸீயவாதிகளும் வெள்ளைக்காரகளும் எழுதி வைத்துள்ளனர் ஆனால் அதற்கு முந்தைய 140 தலை முறை மன்னர் பட்டியல் நமது புராணங்களில் உள. அவற்றை சேர்த்து மாணவர்களின் ஆராய்ச்சிக்கு அவைகளை (Home Work/ assignment) ஹோம் ஒர்க் ஆகக் கொடுக்க வேண்டும்.

இறுதியாக உடனே வரலாற்றை திருத்தி எழுதி துருக்கி நாட்டு மிட்டன்னி கல்வெட்டு, எகிப்திலுள்ள தஸரதன் கடிதங்கள் (அமர்ணா லெட்டர்ஸ்), முன்று தமிழ் சங்கங்களில் உள்ள மன்னர்களின் பெயர்கள், உலகம் முழுதும், மத்திய ஆஸியப் பாலைவனம் முதல் தென்கிழக்காஸிய நாடுகள் வரை,கண்டு பிடிக்கப்பட்ட தமிழ், ஸம்ஸ்க்ருத கல்வெட்டுகளின் உலக வரைபடம்/மேப் ஆகியவற்றை சிலபஸில் சேர்க்க வேண்டும்.

வரலாற்றை திருத்தி எழுதுவது மிகமிக அவஸியம்.

நேரம் போதாமையால் மன்னர் பட்டியலை ஆங்கிலக் கட்டுரையிலிருந்து இணைத்துள்ளேன் கீழே காண்க.

Puzur Ashur I 2000 BCE

Naram Sin (Nara simha or Nara Chandra or Nara Sena)

Sena titles are very common in Mahabharata; at least 24 kings with Sena names in Mahabharata.

Ashur Rabi – around 1500 BCE (Rabi- Ravi/Surya/Sun)

Ashur nadin ahhe

Ashur Nirari 1426 BCE (N and M are interchangeable; it may be Murari)

Ashur bel nishesu 1410 BCE

Ashur nadin ahhe II 1402 BCE

Ashur Ubalit I 1365 BCE

Then there are seven kings with ASHUR title  until 1000 BCE.

Some kings names were used up to four times with I, II, III, IV numbers.

We come across at least Four Dasarathas until Asoka’s grand son’s time in Indian History.

Ram’s Name

Rim Sin (Rama Chandra or Rama Sena) – 1822 BCE (ruled from Larsa)

Rim sin II – 1741 BCE

Sin in Sumerian is Moon God; Sin= Chandra

There is another proof for using only Gods names in Sumeria:

ADAD and MARDUK- gods’ names were used by at least 20 kings.

Sin Iddinam 1849 BCE

Sin Eribam 1842 BCE

Sin Iquisham 1840 BCE

xxx

Rimush ruled Akkad in 2284 BCE

Naram Sin in 2260  BCE ( other areas also had this name)

Amar sin (Amara Sena or Amara Chandra)- 2046 BCE from Ur

Shu Sin 2037 BCE (ruled from Ur) Susena or Suchandra

Ibbi sin – 2026 BCE

-சுபம்–

Written by LONDON SWAMINATHAN

Date: 13 JUNE 2018

Time uploaded in London –  15-53  (British Summer Time)

Post No. 5106

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

டேய் நில்லடா! சொல்லடா! கம்பனின் ஏகவசனம்! (Post No.5106)

வாடா, போடா, ஏண்டா– என்பதெல்லாம் ஏக வசனப் பேச்சு; மரியாதைக் குறைவான பேச்சு. ஆயினும் கம்பன் அதை அழகாகக் கையாளுகிறான். இதன் மூலம் இராவணாதியர்களின் தரமும் ராம லஷ்மாணாதியர்களின் உயர்வும் தெள்ளிதின் விளங்கும்.

கம்பராமாயமண, யுத்த காண்டம், நாகபாசப் படலத்தில் இந்திரஜித் சொல்கிறான் அனுமனைப் பார்த்து:-

“அடேய் நில்லடா! சிறிது நேரம் நில்லடா! உன்னுடன் சண்டை போடத்தான் வந்துள்ளேன்; வெறும் பேச்சோடு போய்விடாதே. உனது வீரத்தைப் புகழ்ந்து கொண்டு இங்கு வந்திருக்கிறாயே; நீ உயிருடன் விளையாடுகிறாய். நீ எறியும் கற்களும் மரங்களும் என் வலிமையைக் கடந்து போகுமாடா! அடேய், சொல்லடா என்று ;போரிலே புகழ் வாய்ந்த இந்திரஜித் புகன்றான். உடனே அனுமன் மறு மொழி பகர்ந்தான்.

இந்திரஜித் சொன்னது:-

நில் அடா சிறிது உனை

நினைந்து வந்தேன் முனைக்கு நான்

வில் எடாமை நினது ஆண்மை பேசி உயி

ரோடு நின்று விளையாடினாய்

கல் அடா நெடு மரங்களோ வரு

கருத்தினேன் வலி கடப்பவோ

சொல் அடா என இயம்பினான்  இகல்

அரக்கன் ஐயன் இவை சொல்லினான்

அனுமன் பதில்

“டேய் மாப்ளே! நான் சொல்றதைக் கேளு!” என்று அனுமன் உரைத்தான்

“ஏய்! நாங்கள் எல்லாரும் கல், மரப் படை என்று நினைத்தயோ! எங்களிடம் வில் வீரர்களும் உண்டு; வில்லும் எடுப்போம், கல்லும் எடுப்போம். அதை இன்றோ நாளையோ காணப்போகிறாய். இந்திரன் முதலியோர் உன்னிடம் தோற்றுப் போய் புல்லைக் கவ்வியிருக்கலாம். இதுவரை காணாத புது வகைப்  போர்களை காணப் போகிறாய்

(இந்தப் பாடலுக்கு உரை எழுதியோர் போரில் தோற்றவர்கள் புல்லைக் கவ்வுதல் மரபு என்று அடிக்குறிப்பு எழுதியுள்ளனர். அதாவது பழங்காலத்தில் போரில் தோற்ற பின் அவர்கள் குனிந்து புல்லைக் கவ்வினால் பின்னர் யாரும் தாக்க மாட்டார்கள் போலும்!)

அனுமன் சொன்னது:

வில் எடுக்க உரியார்கள் வெய்ய சில

வீரர் இங்கும் உளர், மெல்லியோய்!

கல் எடுக்க உரியானும் நின்றனன்

அது இன்று நாளையிடை காணலாம்

எல் எடுத்த படை இந்திராதியர் உனக்கு

இடைந்து உயிர்கொடு ஏகுவார்

புல் எடுத்தவர்கள் அல்லம் வேறு சில

போர் எடுத்து எதிர் புகுந்துளோம்

இத்தோடு அனுமன் சில கேள்விகளையும் கேட்கிறான்:

நீ என்னோடு போர் புரிகிறாயா ? அல்லது

இலக்குவனுடன் போர் புரிகிறாயா?

அல்லது உன் தலையை அறுத்து எறியப் போகின்ற ராமனுடன் போர் புரிகிறாயா?

இப்படி அழகாக அனுமன் பேசுகிறான்.

பாடல் தோறும் புதுப் புது செய்தியைக் கொடுப்பதாலும் போர்க் க ளத்தின் பல முனைகளுக்கு கம்பன் காமெராவைத் திருப்பி ராமாயணத் திரைப்படத்ததை நன்கு காட்டுவதாலும் சுவை அதிகரிக்கிறது

–சுபம்–

Written by London Swaminathan 

Date: 26 May 2018

Time uploaded in London – 18–17

Post No. 5049

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

WARNING: PLEASE SHARE MY ARTICLES; BUT DON’T SHARE IT WITHOUT AUTHOR’S NAME AND THE BLOG NAME. BE HONEST; OTHERS WILL BE HONEST WITH YOU

புறநானூற்றில் கனியன் பூங்குன்றன் பாடிய “யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்” என்ற பாடலும் “வசுதைவ குடும்பகம்” என்ற ஸம்ஸ்க்ருத ஸ்லோகமும் மிகவும் பிரஸித்தமானவை. சுருக்கமான கருத்து– உலகமே ஒரே குடும்பம்.

“எல்லாம் நம்ம ஊருதான்; எல்லாரும் நம்மாளுங்கதான்” என்று சொல்லலாம். ஆனால் அதை நிஜ வாழ்வில் கடைப் பிடிப்பவர் சிலரே. இது எப்படித் தெரியும்?

பத்திரிக்கைகளில் நாள்தோறும் வரும் அடிதடிச் செய்திகளைப் பார்க்கையில், ஜாதி, இன, மொழி, அரசியல் மோதல்களைப் பார்க்கையில், உண்மையில் ‘யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்’ என்பது கடினம் என்று தெரிகிறது. உதட்டளவிலேயே உண்மை.

ராமன் வாழ்வில் இதை நேரிடையாக காண்கிறோம். சரணடைந்தவர்கள் ராக்ஷஸர்களாலும் ராமன் மன்னித்து அருளினான். ராவணனுக்கும் கூட வாய்ப்பு கொடுத்தான். சீதையை விடுவித்தால் தப்பிக்கலாம் என்றான்.

ராமனுக்கு ஆறு சஹோதரர்கள்!

குகன் என்ற வேடனைச் சந்தித்த ராமன் முதலில் அவனை ஐந்தாவது சஹோதரன் என்கிறான்; பின்னர் குரங்கினத் தலைவன் சுக்ரீவனைச் சந்தித்து அவனை ஆறாவதாக சேர்த்துக் கொள்கிறான். பின்னர் விபீஷணனை ஏழாவது சஹோதரன் என்கிறான். இது கம்ப ராமாயணத்தில் மிகவும் புகழ் பெற்ற பாடல்:-

குகனொடும் ஐவர் ஆனேம் முன்பு பின் குன்று சூழ்வான்

மகனொடும் அறுவரானேம் எம்முழை அன்பின்வந்த

அகம் அமர் காதல் ஐய நின்னொடும் எழுவர் ஆனேம்

புகல் அருங்கானம் தந்து புதல்வரால் பொ லிந்தான் நுந்தை

–வீடணன் அடைக்கலப் படலம், யுத்த காண்டம், கம்ப ராமாயணம்

பொருள்

அன்பின் காரணமாக எம்முடன் வந்து சேர்ந்தவனே! நாங்கள் பிறப்பால் நான்கு சகோதரர்கள்; கங்கைக் கரையில் குகனுடன் நட்புக் கொண்டு ஐவர் ஆனோம்; பின்னர் கிட்கிந்தையில், மேருவை வலம் வரும் சூரியனின் புதல்வனான, சுக்ரீவனுடன் அறுவர் ஆனோம்; இன்று உன்னுடன் நட்பு பூண்டு எழுவர் ஆகிவிட்டோம் . என் தந்தை எனக்கு காட்டை அளித்ததால் நிறைய பிள்ளைகள் ஏற்பட்ட மன நிறைவு அவனுக்கு கிடைத்துவிட்டது.- என்று ராமன் சொன்னான்

என்ன அற்புதமான பாடல்! இதுதான் உண்மையான ‘யாதும் ஊரே, யாவரும் சுற்றத்தார் (கேளிர்)’.

உலகின் முதல் வெளிநாட்டு தற்காலிக அரசு!

Government in Exile

பல சுதந்திர  இயக்ககங்கள்  சொந்த நாட்டை பிறர் ஆள்வதால் வெளிநாட்டில்     அரசு  ஒன்றை (Exile Government)  நிறுவி பிரகடனம் செய்வர். அந்த நாட்டின் அரசும் அதை ஆதரிக்கும். இப்படிப்பட்ட முதல் அரசை அமைத்தவன்

ராமன் என்றே தோன்றுகிறது. ஏனெனில் விபீஷணனை  இந்தியாவில் சந்தித்த போதே அவனை இலங்கை அரசின் மன்னன் என்று முடிசூட்டி விடுகிறான் ராமன். அதாவது பின்னர் நடக்கப் போவதை உணர்ந்து இப்படி செய்தான் என்று சொல்லலாம். ஒருவேளை ராவணன் கொல்லப்படாமல் இருந்திருந்தால் கதையே மாறி இருக்கும்

ஆனால் அறம் பிழைத்த ராவணன் கட்டாயம் இறப்பான் என்பது உறுதியாகிவிட்டதால் ராமன் இப்படிச் செய்கிறான்.

இதோ அந்தப் பாடல்

உய்ஞ்சனென் அடியனேன் என்று ஊழ்முறை வணங்கி நின்ற

அஞ்சன மேனியானை யழகனும் அருளின் நோக்கி

தஞ்சநல் துணைவன் ஆன தவறு இலாப் புகழான் தன்னை

துஞ்சல் இல் நயனத்துஐய சூட்டுதி மகுடம் என்றான்

—-வீடணன் அடைக்கலப் படலம், யுத்த காண்டம், கம்ப ராமாயணம்

பொருள்

அழகிய மேனியை உடைய ராமனும் , அடியேன் பிழைத்டேன் தேன் என்று வணங்கி நின்ற மை போல கருத்த நிறமுடைய விபீஷணனக் கருணையோடு பார்த்தான்.  பின்னர் லெட்சுமணனைப் பர்த்து, உறங்குதல் இல்லாத கண்களை உடையவனே! நம்மை அடைக் கலம் புகுந்த சிறந்தவனாகிய விபிஷணனுக்கு இலங்கை அரசன் என்று தெரிவிக்கும் மகுடத்தைச்  சூட்டுவாயாக என்றான் ராமன்.

ஆக உலகில்  உண்டான முதல் வெளிநாட்டு அரசு இதுதான்!

பல்வேறு இன மக்களையும் அன்பினால் பிணைத்த இராமன் உலகத்தார் உள்ளதுள்  எலாம் உளன் என்றால் மிகை இல்லை!

-சுபம்-