WRITTEN BY London Swaminaathan

swami_48@yahoo.com

 Date: 22 SEPTEMBER 2019

British Summer Time uploaded in London – 16-45

Post No. 7002

Pictures are taken from various sources; beware of copyright rules; don’t use them without permission; this is a non- commercial, educational blog; posted in swamiindology.blogspot.com and tamilandvedas.com simultaneously. Average hits per day for both the blogs 11,000.

கிரேக்க மன்னன் பிர்ரஸ் (Pyrrhus of Epirus, 318- 272 BCE) உலகையே வென்ற பின்னaர் சின்ன வீடு கட்டி சுகமாக இருக்கப் போவதாகச் சொன்னான். பாரதியோ உலகையே வெல்ல நினைக்காமல் காணி நிலம் போதும் என்றார். அவர் ஒரு வேதாந்தி. இதோ பிர்ரஸுக்கும் வேதாந்திக்கும் நடந்த வாக்குவாதமும் பாரதி பாடலும்:-

WRITTEN by London Swaminathan

swami_48@yahoo.com

Date: 11 September 2018

Time uploaded in London – 8-15 am (British Summer Time)

Post No. 5418

Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog.

பாரதி ‘தேச விடுதலை’க்குப் போரடினார். ஆதி சங்கரரோ மனிதர்களின் மோட்சம், முக்தி எனப்படும் ‘ஆன்ம விடுதலை’க்குப் போரடினார். ஆதி சங்கரரின் விவேக சூடாமணி ஒரு அற்புதமான கவிதை நூல். பாரதியாரோ 300 க்கும் மேலான கவிதைகளைப் பாடிய பெருங் கவிஞன்.

இருவர் பாட்டிலும் ‘விடுதலை’ பற்றிய பாடல்களில் ஒரே சிந்தனை ஓட்டமும், ஒருமித்த உவமைகளும் இருப்பது, கற்றோருக்கு இன்பம் தரும்.

முதலில் பாரதியாரின் வீர சுதந்திரம் வேண்டி நின்றார் கவிதையை ஒப்பிட்டு ஆராய்வோம்.

வீர சுதந்திரம் வேண்டி நின்றார் பின்னர்

வேறொன்று கொள்வாரோ? – என்றும்

ஆரமுது உண்ண ஆசை கொண்டார் கள்ளில்

அறிவைச் செலுத்துவாரோ? (பாரதியார்)

மானுட ஜன்மம் பற்றி பாரதியார் சொல்லும் கருத்து ஆதி சங்கரரும் போற்றிய கருத்து. ‘அரிது, அரிது, மானிடராய்ப் பிறத்தல் அரிது’- என்பது அவ்வையின் வாக்கு.

இதோ ஆதி சங்கரரின் விவேக சூடாமணியின் இரண்டாவது ஸ்லோகம்:-

‘ஜந்தூனாம் நரஜன்ம துர்லபதஹ’. மனிதனாய் பிறப்பது அரிது என்கிறார்.

‘மானுட ஜன்மம் பெறுவதற்கு அரிது’– என்பது இந்தப் பாட்டில் பாரதியின் வரிகள்

XXX

சூரியனை விட்டு விட்டு எவரும் மின்மினிப் பூச்சியை நாடுவரோ என்பது பாரதியின் வாக்கு. ஆதி சங்கரர் சொல்வார்,

சூரியனும் மின்மினியும் போல, அரசனும் சேவகனும் போல, கிணற்று நீரும் கடல் நீரும் போல என்று முரண்பாடுகள் உள்ளன (241).

இந்த ஸ்லோகத்திலும்  பாரதி- சங்கரர் ஒரே அணுகுமுறையைக் கடைப்பிடிப்பதைப் பார்க்கிறோம்.

XXXX

கண்கள் இரண்டையும் விற்றுவிட்டுச் சித்திரப் படம் வாங்கினால் சிரிக்க மாட்டார்களா என்பது பாரதியின் கேள்வி.

நிலவொளி பிரகாஸிக்கும்போது, சித்திரத்திலெழுதிய நிலவை எந்த புத்திசாலியாவது நாடுவானா என்கிறார் சங்கரர் (522)

XXXX

பொய்மை எனும் பாம்பு கடித்தவகுக்கு ஒரே மருந்து, பிரம்ம ஞானமே என்பது சங்கரரின் வாதம் (ஸ்லோகம் 61)

பாரதி ஒரு பாட்டில் பாடுகிறார்,

‘பயமென்னும் பேய்தனை யடித்தோம்- பொய்மைப்

பாம்பைப் பிளந்துயிரைக் குடித்தோம்

வியனுலகனைத்தையும் அமுதென நுகரும்

வேத வாழ்வினைக் கடைப் பிடித்தோம்

-என்று ஜயபேரிகை கொட்டுகிறார்.

இங்கு இருவர் படியதும் பிரம்ம ஞானம், மாயப் பாம்பு பற்றியே.

XXXX

குருவின் பெருமையைப் போற்றும் சங்கர்,

குருவின் சொற்களைக் கேட்ட சீடன் எல்லா பந்தங்களிலிருந்தும் விடுபட்டுச் சென்றான்; குரு என்பவர் சதானந்தத்தில் திளைத்து உலகையே  தூய்மையாக்குகிறார். அப்போது வேறுபாடுகள் மறையும்; இப்படிப்பட்ட ஆசார்ய- சிஷ்ய ஸம்வாதம் ஐயங்களுக்கு எல்லாம் முற்றுப் புள்ளி வைக்கும் என்று மூன்று ஸ்லோகங்களில் பாடுகிறார் (576-578)

பாரதியும் சுயசரிதையில்,

‘ஞானகுரு தேசிகனைப் போற்றுகின்றேன்

நாடனைத்துந்தானாவான் நலிவிலாதான்

மோனகுரு திருவருளால் பிறப்புமாறி

முற்றிலும் நாம் அமரநிலை சூழ்ந்துவிட்டோம்’

என்று ஆனந்தக் கூத்தாடுகிறான்.

சங்கரர் தனது 580 ஸ்லோகங்களில் பலமுறை சொல்லும் தத்வமஸி (நீயே அது/கடவுள்) என்ற உபநிஷத வாக்கியத்தையும் பாரதி பாடுகிறான்.

‘சாமி நீ சாமி நீ கடவுள் நீயே

தத்வமஸி தத்வமஸி நீயே அஃதாம்’ என்று பாடுகிறான்.

XXXX

ஆதிசங்கரர் போன்றோர் ஞானம் எனும் எவரெஸ்ட் சிகரத்தைத் தொட்ட போதும் பக்தி மார்க்கம் மூலமே கடவுளை அடைய முடியும் என்பதற்காக விவேக சூடாமணி, சௌந்தர்ய லஹரி, பஜ கோவிந்தம் போல 120க்-கும் மேலான துதிகளைப் பாடி வைத்தார். பாரதியும் பக்தியின் பெருமைதனைப் பாடுவான்,

பக்தியினாலே, தெய்வ பக்தியினாலே

பக்தியினாலே – இந்தப்

பாரிலெய்திடும் மேன்மைகள் கேளடீ

சித்தந்தெளியும்- இங்கு

செய்கையனைத்திலும் செம்மை பிறந்திடும்

வித்தைகள் சேரும்-நல்ல

வீரருறவு கிடைக்கும், மனத்திடைத்

தத்துவமுண்டாம், நெஞ்சிற்

சஞ்சலம் நீங்கி உறுதி விளங்கிடும்

ஆசையைக்கொல்வோம்- புலை

அச்சத்தைக் கொன்று பொசுக்கிடுவோம், கெட்ட பாசமறுப்போம்……’

என்று நீண்டதொருபாடலைப் பாடுகிறார்.

XXXX

எண்ணிய முடிதல் வேண்டும் என்ற பாட்டில், பண்ணிய பாவம் எல்லாம் பரிதி முன் பனியே போல, நண்ணிய நின்முன் இங்கு நசித்திடல் வேண்டும் அன்னாய்’- என்கிறார்.

இதே உவமையை ஆதி சங்கரர்,

சூரியனைக் கண்ட இருள் விலகுவது போல, ஞானம் எய்தியவுடன் எல்லாம் பிரம்மத்தில் கரைந்து விடும் என்பார் (ஸ்லோகம் 564). அதாவது எல்லாம் ஒன்றே என்ற உணர்வு பிறக்கும்.

XXX

பாரதியின் வேதாந்தப் பாடல்கள் அனைத்திலும் சங்கரரின் அத்வைதக் கருத்துகளைக் காணலாம். பாரதப் புதல்வர்களின்- தவ சீலர்களின்- கருத்து ஒன்றே என்பதற்கு இது எடுத்துக் காட்டு.

வாழ்க பாரதி- வளர்க அத்வைதம்

–SUBHAM-

Compiled  by London swaminathan

Date: 14 August 2018

Time uploaded in London –18-44 (British Summer Time)

Post No. 5321

Pictures shown here are taken from various sources such as Facebook friends, Wikipedia, Books, Google and newspapers; thanks. Pictures may be subject to copyright laws.

நாலு திசையும் ஸ்வாதந்தர்ய நாதம் எழுகவே!

நரகமொத்த அடிமை வாழ்வு நைந்து கழிகவே!

ஏலு மனிதர் அறிவையடர்க்கும் இருள் அழிகவே

எந்த நாளும் உலகம் மீதில் அச்சம் ஒழிகவே!– பாரதி

வந்தே மாதரம் என்றுயிர் போகும் வரை

வாழ்த்துவோம்;- முடி தாழ்த்துவோம்

எந்தம் ஆருயிர் அன்னையைப் போற்றுதல்

 ஈனமோ?- அவமானமோ?– சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

ஒற்றுமை வழியொன்றே வழியென்பது

ஓர்ந்திட்டோம்;- நன்கு தேர்ந்திட்டோம்

மற்று நீங்கள் செய்யுங் கொடுமைக்கெல்லாம்

மலைவுறோம்; – சித்தம் கலைவுறோம்— சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

ஜய ஜய பவானி! ஜய ஜய பாரதம்!

ஜய ஜய மாதா! ஜய ஜய துர்கா!

வந்தே மாதரம்! வந்தே மாதரம்!—  பாரதி

ஏழையென்றும் அடிமையென்றும்

எவனும் இல்லை ஜாதியில்

இழிவு கொண்ட மனிதரென்பது

இந்தியாவில் இல்லையே!— பாரதி

என்று தணியும் இந்த சுதந்திர தாகம்?

என்று மடியும் எங்கள் அடிமையின் மோகம்?

என்றெமதன்னை கை விலங்குகள் போகும்?

என்றெமதின்னல்கள் தீர்ந்து பொய்யாகும்? சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

இதந்தரு மனையின் நீங்கி

இடர்மிகு சிறைப்பாட்டாலும்

பதந்திரு இரண்டும் மாறிப்

பழிமிகுத் திழிவுற்றாலும்

விதந்தரு கோடி இன்னல்

விளைந்தெனை அழித்திட்டாலும்

சுதந்திர தேவி! நின்னைத்

தொழுதிடல் மறக்கிலேனே —சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

தண்ணீர் விட்டோம் வளர்த்தோம்? சர்வேசா! இப்பயிரைக்

கண்ணீராற் காத்தோம்; கருகத் திருவுளமோ?

ஓராயிர வருடம் ஓய்ந்துகிடந்த பின்னர்

வாராது போல வந்த மாமணியைத் தோற்போமோ?– சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

வீர சுதந்திரம் வேண்டி நின்றார் பின்னர்

வேறொன்று கொள்வாரோ? – என்றும்

ஆரமுதுண்ணுதற் காசை கொண்டார் கள்ளில்

அறிவைச் செலுத்துவாரோ?– சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

வந்தே மாதரம் என்று வணங்கிய பின்

மாயத்தை வணங்குவாரோ?

வந்தே மாதரம் ஒன்றே தாரகம்

என்பதை மறப்பாரோ?– சுதந்திரம் பற்றி பாரதி

எல்லாரும் அமரநிலை எய்தும்நன்முறையை

இந்தியா உலகிற்களிக்கும்- ஆம்

இந்தியா உலகிற்களிக்கும்- ஆம், ஆம்

இந்தியா உலகிற்களிக்கும் வாழ்க!— பாரதி

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே– வாழ்க வாழ்க!

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே- ஜய ஜய ஜய — பாரதி

முப்பது கோடி ஜனங்களின் சங்கம்

முழுமைக்கும் பொது  உடைமை

ஒப்பிலாத சமுதாயம்

உலகத்துக்கொரு புதுமை- வாழ்க

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே– வாழ்க வாழ்க!

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே- ஜய ஜய ஜய — பாரதி

ஓங்கி வளர்ந்ததோர் கம்பம்- அதன்

உச்சியின்மேல் வந்தே மாதரம் என்றே

பாங்கின் எழுதித் திகழும்- செய்ய

பட்டொளி வீசிப் பறந்தது பாரீர் —பாரதி

பாரத தேசமென்று பெயர்சொல்லுவார்- மிடிப்

பயங்கொல்லுவார் துயர்ப் பகை வெல்லுவார்

ஆடுவோமே- பள்ளுப் பாடுவோமே;

ஆனந்த சுதந்திரம் அடைந்து விட்டோமென்று

எங்கும் சுதந்திரம் என்பதே பேச்சு நாம்

எல்லோரும் சமமென்பது உறுதியாச்சு;

சங்கு கொண்டே வெற்றி ஊதுவோமே

தரணிக்கெல்லாம் எடுத்து ஓதுவோமே

எல்லோரும் ஒன்றென்னும் காலம் வந்ததே- பொய்யும்

ஏமாற்றும் தொலைகின்ற காலம் வந்ததே- இனி

நல்லோர் பெரியாரென்னும் காலம் வந்ததே – கெட்ட

நயவஞ்சக் காரருக்கு நரகம் வந்ததே

நாமிருக்கும் நாடு நமதென்பதறிந்தோம் – இது

நமக்கே உரிமையாம் என்பதறிந்தோம்- இந்தப்

பூமியில் எவர்க்கும் இனி அடிமை செய்யோம்- பரி

பூரணனுக்கே யடிமை செய்து வாழ்வோம்.

–subham–

Compiled by London Swaminathan

Date: 9 October 2016

Time uploaded in London: 17-15

Post No.3235

Pictures are taken from various sources; thanks.

Contact swami_48@yahoo.com

நூலின் பெயர்: வேத ரிஷிகளின் கவிதை

சி.சுப்பிரமணிய பாரதி

Written by London swaminathan

Pictures are taken from various sources; thanks.

வேதங்களையும், பிராமணீயத்தையும் பல இடங்களில் புகழ்ந்து பாடிய பாரதி, சில இடங்களில் பிராமணர்களைக் கடுமையாகத் தாக்கியுள்ளான். இது ஏன்? என்று பார்ப்போம்.

பாரதியே ஒரு பிராமணன் என்பதையும் வேதங்களைக் கற்றவன் என்பதையும்,  தீவிர தெய்வ நம்பிக்கை உடையவன் என்பதையும் மறந்து விடக்கூடாது.

சுதந்திரப் போராட்டத்தை முன்னின்று நடத்திய பல தலைவர்கள் அந்தணர்களே. ஆனால் அதை    விட அதிக அளவுக்கு வெள்ளைக்காரனிடம் வேலை பார்த்ததும் அந்தணர்களே. இவர்களில் பலர்,  பாரதிக்கு எதிராக நின்றனர். உளவும் சொன்னார்கள்.

பாரதியின் சீர்திருத்தக் கருத்துகளை ஜீரணிக்கும் அளவுக்கு அறிவின் வளர்ச்சியும் பல பிராமணர்களுக்கு இல்லை. மனைவி செல்லம்மாவுடன் கைகோர்த்து, ஆணும் பெண்ணும் சமம் என்று சொல்லி, தெருக்களில் நடந்தது அவர்களுக்குப் பிடிக்கவும் இல்லை. அதைக் கிண்டலும் செய்தார்கள்.

இதற்கெல்லாம் மேலாக பெரும்பாலான பிராமணர்கள் வேதங்களின் உண்மைக் கருத்துகளைப் பின்பற்றாமல் சடங்குகளில் மட்டுமே நம்பிக்கை வைத்திருந்தனர். இன்னும் பலரோ எந்த வித அனுஷ்டானங்களையும் பின்பற்றாமல் — அதாவது சந்தியா வந்தனம் முதலியன செய்யாமல் — பிறப்பினாலும், பூணுல் போட்டதாலுமே — தாங்கள்தான் சமுதாயத்தில் மதிக்கப்பட வேண்டியவர்கள் என்று எதிர்பார்த்தனர். இந்த போலித் தனத்தை பாரதி ஏற்கவில்லை. மற்ற விஷயங்கள் அவனது பாடல் வரிகளிலேயே இலகு தமிழில், பழகு தமிழில் உள்ளன. நான் விளக்கத் தேவை இல்லை.

வேதம் அறிந்தவன் பார்ப்பான்

வேதங்களில், நான்கு வர்ணம் என்று தொழில் ரீதியில் ஜாதியை அணுகியதை, பாரதி ஏற்கிறான். அவனே அதைப் பாடலிலும் தருகிறான்:-

“வேதம் அறிந்தவன் பார்ப்பான், பல

வித்தை தெரிந்தவன் பார்ப்பான்

நீதி தவறாமல் – தண்ட

நேமங்கள் செய்பவன் நாய்க்கன்

(நாய்க்கன் = அரசன்)

பண்டங்கள் விற்பவன் செட்டி – பிறர்

பட்டினி தீர்ப்பவன் செட்டி

தொண்டரென்றோர் வகுப்பில்லை – தொழில்

சோம்பலைப் போல் இழிவில்லை

நாலு வகுப்பும் இங்கு ஒன்றே- இந்த

நான்கினில் ஒன்று குறைந்தால்

வேலை தவறிச் சிதைந்தே- செத்து

வீழ்ந்திடும் மானிடச் சாதி”

இதே கருத்து ரிக் வேதத்தின் புருஷ சூக்த மந்திரத்தில் இருப்பதை முதல் பகுதியில் கொடுத்துள்ளேன்.( இது மூன்றாவது கட்டுரை.)

“நாலு குலங்கள் அமைத்தான்; – அதை

நாசமுறப் புரிந்தனர் மூட மனிதர்

சீலம் அறிவு கருமம் – இவை

சிறந்தவர் குலத்தினில் சிறந்தவராம்

மேலவர், கீழவர் என்றே – வெறும்

வேடத்திற் பிறப்பினில் விதிப்பனவாம்

போலிச் சுவடியை எல்லாம் – இன்று

பொசுக்கி விட்டால் எவர்க்கும்நன்மை யுண்டென்பான்”

(கண்ணன் என் தந்தை – பாடல்)

பேராசைக்காரனடா பார்ப்பான்!

“முன்னாளில் ஐயரெல்லாம் வேதம் – ஓதுவார்

மூன்று மழை பெய்யுமடா மாதம்

இந்நாளிலே பொய்மைப் பார்ப்பார் — இவர்

ஏதுசெய்தும் காசு பெறப் பார்ப்பார்.

பேராசைக் காரனடா பார்ப்பான் – ஆனால்

பெரிய துரை என்னில் உடல் வேர்ப்பான்

யாரானாலும் கொடுமை…………….

………………………………………. (வரிகள் கிடைக்கவில்லை)

பிள்ளைக்குப் பூணூலாம் என்பான் – நம்மைப்

பிச்சுப் பணம் கொடு எனத் தின்பான்

கொள்ளைக் கேசெந்—————-(வரிகள் கிடைக்கவில்லை)

சொல்லக் கொதிக்குதடா நெஞ்சம் – வெறும்

சோற்றுக்கோ வந்ததிந்தப் பஞ்சம்

……………………….

…………………………………(வரிகள் கிடைக்கவில்லை)

நாயும் பிழைக்கும் இந்தப் பிழைப்பு

நாளெல்லாம் மற்றிதிலே உழைப்பு

பாயும் கடி நாய்ப் போலீசு – காரப்

பார்ப்பானுக்கு உண்டிதிலே பீசு (fees)”

பூணூல் போட்டுக் கொண்டதால் மட்டும் உயர்வு என்ற கொள்கையை பாரதி ஏற்கவில்லை. மஹாபாரதம் சொல்லுவது போல (முதல்  இரண்டு பகுதியில் காண்க), குண நலன்களால் பிராமணனாக இருக்க வேண்டும் என்று எதிர்பார்த்தார். ஆகையால் வெள்ளைக்கரனை எப்படி “துரை” என்று சொல்லக்கூடாதோ அப்படி பிராமணர்களையும் இனிமேல் “ஐயர்” (பண்பாடுமிக்க உயர்ந்தோர்) என்று சொல்லாதீர்கள் என்றார்:-

“பார்ப்பானை ஐயரென்ற காலமும் போச்சே

வெள்ளைப் பறங்கியை துரை என்ற காலமும் போச்சே”

ஆர்ய (சம்ஸ்கிருதம்)= அஜ்ஜ (ப்ராக்ருதம்)= ஐய(ர்)-தமிழ்

பொருள்: பண்பட்ட மக்கள், மதிப்பிற்குரியோர்.

சுங்க வம்ச பிராமணர் ஆட்சிக்காலத்தில் மனு ஸ்மிருதியில் ஏராளமான இடை செருகல் நுழைக்கப்பட்டன. அதில் பல ஸ்லோகங்கள் சூத்திரர்களுக்கு எதிராக உள்ளன. ரிக் வேதத்தில் முதற்கொண்டு இடைச் செருகல், பிற்சேர்க்கை கண்டு பிடித்த வெளி நாட்டு “அறிஞர்களும்”, அவர்களுடைய இந்திய அடிவருடிகளும் மனு ஸ்மிருதியை மட்டும் அப்படியே எடுத்துக்கொண்டனர். ஏனெனில் திட்டுவதற்கு அதில் நிறைய சரக்குகள் இருந்தன. அந்த மனு நீதி எங்கேயும் பின்பற்றப்பட்டு சூத்திரர்களை தண்டித்ததாக வரலாறு இல்லை. அவரவர் குற்றத்துக்கு ஏற்பவே தண்டனைகள் கொடுக்கப்பட்டன. வெள்ளைக்கா ரன் காலத்திலும் அவனை எதிர்த்த பிராமணர் அனைவரும் தூக்கில் போடப்பட்டனர் அல்லது சுட்டுக்கொல்லப்பட்டனர். இப்படி இறந்தோர் ஏராளம் (குறிப்பாக வங்கத்தில்). இந்த மனு நீதியைத் “தமது” என்று சொல்லிய சில பேதைகளைக் கண்டிக்கும் முகத்தான் பாரதியும் பாடினான்.

“சூத்திரனுக்கொரு நீதி தண்டச்
சோறுண்ணும் பார்ப்புக்கு வேறொரு நீதி,

சாத்திரம் சொல்லிடு மாயின்
அது சாத்திரம் அன்று சதியென்று கண்டோம்”.

பாரதிக்கு 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே சங்கத் தமிழில் அதிகப் பாடல்களைப் பாடிய கபிலன் என்ற “புலன் அழுக்கற்ற அந்தணாளன்”, பாரியின் மகள்களை ஊர் ஊராக அழைத்துச் சென்று மாப்பிள்ளை வரன் தேடினான். இது போல ஜாதிக் கட்டுப்பாடுகளைத் தகர்த்து எறிந்து, மனு நீதியைப் பின்பற்றாமல், பணியாற்றியோர் ஏராளம். மயில் வளர்க்கும் கீழ் ஜாதி மக்களை அழைத்து மாபெரும் மௌர்ய சாம்ராஜ்யத்தை உண்டாக்கிய சாணக்கியன் கடைசி வரையில் குடிசையில் வாழ்ந்தான். மனு தர்மமும் கூட பிராமணன் பொருளே சேர்த்துவைக்கக் கூடாதென்கிறது..

இந்தப் பிண்ணனியில் பாரதியின் வரிகளைப் படித்தால் அவன் ஏன்

சாத்திரத்தை “சதி” என்று சொன்னான் என்று தெளிவடைவோம்.

முன்னாள் ராஷ்டிரபதியும், தத்துவ வித்தகருமான டாக்டர் எஸ். ராதாகிருஷ்ணன், அவரது பகவத் கீதை வியாக்கியானத்தில், ஜாதிகள்/வர்ணம் பற்றி விள்ளக்குகையில்,  கீழ்கண்ட ஸ்லோகங்களைக் கொடுத்துள்ளார்:-

அந்த்யஜோ விப்ர ஜாதி ச ஏக ஏவ சஹோதர:

ஏக யோனி ப்ரசூதஸ் ச ஏக சாகேன ஜாயதே

அந்தணர்களும், ஐந்தாவது ஜாதியினரும் சஹோதர்களே; அவர்கள் ஒரு தாயிடத்தில் பிறந்தவர்களே (பழைய கால ஸ்லோகம்)

ஏகவர்ணம் இதம் பூர்வம் விஸ்வம் ஆசீத் யுதிஷ்டிர

கர்மக்ரியா விஷேசேன  சாதுர்வர்ண்யம் ப்ரதிஷ்டிதம்

ஓ, யுதிஷ்டிரா! ஆதிகாலத்தில் ஒரே ஜாதிதான் இருந்தது; தொழில் வேறுபாட்டால் நான்கு பிரிவுகளாக அவை பிரிக்கப்பட்டன.

எல்லாரும் ஓர் குலம்

எல்லாரும் ஓர் குலம் – எல்லாரும் ஓரினம்

எல்லாரும் இந்திய மக்கள்;

எல்லாரும் ஓர் நிறை எல்லாரும் ஓர் விலை

எல்லாரும் இந்நாட்டு மன்னர்- நாம்

எல்லாரும் இந்நாட்டு மன்னர் — ஆம்

எல்லாரும் இந்நாட்டு மன்னர் – வாழ்க

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே — வாழ்க வாழ்க

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே — ஜய ஜய ஜய

பாரத சமுதாயம் வாழ்கவே  – சுப்பிரமணிய பாரதி

–Subham–

Compiled  by S NAGARAJAN

Post No.2256

Date: 19 October 2015

Time uploaded in London: 8-07 AM

Thanks for the pictures.

Don’t use pictures. Don’t reblog for at least a week.

ரகசியத் தெளிவு

சொல்லுக்குள் ஜோதி காணுங்கள்!

ச.நாகராஜன்

சொல்லில் இருக்குது அனைத்துமே

இரகசியங்களைப் பொருத்தவரையில் எல்லா மதங்களும் ஒரே மாதிரியான அறிவுரைகளையே சொல்கின்றன. யூதம், ஹிந்து என்றெல்லாம் இதில் வேறுபாடு கிடையாது. ஏனெனில் அடிப்படை உண்மைகள் சாஸ்வதமானவை!

தேவி பாகவதத்தில் அம்பிகையின் முன்னர் ஆகப் பெரும் மஹரிஷிகள் வாயைப் பொத்தி மௌனம் அனுஷ்டிக்கிறார்களாம்! ஏனெனில் வாயைத் திறந்தால் சொல் குற்றம் வந்து விடுமோ என்று!

யூத மதத்தை எடுத்துக் கொண்டால் அங்கும் சொற்களை ஜாக்கிரதையாகப் பிரயோகம் செய் என்றே கூறுகிறது. அதிலும் பிரார்த்தனை புரிவதில் சொல்லுக்குள்ளே ஜோதியைக் காணுங்கள் என்கிறது!

லிக்விடிம் எக்வாரிம் (தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஞான முத்துக்கள்) தொகுப்பில் முக்கியமான ரகசியம் சொல்லப்படுகிறது இப்படி:-

EACH MORNING A NEW CREATION

Take special care to guard your tongue                                            

 Before the morning prayer.

Even greeting your fellowman, we are told.                                    

Can be harmful at that hour.
A person who wakes up in the morning is                                     

Like a new creation

Begin your day with unkind words,                                                  

Or even trivial matters –

Even though you may later turn to prayer,                                      

You have not been true to your Creation

All of your words each day                                                         

Are related to one another

All of them are rooted                                                           

 In the first words that you speak                     

                                                LIQQUTIM YEQARIM

உனது நாவைக் காப்பதில் விசேஷ கவனம் எடு                               

காலை பிரார்த்தனைக்கு முன்னர்

உங்கள் சக மனிதருக்கு வணக்கம் செலுத்துவது கூட,                            

அந்த நேரத்தில் தீமை பயக்கக்கூடும் என்று எங்களுக்குச் சொல்லப்படுகிறது

காலையில் கண் விழிக்கும் ஒரு மனிதன்                                           

ஒரு புதிய படைப்பு போல

அன்பில்லாத வார்த்தைகளுடன் உங்கள் நாளை ஆரம்பியுங்கள்,                      

அல்லது அல்ப விஷயங்களுடன் துவங்குங்கள்

பின்னால் நீங்கள் பிரார்த்தனை புரியத் தொடங்கினாலும் கூட,                          

உங்கள் படைப்புக்கு நீங்கள் உண்மையானவராக இல்லை

ஒவ்வொரு நாளும் உங்களின் எல்லாச் சொற்களும்                               

ஒன்றை ஒன்று தொடர்பு கொண்டிருக்கின்றன

அந்த அனைத்துமே நீங்கள் பேசும் முதல் வார்த்தைகளை                          

வேராகக் கொண்டிருக்கின்றன

                                                             லிக்விடிம் எக்வாரிம்

பிரம்மாண்டமான ஒரு ரகசியம் மிக எளிமையாகச் சொல்லப்பட்டிருக்கிறது.

ஹிந்து தத்துவத்தில் காலை எழுந்தவுடன்

“கராக்ரே வஸதே லக்ஷ்மீ கர மத்யே சரஸ்வதி                                            

கர மூலேது கோவிந்த: ப்ரபாதே கர தர்ஸனம்”

என்று நல்ல சொற்கள் மூலம் திருமகள், கலைமகள், கோவிந்தன் ஆகியோரை நமஸ்கரித்து நாளை நல்ல நாளாக்கி நமது நாளாக்குகிறோம்.

ஒரு நாளைக்கு 100 ஆசீர் வசனம் ஓதுங்கள்

கடவுள் நம்மிடம் எதை விரும்புகிறார் என்பதை யூத மதத்து ராபி மெய்ர் (Rabbi Meir) அருமையாக விளக்கிக் கூறுகிறார். மூன்றாம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் வாழ்ந்த இறையாளர் இவர்.

தால்முட்– இல் வரும் செய்யுளுக்கு இவர் அற்புத விளக்கம் ஒன்றைத் தருகிறார். அது Mah என்ற வார்த்தையைக் கூறுகிறது. இதன் பொருள் ‘என்ன’ என்பதாகும். ஆனால் மெய்ரோ அந்த உச்சரிப்பை அதே போன்று உள்ள Meah என்று எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்கிறார். இதன் பொருள் 100 என்பதாகும். அதாவது கடவுள் நம்மை தினமும் 100 Blessings ஐ(100 ஆசீர் வசனங்கள்)  ஓத வேண்டும் என்று விரும்புகிறார் என்றார்.

தினமும் நூறு நல்ல வார்த்தைகளைப் பேசும் ஒருவனுக்கு என்றைக்கேனும் கெடுதி விளையுமா? நிச்சயம் ஒரு கெடுதியும் வராது. ரகசியங்களை ஒவ்வொரு மதமும் ஒவ்வொரு விதமாகச் சொல்கிறது.

அனைத்தும் பொருள் பொதிந்தவை.

சொல் ஒன்று வேண்டும்

மஹாகவி பாரதியார் பாடிய சொல் என்ற பாடல் அற்புதமான பாடல்.

சொல் ஒன்று வேண்டும் தேவசக்திகளை நம்முள்ளே                             

நிலைபெறச் செய்யும் சொல் வேண்டும்

மின்னல் அனைய திறல் ஓங்குமே – உயிர்                                             

வெள்ளம் கடை அடங்கிப் பாயுமே                                                     

தின்னும் பொருள் அமுதம் ஆகுமே இங்கு                                    

செய்கை  அதனில் வெற்றி ஏறுமே

என்று சொல்லின் பெருமை கூறும் அவரது பாடலை முழுவதுமாகப் படிக்கும் போது யூதர்களின் வேதம் கூறும் சொல்லுக்குள் ஜோதி காணும் அனுபவம் கை கூடும், இல்லையா!

பேசுகின்ற வார்த்தைகள் பலவற்றை நம்மிடம் அன்றாடம் சேர்க்கின்றன. இவற்றில் நாளைத் துவக்கும் போது பேசுபவை அன்றைய போக்கை உருவாக்குகின்றன. ஆகவே பேசுவதைச் சரியாகப் பேசு; சரியான சொற்களைத் தேர்ந்தெடு என்பதே அறநூல்களின் அறிவுரை.

இதை ஒரு சோதனையாகக் கூடச் செய்து பார்க்கலாம்; விளைவுகள் பிரம்மாண்டமான அளவில் நலம் பயப்பதைக் கண்டு நாமே பிரமித்து விடுவோம்!

*****************

பாரதி பழகுவோம்

உங்களுக்குப் பிடித்த ‘ஐயோ’ பாடல் எது?

Don’t Reblog it for a week. Pictures are copyrighted by someone else. Don’t use them. When you use the matter, you must not remove the author’s name and blog name.

Wriiten by S NAGARAJAN

Date : 9 September  2015

Post No. 2141

Time uploaded in London: – காலை 10-10

By ச.நாகராஜன்

என்ன கேள்வி இது?

இது என்ன சார், கேள்வியே சற்று விபரீதமாய் இக்கிறது? யாருக்காவது ஐயோ பிடிக்குமா?

ஐயோ, ஐயோ. அந்த ‘ஐயோ’வைச் சொல்லவில்லை சார் இந்த ஐயோ கொஞ்சம் வேறு மாதிரி! ஆனாலும் கட்டுரையின் கடைசியில் நீங்கள் நினைக்கும் அந்த ‘ஐயோ’வும் வருகிறது.

உங்களுக்குப் பிடித்த ஐயோ பாடல் எது? கீழே அறிஞர்களும் பக்தர்களும் ரசித்த பாடல்கள் பல உள்ளன! பாருங்கள், படியுங்கள், பின்னர் தேர்ந்தெடுங்கள்!

அழியா அழகுடையான்

முதலில் கவிச்சக்கரவர்த்தி கம்பனின் பாடல். இதன் சிறப்பை எடுத்துக் கூற ஒரு பெரும் நூலே எழுத வேண்டும். சந்த அமைப்பு, பொருளின் ஆழம், நாடகக் காட்சி, சொல்லாட்சி, உவமைத் திறன், அடுக்கிக் கொண்டே போய் க்ளைமாக்ஸ் காண்பிப்பது என இப்படி இந்தப் பாடலைத் திறனாய்வு செய்வதற்கான அம்சங்களைக் கூறிக் கொண்டே போகலாம்! ரசிக்கும் வரை ரசியுங்கள்.

ஆனால் ஒன்று மட்டும் நிச்சயம், தமிழ் இலக்கியத்தின் சிகரமான பாடல்களில் சத்தியமாக இதுவும் ஒன்று.  ஏன், உயர்வு நவிற்சி அணி இல்லாமல் தமிழ் இலக்கியத்தின் என்பதை உலக இலக்கியத்தின் என்று கூட சுலபமாக மாற்றிச் சொல்லி விடலாம். அப்படி ஒரு தகுதி கொண்ட பாடல் இது.

வெய்யோனொளி தன் மேனியின் விரிஜோதியின் மறையப் 

 பொய்யோவெனும் இடையாளொடும் இடையானொடும் போனான்    

 மையோ மரகதமோ மறிகடலோ மழைமுகிலோ                                 

ஐயோ இவன் வடிவென்பதொர் அழியா அழகுடையான்!

லட்சுமணன் சீதையுடன் ராமபிரான் சென்ற காட்சி! சூரியனின் ஒளியே வேத புருஷனான ராமனின் மேனி ஒளியில் மங்கியதாம். அவன் மை வண்ணனா, மரகத நிறத்தவனா? அவனுக்கு உவமையாகக் கடலைச் சொல்வதா, மழை முகிலைச் சொல்வதா, பொறுக்க முடியாத வர்ணனை நிலையில் ஐயோ என்று கம்பன் மயங்குகிறான். இதன் அருமையை எழுத சில வரிகள் போதாது; இடம் கருதி அடுத்த பாடலுக்குப் போவோம்.

சிந்தை கவர்ந்த செய்யவாய்

திருப்பாணாழ்வார் ஜாதியில் தாழ்ந்தவர் என்று மக்களால் ஒதுக்கப்பட்டாலும் கூட இறைவனின் நீதியால் உயர்ந்தவர். ஶ்ரீரங்கத்தில் லோகசாரங்கர் என்னும் கோவில் பட்டர் அவரை ஒதுக்கித் தள்ளுகிறார். பக்தர் என்பதால் அவர் மீது பட்ட அடியை இறைவன் தானே ஏற்க, லோகசாரங்க பட்டர் மனம் வருந்தி அவரை இறைவன் சந்நிதிக்கு அழைத்துச் செல்கிறார். இறைவனைத் தரிசித்த ஆழ்வார் உணர்ச்சிப் பெருக்கால் பாடல் மழை பொழிகிறார். அவற்றில் இரு பாடல்கள்!

கையினார் சுரிசங்கனலாழியர் நீள்வரைபோல்                              

மெய்யனார் துளப விரையார் கமழ் நீள்முடியெம்                                  

 ஐயனார் அணியரங்கனார் அரவினணை மிசை மேய மாயனார்                  

செய்யவாய் ஐயோ என்னைச் சிந்தை கவர்ந்ததுவே!

இன்னொரு பாடல்:-

ஆலமா மரத்தின் இலைமேல் ஒரு பாலகனாய்                            

ஞாலமேழும் உண்டான அரங்கத்தரவினணையான்                                  

கோலமா மணியாரமும் முத்துத் தாமமும் முடிவில்லதோர் எழில்                        

நீலமேனி ஐயோ நிறை கொண்டது என் நெஞ்சினையே

மாயனார் செய்யவாய் சிந்தை கவர்ந்ததையும் நீலமேனி நெஞ்சினில் நிறை கொண்டதையும் உணர்ந்த ஆழ்வார் அதைச் சொல்ல வார்த்தையின்றி ஐயோ என வர்ணனையின் உச்சிக்குச் செல்கிறார்.

கம்பனின் கவித்திறத்தின் முடிவும் ஒரு ஐயோ! ஆழ்வார் இறைவனை நெஞ்சில் ஏற்றிய உணர்ச்சிப் பெருக்கின் முடிவும் ஒரு ஐயோ!

கருட உற்சவமும் எலி மேல் அமர்ந்த யானையும்

இனி கவிமழை பொழியும் காளமேகப் புலவரின் பாடல்களுக்கு வருவோம்.

கருட உற்சவத்தைச் சேவித்து அவர் இகழ்வது போலப் பாடிய பாடல் இது:-

பெருமாளும் நல்ல பெருமாள்! அவர் தம்                                                  

திருநாளும் நல்ல திருநாள்! – பெருமாள்                                             

இருந்திடத்தில் சும்மா இராமையினால் ஐயோ!                                

பருந்து எடுத்துப் போகிறதே பார்!

அவரே காஞ்சிபுரம் விநாயகர் உற்சவத்தைப் பழிப்பது போலப் புகழ்ந்து பாடிய பாடல் இது:-

மூப்பான் மழுவும், முராரி திருச் சக்கரமும்                                        

பார்ப்பான் கதையும் பறிபோச்சோ? – மாப்பார்                                           

வலிமிகுந்த மும்மதத்து வாரணத்தை ஐயோ!                                        

எலி இழுத்துப் போகின்றது, ஏன்?

பருந்து எடுத்துப் போன விதத்திற்கும் எலி இழுத்துப் போனதற்கும் ஒரு ஐயோ போடும் போது பாடலின் சுவை கூடி விட்டது, இல்லையா?

இப்படி ஐந்து ஐயோ பாடல்களைப் பார்த்து விட்டோம்.

இன்னும் ஒரு ஐயோ பாடலை உலக நலத்தையே சிந்திக்கும் தாயுமானவர் பாடி இருக்கிறார். இதோ அது:-

காகம் உறவு கலந்துண்ணக் கண்டீர் அகண்டாகார சிவ,                            

போகமெனும் பேரின்ப வெள்ளம் பொங்கித் ததும்பிப் பூரணமா                  

ஏக உருவாய்க் கிடக்குதையோ, இன்புற்றிட நாம் இனி எடுத்த                         

தேகம் விழுமுன் புசிப்பதற்குச் சேர வாரும் செகத்தீரே!

சிவ வெள்ளம் பொங்கித் ததும்புகையில் சவ வெள்ளமாகக் குவிகிறீர்களே! எடுத்த தேகம் விழும் முன் அகண்டாகார சிவ வெள்ளத்தில் சேர வாரும் ஜெகத்தீரே, பூரணமாய் ஏக உருவாய் கிடக்குது ஐயோ! என்று புலம்பி நம்மைக் கூவி அழைக்கிறார். இரக்கம் மேலிட்டு அவர் கூவும் கூவலைப் போன்று நலம் ததும்பும் கூவல் இன்னும் ஒன்று மாதிரிக்குக் கூட இல்லையே!

இப்படி ஆறு ஐயோ பாடல்களைப் பார்த்து விட்டோம்.

சூதும் பாவமும் பண்ணினால் ஐயோவென்று போவான்!

இன்னொரு பாடல். மகாகவி பாரதியாரின் புதிய கோணங்கிப் பாடல்.

பெரிய பாடல் முழுவதுமாக இங்கு தரப்படவில்லை. முக்கியமான சில வரிகளை மட்டும் இங்கு பார்ப்போம்:-

குடுகுடு குடுகுடு குடுகுடு குடுகுடு

நல்ல காலம் வருகுது, நல்ல காலம் வருகுது;                                       

சாதிகள் சேருது; சண்டைகள் தொலையுது                                          

சொல்லடி சொல்லடி சக்தி மா காளி,                                        

வேதபுரத்தாருக்கு நல்லகுறி சொல்லு!                                                 

தரித்திரம் போகுது; செல்வம் வளருது;                                           

படிப்பு வளருது; பாவம் தொலையுது;                                                   

படிச்சவன் சூதும் பாவமும் பண்ணினால்                                         

போவான் போவான் ஐயோவென்று போவான்                                         

வேதபுரத்திலே வியாபாரம் பெருகுது

உங்கள் முன் ஏழு ஐயோ பாடல்கள் உள்ளன. ஒன்று கவிதா நயத்தின் சக்கரவர்த்தியான ராம பக்த கம்பன் பாடியது. இலக்கிய சிகரத்தின் ஏற்றத்தைக் காண்பிக்கும் ஐயோ அது

இன்னொரு உத்தம பக்தன் கண்ணாரத் தன் தெய்வத்தை தரிசித்து நெஞ்சு நெகிழ்ந்து உள்ளம் கசிந்து உணர்வூறச் சொன்ன இரண்டு ஐயோ. அது பக்தி பரவசத்தின் உச்ச உணர்வின் வெளிப்பாட்டைக் காண்பிக்கும் ஐயோ!

அடுத்து கவிஞனான சிலேடைப் புலவன் காலத்திற்கேற்ப இகழ்கிறார்போலப் புகழ்ந்து அனைவரையும் ரசிக்க வைத்து ரஸனையின் உச்சத்தில் இறை நினைப்பைத் தந்த இரண்டு ஐயோ! கவிதா மேதா விலாசமும் அனைவரையும் ஈர்க்கும் வேடிக்கை விநோதமும் கலந்த ஐயோ அது.

அடுத்து இரக்கக் கடலில் ஊறி இருக்கும் தாயுமானவர் கூறுவது. சிவ,                            

போகமெனும் பேரின்ப வெள்ளம் பொங்கித் ததும்பிப் பூரணமா                  

ஏக உருவாய்க் கிடக்குதையோ, அதை அனுபவியுங்களேன் என்று

இரக்கம் ததும்பக் கூறும் ஐயோ அது.

அடுத்து தேசம் ஒன்றையே தன் தெய்வமாகப் பார்த்து பாவித்து தேசபக்தி ஒன்றையே உடலாக உயிராகக் கொண்ட கவிஞன், நாட்டின் தரித்திரத்திற்கும் இன்ன பிற தாழ்வுகளுக்கும் காரணத்தை ஆராய்ந்த ஆய்வின் முடிவு.  படித்தவர் செய்யும் சூதிற்கு மன்னிப்பே இல்லை என்பது அவனது முடிவு. படிச்சவன் சூதும் பாவமும் பண்ணினால் எப்படிப் போவான் என்பதைச் சுட்டிக் காட்டும் ஐயோ அது. கவிதாசக்தி தெய்வீகம் கலந்த தேசபக்தியாக மாறி, கெட்ட கலியின் போக்கை மாற்ற, படிச்சவன் செய்யும் சூதிற்கு தரும் தண்டனை அந்த ஐயோ!

இதில் எமக்குப் பிடித்தது தேசத்தை முன்னேற்ற வழி சொன்ன கவிஞனின் ஐயோ! அந்த ஐயோ என்ற தீயினில் தீமைகள் தூசாகி அழியும்; புதிய கிருத யுகம் மலரும்; அப்போது அழியா அழகுடைய அண்ணலையும், நெஞ்சு நிறை கொண்ட நீலமேனியையும், கருட உற்சவ பெருமாளையும் எலி சுமந்த பிள்ளையாரையும் துதிப்பது எளிது; சிவானந்த வெள்ளத்தில் நீந்தித் திளைப்பதும் சுலபம் தான்!

தீய சக்திகள் ஐயோ என்று போகட்டும்; தெய்வத் திருநாடு செழிக்கட்டும்.

எமது தேர்வு ஒரு புறம் இருக்கட்டும்; உங்களுக்குப் பிடித்த ஐயோ பாடல் எது? ஏன்??

தேர்ந்தெடுத்து விட்டீர்களா!

ஒரு வரி எழுதிப் போடுங்களேன் – விமரிசனப் பகுதியில்!

*********

 படங்களுக்கு நன்றி; முக நூல் மற்றும் மலர்களிலிருந்து எடுக்கப்பட்டவை.

Research Article No. 2089

Written by London swaminathan
Date : 21 August  2015
Time uploaded in London :–  காலை மணி 10-02

இந்தியாவில் சுதந்திரத்துக்காகப் போராடியோர் எண்ணிக்கை மிகவும் குறைவே. அக்கால ஜனத்தொகையையும் (சுமார் முப்பது கோடி), பின்னர் தியாகிகள் என்று தாமிர பட்டயம் வாங்கியோர் எண்ணிக்கையயும் ஒப்பிட்டால் இது புரியும். பெரும்பாலான மக்கள், “ராமன் ஆண்டால் என்ன, ராவணன் ஆண்டால் என்ன” என்று இருந்துவிட்டனர். விக்டோரியா மஹாரணி காலத்தில் இந்தியர்கள், குறிப்பாகப் பத்திரிக்கைகள் அனைத்தும், அவளை எப்படி போற்றிப் புகழ்ந்தன என்பதையும் ஜார்ஜ் மன்னர் இந்தியாவுக்கு வந்தபோது அவரை எப்படிப் பாராட்டினர் என்பதையும் பார்த்தால் இது விளங்கும்.

வெளி நாட்டினருக்கு ஜால்ரா அடிப்பதில், ஒத்து ஊதுவதில் தமிழர்கள் சளைக்கவில்லை. திராவிட பக்தன் முதலான பத்திரிக்கைகளில் வந்த பாடல்களே இதற்கு சான்று பகரும்.

“ட்விங்கிள் ட்விங்கிள் லிட்டில் ஸ்டார்” — மெட்டில் ஒரு பாட்டு, “ராம ராம ஜய ராஜாராம்” — என்ற பஜனைப் பாட்டு மெட்டில் ஒரு பாட்டு என்று பிரிட்டிஷாரைப் புகழ்ந்து எழுதித் தள்ளிவிட்டனர். காந்திஜி போன்றோர் வந்து சுதந்திரப் போராட்டத்தை மக்கள் இயக்கமாக மாற்றிய போதும் வேடிக்கை பார்க்க வந்த கும்பலே அதிகம். காந்திஜி சுடப் பாட்டு இறப்பதற்கு முதல் நாள் வரை திண்ணைப் பேச்சிலும், மரத்தடிப் பேச்சிலும் அவரைக் குறை கூறியோர் எண்ணிக்கையே அதிகம்.

“நெஞ்சு பொறுக்குதிலையே–இந்த நிலைகெட்ட மனிதரை நினைந்துவிட்டால்

இதையெல்லாம் கண்டு பொறுக்க மாட்டாமல்தான் பாரதியார் கொதித்தெழுந்தார். “நெஞ்சு பொறுக்குதிலையே–இந்த நிலைகெட்ட மனிதரை நினைந்துவிட்டால் …. அஞ்சி அஞ்சிச் சாவார் – இவர் அஞ்சாத பொருளில்லை அவனியிலே” என்றும், “நெஞ்சில் உரமும் இன்றி நேர்மைத் திறமும் இன்றி வஞ்சனை சொல்வாரடி கிளியே- வாய்ச் சொலில் வீரரடி” – என்றும் பாடினார்.

1911 ஆம் ஆண்டில் ஐந்தாம் ஜார்ஜ் மன்னர் இந்தியாவுக்கு விஜயம் செய்தார். அப்போது இந்தியாவில் ஆங்கில ஆட்சியைப் புகழ்ந்து பலர் பாடல்கள் எழுதினர். பாரதியார், ரவீதிரநாத் தாகூர் முதலிய பெருங் கவிஞர்களும் இதில் அடக்கம். ஜனகனமன என்று துவங்கும் பாடலும் (பின்னர் நாட்டின் தேசீய கீதமானது) ஜார்ஜ் மன்னரை வரவேற்க எழுதப்பட்டதே. ஆயினும் இது ஒரு சர்ச்சையான பின்னர் 28 ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் தாகூர் மறுப்பு வெளியிட்டு, இது பொதுவான பாடல் என்றார்.

பாரதியார் எழுதிய “வேல்ஸ் இளவரசருக்கு நல்வரவு” என்ற பாடலில் மிகவும் அழகாகப் பாராட்ட வேண்டிய இடத்தில் பாராட்டிவிட்டு வாழைப்பழத்தில் ஊசி ஏற்றுவது போல ஏற்றி, ‘நல்லது செய்’ (சுதந்திரம் வழங்கு) என்றும் பாடி இருக்கிறார். தாகூர் எழுதிய பாடலில் ‘ஆஹா ஓஹோ’ என்று புகழ்ந்து தள்ளி இருக்கிறார்.பாரதியார் பாடலில் அப்படி இல்லை.

ஆயிர வருடம் அன்பிலா அந்நியர்

ஆட்சியின் விளைந்த அல்லல்கள் எண்ணில –

என்று சொல்லிவிட்டு பிரிட்டிஷ் ஆட்சியில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களைப் புகழ்கிறார். பின்னர்

ஆயினும் என்னை? ஆயிரங்கோடி தொல்லைகள் இன்னும் தொலைந்தனவில்லை

நல்குரவாதி நவமாம் தொல்லைகள்

ஆயிரம் எனை வந்தடைந்துள நுமரால்

என்னுமிங்கிவையெலாம் இறைவன் அருளால்

நீங்குவ அன்றி நிலைப்பனவல்ல

–என்று சொல்லி சுதந்திர வேட்கையையும் வெளிப்படுத்துகிறார். 1908 ஆம் ஆண்டில் பாரதியார் வெளியிட்ட ஸ்வதேச கீதங்கள் – என்ற தனது நூலில் சேர்த்த பாடல்களே அவருடைய தீவிர சுதந்திர வேட்கைக்குச் சான்று.

அவர் நடத்திய தேசபக்தப் பத்திரிக்கைகளைத் தவிர பெரும்பாலான பத்திரிக்கைகள் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியாளரைப் புகழ்ந்தனவேயன்றிக் குறைகூற அஞ்சி நடுங்கின!

இத்துடன் இணைத்துள்ள பாடல்கலையும் விக்டோரியா மஹாரணியாரைப் புகழ்ந்து வெளியான தமிழ்ப் புத்தகத்தையும் பார்த்தால் அக்கால அடிவருடிச் சூழ்நிலை கண்ணுக்குமுன் திரைப்படம் போல வரும்!

இனி இணைப்புகளைக் காண்க:————

—-முற்றும்—

Article No. 2069

Written by London swaminathan

Date : 14  August  2015

Time uploaded in London :– 16-18

(Pictures are used from various sources)

ஆகஸ்ட் 15 இந்திய சுதந்திர தினம்

மிக வியப்பான விஷயம்! பாரதியார் இறந்து (1921) கால் நூற்றாண்டுக்குப் பின்னர்தான் இந்தியா சுதந்திரம் (1947) அடைந்தது. ஆயினும் அவருடைய தீர்க்க தரிசனப் பார்வை, சுதந்திர பாரதத்தைக் கண்டுவிட்டது. அவரது பாடல்களைப் படிக்கையில் இது நன்கு விளங்கும்.

சுதந்திரம் குறித்தும் அவர் காலத்தில் இருந்த இந்திய தேசியக் கொடி பற்றியும் அவர் பாடிய (( தாயின் மணிக்கொடி பாடலும்)) பாடல்கள் நமக்கு இந்திய வரலாற்றைக் – குறிப்பாகக் கொடியின் வரலாற்றைக்— கூறும்.

இதோ பாரதி கூறிய சுதந்திரப் பொன்மொழிகள்:—

1.ஆடுவோமே பள்ளுப் பாடுவோமே

ஆனந்த சுதந்திரம் அடைந்து விட்டோம் என்று

பூமியில் இனி எவர்க்கும் அடிமை செய்யோம் – பரி

பூரணனுக்கே அடிமை செய்து வாழ்வோம் -(பாரதி)

2.வந்தே மாதரம் என்போம் – எங்கள்

மாநிலத் தாயை வணங்குதும் என்போம் (பாரதியார்)

3.வெற்றி கூறுமின்! வெண் சங்கூதுமின்

கற்றவராலே உலகு காப்புற்றது

பாரிலுள்ள பல நாட்டினர்க்கும்

பாரத நாடு புது நெறி பழக்கல்

உற்றதிங்கிந்நாள், உலகெலாம் புகழ (பாரதியார்)

4.ஊதுமினோ வெற்றி! ஒலிமினோ வாழ்த்தொலிகள்

ஓதுமினோ வேதங்கள்! ஓங்குமினோ, ஓங்குமினோ

தீது சிறிதும் பயிலாச் செம்மணி மாநெறி கண்டோம்

வேதனைகள் இனி வேண்டா; விடுதலையோ திண்ணமே (பாரதியார்)

5.தண்ணீர் விட்டோ வளர்த்தோம்? சர்வேசா! இப்பயிரை\

கண்ணீராற் காத்தோம்; கருகத் திருவுளமோ?

ஓராயிர வருடம் ஓய்ந்து கிடந்த பின்னர்

வாராது வந்த மாமணியைத் தோற்போமோ? (பாரதியார்)

நாலு திசையும் ஸ்வாதந்தர்ய நாதம் எழுகவே!

6.நாலு திசையும் ஸ்வாதந்தர்ய நாதம் எழுகவே!

நரகமொத்த அடிமை வாழ்வு நைந்து கழிகவே

ஏலு மனிதர்  அறிவையடர்க்கும் இருள் அழிகவே

எந்த நாளும் உலகம் மீதில் அச்சம் ஒழிகவே (பாரதியார்)

7.வீர சுதந்திரம் வேண்டி நின்றார் பின்னர்

வேறொன்று கொள்வாரோ? – என்றும்

ஆரமுது உண்ண ஆசை கொண்டார் கள்ளில்

அறிவைச் செலுத்துவாரோ? (பாரதியார்)

8.வந்தேமாதரம் என்று உயிர்  போம்வரை

வாழ்த்துவோம் – முடி – தாழ்த்துவோம்

எந்த மாருயிர் அன்னையை போற்றுதல்

ஈனமோ? அவ – மானமோ? (பாரதியார்)

9.எங்கும் சுதந்திரம் என்பதே பேச்சு நாம்

எல்லோரும் சமமென்பது உறுதியாச்சு (பாரதியார்)

10.தாயின் மணிக்கொடி பாரீர்! – அதைத் தாழ்ந்து

பணிந்து புகழ்ந்திட வாரீர்!

ஓங்கி வளர்ந்ததோர் கம்பம் – அதன்

உச்சியின் மேல் ‘வந்தேமாதரம்’ என்றே

பாங்கின் எழுதித் திகழும் – செய்ய

பட்டொளி வீசிப் பறந்தது பாரீர்!

இந்திரன் வச்சிரம் ஓர் பால் – அதில்

எங்கள் துருக்கர் இளம்பிறை ஓர்பால்

மந்திரம் நடுவுறத் தோன்றும் – அதன்

மாண்பை வகுத்திட வல்லவன் யானோ?

தாயின் மணிக்கொடி பாரீர்! – அதைத் தாழ்ந்து

பணிந்து புகழ்ந்திட வாரீர்!

11.பொழுது புலர்ந்தது யாம் செய்த தவத்தால்

புன்மை இருட்கணம் போயின யாவும் (பாரதியார்)

12.வாழ்க நீ! எம்மான், இந்த வையத்து நாட்டிலெல்லாம்

தாழ்வுற்று வறுமை மிஞ்சி விடுதலை தவறிக்கெட்டுப்

பாழ்பட்டு நின்றதாமோர் பாரத தேசந்தன்னை

வாழ்விக்க வந்த காந்தி மஹாத்மா! நீ வாழ்க! வாழ்க! (பாரதியார்)

–சுபம்–