Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
பாரதியார் தீபாவளி பண்டிகை மற்றும் இதர பண்டிகைகளைப் பற்றி கவிதைகள், கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளாரா? – 2
ச.நாகராஜன்
ஒவ்வொரு திங்களன்றும் இந்திய நேரம் மாலை 6-30க்கு – லண்டன் நேரம் பகல் 1.30க்கு ஒளிபரப்பாகும் ஹிந்து மதம் பற்றிய கேள்வி- பதில் நிகழ்ச்சி மற்றும் ஹிந்து ஆலயச் சிறப்புச் செய்திகள் உள்ளிட்ட பல நிகழ்ச்சிகள் ஒளிபரப்பப்படுவதை www.tamilandvedas.com நேயர்கள் நன்கு அறிவர். இதற்கு உலகெங்குமுள்ள அன்பர்கள் கேள்விகளை அனுப்பி வருகின்றனர்.
31-8-2020 அன்று ஒளிபரப்பப்பட்ட நிகழ்ச்சியில் வந்த கேள்வி ஒன்று இது:
பாரதியார் தீபாவளி பண்டிகை மற்றும் இதர பண்டிகைகளைப் பற்றி கவிதைகள், கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளாரா?
இதற்கு பதில் அளிக்கும் பொறுப்பு எனக்கு வந்தது.
அந்தப் பதிலின் (உரையின்) சாரத்தின் தொடர்ச்சி இதோ:-
மகர சங்கராந்தி எனக் கொண்டாடும் சூரியனின் வடக்கு நோக்கிய பயணம் முக்கியமான ஒன்று. சூரிய ஸ்தோத்திரம் என்ற தலைப்பில் கவிதை ஒன்றை பாரதியார் இயற்றியுள்ளார்.
அவர் மஹாசக்தி பஞ்சகத்தைப் பாடியுள்ளார்.
ஜென்மாஷ்டமி அல்லது கண்ணனது பிறப்பைப் பற்றிக் ‘கண்ணன் பிறந்தான் எங்கள் கண்ணன் பிறந்தான்’ என்று துவங்கும் பாடலைப் படைத்துள்ளார். அவரது கண்ணன் பாட்டுக்கள் குறிப்பிடத் தகுந்தவை.
நவராத்திரி பண்டிகையின் உட்பொருளை விளக்கும் விதமாக இரு கட்டுரைகளை அவர் எழுதியுள்ளார். இரு கவிதைகளையும் படைத்துள்ளார்.
அவரது கட்டுரையின் சில பகுதிகளை இங்கு பார்ப்போம்:
“ஒன்பதிரவு பராசக்தியைப் பூஜை செய்கிறோம். லக்ஷ்மி என்றும் ஸரஸ்வதி என்றும் பார்வதி என்றும் மூன்று மூர்த்தியாக நிற்பது பராசக்தி. இவ்வுலகத்தை ஆக்கல், அழித்தல், காத்தல் என மூன்று தொழில் நடத்துவது.
ஹிமாசலந் தொடங்கிக் குமரி முனை வரை, வேதத்தை நம்பும் கூட்டத்தார் எல்லாம் இந்தப் பூஜை செய்கிறோம்.”
“சக்தி : நல்ல வல்லெழுத்துச் சேர்ந்த மொழி.”
“ஒவ்வொருவருக்கும் மூன்று விதச் சக்தி வேண்டும், 1.அறிவு. 2. செல்வம். 3. தைரியம். இந்த மூன்றும் நமக்கு இஹலோகத்திலே கிடைக்கும் படியாகவும், இதனால் பரலோக இன்பங்களும் சாத்தியமாகும்படியாகவும் நாம் தெய்வத்தை வழிபடுகிறோம்.”
“விக்ரமாதித்யன் வணங்கிய தெய்வம். காளிதாஸனுக்குக் கவிதை காட்டிய தெய்வம்; பாரத நாட்டு மஹாஜனங்கள் இன்னும் தலைமையாகக் கொண்டாடும் தெய்வம்; ஸ்ரீமந் நாராயண மூர்த்தியின் சக்தியாக விளங்கும் லக்ஷ்மி தேவதை; சிவபிரானுடைய வலிமையாகத் திகழும் பார்வதி; பிரமதேவன் தலைவியாகிய சரஸ்வதி. மூன்று மூர்த்திகள், மூன்று வடிவங்கள், பொருள் ஒன்று, அதன் சக்தி ஒன்று.”
நவராத்திரிப் பாட்டு என்ற தலைப்பில்,
“மாதா பராசக்தி வையம் எலாம் நீ நிறைந்தாய்!
ஆதாரம் உன்னை அல்லால் ஆர் எமக்குப் பாரினிலே”
என்று தொடங்கும் பாடலையும்,
“உஜ்ஜயினீ! நித்ய கல்யாணீ!” என்று துவங்கும் பாடலையும் அவர் படைத்துள்ளார்.
இன்னொரு முக்கியமான சம்பவத்தையும் இங்கு குறிப்பிட வேண்டும்.
இந்தியா பத்திரிகை நடத்த ஆக்கமும் ஊக்கமும் பொருளுதவியும் தந்த மண்டயம் ஸ்ரீநிவாஸாரியார் பாரதியார் புதுவை வந்ததைத் தொடர்ந்து அவரும் சென்னையிலிருந்து புதுவைக்கு வந்தார்.
அவருக்கு யதுகிரி என்ற புதல்வி உண்டு. அவர் அப்போது சிறுமி. பாரதியார் தனது கவிதைகளை எல்லாம அவரிடம் பாடிக் காண்பிப்பார்.
யதுகிரி அம்மாள், பாரதியார் பற்றிய தனது நினைவுகளை, “பாரதி நினைவுகள்” என்ற நூலாக எழுதி வெளியிட்டுள்ளார்.
அதில் வரும் சம்பவம் இது.
ஒரு முறை சிவராத்திரி கொண்டாடும் சிவபக்தர்கள் பாரதியாரை அணுகி, சிவராத்திரி அன்று பஜனை செய்தவாறே ஊர்வலமாகச் செல்லும் எங்களுக்காக ஒரு கவிதை எழுதித் தாருங்கள் என்று கேட்டனர்.
உடனே பாரதியார் தந்த கவிதை தான் ‘முருகா முருகா முருகா’ என்ற அற்புதமான கவிதை.
‘முருகா முருகா முருகா
வருவாய் மயில் மீதினிலே
வடிவேலுடனே வருவாய்
தருவாய் நலமும் தகவும் புகழும்
தவமும் திறனும் தனமும் கனமும்’
என்ற பாடலைப் பாடிய பாரதியார், ‘20 பேர் கூட்டாகச் சேர்ந்து இதைப் பாடினால் பெரும் சக்தி பிறக்கும்’ என்றார்.
யதுகிரி அம்மாள் கூறும் இன்னொரு சம்பவம் மூன்று காதல் பாடல் பிறந்தது எப்படி என்பதை விவரிக்கிறது.
ஒவ்வொரு வியாழக்கிழமை அன்றும் புதுவை கடற்கரையில் பேண்ட் வாத்தியக்காரர்கள் பேண்ட் வாசிப்பது வழக்கம். ஒரு மணி நேரம் நடக்கும் இந்த நிகழ்ச்சியில் அவர்களைச் சுற்றி அனைவரும் கூடுவர். குழந்தைகள் கும்மாளம் போடும்.
ஒரு வியாழக்கிழமை பாரதியார், அவரது புதல்வி தங்கம்மாள் பாரதி, அவர் மனைவி செல்லம்மாள் பாரதி, யதுகிரி ஆகிய நால்வரும் கடற்கரைக்குச் சென்றனர்.
அந்த பேண்ட் வாத்திய சத்தம் பெரிதாக இருக்கவே பாரதியார், ‘சற்று அந்தப் பக்கம் போவோம்’ என்றார்.
உடனே தங்கம்மாள் பாரதி, “இந்த இசை எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது, இது போல் நம்மால் பாட முடியுமா?” என்றார்.
பாரதியார், “ஏன் முடியாது, இதை நமக்குத் தக பாடிக் கொள்ளலாம்!” என்றார்.
உடனே தங்கம்மாள், “அப்படியானால் இந்த மெட்டில் எனக்கு சரஸ்வதி மேல் ஒரு பாட்டுப் பாடித் தாருங்கள்” என்றார்.
அப்போது உச்ச ஸ்தாயி முடிந்து இசை சற்று கீழ் ஸ்தாயிக்கு வந்தது.
உடனே, யதுகிரி, “இது எனக்குப் பிடித்திருக்கிறது. இது போல எனக்கு லக்ஷ்மி மீது ஒரு பாடல் பாடித் தாருங்கள்” என்றார்.
பாரதியார் உடனே, ‘லக்ஷ்மி மீது பாடல் தருகிறேன்’ என்றார்.
இதைக் கேட்ட செல்லம்மாள் பாரதி, “காசி, கல்கத்தாவில் எல்லாம் துர்க்கையை வலிமைக்காக வழி படுவது வழக்கம். நமது சங்கடங்கள் எல்லாம் தீரும். எனக்கு ஒரு பாடலை துர்க்கை மீது பாடுங்கள்” என்றார்.
பாரதியார் உடனே ‘சரி’ என்றார்.
மறுநாள் மாலை கொலுவில் யதுகிரி ஆரத்தி எடுக்கும் சமயம் உள்ளே நுழைந்த பாரதியார், “நீங்கள் கேட்ட பாடலை கொண்டு வந்திருக்கிறேன். பாடலாமா?” என்றார்.
பின்னர் பாட ஆரம்பித்த்தார்.
ஸரஸ்வதி மீது,
“பிள்ளைப் பிராயத்திலே -அவள்
பெண்மையைக் கண்டு மயங்கி விட்டேன்”
என்று தொடங்கும் பாடலையும்,
லக்ஷ்மி மீது
“இந்த நிலையினிலே- அங்கோர்
இன்பப் பொழிலின் இடையில் வேறொரு
சுந்தரி வந்து நின்றாள்”
என்ற பாடலையும்,
காளி மீது,
“பின்னோர் இராவினிலே – கரும்
பெண்மை அழகொன்று வந்தது கண் முன்பு”
என்ற பாடலையும் பாடினார்.
ஸரஸ்வதி மீதான பாடலை ஸரஸ்வதி மனோஹரி ராகத்திலும், லக்ஷ்மி மீதான பாடலை ஸ்ரீ ராகத்திலும் காளி மீதான பாடலை புன்னாகவராளி ராகத்திலும் அவர் அமைத்திருந்தார். பாடலைக் கேட்டோர் மெய் சிலிர்த்தனர்.
இப்படி பாரதியார் தொடாத பொருள் இல்லை;பாடாத தெய்வம் இல்லை.
அவர் பாடல்களையும் கட்டுரைகளையும் படித்தால் ஹிந்து பண்டிகைகளின் உட்பொருளை அறிந்து கொள்ளலாம்.
“வீரக் கனல் பொங்கும் வெற்றி மணிச் சிங்கம்
விண்ணாடு மண்ணாடு வியந்து பணி தங்கம்
கோரப் பகை அடிக்கும் கொடிய மணிக் கதிர்வேல்
கொடியவர்கள் கொட்டமழி நெடிய மணி நேமி
ஆருக்கும் அஞ்சாத ஆரமர் செல்வன்
அன்புக்கு என்பு தரும் அருளாளன் அண்ணல்
போருக்கு ரகுராமன் புலமைக்கு வாணி
பொற்புக்கும் நட்புக்கும் புண்ணியக் கண்ணன்
என்னென்று சொல்வேன் என்னென்று சொல்வேன்
சுப்ரமண்ய பாரதியின் பெருமையை
என்னென்று சொல்வேன்” என்று ஹா.கி.வாலம் அம்மையார் பாரதியைப் போற்றிப் புகழ்கிறார்.
பாரதியார் நாமம் வாழ்க!
ஹிந்து தர்மம் வாழ்க!
என்று கூறி வாய்ப்பினை நல்கிய அனைவருக்கும் நன்றி கூறி,
அடுத்து இன்னுமொரு உரையில் உங்களைச் சந்திக்கும் வரை வணக்கம் கூறி விடை பெறுவது சந்தானம் நாகராஜன்!
இந்த கேள்வி பதில் நிகழ்ச்சி வாரந்தோறும் திங்களன்று இந்திய நேரம் மாலை 6.30க்கு ஒளிபரப்பாகும். தமிழ் நெஞ்சங்கள் மகிழ்ச்சியுடன் இதில் பங்கேற்க வேண்டுகிறேன்.
உங்கள் கேள்விகளையும் கருத்துக்களையும் பதிவு செய்யவும் வேண்டுகிறேன்.
Pictures are taken from various sources for spreading knowledge; this is a non- commercial blog. Thanks for your great pictures.
பாரதியார் தீபாவளி பண்டிகை மற்றும் இதர பண்டிகைகளைப் பற்றி கவிதைகள், கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளாரா?
ச.நாகராஜன்
ஒவ்வொரு திங்களன்றும் இந்திய நேரம் மாலை 6-30க்கு – லண்டன் நேரம் பகல் 1.30க்கு ஒளிபரப்பாகும் ஹிந்து மதம் பற்றிய கேள்வி- பதில் நிகழ்ச்சி மற்றும் ஹிந்து ஆலயச் சிறப்புச் செய்திகள் உள்ளிட்ட பல நிகழ்ச்சிகள் ஒளிபரப்பப்படுவதை www.tamilandvedas.com நேயர்கள் நன்கு அறிவர். இதற்கு உலகெங்குமுள்ள அன்பர்கள் கேள்விகளை அனுப்பி வருகின்றனர்.
31-8-2020 அன்று ஒளிபரப்பப்பட்ட நிகழ்ச்சியில் வந்த கேள்வி ஒன்று இது:
பாரதியார் தீபாவளி பண்டிகை மற்றும் இதர பண்டிகைகளைப் பற்றி கவிதைகள், கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளாரா?
பாரதியார் தீபாவளி பண்டிகை பற்றியும் இதர ஹிந்து பண்டிகைகளைப் பற்றியும் நிறைய கவிதைகள், கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளார். அநேகமாக ஒவ்வொரு சிறப்புப் பண்டிகைக்கும் உரிய கவிதையை அவரிடமிருந்து கற்கலாம்; உட்பொருளை விளக்கும் கட்டுரைகளையும் காணலாம்.
சில பண்டிகைகளைப் பற்றி மட்டும் இங்கு நாம் காணலாம்.
உலகில் பல்வேறு பழைய நாகரிகங்கள் தோன்றிய காலமும் அவை மறைந்த காலத்தையும் துல்லியமாக வரலாற்று அறிஞர்கள் சொல்கின்றனர். இப்படி பாபிலோனிய நாகரிகம், அஸிரிய நாகரிகம், எகிப்திய நாகரிகம், ரோமானிய நாகரிகம் தோன்றிய காலமும் மறைந்த காலமும் நமக்குத் தெரியும். ஆனால் ஹிந்து நாகரிகம் என்று பிறந்தது என்பதை யாராலும் சொல்ல முடியவில்லை. கல் தோன்றி மண் தோன்றாக் காலத்திற்கு முன் தோன்றிய நாகரிகம் இது.
மஹாகவி பாரதியார் மிக அழகுற இதைச் சொல்கிறார்:
தொன்று நிகழ்ந்த தனைத்தும் உணர்ந்திடு
சூழ்கலை வாணர்களும் இவள்
என்று பிறந்தவள் என்று ணராத
இயல்பினளாம் எங்கள் தாய்.
இப்படி இந்தியத் தாயை – ஹிந்துத் தாயை – அவள் என்று பிறந்தவள் என்று யாராலும் கணிக்க முடியாத சிறப்பைக் கூறுகிறார்.
ஹிந்து மதம் ஒரு மதம் மட்டுமல்ல, ஒரு தத்துவமும் கூட, மதமும் தத்துவமும் மட்டுமல்ல, அது ஒரு வாழ்க்கை முறை என சாமர்செட்மாம் என்னும் மேலை நாட்டு எழுத்தாளர் தனது ‘Points of View” என்ற புத்தகத்தில் குறிப்பிடுகிறார்.
(The Hindu Religion is not only a Religion but also a Philosophy, not only a religion and philosopy but it is a Way of Life.)
உண்மை. இதை மஹாகவி பாரதியார் வலியுறுத்தியதோடு அந்த வாழ்க்கை முறையைப் பண்டிகைகளின் வாயிலாகப் படம் பிடித்துக் காண்பித்தார்.
தீபாவளி பற்றிய அவரது கட்டுரை முக்கியமான ஒன்று.
பாரதியார் நடத்திவந்த ‘இந்தியா’ பத்திரிகையில், 1906-இல் அக்டோபர் 20-ஆம் தேதி இதழில் தலையங்கமாக வெளிவந்தது இந்தக் கட்டுரை. பின் ‘கலைமகள்’ பத்திரிகையில் 1941-இல் அக்டோபர் மாதம் வெளியாயிற்று.
கட்டுரை இது தான்:-
“நம் நேயர்களுக்கெல்லாம் கங்கா ஸ்நான பலன் கிடைத்தது பற்றி மகிழ்ச்சி அறிவிக்கின்றோம். சரீர சுத்தியுடன் மனோசுத்தியும் ஆத்மசுத்தியும் அவர்களுக்குப் பிராப்தியாக வேண்டுமென்று விரும்புகிறோம்
தற்காலத்திலே இந்து ஜனங்களின் ஆத்மாவைப் பற்றியிருக்கும் அழுக்குகளாகிய பயம், அதைரியம் முதலியவையெல்லாம் அகன்று போய், அவர்கள் ஒளி மிகுந்த உள்ளத்தவர்களாகி விளங்க வேண்டுமென்பதே நமது கோரிக்கை.
நமது நாட்டைப் பற்றிய நரகாசுரன் இறந்து போய்விட்டான். பகவானுடைய சக்தியும் எல்லா ஐசுவரியங்களுக்கும் ஆதாரமும் ஆகிய லட்சுமிதேவி நம்மீது கருணை கொண்டவளாகி நரகாசுரனை வதைத்துவிட்டாள்.
நாமெல்லோரும் அது பற்றிச் சந்தோஷமடைந்து மங்கள ஸ்நானம் செய்து, நல்லாடைகள் புனைந்து ஆனந்தவசமாகி இருக்கின்றோம்.
ஆனால் சிறுகுழந்தைகளைப் போல் விளையாட்டுக்கு ஸ்நானம் செய்தும், தீபங்கள் கொளுத்தியும் சும்மா இருந்துவிடாமல் நாம் செய்யும் செய்கையினது பொருளை நன்றாக அறிந்து காரியங்கள் செய்ய வேண்டும்.
எத்தனை தரம் கொன்றபோதிலும் மறுபடியும் மறுபடியும் உயிர் தளிர்ப்பது ராட்சதர்களுடைய சுபாவம். அவர்களுடைய மர்ம ஸ்தலத்தை அழித்த பிறகுதான் மடிவார்கள்.
அதுபோலவே லட்சுமிதேவி நரகாசுரனை வதைத்தவுடனேயே நாம் அவனுடைய மர்ம ஸ்தானத்தை அழித்து விடாமையால் அவன் மறுபடியும் தளிர்க்கத் தொடங்குகிறான். ஆதலால் நாம் இனியேனும் நரகாசுரனுடைய மர்ம ஸ்தலத்தை நன்றாக அறிந்து அதைத் தாக்காமல் இருப்போமானால் யாதொரு பிரயோஜனமும் கிடையாது.
தீபாவளி தினத்திலேகூட அந்நிய தேசத் துணிகள் வாங்கும் ஈசுவரத் துரோகிகள் நமது நாட்டிலே இருப்பார்களானால் நரகாசுரன் எவ்வாறு ஒழிவான்? லட்சுமிதேவி எப்படி ஜயமடைவாள்?
ஆரிய குமாரர்களே! ராட்சதர், அசுரர், பிசாசர் முதலான துர்க்குணங்களுடைய ஜன்ம விரோதிகளே! உங்களுடைய உண்மையான சுபாவத்தை அறிந்து கொள்ளுங்கள்.
Posted by me on 1-1-2016 (now posted with a different format and new pictures and additional matter)
Who is a Kududupai man?
A fortune teller as well as a bogey man; a magician cum beggar.
Kudukudu is the sound made by a kettle drum in the hands of a fortune teller in Tamil Nadu and other places of South India. They (always men) are fearsome and roam the streets at the dead of night. If they are not given food or money they curse the people. And the belief is that it will come true like a Gipsy’s curse. They worship the fearsome goddesses like Durga, Chandi, Suli, Veeri, Malayala Bjagavati. It is believed that they can do evil by invoking the powers of those goddesses. Mothers used to frighten the naughty children with the name of this person like a bogey man in the west. But Bharati, the greatest of the modern Tamil poets, use this man as a positive figure. But here also that there is a curse that if the learned do something wrong they will be utterly destroyed.
A NOVEL FORTUNE TELLER – POEM BY TAMIL POET SUBRAHMANYA BHARATI (1882-1921)
Post No. 5714
Pictures shown here are taken from various sources including google, Wikipedia, Facebook friends and newspapers. This is a non- commercial blog.
டிசம்பர் 2018 நற்சிந்தனை காலண்டர்
பண்டிகை நாட்கள் டிசம்பர் 11- பாரதியார் பிறந்த நாள்;16- மார்கழி மாதம் ஆரம்பம்;18- வைகுண்ட ஏகாதஸி, கீதா ஜயந்தி; 23-ஆருத்ரா தரிசனம்/திருவாதிரை; 25-கிறிஸ்துமஸ்
மாணிக்கவாசகரின் திருவாசகத்திற்கு உருகார், வேறு ஒரு வாசகத்துக்கும் உருகார்.
பாரதியின் பாட்டில் மகிழார், வேறு ஒரு பாட்டிலும் மகிழார்.
தெவிட்டாத இன்பம்தரும் பாரதி பாடல்!
பாரதி பாடல்களில் தேவார மூவரையோ, திருவாசகம் தந்த மாணிக்கவாசகரையோ நேரடியாகக் குறிப்பிடவில்லை. ஆயினும் சைவத் திருமுறைகளில் திருவாசகமே அவரது உள்ளத்தைக் கொள்ளைகொண்டது என்பதற்குப் பல சான்றுகள் உள.
மாணிக்கவாசகர் என்னென்ன செய்தாரோ அதை இவரும் செய்துள்ளார்.
ஓம்காரம்
திருவாசகத்தின் முதல் பாடலிலும் (சிவபுராணம்), கடைசி பாடலிலும் ஓம்காரம் ஒலிக்கும்
இதே போல பாரதியின் பாஞ்சாலி சபதமும் ஓம் காரத்தில் துவங்கி ஓம்காரத்தில் முடியும்
1.உய்ய என்னுள்ளத்துள் ஓம்காரமாய் நின்ற மெய்யா விமலா விடைப்பாகா வேதங்கள் ஐயா என வோங்கி ஆழ்ந்தகன்ற நுண்ணியனே (சிவபுராணம்)
2.உய்யுநெறிகாட்டுவித்திட்
டோங்காரதுட்பொருளை (அச்சோபதிகம்)
இனி பாரதியார், பாஞ்சாலி சபதம் நூலைத் துவக்கி முடிக்கும் முறையினைக் காண்போம்:
1.ஓமெனப் பெரியோர்கள்- என்றும்
ஓதுவதாய் வினை மோதுவதாய்
தீமைகள் மாய்ப்பதுவாய் – துயர்
தேய்ப்பதுவாய், நலம் வாய்ப்பதுவாய்
–பாஞ்சாலி சபதத்தின் துவக்கப்பாடல்
2.ஓமென்றுரைத்தனர் தேவர்- ஓம்
ஓமென்று சொல்லி உறுமிற்றுவானம்
–பாஞ்சாலி சபதத்தின் முடிவுப்பாடல்
xxxx
மாணிக்க வாசகர் குயில்பத்து பாடினார்
பாரதியார் குயில்பாட்டு பாடினார்.
xxxx
மாணிக்கவாசகர் அச்சோபதிகத்தில்
சாதல், காதல் என்று பாடுவது போலவே, பாரதியும் குயில்பாட்டில்
காதல் காதல் , காதல்
காதல் போயின் சாதல் என்று பாடுகிறார்.
ஆண்டவன் மீது திருப்பள்ளி எழுச்சி பாடினார் மாணிக்கவாசகர்.
பாரதமாதா மீது திருப்பள்ளி எழுச்சி பாடினார் பாரதியார்.
xxx
திருவண்டப் பகுதியில் மாணிக்கவாசகர் — எண்ணற்ற பலகோடி நட்சத்திர மண்டலங்களிருப்பது பற்றி பாடி வியக்கிறார்:
அண்டப்பகுதியின் உண்டைப் பிறக்கம்
அளப்பருந்தன்மை வளப்பெருங்காட்சி
ஒன்றனுக்கொன்று நின்றெழில் பகரின்
நூற்றொருகோடியின் மேற்பட விரிந்தன
—திருவாசகம்
பாரதியும் ,
நக்கபிரானருளால் இங்கு
நடைபெறும் உலகங்கள் கணக்கிலவாம்
தொக்கன அணடங்கள் வளர்
தொகைபல கோடிபல் கோடிகளாம்
இக்கணக்கு எவர் அறிவார் – புவி
எத்தனை உளதென்பது யார் அறிவார்
என்று பாடி வியக்கிறார்.
xxxx
திருத்தசாங்கம் பாடினார் மாணிக்கவாசகர்.
பாரதியும் திருத்தசாங்கம் பாடினார்
இருவரும் கிளியிடம் பேசுவதாகப் பாடியிருப்பதால் சொற்களிலும் அதிக ஒற்றுமை கானப்படுகிறது
xxxx
மாணிக்கவாசகர் போற்றித் திரு அகவல் பாடினார்.
பாரதியும் “போற்றி அகவல், கபிலர் அகவல்” முதலியன பாடினார்.
இவையெல்லாம் மேம்போக்கான ஒற்றுமைகள். இன்னும் சொல்லாராய்ச்சியில் இறங்கினால் எந்த அளவுக்கு மாணிக்கவாசகரும் அவர்தம் திருவாசகமும் பாரதி மீது தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது என்று அறியலாம்.
மகாகவி பாரதியார் பிறந்த தேதி டிசம்பர் 11. மஹரிஷி அரவிந்தர் மறைந்த தேதி டிசம்பர் 5. இருவரின் அழியா நட்பும் ஆன்மீக ரீதியிலானது. இந்த இருவரையும் பற்றிய சிறப்புக் கட்டுரை.
அரவிந்தரின் கண்களில் அரும்பிய நீர்!
ச.நாகராஜன்
விடுதலைப் போரில் ஈடுபட்டு அலிபூர் சிறையில் உயரிய ஆன்மீக அனுபவம் பெற்ற பின்னர் மஹரிஷி அரவிந்தரின் மனம் ஆன்மீக சிந்தனையில் ஊறித் திளைத்தது. ஒரு புதிய அரும் பெரும் சக்தியை பூவுலகில் இறக்குவதற்கான யோகத்தில் அவர் மனம் விழைந்தது.
இதையொட்டி அவர் உள் மனதில் ஒரு குரல் ஒலித்தது: ‘பாண்டிச்சேரிக்குப் போ’ என்று.!
அந்தக் குரலின் கட்டளையை ஏற்று அரவிந்தர் புதுவைக்கு ஒரு படகில் விரைந்தார்.
அப்போது புதுவையில் இருந்த சுதேசிகளான மகாகவி பாரதியார், ஸ்ரீநிவாசாச்சாரி, கிருஷ்ணமாச்சாரி ஆகியோருக்கு அரவிந்தர் வருகை இரகசியமாக ஒருவர் மூலமாக அறிவிக்கப்பட்டது.
ஆனால் அவர்கள் அந்த தூதர் கொண்டு வந்த செய்தியை நம்பவில்லை.
ஆங்கிலேய் அரசின் சூழ்ச்சிகளில் இதுவும் ஒரு திட்டமே என நம்பினர்.
இருந்தாலும் கூட அவர் ஒருவேளை வந்து விட்டால் அவர் தங்குவதற்கென சர்க்கரை செட்டியார் என்ற அன்பரின் வீடு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது.
அரவிந்தர் 1910ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் 4ஆம் தேதி புதுவை வந்து சேர்ந்தார். பாரதியார் அவரை வரவேற்றார்.
அன்றிலிருந்து ஒரு அற்புதமான நட்பின் அபூர்வ விளைவுகளாக வேத ஆராய்ச்சி, அரவிந்தர் தமிழ்க் கவிதைகளை இரசித்து, ஆண்டாள், பாசுரத்தை (To the Cuckoo, I dreamed a dream) ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்த்தது, பாரதியார் அவரை தினமும் சந்தித்துப் பல்வேறு விஷயங்கள் குறித்து விவாதிததது என்று ஏராளமான நற் பணிகள் நடைபெற ஆரம்பித்தன.
அரவிந்தர் மேல் பேரன்பு கொண்டிருந்த மகாகவி, அவரைப் புகழ்ந்து,
“ஆதிசிவன் மேலிருக்கும் நாகப் பாம்பே – எங்கள்
அரவிந்தப் பேர் புனைந்த அன்புப் பாம்பே!
சோதிப்படத் தூக்கி நட மாடி வருவாய்! – அந்தச்
சோலை நிழலால் எமது துன்பம் ஒழிவோம்!”
என்று பாடினார்.
ஒரு நாள் மண்டயம் ஸ்ரீநிவாஸாசசாரியார் வீட்டிற்கு வந்த பாரதியார் சரஸ்வதி ஸ்தோத்திரமான எங்ஙனம் சென்றிருந்தீர் என்று தான் புனைந்த பாடலை பாடிக் காட்டினார். அப்போது அங்கு வ.வே.சு ஐயரும் வந்தார்.
அப்போது நடந்த உரையாடலை ஸ்ரீநிவாஸாசசாரியாரின் புதல்வியான யதுகிரி அம்மாள் ‘பாரதி நினைவுகள்’ என்ற தனது நூலில் இப்படிக் குறிப்பிடுகிறார்:
ஸ்ரீநிவாஸாசசாரியார் : ஒரு பதத்தில் நூறு பொருள்களை அடக்கும் சக்தி பாரதி தவிர வேறு யாருக்கும் வராது.
பாரதி: நம் நால்வருக்குள் நம் குண விசேஷங்கள் அடங்கி விட்டன. நான் நன்றாகப் பாடுகிறேன் என்கிறீர் நீர். உம்மைப் போன்ற எழுத்தாளர் இல்லை என்கிறேன் நான். ஐயரைப் போன்று மொழிபெயர்ப்பு நிபுணர் கிடையாது என்று நாம் சொல்கிறோம். பாபுவைப் போல் (அரவிந்தரைப் போல்) பழைய வேதங்களை இங்கிலீஷில் மொழிபெயர்த்து அடுக்குபவர் கிடையாது என்கிறோம். நாலு பேர் நாலு பக்கத்திற்கு.
ஸ்ரீநிவாஸாசசாரியார் : காலம் வரும். அவசரப்பட வேண்டாம். இது சோதனைக் காலம்.
ஐயரும் ஆறுதல் கூறினார் பாரதியாருக்கு. மஹாகவியாக இருந்தும் வறுமையில் ஆழ்ந்திருந்தது, உலகினர் தன்னை அறியாதிருந்தது அவரை வேதனைப் படுத்தியது.
புதுவையில் அடிக்கடி ஆங்கிலேயரின் சூழ்ச்சித் திட்டங்கள் அரங்கேறும்.
இந்த சூழ்ச்சியின் ஒரு பகுதியாக புதுவையை ஆங்கிலேயருக்கு பிரெஞ்சுக்காரர்கள் விற்று விடுவதாகப் பேச்சு நடந்தது. அதைப் பற்றி பாரதியாரின் புதல்வியான சகுந்தலா பாரதி, ‘என் தந்தை’ என்ற நூலில் விவரமாகக் குறிப்பிடுகிறார் இப்படி:
“ ஒரு சமயம் புதுவை நகரை பிரெஞ்சுக்காரர்கள் ஆங்கிலேயருக்கு விற்றுவிடுவதாகப் பேச்சு நடந்தது. அப்பொழுது அங்கிருந்த ‘ஸ்வதேசிகளை’ ஆங்கிலேயரிடம் காட்டிக் கொடாமல், பிரெஞ்சுக்காரருக்குச் சொந்தமான அல்ஜேரியாவுக்கு அனுப்புவதாக பிரெஞ்சு கவர்னர் ஒப்புக்கொண்டார். அவ்வாறே போவதற்கு ஸ்ரீ வ.வே.சு. ஐயர், ஸ்ரீ அரவிந்தர், ஸ்ரீ ஸ்ரீநிவாஸாசசாரியார் எல்லோரும் சம்மதித்து விட்டார்கள். என் தந்தை மட்டும், தன் மனைவி மக்களையும் தன்னுடன் வர அனுமதித்தால் தான் போக முடியும். இல்லாது போனால் விதிப்படி நடக்கட்டுமென்று ‘நான் புதுவையிலேயே தங்கியிருப்பேன்’ என்று கூறினார். அவ்வாறே அனுப்பவும் பிரெஞ்சுக்காரர்கள் சம்மதித்து விட்டார்கள். கடவுளின் அருளால் புதுவையை விற்கவுமில்லை. நாங்கள் பாலைவனத்திற்குப் போக வேண்டிய அவசியமும் நேரவில்லை”
இந்தக் கால கட்டத்தில் தினமும் பாரதியார் சகுந்தலாவிற்கு பாலைவனக் கதைகள் சொல்வாராம்
ஆனால் நல்ல வேளையாக அல்ஜீரியா பாலைவனத்திற்கு அரவிந்தர், பாரதியார் உட்பட்ட யாரும் போகவில்லை.
புதுவை வாழ்க்கை சகிக்க முடியாத ஒரு நிலை ஏற்படவே பாரதியார் சென்னைக்குத் திரும்ப முடிவு செய்தார்.
கடைசியாக அரவிந்தரிடமிருந்து விடை பெறும் நாளும் வந்தது.
அந்த நாளைப் பற்றி சகுந்தலா பாரதி தனது நூலில் இப்படி விவரிக்கிறார்:
“ஸ்ரீ அரவிந்தரிடம் என் தந்தை விடை பெறுவதற்காகச் சென்றார். நாங்களும் போயிருந்தோம். அந்தாளில் ஸ்ரீ அரவிந்தரின் ஆஸ்ரமத்திற்கு இப்போதுள்ளது போன்ற கட்டுக் காவல் கிடையாது. எங்களுக்கு விருப்பமானபோதெல்லாம்,ஸ்ரீ அரவிந்தரின் மாளிகைக்குச் செல்வதுண்டு. அங்கு ஸ்ரீ அரவிந்தரும், என் தந்தையாரும், ஸ்ரீ வ.வெ.சு ஐயரும் பல விஷயங்களைச் சம்பாஷிப்பார்கள். குழந்தைகளாகிய நாங்கள் சிறிது நேரம் கேட்டிருப்போம். பின்பு அவரது மாளிகையைச் சூழ்ந்த விசாலமான தோட்டத்தில் விளையாடியும், ஸ்ரீ அரவிந்தருடன் வசித்து வந்த அவரது சிஷ்யர்களுடன் பேசியும் சில நேரம் கழிப்போம்……
கடைசிமுறையாக் என் தந்தை அரவிந்தரிடம் விடை பெறப் போனபோது அவர்கள் தனியறையில் சம்பாஷணை நடத்தியதால் அதன் விவரம் எனக்குத் தெரியாது. ஆனால் விடைபெற்றுத் திரும்புகையில் ஸ்ரீ அரவிந்தரின் சாந்தி நிறைந்த ஞானவொளி வீசும் கண்கள் கண்ணீரால் மங்கியிருந்தன. என் தந்தையின் வீர விழிகளில் கண்ணீர் ததும்பி நின்றது. அது மட்டும் தான் நான் கண்டேன்.
ஸ்ரீ அரவிந்தரது ஆசீர்வாதத்தைப் பெற்று வீடு திரும்பினோம். அவரது சீடர்கள் எங்களுடன் வீடு மட்டும் வந்தார்கள்.நண்பர்கள் யாவரையும் பிரிய மனமில்லாமல் பிரிந்து புதுவையிலிருந்து புறப்பட்டோம்.”
சகுந்தலா பாரதியின் புதுவை வாசம் இப்படி உருக்கமுடன் கண்ணீருடன் முடிகிறது.
ஆங்கில சாம்ராஜ்யத்தையே ஆட்டுவித்த மகாவீரர், ஆன்மீக சிகரத்தில் ஏறி புதிய யோக சக்தியைப் பூவுலகில் இறக்கியவர் அரவிந்தர்.
தன் பாட்டுத்திறத்தாலே இந்த வையத்தைப் பாலித்திட வந்தவர் தமிழ்க் கவிஞர் பாரதியார். வாராது வந்த மாமணி. வீயாச் சிறப்புடையவர்.
இவர்களின் கண்களில் பிரிவினால் அரும்பியது நீர் என்றால் அது புனித நீர் அல்லவா!
கொடுத்த வைத்த புதுவை பூமி சரித்திரத்தில் புனித பூமியாக நிரந்தர இடம் பெற்று விட்டது!
ரிக் வேதத்தின் சில சூக்தங்களை மொழிபெயர்த்த பாரதியார், இந்திரன் என்பது விஞ்ஞான சக்தி என்றும் விருத்திரன் என்பது இருள் என்றும் விளக்குகிறார். அவருக்கு 100 ஆண்டுகளுக்கு முன் வேதத்தை மொழிபெயர்க்கத் துவங்கிய வெள்ளைக்காரர்களுக்கு நமது கலாசாரத்தில் தொடர்பு இல்லையாதலால், விருத்திரன் என்பது பாம்பு என்றும், அவர்கள் இந்தியாவை ஆண்ட பூர்வகுடிமக்கள் என்றும் தத்துப் பித்து என்று உளறி வைத்துள்ளனர். வேதத்தின் முழு சூக்தத்தைப் படிப்போருக்கு உண்மைப் பொருள் எளிதில் விளங்கும்.
நல்ல சக்திகளை ஒளி என்றும் தீய சக்திகளை இருள் என்றும் பாம்பு என்றும் வருணிப்பது பல கலாசாரங்களில் இருக்கிறது. இது தெரியாத வெளிநாட்டு “அறிஞர்கள்” விருத்திரன், அஹி என்பதை நாகர்களாகவும் இந்தியாவின் பூர்வ குடிகளகவும் சித்தரித்தனர். இன்னும் சிலர் இந்திரன் என்பது ஒரே ஆளையோ தெய்வத்தையோ குறிக்கும் என்று மொழிபெயர்த்தனர்.
DON’T REBLOG IT AT LEAST FOR A WEEK! DON’T USE THE PICTURES; THEY ARE COPYRIGHTED BY SOMEONE.
பாரதி இயல்
மஹாகவி பாரதியார் பற்றிய நூல்கள்! – 11
ச.நாகராஜன்
பாரதி நான் கண்டதும் கேட்டதும்
பாரதியைச் சந்திக்கும் பேறு பெற்றவர்களின் ஒருவரான பி.ஶ்ரீ எழுதிய நூல் இது. 195ஆம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம் முதல் பதிப்பாக வெளி வந்த இந்த நூல் பின்னர் தொடர்ந்து 1963, 1966 என மேலும் பதிப்புகளைக் கண்ட சுவையான நூல்.
பி.ஶ்ரீ பற்றி அறியாத தமிழர்கள் இருக்க மாட்டார்கள். கவிதைச் சுவையை ரஸித்து ரஸித்து அனுபவிப்பவர். மற்றவரை அனுபவிக்கச் செய்பவர்.
முத்தானபத்துஅத்தியாயங்கள்
இந்த நூலில் உள்ள அத்தியாயங்கள்:- கவிஞர் திரும்பினார், இதுவோ தமிழ், பாரதியின் நாட்டுப் பற்று, பாரதியாரின் தோழர்களுடன், கடைச் சங்கத்தில் புரட்சிக் கவிஞர், விருந்தும் மறு விருந்தும், பாரதியாரும் டாக்டர் நண்பரும், ஒரு நாளும் இல்லாத திருநாள், பாரதி சித்தாந்தம், மனம் வெளுக்கும் சாணை ஆகிய அருமையான பத்து அத்தியாயங்களை 116 பக்கங்களில் தருகிறது இந்த நூல்.
பாரதியார்பாடும்விதம்
முதல் கட்டுரையில் பாரதி பாடும் விதத்தை பி.ஶ்ரீ குறிப்பிடுகிறார் இப்படி: “இவர் பாட ஆரம்பித்து விட்டால் ஒரே வியப்பு – உணர்ச்சி மேலிட்டு நிற்கும். பாடப் பாட வசீகர சக்தி அதிகரித்துக் கொண்டே போகும். பராசக்தி வீர முரசு கொட்டிக் கோழைகளுக்குத் தைரியத்தை ஊட்டுவது போலவும், தரும முரசு கொட்டி அதருமத்தை வீழ்த்துவது போலவும் தோன்றும். பொதுவாகப் பாரதியாரின் தேசீய கீதங்களையெல்லாம் ஒரு வகையில் ’முரசுப் பாட;ல்கள்’ என்றே குறிப்பிடலாம்.
அடுத்த கட்டுரையில் அவர் பாரதியாரின் தமிழ் பற்றி ‘இதுவோ தமிழ்’ என வியக்கிறார். அவரது சொற்களைப் பார்ப்போம்: “பால கங்காதர திலகர், விபின சந்திரபாலர், லாலா லஜபதிராய் ஆகிய மூவரையும் தேசீய மும்மூர்த்திகளாகத் தமிழ் இளைருலகத்திற்குக் காட்டியவர் பாரதியார். லஜபதி ராய் ‘நாடு கடத்தப்பட்ட’தும் அது குறித்துப் பாரதியார் பாடிய பாட்டை ஒரு மாணாக்கன் இசையோடு உருக்கமாய்ப் பாடக் கேட்ட பின், ‘இதுவோ தமிழ்’ என்று வியந்து போனேன்.
தோழருடன்பாரதியார்
‘பாரதியாரின் தோழர்களுடன்’ என்ற கட்டுரையில் பி.ஶ்ரீ வையாபுரி பிள்ளையின் அனுபவத்தைப் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகிறார்:
‘என் குருநாதர் பாரதியார்’ என்ற நூலின் பதிப்புரையில் வையாபுரிப் பிள்ளை பின்வருமாறு கூறுகிறார்… பேசிக் கொண்டிருக்கும்போதே ஒரு சிறு சம்பவம் நிகழ்ந்தது. பாரதியாருக்குத் தாகம் அதிகமாயிருக்கிறதென்பதைக் குறிப்பால் உணர்ந்தேன். உடனே ‘ஐஸ்’ இட்டு ஆரஞ்சு நீர் கொண்டு வரும்படியாக ஒருவனை அனுப்பினேன். இதைத் தெரிந்து கொண்டு, ‘தண்ணீர் போதுமானது’ என்று அவர் கூறினார். அக்கம்பக்கத்திலுள்ளவர்கள் அந்தணர்கள் அல்லரென்று சொன்னேன். பாரதி கண்ணில் தோன்றிய ஓர் அபூர்வமான ஒளி என்னை வாட்டிற்று. தாம் அவ்வாறான சாதி வேறுபாடுகளைக் பாராட்டுவதில்லையென்று சிறிது கடுமையாக எனக்குத் தெரிவித்தார்.
‘பார்ப்பானை ஐயரென்ற காலமும் போச்சே’ என்றும் ‘எல்லோரும் ஒன்ரென்னும் காலம் வந்ததே’ என்றும் அவர் தமது சுதந்திரப் பள்ளிற் பாடியுள்ளமை என் நினைவிற்கு வந்தது. முடிவில் நான் கொண்டு வரச் சொன்ன பானத்தையே பருகி நீர் வேட்கையைத் தணித்துக் கொண்டார்.
பாரதியின்சித்தாந்தம்
இன்னொரு நிகழ்ச்சியை ‘பாரதி சித்தாந்தம்’ என்ற கட்டுரையில் பி.ஶ்ரீ விவரிக்கிறார். அதில் முக்கியமான ஒரு பகுதி:-“கவிதை என்றால் என்ன? அதனால் என்ன பயன்?’ என்று ஒரு கேள்வி போட்டார் டாக்டர் சஞ்சீவி. பாரதியார் கேள்விக்குப் பதில் சொல்லாமலே ‘ஜயமுண்டு, பயமில்லை’ என்று பாடத் தொடங்யே, ‘பயனுண்டு பக்தியினாலே’ என்று அனுபல்லவியிலேயே தமது சித்தாந்தத்தை வெளியிடத் தொடங்கி விட்டார்…
இப்படியெல்லாம் நாங்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே பாரதியார் சிற்றுண்டிச் சாலையிலிருந்து திரும்பி வந்தார். வந்ததும், எங்கள் பேச்சை நிறுத்தி விட்டோம். டாக்டர் சஞ்சீவி கவிஞரை நோக்கி, ‘அந்தப் பாட்டை மறுபடியும் கேட்க ஆசைப்படுகிறோம். பாடுவீர்களா?” என்று வெகு வினயமாய்க் கேட்டார். இந்தத் தடவையும் பாரதியார் பாட்டைக் கமாஸிலேயே பாடிக் கொண்டு வந்தார். ஆனால் ஏதோ ஓர் இராணுவ கீதம் பாடுவது போலத் தோன்றியது. ‘இதை’ பாடிக்கொண்டே எங்கேயோ ஏதோ ஒரு போருக்குப் புறப்பட்டுப் போகலாமென்று தோன்றுகிறதே!’ என்றார் டாக்டர் சஞ்சீவி.
‘ஆம்; சோர்வுடன் போர், பயத்துடன் போர், அவநம்பிக்கையுடன் போர்; மூட நம்பிக்கையுடன் போர்; வறுமையுடன் போர்; செல்வச் செருக்குடன் போர்: தீமையுடன் போர் – இப்படி எத்தனையோ போர்களுக்குப் பட்டாளம் திரட்டி நடத்திக் கொண்டு போக வேண்டியிருக்கிறதே, அது தான் என் தொழில்!” என்றார் பாரதியார்.
இப்படி பல சுவையான நிகழ்ச்சிகளை பி.ஶ்ரீ தனக்கே உரித்தான பாணியில் அழகுறச் சொல்கிறார்.
பி.ஶ்ரீ. யார்?
இனி பி.ஶ்ரீயைப் பற்றி சில விவரங்களைப் பார்ப்போம்.
பி.ஶ்ரீயைப் பற்றி பிரபல எழுத்தாளர் தேவன் அவர்கள் பம்பாய் கோரேகான் தமிழ்ச் சங்க மலருக்காக எழுதிய ‘நான் கண்ட பி.ஶ்ரீ.’ என்ற கட்டுரையில் குறிப்பிடுவது (இந்தக் கட்டுரையை, சென்னை தமிழ் எழுத்தாளர் சங்கம் 1959ஆம் ஆண்டு நடந்த மாநாட்டை ஒட்டி வெளியிட்ட சிறப்பிதழில் மறு பிரசுரம் செய்தது)
தமிழ் உலகத்திற்குக் கம்பன் கவிதா நயத்தை திராக்ஷா பாகமாக எடுத்துக் கொடுத்தவர் பி.ஶ்ரீ. அவர்கள் எத்தனை முறை கம்பனைத் திரும்பத் திரும்பச் சொன்னாலும் தெவிட்டாத சுவையுள்ளது ராம காதை என்பதை இன்றும் எடுத்துக்காட்டி வருகிறவரும் அவர் தான்…..
கவி பாரதியாருடன் 1918ம் வருஷம் முதல் மூன்றாண்டுகள் நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டு வந்தார். பாரதியார், பி.ஶ்ரீ அவர்களின் இல்லத்திற்கு வருவது வழக்கம் என்பதை நான் அவரிடமிருந்தே கேட்டறிந்திருக்கிறேன். தவிர, பாரதியாரின் இளமைப் பருவத் தோழரான வேதநாயகம் பிள்ளை இல்லத்திலும் வேறு பல இடங்களிலும், பாரதியாரே தம் பாடல்களைப் பாடக் கேட்டுக் கேட்டுப் பரவசமாகி இருப்பதாகவும் கூறியிருக்கிறார்.
எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக பி.ஶ்ரீ. தம்மை “தமிழின் ஆயுள் மாணவன்” என்று சொல்லிக் கொள்வதில் மிகுந்த திருப்தியும், பெருமையும் கொள்வார்.”
*
தேர்ந்த ஒரு தமிழ் இலக்கிய ரஸிகர், உலக மகாகவி ஒருவரைப் பற்றி எழுதி இருக்கும் இந்த நூலை பாரதி ஆர்வலர்கள் படிக்க வேண்டும்; தம் இல்லத்தில் உள்ள நூலகத்திலும் சேர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்!
