All posts for the month September, 2012

Rare Conch- Dakshinavarta Shanka

By London Swaminathan; contact swami_48@yahoo.com

Conches (Shanka in Sanskrit) have been used by the Hindus for thousands of years as money, musical instrument, decorative art pieces and objects of worship. We get them from the sea. Most of the conches are anti clockwise. But very rarely we get clockwise conches and they are called Dakshinavarta Shanka ( In Tamil ‘Valampuri’). This means right whorl or clockwise whorl. They are more valuable and holier than the normal ones. The type of conches used by the Indians is ( Turbinella Pyram) coming from Indian Ocean. But cheaper varieties are available from South Africa.

English word conch came from the Sanskrit word ‘Shank’. It is used in all the temples for doing Abhisheka (bathing the Gods/statues ) with Ganges water or milk. During the month of Kartika, all the South Indian Shiva temples use 1008 Shanks for Abhisheka, which is a sight not to be missed. Hindus throng to the temples on Kartik Somwar (Monday) to see it. Conches are revered by Vaishnavites too for being in the hand of Vishnu.

Special Names in Bhagavad Gita

Ancient Hindus gave special names for the Shanks they used in the battle fields or royal palaces. Krishna’s conch was called Panchajanya. The five Pancha Pandavas had the following Shankas: Arjuna: Devadatta (Given by God), Bhima: Paundaram (Lion’s Roar), Dharma: Anantha Vijayam (Eternal Victory), Nahula and Sahadeva: Sugosham (Sweet Voice) and Mani Pushpakam (Jewel-Blossom). Following the play of Kaurava’s war drums, the Pandavas blew their famous Shanks and started the great Mahabharata war (Bhagavad Gita 1-15).

These sacred conches were on the flags of the Hindu Kings once. Travancore Maharaja had this on his flag. It is considered one of the Eight Auspicious symbols of Buddhists. Tibetans and Chinese keep them in the Buddhist Viharas. Many of them are covered with gems, gold and silver plates. Of late these have been auctioned by big Western auction houses for thousands of dollars. Museums around the world have acquired such conches.

Tamil and Sanskrit Literature

The Dakshinavarta (Right Whorl) conches were sought after by kings and religious leaders. Tamil Sangam literature mentioned this as Valampuri Sangu in several places. Following are some of the references: Akananuru 201, 350; Ainku.193; Kali 135;Thiru.23, 127;Nar.172;Nedu.142; Pathi.67-6; Pari.3-88, 13-44, 15-59; Pura.225, 397; Peru.35; Mullai.2

Varaha Purana, Skanda Purana and other mythologies speak about the greatness of these special Shankas. If anyone does Puja with these Shankas, one gets great merits. Since they believed that they have medicinal properties children were fed with conches and conch powder was used in Ayurvedic medicine.

Dakshinavarta Shanka is considered a lucky object. Hindus believe that they will attract money. So they spend a big amount to buy them. Indian Type Right Whorl conch is sold for lakhs of rupees depending upon their size. It is very rate to get in big size. Since they are holy, they never leave them on the floor. They make special stands with precious metals for the conches.

British Museum in London, Metropolitan Museum in New York and other famous museums display gold plated or handled conches.  Bengalis use bangles and other ornaments made up of white conches till this day. It plays a very important part in their wedding ceremonies. Father of the bride and the bridegroom family give conch bangles to the bride which she wears though out her life. If they are broken they are replaced immediately. Wearing broken conches or breaking them is considered inauspicious. Ancient excavations show big conch industries.

During Puja time, religious Hindus blow with conches. In the olden days, if anything valuable found anywhere, it was donated to the king and he in turn donated invaluable things to Gods in the temples. Thus temples were big depositories of rare and expensive objects.

Following letter is sent to me by e mail. I agree with him. Indians and Westerners look at it differently.

Valampuri Chank
I am Dr. Chandrashekhar Phadke from Poona, Maharashtra, India. I have gone through your blog on Dakshinavarty Shankh or Valampuri Shankh.
In your blog you have mentioned that it shows Clockwise rotations of whorls or sutures. It is not correct. In case of Valampuri the rotations are anticlockwise in nature. It is called as Sinistral Shell. In case of ordinary Left handed Conch (In Indian Context), the whorls are clockwise and the cavity opens on the left hand side. The conch is therefore called as Dextral Conch.
Position of the conch is important. The above description is applicable when conch head is facing towards the devotee and its tail is towards the God in altar. This is the Indian way. In western countries, tail is towards the devotee and the head is towards the God idols in altar.
Thanking you and with regards,
Yours sincerely,
Dr. Chandrashekhar Phadke

***************

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 19, 2012  •  Permalink
Posted in Miracles, Nature
Tagged , ,

Posted by Tamil and Vedas on September 19, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/19/rare-conch-dakshinavarta-shanka/

அபூர்வ வலம்புரிச் சங்கு

Contact swami_48@yahoo.com for more details

சங்குகளில் இரண்டு வகைகள் உண்டு. இடப்பக்கம் சுழிந்து செல்லும் சங்குகள் உலகில் எளிதாகக் கிடைக்கும். வலது பக்கம் சுழியுடைய வலம்புரிச் சங்குகள் (clock wise whorls) அபூர்வமாகவே கிடைக்கும். வலம்புரிச் சங்குகளை இந்துக்கள் மிகவும் புனிதமாகக் கருதுகின்றனர். இரண்டு வகையும் கடலில் வாழும் சங்கு இனப் பிராணிகள்தான். ஆனால் இந்துக்கள் என்ன காரணத்தால் வலம்புரிச் சங்குகளைப் புனிதமாகக் கருதுகின்றனர் என்பதற்கு ஒரு அறிவியல்பூர்வ காரணமும் கிடைக்கவில்லை. இவைகள் அபூர்வமாகக் கிடைப்பதாலும் விஷ்ணுவின் கையில் இருப்பதாலும் தெய்வப் பட்டம் சூட்டினரா என்றும் தெரியவில்லை.

வலம்புரிச் சங்குகள் பற்றிச் சமய நூல்களில் நிறைய விஷயங்கள் கிடைக்கின்றன. கார்த்திகை மாத திங்கட்கிழமைகளில் சிவபெருமானுக்கு 1008 சங்குகளை வைத்து அபிஷேகம் செய்வது பல கோவில்களில் நடைபெறுகிறது.

சங்குகளின் பெயர்கள்

கோவில்களிலும் போர்க்களங்களிலும் அரசர் நிகழச்சிகளிலும் சங்கநாதம் முழங்கும். பஞ்ச பாண்டவர்கள் ஒவ்வொருவரும் ஒரு சிறப்பான சங்கை வைத்திருந்தனர். அதற்குத் தனியான பெயரும் உண்டு. கிருஷ்ணனின் சங்கின் பெயர் ‘பாஞ்சஜன்யம்’; பஞ்ச பாண்டவர்களின் சங்குகளின் பெயர்கள் பின்வருமாறு: தர்மன்- ‘அநந்த விஜயம்’ ,பீமன்- ‘பௌண்டரம்’ , அர்ஜுனன்-‘தேவதத்தம்’, நகுலன்- ‘சுகோஷம்’ , சகாதேவன்- ‘மணிபுஷ்பகம்’.

16-08-1978 தினமணிப் பத்திரிக்கையில் வெளியான ஒரு செய்தியின் தலைப்பு : அரைக் கிலோ வலம்புரிச் சங்கு

“ சென்னை, ஆக. 14:- வலம்புரிச் சங்குகள் கிடைப்பது அபூர்வம். பெரிய உருவமுள்ள வலம்புரிச் சங்குகள் கிடைப்பது அதைவிட அபூர்வம். 2 வாரங்களுக்கு முன் ராமநாதபுரம் ஜில்லாவிலுள்ள திருப்பாலக்குடிக்கு அருகில் கடற்கரையில் 485 கிராம் எடையுள்ள வலம்புரிச் சங்கு கண்டெடுக்கப்பட்டது. இது இப்பொழுது தமிழ்நாடு மீன்வள வளர்ச்சி வாரிய திட்டத்திடம் இருக்கிறது. இது 40,000 ரூபாய் இருக்கும் என்று மதிப்பிடுகிறார்கள். இதை கீழக்கரைவாசி ஒருவர் 20,000 ரூபாய்க்கு வாங்க முன்பணம் செலுத்தினார். ஆனால் சங்கு குளிப்பது அரசுடமை ஆக்கப்பட்டுவிட்டதால் அதை அரசிடம் ஒப்படைக்க நேரிட்டது. சாதாரண சங்குக்கு ஒரு ரூபாயும் வலம்புரிச் சங்குகளுக்கு ஆயிரம் ரூபாயும் அரசு தரும். இதற்கு முன் தமிழ்நாட்டுக் கடற்கரையில் 16 ஆண்டுகளுக்கு முன் வலம்புரிச் சங்கு கிடைத்தது.”

இந்தச் செய்தியைப் படிக்கையில் வலம்புரிச் சங்குகளின் அபூர்வத் தன்மை ஓரளவு புரிந்திருக்கும். அப்போது ரூ.40,000 என்பது இப்போது ரூ. 4 லட்சத்துக்கும் மேலாக இருக்கும்.

சங்க இலக்கியத்தில் வலம்புரிச் சங்கு

தமிழ்ச் சங்க இலக்கியத்தில் பல இடங்களில் வலம்புரிச் சங்கு பற்றிப் புலவர்கள் பாடுகின்றனர். அரண்மனைகளிலும் போர்க்களங்களிலும் எப்படி ஒலித்தது என்பதை பின்வரும் இடங்களில் படிக்கலாம்:

அக.201, 350; ஐங்குறு.193; கலி.135; திரு.23, 127; நெடு. 142, பதி. 67, பரி. 3-88, 13-44, 15-59; புற225, 397;பெரு.35; முல்லை.2

தருமி என்னும் ஏழைப் பிராமணப்  புலவருக்குச் சிவபெருமான் பாட்டு எழுதிக் கொடுத்து அவன் ஆயிரம் பொன் பரிசு பெறும் தருணத்தில் அதை பாண்டியப் பேரரசின்  தலமைப் புலவர் நக்கீரர் எதிர்த்தார். உடனே நக்கீரருக்கும் சிவபெருமானுக்கும் இடையே பெரிய வாக்குவாதம் வெடித்தது. அப்போது “சங்கு அறுப்பது எங்கள் குலம், சங்கரனார்க்கு ஏது குலம்?” என்று சிவபெருமானின் குலத்தையே கிண்டல் செய்தார் நக்கீரர். இதிலிருந்து வேளாப் பார்ப்பான் ( அக்கினி வளர்த்து யாகம் செய்யாத பார்ப்பனர்கள்) சங்கு வளையல் செய்து விற்றுவந்தது தெரிகிறது. இதற்குப் பின்னர் சிவன் நெற்றிக் கண்ணைத் திறந்து நக்கீரனை வாட்டிய போதும் “நெற்றிக் கண்ணைத் திறப்பினும் குற்றம் குற்றமே” என்று தமிழுக்காக வீர முழக்கம் செய்தார் சங்கு அறு தொழிலில் ஈடுபட்ட நக்கீரன்.

இவ்வளவு இடங்களில் வலம்புரிச் சங்கைக் குறித்துப் புலவர்கள் பாடுவதே அதன் மகிமையை உணர்த்தும்

திருமணத்தில் சங்கு

வங்காளிகள் இன்றும் கூட திருமணத்தில் சங்கு வளையல்கள் கொடுக்கின்றனர். வாழ்நாள் முழுதும் அணியும் புனிதப் பொருள் என்று கருதுகின்றனர். சங்குகளில் வளையல், மோதிரம், மாலை முதலியன செய்து அணிவது இந்துக்களிடையே அதிகம் காணப்படுகிறது

சிவஸ்ரீ பாலசுந்தரக்குருக்கள் எழுதிய கட்டுரை ஒன்றில் பின்வரும் விஷயங்களைத் தருகிறார்: சங்க ஒலி ஓம்கார ஒலியைக் குறிக்கும். வைதீக சைவர்கள் ஆத்மார்த்தமாகவோ பரமார்த்தமாகவோ செய்யும் பூஜைகளில் சங்கு பூஜை முக்கிய இடத்தைப் பெறுகிறது. நத்தார்படையின் மகிமை சொல்லுதற்கரியது. சங்குப் படைக்கு மத்தியில் அதன் அதி தேவதைகளான கங்கா தேவியும் வருணனும் வசிக்கின்றனர். சங்கின் முன்பாகத்தில் கங்கை, சரஸ்வதியும் பின்பாகத்தில் பிரஜாபதியும் வசிக்கின்றனர்.

“ ஏ, பாஞ்சஜன்யமே ! நீ முன்னர் திருப்பாற் கடலில் உதித்தனை. மஹாவிஷ்ணுவினால் கையில் தரிக்கப்பட்டு எல்லா தேவர்களாலும் பூஜிக்கப்பட்டனை. தேவர் தம் பகைவராகிய அசுரர்களின் மனைவியரின் கருக்களை எல்லாம் உன் பேரொலியினால் ஆயிரம் தூள் தூளாகினை. உனக்கு வணக்கம் “ என்ற மந்திரத்தினால் சங்கில் தீர்த்தத்தை நிரப்பவேண்டும்.

சங்கு, ஹரியின் இருப்பிடம். பணத்தைக் கொண்டுவரும். சங்கு தீர்த்தம் பற்றி பத்ம புராணம் விரிவாகக் கூறுகிறது. சங்கில் பாலை நிரப்பி இறைவனை நீராட்டினால் ஆயிரம் யாகங்கள் செய்த பலனை அடையலாம். கங்கை நீரை நிரப்பி அபிஷேகம் செய்தால் பிறவிப் பிணியை அறுக்கலாம் என்றும் புராணங்கள் கூறும்.”

தட்சிணாவர்த்த(வலம்புரிச் சங்கு) சங்கு கொண்டு அர்ச்சிப்போன் ஏழு பிறவிகளில் செய்த வினைகளயும் நீக்கலாம் என்று ஸ்காந்தம் கூறும்.

உலகின் பல மியூசியங்களில் தங்கக் கவசம் போடப்பட்ட சங்குகளை வைத்திருக்கின்றனர். இவை இந்தியக் கோவில்களில் இருந்து சென்றவை. பணக்கரர்கள் பல லட்சம் கொடுத்து வலம்புரிச் சங்கு வாங்குவதற்குக் காரணம் அவை அதிர்ஷ்டகரமானவை, நிறைய பணத்தைக் கொண்டு வருபவை என்று நம்புவதே.

தென் ஆப்பிரிக்கக் கடற்கரையில் கிடைக்கும் சில வகைச் சங்குகள் வலம்புரியாக இருந்தும் அவை இந்தியவகை போன்று புனிதமானவையோ விலை மதிப்புடையனவோ அல்ல.

பவுத்தர்களும் சங்கை புனிதமாகக் கருதுகின்றனர். அவர்களுடைய எட்டு மங்கலச் சின்னங்களில் இதுவும் ஒன்று. ஆயுர்வேதத்தில் சங்குப் பொடியைப் பயன்படுத்துகின்றனர். சீனவிலிருந்தும் திபெத்திலிருந்தும் வரும் தங்கப் பிடி போட்ட சங்குகள் வெளிநாட்டு ஏலக் கம்பெனிகளில் பல லட்சம் பவுன் அல்லது டாலர்களுக்கு ஏலம் விடப்படுகின்றன

லண்டனில்உள்ள பிரிட்டிஷ்மியூசியம், நியூயார்க்கிலுள்ள மெட்ரோபாலிடன் மியூசியம் முதலியவற்றில் அரிய சங்குகளைக் காட்சிக்கு வைத்துள்ளனர்.பூஜை செய்யும் சங்குகளைத் தரையில் வைக்ககூடாது என்பதால் அதற்கு வெள்ளி அல்லது தங்கத்தில் அழகான ‘ஸ்டான்ட்’ செய்துவைக்கின்றனர். திருவாங்கூர் மகாராஜா கொடியிலும் கூட சங்கு இடம்பெற்றது. Conch (சங்கு) என்னும் ஆங்கிலச் சொல் ‘சங்க’ என்ற சம்ஸ்கிருதச் சொல்லில் இருந்து வந்ததே!

முத்து, பவளம் ஆகியவும் கடலில் இருந்தே கிடைக்கின்றன. சோழிகளில் குறிப்பிட்ட வகையை ஒருகாலத்தில் பணமாகப் பயன்படுத்தினர். இவைகளும் கடல் தரும் செல்வங்களே.

 

 

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 17, 2012  •  Permalink
Posted in Miracles, Tamil
Tagged , ,

Posted by Tamil and Vedas on September 17, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/17/%e0%ae%85%e0%ae%aa%e0%af%82%e0%ae%b0%e0%af%8d%e0%ae%b5-%e0%ae%b5%e0%ae%b2%e0%ae%ae%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%af%81%e0%ae%b0%e0%ae%bf%e0%ae%9a%e0%af%8d-%e0%ae%9a%e0%ae%99%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%af%81/

Hindu Gods in Egyptian Pyramids

Picture: Hindu God Dattatreya with Four dogs representing Four Vedas

(Please part 1. Did Indians build Egyptian Pyramids? Part2. Vedas and Egyptian Pyramid Texts Part 3. Vishnu In Egyptian Pyramids before reading this part: London swaminathan)

“ Egyptian priests had come from the Nile to the Ganges and Yamuna to visit the Brahmins of India, as the Greeks visited them at a later time, rather acquire knowledge than to impart knowledge”-wrote a scholar centuries back.

There was a god in ancient Egypt who was called THOTH. If anyone reads the attributes of this God, every line will show one attribute of a Hindu god. Here are the amazing similarities:

“ The Egyptian god Thoth represented with a head of an Ibis (water bird) and surmounted by a crescent moon. As inventor of Hieroglyphs he was named LORD OF THE HOLY WORDS. He was said to have accomplished the work of Creation by the sound of his voice alone”.

The above passage is taken from an encyclopaedia. This is what we say about Brahma (represented by water bird Swan) in Hindu mythology. He created the world from sound (Aum=Sabda Brahmam).

“ The Egyptian Goddess of writing SESHAT was Thoth’s principal spouse”, says encyclopaedia. Seshat is nothing but SARASWATI of Hindus.

“Thoth authenticated decisions and legalised the name chosen for the pharaoh by writing it on the tree of history in temple. He checked the balance of the scales on the day of judgement of the dead. He was the Supreme scribe and the patron of human scribes”.

This we attribute to Brahma’s writing on our head and Chitragupta, Yama’s messenger, checking our balance of Papa and Punya (merits and demerits).

“ Thoth was master of the languages. The special offering made to him was a writing desk. He was the master of language and speech”.

This is attributed to Saraswati by the Hindus.

“ Thoth created what he desired simply by desiring it”—This is exactly what Hindus say about Brahma and his Manasa Putras= Sons created by Mind/thouught.

Upanishad Quotes

The Rosetta Stone (which helped us to decipher the Hieroglyphs) compares Egyptian God Thoth to the Greek God Hermes Trismegistus. My interpretation is this is nothing but Hindu God Dattareya. Read what the encyclopaedia says:

“He was the inventor of Arts and Sciences. And also the initiator of practices whose aim was to restrain the divinity and to give to initiate some sort of omnipotence by comparing him to God—YOU ARE I AND I AM YOU. The Hermeatic Body was regarded as having been written by him. He gathered together many dissimilar beliefs with different origins and was involved in magic, astrology and alchemy.”

The above passage is from encyclopaedia which says Thoth and Hermes Trismegistus are one and the same.

My interpretation: Trimegistus is three in one=Dattatreya. He was Brahma, Vishnu and Shiva according to Ramayana and Mahabaharata. And we see the Upansihad Vakyas: Tat Tvam Asi= You are That and Aham Brahma Asmi= I am God in the above description. So we can safely conclude Hindu’s Dattatreya (three headed ancient Hindu deity), Hermes Trismegistus of Greece and Thoth of Egypt are one and the same God. Temple of Thoth is in Khemnu in Egypt. Greeks called this Hermopolis. Tris in Greek means Three.

(Please read my post Let Nature be your Teacher: Dattatreya and Wordsworth)

Soul in the form of a Bird

In Indus valley civilization we see peacock in the funerary pots. This is the Atma/soul. In the Upanishad story two birds are symbolised as Jeev (Eve) atma and Parama Atma (Adam of Bible).

(Please read my post Three Apples That Changed the World for full details)

Egyptians represented soul (called BA) with a bird. A dead man’s soul is leaving the body was painted in the Ani papyrus of 19th Dynasty. It is in the British Museum. Tamil poet Tiruvalluvar in his Tirukkural (Tamil Veda) compares the Atma for a bird (Tirukkural 338).

Ankh and Pavithram

Ankh is a key like symbol carried by Egyptian Gods. This is what Wikipedia says about it: “The origin of the symbol remains a mystery to Egyptologists, and no single hypothesis has been widely accepted. One of the earliest suggestions is that of Thomas Inman, first published in 1869:[2]

It is by Egyptologists called the symbol of life. It is also called the “handled cross”, or crux ansata. It represents the male triad and the female unit, under a decent form. There are few symbols more commonly met with in Egyptian art. In some remarkable sculptures, where the sun’s rays are represented as terminating in hands, the offerings which these bring are many a crux ansata, emblematic of the truth that a fruitful union is a gift from the deity”.

My interpretation it is the PAVITHRAM of Hindus. Hindus, particularly Brahmins, wear this key like symbol ‘Pavithram’ made up of Dharba grass during every ritual or Puja. Like Egyptian Gods get or give energy with Ankh, Hindus get energy from the sun by wearing Pavitham. The above passage can be interpreted as Lingam and Yoni of Saivism as well.

Breaking the Vessels

Hindus break all the mud pots after using them in a funeral. They are made up of clay and painted red. Egyptians also broke all the red colour ceramic vessels at the end of the burial ritual. This was done to ensure that they were not reused.

Bhumi Puja  (Earth Ritual)

Hindus make offerings to Earth Goddess and other Gods before commencing any building work. We follow this custom until this day. Ancient Egyptians made offerings at important construction projects such as Pyramids. A few symbolic objects including certain sacrifices—so called foundation deposits—were usually laid in a hole in the foundation.

Muslim invaders who invaded India knew that Hindu temples had such foundation deposits of most expensive gems and gold in the world and plundered the Hindu temples after demolishing them. The best known example is the 17 time invasion of Mohmed of Gazni against Somanathpur Shiva Temple in Gujarat.

Western scholars have pointed out the following aspects that have got parallels in Hinduism:

1.Egyptians believed that all beings sprang from the tears of Sun God Ra. Hindus believed all the beings came from the tears of Prajapati.

2. Horus, like Brahma, was born of a Lotus petal. Lotus flower is a common feature in the architecture of Hindu and Egyptian temples.

3. In Egypt there were seven castes. In ancient India we had four castes.

4. According to Eusebius and Syncellus, some people from the River Indus settled in the neighbourhood of Egypt in the reign of Amenophis. Many Egyptians banned by their princes settled in other countries and went as far as India.

5. Both the Hindus and Egyptians had also the same division of time into weeks and they denominated each of the days by the name of the same planets.

6. Both believed that the souls of men existed in a prior state, and went into other bodies after death.

7. Several religious ideas and customs were common to both the countries. Egyptians represented the world under the figure of an egg, which came from the mouth of Cneph and this resembled the Brahmandam of Hindus.

8.Both of them had same belief about eclipses. Hindus believed Rahu and Ketu are swallowing the Sun and Moon and Egyptians ascribed it to Typhon.

9.Egyptians at certain festivals carried the images of heir gods in the procession. Herodotus says they drew one of them in a carriage with four wheels, and the same was done by the Hindus. Egyptians held cows in much greater veneration than any other animals. They were sacred to Isis and never sacrificed. Bull was also respected.

10.Eswara was adored as Osiris in Egypt and Bacchus in Greece. Diodorus said that the title of Thriambus was assumed by the Greek deity in his triumph after the conquest of India (Triambka is one of the names of Lord Shiva).

Sphinx and Chathuka Bhutham

I have already written about the Sphinx of Greece, Egypt and Chathukka Bhutam of Silppadikaram, the most famous Tamil epic. Please read my post:

1.கிரேக்க பூதமும் தமிழ் பூதமும், 2.டெல்பி ஆரூடமும் தமிழ்நாட்டு குறிசொல்வோரும்

Both the articles are in Tamil. It compares the Delphi Oracle with the Tamil Foretellers or Diviners. Another post compares the Ghosts (Chathukka Bhutham) that punished wrongdoers as described in the Tamil epic Silappadikaram. This ghost was in the City Squares in the Underground caves. The origin of Egyptian Sphinxes is mysterious, but Greeks acknowledge it came from Egypt. My interpretation is that it went from India to Egypt and Greece. We have proofs in Silappadikaram , Yaksha Prasna of  Mahabharatam and Vikram and Vetal stories in India. Yaksha Prasna means Questions /riddles of a ghost.

Next part will deal with SEX MANTRAS in Atharva Veda and Pyramids: swami.

Please contact swami_48@yahoo.com

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 16, 2012  •  Permalink
Posted in Culture, History, Religion
Tagged , , ,

Posted by Tamil and Vedas on September 16, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/16/hindu-gods-in-egyptian-pyramids/

விசாகம்! – 2: நட்சத்திர அதிசயங்கள்

 

 

நட்சத்திர அதிசயங்கள்

வான மண்டலத்தைப் பிரிக்கும் விசாகம்! – 2

ச.நாகராஜன் 

அக்னியும் இந்திரனும் அதி தேவதைகள் 

இனி விசாகத்துடன் தொடர்புடைய ஏராளமான புராணக் கதைகளில் சிலவற்றைப் பார்ப்போம். விசாக நட்சத்திரத்தின் அதி தேவதைகள் அக்னியும் இந்திரனும் ஆவர். மஹாபாரதத்தில் மார்க்கண்டேயர் பஞ்ச பாண்டவர்களுக்கு (வன பர்வம் 200வது அத்தியாயம்) ஒரு அற்புதமான கதையைக் கூறுகிறார். அது சிபி சக்கரவர்த்தியின் சரித்திரம். உசீனர தேசத்தை ஆண்டு வந்த சிபி சக்கரவர்த்தியின் மடியில் ஒரு நாள் திடீரென்று புறா ஒன்று வந்து விழுந்தது.”அடைக்கலம். ராஜாவே, அடைக்கலம். என்னைக் காப்பாறுங்கள்” என்று சரணடைந்தது. அதைத் துரத்தி வந்த கழுகு சிபியிடம் வந்து, “அரசே! நான் துரத்தி வந்த இரை அது. அதை எனக்கு விட்டு விடுங்கள்” என்று கேட்டுக் கொண்டது. சிபி தர்மசங்கடத்தில் மாட்டிக் கொண்டார். கழுகிடம் புறாவை விட்டு விடுமாறு வேண்டினார். “:எடைக்கு எடை உன் சதையைத் தருவதானால் நான் புறாவை விட்டு விடுகிறேன்” என்று கழுகு கூறியது.மகிழ்ச்சியுடன் அதற்கு இணங்கிய சிபி தன் ஒரு பக்கத்துத் தொடையை அறுத்து  பெரிய தராசின் ஒரு பக்கத்தில் வைத்து மறு பக்கத்தில் புறாவை வைத்தார்.புறாவின் எடை கூட இருந்தது. தயங்காமல் தன் மறு பக்கத் தொடையையும் அறுத்து தராசில் சிபி வைத்தார்.இன்னும் புறாவின் எடை கூடவே இருந்தது.சிபி தானே ஏறி தராசில் நின்றார்.அவரது இந்தத் தியாகம் உலகையே பிரமிக்க வைத்தது! அவரது தியாகத்தைக் கண்டு வியந்த புறா, “நானே அக்னி!கழுகாக வந்தது இந்திரன்!வாழ்க உன் பெருமை” என்று கூறி வாழ்த்தியது. இந்திராக்னி தராசில் வைத்து நிறுத்திய மன்னன் உலக மக்களின் மனத் தராசில் அதிக எடையைப் பெற்றுக் காலம் காலமாகப் புகழப் படுகிறான்.

தராசில் நிறுத்தல், விசாக நட்சத்திரத்தின் அதி தேவதைகளான இந்திரன், அக்னியால் சோதிக்கப்படுதல் என்ற இந்தச் சம்பவம் துலா தராசியின் சின்னமான தராசையும் துலா ராசியில் உள்ள விசாக நட்சத்திரத்தையும் நினைவு படுத்துகிறது.விசாக நட்சத்திரத்தின் அதி தேவதைகளான இந்திரனும் அக்னியும் கழுகாகவும் புறாவாகவும் சிபியை தராசில் சோதிக்கும் போது நீதியின் கோட்பாடுகள் பிரித்துணரப்படுகிறது!பல தொடர்புகளை சங்கிலி போலப் பிணைக்கும் விசாகம் நம்மை சிந்திக்க வைக்கிறது.

முருகனின் பெருமை

இன்னொரு கதையையும் இங்கு பார்க்கலாம்.ஒரு முறை அக்னி, கங்கை, சிவன், பார்வதி ஆகிய நால்வருமே முருகன் மீது உரிமை கொண்டாட சிவன், “குழந்தை யாரை முதலில் பார்க்கிறான் என்று பார்ப்போம்” என்றார். கார்த்திகை மாதர் மடியிலே இருந்த முருகனோ வந்த நால்வரின் உளக் கருத்தையும் நன்கு அறிந்து கொண்டு புன்முறுவல் பூத்தார். தன்னை நான்கு உருவங்களாக ஆக்கிக் கொண்டார். குமரன், விசாகன்,சாகா,நைகமேயன் என்ற அந்த நால்வருள் குமரன் சிவனிடமும், விசாகன் பார்வதியிடமும்,சாகா கங்கையிடமும்,நைகமேயன் அக்னியிடமும் விரையவே அனைவருமே மன மகிழ்ந்தனர். “பல்வேறு பெயர்களுடன் திகழ்ந்து நீ அனைவருக்கும் அருள் பாலிப்பாயாக”, என்று சிவன் வாழ்த்துவதாகக் கதை முடிகிறது. இப்படி விசாக நட்சத்திரத்திற்கும் முருகனுக்கும் உள்ள தொடர்பைப் பற்றி எழுத தனி நூலே வேண்டும்!

ராதையின் அற்புத வான நடனம்

அடுத்து ராதா என்ற பெயருடைய இந்த நட்சத்திரம் பற்றிப் பல நிகழ்வுகள் உண்டு. ராதை கிருஷ்ணனுடன் ஆடும் நடனம் காலம் காலமாகக் கொண்டாடப்பட்டு வருகிறது. அறிவியல் விஞ்ஞானிகளாலும் கூட வானில் ஆடும் ராதையின் நடனம் கொண்டாடப்படுகிறது; பெரிதும் வியக்கப்படுகிறது! ஆகாயத்தில் பால்வீதி மண்டலத்தில் கண் சிமிட்டி நடனமாடும் லட்சக்கணக்கான  நட்சத்திரங்களையும் , கிருஷ்ண-ராதா நட்சத்திரங்களையும் வானவியல் அறிஞர்களும் மஹா கவிகளும் வியந்து புகழ்ந்து பாடியுள்ளனர். மில்கி வே என்ற பால்வீதி மண்டலத்தில், ஒளி வெள்ளத்தில் மிதக்கும் தாரகைகள் பளிச்சிடும் வான வீதியில், நிகழும் நட்சத்திர நடனம் தங்களின் வர்ணனைக்கு அப்பாற்பட்ட பேரொளி என்று தங்கள் தோல்வியை அவர்கள் மனமார ஒப்புக் கொண்டுள்ளனர். இந்த நூற்றுக் கணக்கான அற்புத கவிதைகளில்  கண்ணனையே ரசித்து அவனையே அனுபவித்து அவனிலேயே உயிர் வாழ்ந்த லீலாசுகரின் கிருஷ்ணகர்ணாம்ருத (3-2) பாடல் ஒன்றை மட்டும் (பதங்கள் சுலபமாக அர்த்தத்தைப் புரிந்து கொள்வதற்காகப் பிரித்துத் தரப்பட்டுள்ளது) மாதிரிக்காக இங்கு பார்த்து மகிழ்வோம்:

ராதா ஆராதித விப்ரம அத்புத ரஸம் லாவண்ய ரத்னாகரம்                     ஸாதாரண்ய பத வ்யதீத ஸஹஜ ஸ்மேர ஆனன  அம்போருஹம் I                ஆலம்பே ஹரி நீல கர்வ குருதா ஸர்வஸ்வ நிர்வாபணம்                           பாலம் வைணவிகம் விமுக்த மதுரம் மூர்த்தாபிஷிக்தம் மஹII

“ராதையினால் போற்றப்பட்ட ஆச்சரியமான சிருங்கார ரஸத்தை உடையதும் அழகின் கடல் போன்றதும் சாதாரண நிலையைக் கடந்து இயற்கையாகவே புன்முறுவல் பூத்த முகமாகிய தாமரை உடையதும் இந்த்ர நீலமணியின் பெருமையையும் கர்வத்தையும் தனது காந்தியால் அழிப்பதும் குழலுடன் கூடியதும் ஒப்புயர்வற்ற அழகினால் மனதிற்கு இனியதும் தலை சிறந்ததும் குழந்தை வடிவானதும் ஆகிய பேரொளியை வழிபடுகின்றேன்” என்பது இதன் பொருள்.

ராதை என்றாலேயே மகிழ்ச்சி என்று பொருள்!

இனி உலக நாகரிகங்களெல்லாம் வியக்கும் நட்சத்திரமாகவும் இது விளங்குகிறது. துலாம் என்ற வார்த்தையின் திரிபான துல்கு என்ற வார்த்தையால் தங்களின் ஏழாவது மாதத்தைப் பெயரிட்டு அசிரியர்களும்  அகடியர்களும் இதைக் கொண்டாடி வந்தது  குறிப்பிடத்தகுந்தது. ஆல்பா, பீடா லிப்ரா எனப்படும் இரு நட்சத்திரங்களே அறிவியல் குறிப்பிடும் இரு துலா ராசி நட்சத்திரங்கள். மூன்றாம் மாக்னிட்யூட் நட்சத்திரங்கள் இவை.வேதங்களின் கூற்றுப்படியும் விசாகம் இரண்டு நட்சத்திரங்களைக் கொண்டதாகும்.ஸ்வாதியின் கிழக்கில் அமைந்துள்ளதாக இதை நமது நூல்கள் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகின்றன.

ராதா அல்லது விசாகம் கவட்டை போன்ற அல்லது செடி அல்லது மரக்கிளை போன்ற அமைப்பைக் கொண்டது. இது தோரணம் போன்ற அமைப்பை உடைய நான்கு நட்சத்திரங்கள் என்றும் சிலர் கூறுவர். இந்த நான்குமே ஒரு தராசைச் சுட்டிக் காட்டுவதாக அவர்கள் கூறி மகிழ்வர்.ராதை என்ற சொல்லுக்கே மலர்ச்சி, மகிழ்ச்சி,வெற்றி ஆகிய அர்த்தங்கள் உண்டு. சக்தி,வலிமை,முயற்சியின் அடிப்படையிலான வெற்றி, பொறுமை, விடாமுயற்சி, உறுதி ஆகிய அருங்குணங்களைத் தன்னுடையதாக அறிவிக்கும் அற்புத நட்சத்திரம் விசாகம்.

தமிழ் முருகனும், புத்தரும்

தமிழ் முருகன் அவதரித்த நட்சத்திரம் இது. மனித குலத்திற்கே புத்தொளி காட்டிய புத்தர் வைகாசி பௌர்ணமியிலேயே அவதரித்தார். அதே பௌர்ணமியிலே ஞானம் பெற்றார்.அதே வைகாசி பௌர்ணமியிலேயே முக்தி அடைந்தார்.கிறிஸ்தவர்களோ ஏசுவின் பன்னிரெண்டு சீடர்களில் ஒருவரான திருத்தூதர் பிலிப்புடன் இந்த நட்சத்திரத்தைத் தொடர்பு படுத்தி மகிழ்கின்றனர்!

வானில் மட்டும் (பாலன்ஸை) நடுநிலையுடன் சீராக சமமாகக் காண்பிக்கும் நட்சத்திரம் இல்லை விசாகம்; வாழ்க்கையிலும் சமச்சீராக இருக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தி ஒரு புதிய பாதையின் ஆரம்பத்தைக் காட்டும் நட்சத்திரம் இது!

–           விசாக நட்சத்திர அதிசயம் நிறைவுறுகிறது

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 14, 2012  •  Permalink
Posted in Astrology, Tamil
Tagged ,

Posted by Tamil and Vedas on September 14, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/14/%e0%ae%b5%e0%ae%bf%e0%ae%9a%e0%ae%be%e0%ae%95%e0%ae%ae%e0%af%8d-2-%e0%ae%a8%e0%ae%9f%e0%af%8d%e0%ae%9a%e0%ae%a4%e0%af%8d%e0%ae%a4%e0%ae%bf%e0%ae%b0-%e0%ae%85%e0%ae%a4%e0%ae%bf%e0%ae%9a%e0%ae%af/

பகுதி 5–தொல்காப்பியர் காலம் தவறு

 

Picture shows Yaalpaanan (Musician with Yaaz)

தொல்காப்பியர் பயன்படுத்திய மேலும் பல சொற்களைக் கீழே கொடுத்துள்ளேன். இவை சங்க இலக்கிய நூல்களைவிட பிற்கால நூல்களிலேயே அதிகம் வருகின்றன. சங்க இலக்கியச் சொல்லடைவு, தொல்காப்பியச் சொல்லடைவு, பதினெண்கீxக்கணக்கு நூல்களின் சொல்லடைவு ஆகியவற்றைக் கொண்டு ஒப்பிட்டால் நான் சொல்லுவது நன்கு விளங்கும் ஒரு சில சொற்களை வைத்து மட்டும் இப்படி முடிவு செய்யவில்லை. நூற்றுக் கணக்கான சொற்களை ஆராய்ந்தே இந்த முடிவுக்கு வந்தேன்.

முதல் நாலு பகுதிகளையும் படித்துவிட்டு இப்பகுதியைப் படிக்க வேண்டுகிறேன்.

அரில்தப (குற்றமற) : அரிஷ்ட என்ற சம்ஸ்கிருதச் சொல்லில் இருந்து வந்தது. இதைப் பாயிரத்திலும், நூலிலும் காணலாம்

உயிர்த்தல்: இச் சொல் தொல்.(1-33, 3-104-3, 14) தவிர, கலி.யில் (54-11) மட்டுமே வரும்.

என்பதனால்: இது தொல். (3-145-23), கலி.(39-5) மற்றும் நாலடியார், ஐந்திணை எழுபது போன்ற பிற்கால நூல்களில் மட்டுமே உள்ளன.

‘வை’ யில் முடியும் சொற்கள்: அனையவை, என்றவை, மறைந்தவை போன்ற சொற்கள் பிற்கால நூல்களில் மட்டுமே அதிகம் உள்ளன.

நூறாயிரம், நுனி, நுவலுக்காலை,புணருங்காலை,நீட்டம், நீட்டல் ஆகியனவும் பிற்கால வழக்கில் அதிகம்.

மை—இல் முடியும் சொற்கள்: இவ்வகைச் சொற்கள் குறளில் பரவலாக உள்ளன. புறநானூற்றில் ஓரிடத்தை தவிர தொல். (3-138-1) மற்றும் பிற்கால வழக்கில் அதிகம்.

முதலில், முடிவினது, முடிவு, முடிபு ஆகியனவும் இப்படிபட்டவை.

மானம்: இது தொல். இல் 3 அதிகாரங்களிலும் பரவலாக உள்ளது. இது தவிர பிற்கால நூல்களில் மட்டுமே காணமுடியும்.

மறுதலை, விழைவு, கொற்றவை நிலை, பல்லவை, பல்முறை, பல்வகை, புரிதல், புல்லா, புல்லாது, பெருநெறி, பாங்கன், மடிமை, மடன்மா, வரைதல், கொள்ப ஆகிய சொற்களையும் காண்க.

 

குறிலும் நெடிலும்

சங்க இலக்கியத்தில் குறில் ஒலியுடன் வரும் சொற்கள் நமது காலத்தில் நெடில் ஒலியுடன் வழக்கத்தில் உள்ளன. பழங்காலத்தில் வந்தனன், வந்தனர், வந்தனள் என்றால் இப்பொழுது நாம் வந்தான், வந்தார்கள், வந்தாள் என்று நீட்டு முழங்குவோம். அதாவது ஆன், ஆர், ஆள் விகுதி பிற்காலத்தில் அதிகம். இதை தொல். இல் நிறைய காணலாம்.

விழிப்ப, பொச்சாப்பு, பெருமிதம், மூவகை இவைகளும் தொல். இல் 3 அதிகாரங்களிலும் பரவலாக உள்ளன. இது தவிர பிற்கால நூல்களில் மட்டுமே காணமுடியும்.

சிவண: இந்த ஒலி தொல்காப்பியரின் முத்திரை. சிவணல், சிவணிய, சிவணி, சிவணாது, சிவணும் போன்று 20க்கும் மேலாக இருக்கின்றன. சங்க இலக்கியத்தில் 27000 வரிகளில் மூன்று இடத்தில் மட்டுமே காணலாம். ஆக மூன்று அதிகாரங்களும் ஒரே காலத்தவை அல்லது ஒரு கைப்பட எழுதியவை என்பதற்கு வேறு சான்றே தேவை இல்லை.

இதே போல காரணம், கருமம், வெறுப்பு, கல்வி போன்ற சொல் வழக்குகளும் குறளிலும் பிற்பட்ட நூல்களில்ம் மட்டுமே உள்ளதால் தொல்காப்பியரையும் அவர்களோடு வைத்தே காணவேண்டும்.

தொல். கூறும் ஔ, ஃ முதலியன சங்க இலக்கியத்திலும் பழைய கல்வெட்டிலும் இல்லை அல்லது குறைவு. இதுவும் அவரது காலத்தை கணக்கிட உதவும். தொடர்பு கொள்ள: swami_48@yahoo.com

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 14, 2012  •  Permalink
Posted in History, Tamil Literature
Tagged

Posted by Tamil and Vedas on September 14, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/14/%e0%ae%aa%e0%ae%95%e0%af%81%e0%ae%a4%e0%ae%bf-5-%e0%ae%a4%e0%af%8a%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%aa%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%ae%bf%e0%ae%af%e0%ae%b0%e0%af%8d-%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%b2/

BIGGEST BRAIN WASH IN THE WORLD!

Who ruled India from Indus Valley for 800 or 900 years?

No information in our History books!

Who ruled India from 1700 BC to 600 BC?

No information in our History books!!

Indian king list starts from Buddha’s (600 BC) time only. Why?

Indian History books were written by the British when they ruled India. We are following the same old syllabus till this day! All other country books written by them have been completely revised or completely dumped. Sumerian, Egyptian and Greek history have been updated with latest discoveries. Even though contradictions and overlapping were there in different Kings’ lists found in different places they have been reconciled. But the world’s biggest wonder is no Indian scholar raised any question about the big blunders or the big gaps in Indian history.

Google for any ancient country’s king lists you will get some names from 3000 BC. Google for Indian king list (except Wikipedia) you will get only from Buddha’s time. What is the question that should have come to our mind?

Sir,

You say that Indus Valley Civilisation existed between 2500 BC and 1700 BC. Who were the kings that ruled India from Mohenjo-Daro and Harappa? Like Tamil Nadu had three main kingdoms and several small kingdoms simultaneously Indus also might have had several kingdoms. Who were they? For 800 years, a minimum of 45 kings for one place alone must be there. If there were kings ruling different parts, then there must be at least 150 kings. In ancient Tamil Nadu we had two Chola kings, two Chera kings and two Pandya kings ruling at the same time. In the north, we had hundreds of kings ruling simultaneously.

If Nandha dynasty started in the fifth century BC, what happened for 1200 years before them? Another 60 to 80 kings must have ruled from one capital city alone. Ancient India had at least 16 Janapadas or 56 Desams. Thousands of kings must have ruled before Buddha’s period. Mahabharata and Tamil Sangam anthology ‘Purananuru’ compare the number of kings in the world (India) to ‘stars in the sky’ or the ‘sand particles on sea shore’ or the ‘rain drops’. That means innumerable, uncountable and numberless. What were their names? Can there be a vacuum for2000 years? Was India ruled by mysterious people?

No one has asked this question to his or her history teacher. No Indian scholar worth the name “scholar” has addressed this issue. If they can prepare a list for Sumerian and Egyptian cultures, why did not they do it for India?

The so called Indian scholars were ready to play second fiddle to Western scholars. The British were so clever they never raised this issue in their books. They made a big blackout for 1900 years (From 2500 BC to 600 BC= Buddha’s time). This is the BIGGEST BRAINWASH IN THE WORLD!

143 KINGS Ruled before Megasthanes

Greek Ambassador Megasthenes (350 BC to 290 BC) who visited India in 3rd century BC said that India was ruled by 143 generations before his time. That list is actually in the Puranas (Hindu mythology). But British and the ‘jaundice eyed’ Indian scholars turned a blind eye to it. Marxist scholars were happy in interpreting Mahabharata and Ramayana as “class wars”!

Like the contradictions in Puranas regarding kings, Sumerian and Egyptian lists also had lots of contradictions, pre historical matters giving each Sumerian king 30,000 or 25000 years rule. But yet the scholars reconciled all those data and made one list. But Indians accepted a list only from Buddhist time leaving 2000 years before him in the dark. This is due to a brainwash.

Not only British did blackout a big historical period but also said there were big clashes between Aryans and Dravidians. This has no proof in Tamil or Sanskrit literature. They interpreted everything in that angle and made Indians believe it. Indians also believed that the “barbaric Aryans defeated the coward Dravidians who ran helter-skelter and hid themselves in hills. The civilized Dravidians ran up to the land’s end Kanyakumari and forgot all their brick buildings and started living in caves like primitives”. The foreign scholars knew the pulse of our people and they knew how they can brainwash us. They did brainwash our scholars and laymen. They told us that the Tamils came from the Mediterranean areas. Otherwise we would have asked our History teachers a lot of questions about 2500 BC to 600 BC. Otherwise our famous historians would have written a long list of kings. Since they were brainwashed, they never told us what happened in the Indus Valley or elsewhere in India for more than 1500 years.

A few foreign scholars like Pargiter did some research into Puranic king lists and even dated them. But they were rejected as fiction! Only now we find such data in Wikipedia, but not in history books.

1340 BC Vedic Inscription

Max Muller’s (1823-1900) blunder was exposed when they discovered an inscription with Vedic Gods names in the same order as we see them in the Rig Vedic Mantra! It was discovered in Bogaz Koy in Syria. They never included it in the text book or corrected Max Muller’s wrong date. They discovered ten letters written by Dasaratha to an Egyptian Pharaoh. They never included it in our text book. By the time we discovered all, Max Muller was dead (1900). They have discovered a Sanskrit manual for training horses which was dated-1400 BC. They never included this fact in the history book.

If Vedic Gods were in the Hittite treaty in Syria in 1400 BC, the Vedas must have existed long before this date. Otherwise they wouldn’t have quoted them in the same order in a treaty, as we see it in Rig Veda.

Sanskrit inscriptions in hundreds were discovered throughout South East Asia from second century AD. Hindus ruled S E Asian countries for 1300 years. They never said anything in our history books. Had a person like Sardar Patel or Netaji Subash Chandra Bose ruled India they would have re written the history of India and all these facts would have found a place.

Harijan leader and Father of Indian constitution BR Ambedkar, Swami Vivekannda, Sri Aurobindo, Mahatma Gandhi and many others spoke against Aryan Dravidian divisions. There was not a word about it the text books. In short, no views that went against the old British view were included.

 

It is not too late to educate the ‘brainwashed’ Indians. We have to rewrite our History books. We have to include what the NASA scientists and Indian nuclear scientists have found about Saraswati River. We have to include Tilak’s view of the date of Rig Veda (6000 BC). We have to mention all the mysterious kings mentioned in the RV and the Vedic literature. There were hundreds of kings in the Vedic literature. Leave alone the Puranas and the epics.

Our children knew Shakespeare but not Kalidasa or Ilango. Our children knew Homer and Virgil but not Bhasa and Tamil poet Paranar. Our children knew Egyptian Pyramids and China’s Great Wall but not hundreds of Indian temple wonders. They knew more about Bible and Koran than Dhammapada or Upanishads. This is a shame on our scholars. At least one chapter or lesson must be added on all these subjects. Sanskrit and Tamil sources must be used to give them a bird’s eye view of our 2500 year old maritime trade. When we have found inscriptional evidence from 1400 BC in Syria for Vedic Gods we must have corrected the date of Vedas. Indian ‘scholars’ are still parroting Maxmuller’s date for the Vedas.

Please read my old posts:

1.Dravidian Queen 1320 BC  and  2. How old is Indian Civilization? Contact swami_48@yahoo.com

 

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 13, 2012  •  Permalink
Posted in Culture, History
Tagged , ,

Posted by Tamil and Vedas on September 13, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/13/biggest-brain-wash-in-the-world/

பகுதி4-தொல்காப்பியர் காலம் தவறு

Picture shows the greatest of the Choza Kings: Karikalan

தொல்காப்பியத்துக்கு முந்திய அகத்தியம், ஐந்திரம், காதந்திரம் ஆகியனவும் வடமொழி நிபுணர்களால் எழுதப்பட்டது என்பதை நினைவிற்கொண்டு தொல்காப்பியர் காலத்தைக் கணக்கிட வேண்டும்.

தொல்காப்பியத்தில் வடமொழி, மறை (வேதம்), ஐயர் முதலியன இருப்பதையும் கவனத்திற் கொள்ளவேண்டும். தமிழ் நாட்டில் வேத நெறி தழைத்தோங்கி இருந்ததால்தான் நான்மறை முற்றிய அதங்கோட்டு ஆசான் தலைமையில் காப்பியம் அரங்கேறியது.

தொல்காப்பியர் கடவுள் பற்றி நிறைய இடங்களில் குறிப்பிடுகிறார். ஒரு இலக்கண நூலில் இவ்வளவு இடங்களில் தெய்வம் பற்றிப் பேசியதையும் நோக்கவேண்டும் (கடவுள் பற்றி பொருள். 5, 88, 18, 57, 93, 115 சூத்திரங்களிலும் அறம் பொருள் இன்பம் பற்றி பொருள் 92, 418 சூத்திரங்களிலும் வருகிறது)

தொல்காப்பியத்தின் காலத்தைப் பின்போடுவதால் தமிழின் பெருமைக்கும் பழமைக்கும் எந்த இழுக்கும் வராது. தமிழ் மொழி தொல்காப்பியருக்கு குறைந்தது 500 முதல் 1000 ஆண்டுக்கு முன்  தமிழகத்தில் பேசப்பட்டிருக்கவேண்டும். இவர் இலக்கணம் வகுத்தவர் என்பதைவிட முன்னோரின் இலக்கணத்தைத் தொகுத்தவர் என்பதே சாலப் பொருந்தும்.

தொல்காப்பியர் 38 உவம உருபுகளைத் தருகிறார். இவற்றில் 14 சங்க இலக்கியத்தில் காணப்படவில்லை. ஆனால் வேறு 28 புதிய உவம உருபுகளை சங்கப் புலவர்கள் பயன்படுத்துகின்றனர். ஒரு சிலர் இதை வைத்தே கால இடைவெளி அதிகம் இருந்தால் தானே இப்படி நடக்கமுடியும், ஆகையால் தொல்காப்பியர் காலத்தால் முற்பட்டவர் என்று வாதாட முயல்வர். ஆனால் தொல்காப்பியர் தனக்கு முன்னால் இருந்த விதிகளை அப்படியே கிளிப்பிள்ளை போல ஒப்புவித்தார் என்றே சொல்லவேண்டி இருக்கிறது. இப்படி நான் சொல்லக் காரணம், அவர் பயன்படுத்திய சொற்கள் சிலப்பதிகாரத்திலும் பதினென்கீழ்க்கணக்கு நூல்களிலுமே அதிகம் காணப் படுகின்றன.

நாம் கம்ப்யூட்டர் யுகத்தில் வாழ்கிறோம்.  தொல்காப்பியர் பயன்படுத்திய சொற்களை கம்ப்யூட்டரில் போட்டு பிற்காலச் சொற்களுடன் ஒப்பிட்டால் உண்மை புலப்படும் கம்ப்யூட்டர் வசதி இல்லாத காலத்திலேயே வையாபுரிப் பிள்ளை போன்றோர் தக்க சான்றுகளுடன் காலத்தைக் கணித்தனர். ஆனால் நான் சொல்லும் முறை எல்லா சொற் பிரயோகத்தையும் ஆராய்ந்து விகிதாசாரக் கணக்கில் புள்ளி விவரங்களைக் கொடுத்துவிடும்.

அவர் பயன்படுத்தும் குற்றம், குடிமை, குன்றும் போன்ற சில சொற்களே இதை நிரூபித்துவிடும்

தமிழ் சுடர் மணிகள் என்ற நூலில் 40 பக்கங்களுக்கு தொல்காப்பியரையும் தொல்காப்பியத்தையும் திரு. வையாபுரிப்பிள்ளை அலசி ஆராய்ந்து விட்டார். அதற்கு வெள்ளைவாரனார், இலக்குவனார் போன்றோர் கொடுத்த பதிலகள் திருப்தியாக இல்லை. வ. சுப. மாணிக்கம் போன்றோர் தொல்காப்பியத்தின் புகழ் பாடுவதை நாம் ஏற்கலாம். ஆனால் காலக் கணக்கீடு என்று வரும்போது அவரை எங்கே வைப்பது என்பதை மறு பரிசீலனை செய்யவேண்டும் எனபதே கட்டுரையின் நோக்கம்.

இது காறும் நான் கொடுத்த எடுத்துக் காட்டுகள் காலத்தை உறுதி செய்கிறதோ இல்லையோ. ஆனால் மூன்று அதிகாரங்களையும் எழுதியவர் ஒருவரே அல்லது மூன்று அதிகாரங்களும் ஒரே கலத்தவையே என்பதை உறுதி செய்துவிட்டது. நேரம் கிடைக்கும்போது திரு. வையாபுரிப் பிள்ளையாரின் 40 பக்க வாதங்களைச் சுருக்கி வரைகிறேன்.

தொடர்பு கொள்ள: லண்டன் சுவாமிநாதன் swami_48@yahoo.com

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 13, 2012  •  Permalink
Posted in History, Tamil Literature
Tagged ,

Posted by Tamil and Vedas on September 13, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/13/%e0%ae%aa%e0%ae%95%e0%af%81%e0%ae%a4%e0%ae%bf4-%e0%ae%a4%e0%af%8a%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%aa%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%ae%bf%e0%ae%af%e0%ae%b0%e0%af%8d-%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%b2/

தொல்காப்பியர் காலம் தவறு–பகுதி3

 

Picture shows Kannaki’s cooking for Kovalan

தொல்காப்பியத்தின் துவக்க வரியே நெருடலாக இருக்கிறது. “எழுத்தெனப்படுவது” என்று செயப்பாட்டு (வினை) பொருளில் –Pseudo Passive voice–துவக்குகிறார். இதை பொருளதிகாரத்திலும் காண்கிறோம்.உலகத்தில் எந்த நூலும் இப்படி துவங்குவது இல்லை.

சொல்லப்/ பட்டன/ படும்/ பட்ட (3-564-1, 651-1; 3-63-22, 68-8, 253-2,). இது போல மணிமேகலை-24,30. திருக்குறளிலும் ‘கொல்லப்படு’ என்ற சொல் வருகிறது. இதுவும் தொல்காப்பியத்தின் காலத்தைக் காட்டுவதோடு மூன்று அதிகாரங்களும் ஒரே காலத்தவை என்பதையும் காட்டும். புரிதல், புரிந்தோள் என்பன தொல்காப்பியத்தோடு சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலையில் மட்டூமே வரும்.

ஆகும்: இந்தச் சொல் மூன்று அதிக்கரங்களிலும் நிறைய இடங்களில் வரும். மேலும் சம அளவில் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. ஒரே ஆசிரியர் மூன்று அதிகரங்களையும் எழுதாவிடில் இப்படி இருக்கமுடியாது. புறநானூற்றில் மூன்றே இடங்களில் மட்டுமே வருகிறது.

எண்ணுங்காலும்: இது தொல். இல் 2-47-1 ல் உள்ளது. இதைத் தவிர திணைமாலை ஐம்பதில் (150-2) மட்டுமே வருகிறது. இப்படிக் ‘கால்’ விகுதியுடன் வருவது சங்க காலத்தில் மிகமிகக் குறைவு. கலி., குறள் போன்ற நூல்களில்தான் அதிகம்.

எப்பொருள்: இது சொல் அதிகாரத்துக்குப் பின்னர் குறள் முதலான பிற்கால நூல்களில் மட்டுமே உள்ளது. மேலும் ‘எப்’ துவக்கத்துடன் சங்க இலக்கியத்தில் சொற்களே இல்லை.

என்ப: தொல்காப்பியருக்கு மிகவும் பிடித்த இச்சொல் மூன்று அதிகாரங்களிலும் பரவலாகக் காணப்படுவதால் ஒரே ஆசிரியர், ஒரே காலத்தில் எழுதியதே என்பதைக் காட்டும்.

என்மனார்: முன்னர் குறிப்பிட்டது போல 60–க்கும் மேலான இடத்தில் வரும் இச்சொல்லும் 3 அதிகாரங்களிலும் காணப்படுகிறது. இது தவிர கலித்தொகை, குறுந்தொகையில் இரண்டே இடங்களில்தான் வருகிறது.

என்றா: இந்தச் சொல்லும் 3 அதிகாரங்களைத் தவிர வேறு எங்கும் இல்லை.

ஏனை, ஏனவை: ஏனவை என்ற சொல்லை 1, 3 அதிகாரங்களைத் தவிர வேறு எங்கும் காண முடியாது. ஏனை, என்ற சொல் குறிஞ்சிப்பாட்டில் ஒரு இடத்தில் மட்டுமே வரும். தொல். இல் எல்லா அதிகாரங்களிலும் காணப்படுகிறது.

எண்கள்: ஐந்து, எட்டு, ஐம்பது, ஐயீர் ஆயிரம் போன்ற எண்களை 3 அதிகாரங்களிலும் பரவலாகப் பயன்படுத்துகிறார். உயிர் எழுத்துக்களில் துவங்கும் சொற்களில் இருந்து மட்டுமே எடுத்துகாட்டுகளைக் கொடுத்தேன். ஏணையவற்றைக் கொடுத்தால் கட்டுரை நீளும்.

எள்: தொல்காப்பியர் காலமும் கலித்தொகை- பரிபாடல் காலமும் ஒன்றே என்பதற்கும் பல சான்றுகள் உள்ளன.

எள் என்ற வித்தைக் கொண்டு பல வினைச் சொற்கள் உருவாக்கப்பட்டன. இவை புற நானூற்றில் குறைவாகவும், பிற்காலத்தில் அதிகமாகவும் புழக்கத்தில் உள்ளன.எள்ளின், எள்ளாமை, எள்ளாது— குறள் முதலிய நூல்களில் மட்டுமே வரும். எள்ளின் என்ற சொல் தொல். 3-109-7 தவிர குறள், கலி. மணி.யில் மட்டுமே வருகிறது.

‘இன்’– னில் முடியும் சொற்கள் ஒன்றின், நுவலின், நீங்கின், மறுப்பின், மறைப்பின் முதலியன தொல். தவிர குறள், சிலம்பு முதலிய சங்கம் மருவிய கால நூல்களிலேயே காணலாம்.

Continued in Part 4; contact swami_48@yahoo.com

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 12, 2012  •  Permalink
Posted in Tamil Literature
Tagged , ,

Posted by Tamil and Vedas on September 12, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/12/%e0%ae%a4%e0%af%8a%e0%ae%b2%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%aa%e0%af%8d%e0%ae%aa%e0%ae%bf%e0%ae%af%e0%ae%b0%e0%af%8d-%e0%ae%95%e0%ae%be%e0%ae%b2%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%a4%e0%ae%b5%e0%ae%b1-2/

TOLKAPPIAN – A GENIUS

 

 

Picture shows Cheran Senguttuvan’s procession with Kannaki statue

Please read first two parts 1.Who was Tolkappiar? And 2.Did Tolkappiar copy from Sanskrit sources? Following excerpt is Third Part:- swami

Prof. S. Vaiyapuri Pillai continues:

“Besides the poetic themes, the third section of Tolkappiyam contains a subsection on sentiments and their physical manifestations, another on figure of speech, a third on prosody and, finally, a subsection on literary usage. These subsections show a master mind of extraordinary profundity of learning. The chapters on sentiment and figures of speech no doubt based upon works like Bharatanatya Sastra; but the treatment shows a rare inwardness, a brilliant expository power and a crystal clear formulation peculiar to the author. His sub sections on prosody and on literary usage are master pieces of their kind. His deep knowledge of the works of the earlier grammarians, his thoroughness on the mechanistic side of prosody and his accuracy in ascertaining the usage of words have not been approached by any grammarian since his time.

More than twenty works on grammar are cited in the valuable commentary on Yapparungalam. But none of them definitely is earlier than Tolkappiam”. (Vaiyapuri Pillai also gives reasons for his conclusion).

 

Tolkappiyan Statue in Indonesia

Mr A Kalyanaraman in his book Aryatarangini, Volume 1, Page 51 says.

“The Tolkaapiam is full of material, showing strong parallelism with corresponding in Sanskrit grammatical and other works: the number of Sanskrit words used in the Tamil work, is also large, as is the case with ancient Tamil works generally, a laboured attempt at finding an equivalent ‘southern word’ is often in evidence.

( 35 items are mentioned by Charaka, and 32 by Kautilya, as the prime requisites of a literary composition. Of these items, technically known as ‘tantra yuktis’ , the Tolkappiyam enumerates 32 in Porul Adhikaram, 22 of which coincide with those of Kautilya).

Some sutras of Tolkappiam are of special significance in this context. For instance, sutras 142 and 143 read as follows:

Sutra 142 of Porul Adhikaram translation:

“There was ,once upon a time,  when the karanam as enjoined on the three highest (castes), began to be applied to the lowest (caste) also”.

Sutra 143 translation:

“ They say that karanam was introduced by Aryans, after lovers began to be false, and the ladies were considered unworthy.”

Karanam in the above sutras, refers to the rite of Agnikaranam or the Daiva, Brahma forms of marriage before the sacred fire, prescribed by manu and other Smritikaras, as the best form of nuptials.

(Aiyan in the Tamil sutra is Aryan in Sanskrit)

Tolkappiyanar whose Sanskrit name was Trinabindu, was a follower of Agastya. A sculpture of Trinabindu, with this name written in Nagari script has been found in Java, in an Agastya shrine of the 8th century AD.

My Opinion

(My personal view is Silappadikaram, Tolkappiyam and Tirukkural all these belong to the dark period of Tamil Nadu-4th century AD. All the three have the Sanskrit word ADHIKARAM. But the rules mentioned by Tolkappiar were ancient. That is the reason he says hundreds of times, “They say”, “it is said that”—journalist’s language to show that he was not the one who codified all the rules. There is internal evidence to prove it. I have given a lot of examples in my five part Tamil article.)

No linguist can push back the date of Tolkappiar beyond 1st Century BC. We know his style and the language that is found in Tolkappiam and the verse of Panamparanar, his contemporary. We have the verses composed by poets of first and second Tamil Sangam in the Sangam anthologies. We don’t see any change in the style or language. So they belong to the first few centuries.

(Please read my post: 3 Tamil Sangams Myth and Reality)

Max Muller followed a theory that a language changes every 200 years when he fixed the age of the Vedas. Whether he is right or wrong, we know that the style of Sangam Anthologies, Silappadikaram, Tirukkural and Thevaram are different from one another. Language is not stagnant. Even when we have printed media, the language keeps on changing. Every one of us knows Tiruvalluvar can’t read Today’s Tirukkural book. Tamil script has changed in 1500 years.

The words used by Tolkappiar betray his age. The concepts (borrowed from Sanskrit books) he followed betray his age. But we should never forget that he compiled a grammar faithfully that existed long before him. Like Veda Vyasa compiled Vedas, he compiled the old rules. Tolkappiar gives 38 ‘Uvamai Urupu’( particles of comparison:- like, as, similar and such words used to compare with another). But only 24 of the 38 are used by Sangam poets. And Sangam poets added another 28 new ones. So we can conclude that Tolkappian had compiled only rules that existed before his time.

One may try to push back the age of Tolkappiar by saying that 14 Uvama Urupus lost coinage by the time of Third Tamil Sangam and 28 new Uvama Urupus were added by the Sangam poets and so a lot of time must have lapsed between his time and the time of Tamil Sangam. Since his language and style are not that old, this argument won’t be accepted by linguists. Even a Tamil living today can understand his simple language. Contact swami_48@yahoo.com 

****************

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 12, 2012  •  Permalink
Posted in Tamil Literature
Tagged , ,

Posted by Tamil and Vedas on September 12, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/12/tolkappian-a-genius/

வானில் ஒரு மாபெரும் மஹாபாரதப் போர்!

 

வேத வியாஸர் தான் இயற்றியுள்ள மஹாபாரதத்தில் நடக்கும் மாபெரும் போரை வானில் பார்த்துத் தான் எழுதினாரா? வியாஸரின் மஹாபாரதத்திற்கு பல அர்த்தங்கள் உண்டு என்று சொல்வதை நிரூபிக்கும் வகையில் அர்ஜுனனின் நட்சத்திரமும் பீஷ்மரின் நட்சத்திரமும் அமைந்துள்ளது எவ்வளவு அற்புதமான விஷயம்!நட்சத்திர அதிசயங்கள் வரிசையில் இந்த மர்மத்தைப் பார்க்கலாம்!

நட்சத்திர அதிசயங்கள்!

வானில் ஒரு மாபெரும் மஹாபாரதப் போர்!

ச.நாகராஜன்

விநாயகரின் நிபந்தனை

வேத வியாஸர் எழுதியுள்ள தலை சிறந்த இதிஹாஸமான மஹாபாரதத்தை எழுத அவர் விநாயகரின் உதவியை நாடினார். விநாயகர் தன் எழுத்தாணி இடைவிடாமல் செயல்படும்படி அவர் சுலோகம் சொல்ல வேண்டும் என்றார். அதற்கு ஒப்புக் கொண்ட வியாஸர் ஆனால் பொருள் புரிந்து கொண்டே சுலோகங்களை எழுத வேண்டும் என்று எதிர் நிபந்தனை விதித்தார். அதற்கு ஒப்புக் கொண்ட விநாயகருக்கு வந்தது சங்கடம். மிகவும் கடினமான சாதாரணமாக எளிதில் அர்த்தம் புரியாத சிலேடைகளுடன் நிறைந்த சுலோகங்களை வியாஸர் அவ்வப்பொழுது சொல்ல ஆரம்பித்தார். விநாயகர் இதன் உண்மைப் பொருள் என்ன என்று யோசிக்க வேண்டி இருந்தது. அதற்குள் வியாஸர் பல சுலோகங்களை மனதில் கவனம் செய்து கொண்டார். இப்படிப்பட்ட சுலோகங்களுக்கு குட்டு சுலோகங்கள் என்று பெயர். சுமார் 8000 குட்டு சுலோகங்கள் மஹாபாரதத்தில் உள்ளன.

வியக்க வைக்கும் புதிர் சுலோகம்

இவற்றில் ஒரு சுவாரசியமான சுலோகம் பீஷ்ம அர்ஜுன யுத்தத்தின் மர்மத்தையும் வானில் நடக்கும் மஹாபாரதப் பெரும் போரையும் விளக்குகிறது.

அர்ஜுனஸ்ய இமே பாணா நேமே பாணா: சிகண்டின:I        க்ருதந்தி மம காத்ராணி மாக மாஸே கவாமிவII – மஹாபாரதம் பீஷ்ம பர்வம்

சிகண்டியை முன்னே வைத்து அர்ஜுனன் விடும் இந்த பாணங்கள் மாசி மாதத்தில் பசுக்கள் எப்படி துன்பம் அடைகின்றனவோ அது போல என்னைத் துன்பம் அடையச் செய்கின்றன.

இந்த சிலேடை செய்யுளின் இன்னொரு அர்த்தம் : சிகண்டியை முன்னே வைத்து அர்ஜுனன் விடும் இந்த பாணங்கள் தாய் நண்டு குஞ்சு நண்டை பிரசவிக்கும் போது, தன் மரணத்தால் அடையும் துன்பத்தைப் போல என்னைத் துன்பப்படுத்துகிறது.

எத்தனை அற்புதமான ஆழ்ந்த பொருளுடைய செய்யுளாக இது அமைந்துள்ளது! ‘மாக மாஸே கவாமிவ’ என்ற சொற்றொடருக்கு மாசி மாதத்தில் பசுக்கள் அடையும் துன்பம் போல எனப் பொருள் கொள்ளலாம். அதையே மாகமா என்றால் தாய் நண்டு என்றும்  ஸேசுவா என்றால் குஞ்சு நண்டு என்று பிரித்தும் இன்னொரு பொருள் கொள்ளலாம். தாய் நண்டு பிரசவிக்கும் போது அது மரணமடைகிறது. குஞ்சு நண்டு பிறக்கிறது.அது போல என் வேதனை உள்ளது என்று பீஷ்மர் கூறுவதாக உள்ள சுலோகம் அவர் ஒரு மிருக இயல் நிபுணர் என்பதை மட்டும் உணர்த்தவில்லை. அவர் ஒரு வானவியல் நிபுணர் என்பதையும் நிரூபிக்கிறது.

பசுக்களுடன் தொடர்பு கொண்டுள்ள அவிட்டம்

டெல்பினஸ் என்று மேலை நாட்டில் அழைக்கப்படும் ச்ரவிஷ்டா அல்லது அவிட்ட நட்சத்திரம் மகர மற்றும் கும்ப ராசிகளில் உள்ளது. இந்தத் தொகுதியில் ஏழு நட்சத்திரங்கள் இருக்கின்றன. பிரதான நட்சத்திரமாக அவிட்டம் திகழ்கிறது.இதை சீனா உள்ளிட்ட பல தேசங்களும் காளை அல்லது பசு போன்ற தோற்றமுடைய நட்சத்திர மண்டலம் என்று குறிப்பிடுகின்றன. இதில் உள்ள இரு பெரும் நட்சத்திர கணங்கள் ஒரு லட்சத்து ஐம்பதினாயிரம் ஒளி ஆண்டுகள் தள்ளி உள்ளன என்று அறிவியல் கூறுகிறது.கற்பனைக்கும் அப்பாற்பட்ட தூரம் இது. இந்த அவிட்ட நட்சத்திரத்தின் அதி தேவதை வசுக்கள். பீஷ்மரின் பிறப்பைப் பற்றி அனைவரும் அறிவர். அஷ்ட வசுக்களான தரன், த்ருவன்,சோமன், அஹன், அநிலன்,அநலன்,பிரத்யூஷன்,ப்ரபாசன் ஆகியோர் ஒரு முறை மனைவிமார்களுடன் வசிஷ்ட ஆஸ்ரமம் சென்றனர். அங்கே இருந்த நந்தினி என்ற காமதேனுவைப் பார்த்த அவர்கள் அதை அடைய ஆசைப்பட்டனர்.ப்ரபாசன் என்றும் த்யோ என்றும் அழைக்கப்படும் வசு நந்தினியைக் கவர்ந்தான். அதை அறிந்த வசிஷ்டர் அந்த எட்டுப் பேரையும் மனிதப் பிறவி எடுக்கும்படி சபித்தார். வசுக்களின் வேண்டுகோளுக்கு இணங்க பசுவைக் கவர்ந்த தியோ மட்டும் நீண்ட நாள் பூமியில் வாழ வேண்டும் என்றும் ஏனைய ஏழு பேரும் உடனே தம் லோகம் திரும்பலாம் என்றும் சாப விமோசனமும் கொடுத்தார். பிரபாசன் அல்லது தியோ என்று அழைக்கப்பட்ட எட்டாவது வசுவே பீஷ்மர்! அவர் துரியோதனனுடன் சேர்ந்து பஞ்ச பாண்டவரை மஹாபாரத யுத்தத்தில் எதிர்த்தார். 18 நாட்கள் நடந்த யுத்தத்தில் முதல் பத்து நாட்களுக்கு பீஷ்மர் சேனாபதியாக இருந்து உக்கிரமாக போரிட்டார். பத்தாம் நாள் சிகண்டியை முன்னிலைப் படுத்தி அர்ஜுனன் விடுத்த பாணங்களால் அடிபட்டு வீழ்ந்தார். முன்பே செய்த பிரக்ஞையின் படி சிகண்டியுடன் போர் புரிய பீஷ்மர் மறுத்து விட்டார்.உத்தராயணம் வரும் வரை காத்திருந்து பின்னர் தன் உயிரை விட்டார்.

அர்ஜுனனுடன் தொடர்பு கொண்ட பல்குனி நட்சத்திரம்

அர்ஜுனனின் பத்து பெயர்களில் பல்குனன் என்ற பெயர் மிகவும் முக்கியம் வாய்ந்தது.இது அவனுடைய நட்சத்திரம். பூர்வ பல்குனி மற்றும் உத்தர பல்குனி என்று அழைக்கப்படும் பூரம் மற்றும் உத்தர நட்சத்திரங்கள் சிம்ம ராசி மற்றும் கன்யா ராசியில் உள்ளன. இவற்றுக்கு நேர் எதிரில் 180 டிகிரியில் உள்ள அவிட்ட நட்சத்திர அதிபதியான வசுவான பீஷ்மரை அர்ஜுனன் குறி பார்த்து அடித்தான். வசுக்கள் காக்கும் பசு அடையும் துன்பம் போல பீஷ்மர் துன்பம் அடைந்தார்! மாசி மாதம் என்றாலே பசுக்களுக்கு நோய் வரும் மாதம்.

நண்டைக் குறிக்கும் கடக ராசியில் உள்ள தாய் நண்டு குஞ்சு நண்டு பிறக்கும் போது தன் உயிரை விட்டு அடையும் துன்பம் போல பீஷ்மரும் உயிரை விடும் துன்பத்தை அடைந்தார்.கடகம் மற்றும் மகர ராசி 180 டிகிரியில் நேர் எதிராக உள்ளன!இந்தப் பொருள் அனைத்தையும் உள்ளடக்கித் தான் மேலே கூறிய செய்யுளை வியாஸர் இயற்றினார். அதன் உண்மைப் பொருளை விநாயகர் தேர்ந்து பின் மேலே எழுதத் தொடங்கினார்.

 

பத்து நாட்கள் போர் மர்மம்

இத்துடன் இந்த செய்யுளின் ஆழ்ந்த பொருள் நின்று விடவில்லை.மஹாபாரதப் போரில் முதல் பத்து நாட்களுக்குத் தலைமை ஏற்று நடத்திய பீஷ்மர் ஒவ்வொரு நாளும் பத்தாயிரம் வீரர்களை அழிப்பேன் என்று வீர சபதம் செய்து அதன் படியே செய்தார்  தியோ என்ற வசுவுக்கு மார்த்தாண்டன் என்ற இன்னொரு பெயரும் உண்டு. மார்த்தாண்டன் என்றால் சூரியன் . தீபிகா என்ற ஜோதிட நூல், ‘சூர்யான் உச்சான்’ என்று தொடங்கி ‘நீசான் சுநீசான்’ என்று முடியும் நான்கு அடிகளில் சூரியனுக்கு பத்து நாட்கள் மட்டுமே அதிக வலிமை உண்டு என்று வலியுறுத்துகிறது. பத்தாயிரம் சூரிய வீரர்களான நாராயணி சேனாவுடன் பீஷ்மர் போரிட்டதை மஹாபாரதம் விளக்குகிறது ஒவ்வொரு நாளும் சூரிய அஸ்தமனத்தின் போது பத்தாயிரம் ராக்ஷஸர்கள் அழிகின்றனர் என்று ரிக் வேதம் (I-35.10)கூறுகிறது.பத்தாயிரம் கதிர்களுடன் காலை பவனி வரும் சூரியன் போல பீஷ்மர் ஓவ்வொரு நாளும் போரில் நாராயணி சேனாவுடன் புகுந்தார்.

சூரியன் வடக்கே நகரத் தொடங்கிய நாள் முதலாக ஒவ்வொரு நாளும் வலிமை பெறுகிறான். அதாவது நாள் பொழுது அதிகரிக்கிறது. இரவுப் பொழுது குறைகிறது.ஆறு மாதம் கழித்து அவன் தெற்கே செல்லும் போது அவன் வலிமை குறைகிறது. அதாவது நாள் பொழுது குறைகிறது.இரவுப் பொழுது அதிகரிக்கிறது.பாரதப் போரில் தக்ஷ¢ணாயனத்தில் சூரியன் வலிமை குன்ற மார்த்தாண்டனான பீஷ்மர் வலி குன்றுகிறார். மகாபாரத யுத்த காலத்தில் சப்த ரிஷி மண்டலத்திற்கு சமீபத்தில் மக நட்சத்திரத்தின் அருகே வான ரேகை சென்றது. இந்த நட்சத்திரத் தொகுதிக்கு சிகண்டி மண்டலம் என்று பெயர்.  சிகண்டி என்றால் மயில் என்று பொருள்!பூரம் உத்தர நட்சத்திரங்களுக்கு முன்னே சித்ர சிகண்டி மண்டலம் வருகிறது. சிகண்டியைக் கண்ட பீஷ்மர் போர் புரிய மறுத்து போர் புரிவதை நிறுத்துகிறார்.சூரியன் மக நட்சத்திரத்தில் இணையும் போது அவிட்ட நட்சத்திரம் மேற்கே மறைகிறது! வானவியல் படி 180 டிகிரி நேர் எதிரே இருப்பதால் இந்த மறைவு ஏற்படுகிறது.

ஒப்பற்ற சுலோகம்

மாசி மாதம் பசுக்களுக்கு நோய் வரும் மாதம், தாய் நண்டு பிரசவிக்கும் போது இறந்து படும் வேளையில் அடையும் துயரம், மார்த்தாண்டனான பீஷ்மர் என்னும் வசு பல்குனனால் சிகண்டி மண்டலத்தை முன்னிட்டு அடிக்கப்படும் போது வீழ்ந்து பட்டான் என்ற அனைத்தையும் உள்ளடக்கி ஒரே ஒரு செய்யுளில் வியாஸர் விளக்கும் மகாபாரதப் போரின் ஒரு பெரும் பகுதியை விளக்கும் இந்தச் செய்யுள் போல இன்னொரு செய்யுள் உலக இலக்கியத்தில் எங்கேனும் உள்ளதா? இல்லை என்பதே மறுமொழி! அறிவியலும் புராணமும் இணையும் அற்புத நட்சத்திரங்களாக பல்குன நட்சத்திரமும் அவிட்ட நட்சத்திரமும் திகழும் அதிசயத்தைப் பார்க்கும் போது நட்சத்திர மர்மம் அவிழ்கிறது. புரியாத ஆழ்ந்த பொருளும் புரிகிறது, இல்லையா!

*********************** .

 

Leave a comment
by Tamil and Vedas on September 12, 2012  •  Permalink
Posted in Tamil
Tagged ,

Posted by Tamil and Vedas on September 12, 2012

https://tamilandvedas.com/2012/09/12/%e0%ae%b5%e0%ae%be%e0%ae%a9%e0%ae%bf%e0%ae%b2%e0%af%8d-%e0%ae%92%e0%ae%b0%e0%af%81-%e0%ae%ae%e0%ae%be%e0%ae%aa%e0%af%86%e0%ae%b0%e0%af%81%e0%ae%ae%e0%af%8d-%e0%ae%ae%e0%ae%b9%e0%ae%be%e0%ae%aa/

« Older Posts
Newer Posts »